Terugblikken en vooruitkijken

Het jaar is weer bijna ten einde. Vanochtend op mijn werk dwaalden, ondanks de grote drukte, mijn gedachten even af en ik bedacht me dat het toch wel een heftig en bewogen jaar is geweest. Er is zoveel gebeurd... Leuke en  minder leuke dingen, zoals bij iedereen, maar alles bij elkaar was het best veel allemaal, eigenlijk...

Het jaar begon met een drukke periode, in januari startte mijn revalidatie-traject. Dat was best pittig, vier tot vijf dagen per week een intensief programma volgen. Maar het is me gelukt ! Ik ben er sterker uitgekomen en heb er ook nog eens een paar lieve vriendinnen aan overgehouden. Win-win dus !
Midden in mijn revalidatie-periode viel de beslissing om te gaan scheiden. Dat was, vooral voor de kinderen, een zware dobber. Maar uiteindelijk, als ik zo terug kijk, is het gewoon een enorm goede stap geweest. Ook de kids, die het soms nog steeds best moeilijk vinden, zijn inmiddels gewend aan ons andere leven. Ik ben zo trots op hen !

Het was een jaar met ups and downs. Al het geregel en gedoe rondom de scheiding zijn me niet in de koude kleren gaan zitten. Er moest van alles en het liep lang niet altijd goed. Maar alles is in orde gekomen. Tijd om bij alles wat gebeurde stil te staan was er niet. Ik moest gelijk aan de bak, moest verplicht solliciteren, allerlei workshops volgen en bijstand aanvragen. Wat was dat moeilijk ! En nog vind ik het vreselijk dat ik afhankelijk ben van een uitkering. Maar ondanks al mijn inspanningen en inzet is het helaas nog niet gelukt om een baan te vinden die maakt dat ik zélf voor mijn kids kan zorgen. Ik werk nog steeds met veel plezier op mijn werkervaringsplek, maar ja, dat is ook nog steeds werken met behoud van uitkering, zonder salaris, dus de financiële situatie is nog niet veranderd. Maar wie weet, 2014 wordt tenslotte mijn jaar !

Leuke dingen waren er ook genoeg in het afgelopen jaar. Zeker wel ! Zo gingen mijn liefvriendje en ik weer met vrienden naar de Zwarte Cross, voor mij toch wel het feest van het jaar. Ik vierde mijn verjaardag met mijn familie en lieve, geweldige vrienden en vriendinnen. Ik vond mijn liefste en beste vriendin weer terug, eigenlijk was ze nooit weg geweest, maar door omstandigheden en misverstanden waren we elkaar even een beetje kwijt geraakt. Nu is de vriendschap weer als vanouds en daar ben ik zo blij mee ! Ik heb zeker in dit jaar mogen ervaren wie mijn vrienden zijn en jee, wat zijn er dat véél ! Ik moet toch haast wel iets goed doen *grinnik*. Samen met mijn liefvriendje én onze gezamenlijke kids had ik een hele leuke vakantie. Het afgelopen jaar was er ook één van genieten dus !

Een bewogen jaar, dat was het in ieder geval. Een jaar met veel emoties, negatieve gevoelens en uiteindelijk berusting. Ook boosheid, een gevoel van verraden zijn en verdriet. Maar gelukkig was er ook heel veel liefde. De liefde voor mijn kids. De allesomvattende liefde van en voor mijn liefvriendje, met wie ik al bijna drieënhalf jaar heel gelukkig ben. De liefde en warmte van mijn en zijn familie en van die vele dierbare vrienden en vriendinnen. Zo mooi, dat een jaar dat toch heel veel verdriet en pijn kende, er voor heeft gezorgd dat banden nog sterker en warmer zijn geworden...

Het gaat me goed. Natuurlijk heb ik soms baaldagen en word ik soms boos om alles wat er speelde en nog speelt. Er zijn dagen dat mijn lijf totaal niet wil en ik als een dood vogeltje op de bank hang, en niets kan. Maar het gevoel dat overheerst is geluk. En wat is nu belangrijker ? Geld op de bank hebben en nergens voor hoeven vechten of het wat minder hebben en overal voor moeten knokken, maar wel heel erg gelukkig zijn ? Voor mij is dat met stip het laatste !

Het jaar is bijna ten einde. Morgen vieren we de laatste dag van dit bewogen jaar. Overmorgen begint een nieuw jaar. Mijn jaar ! Ik weet het zeker ! En ik zal er alles aan doen om dat waar te maken. Lieve lezers, ik ben dankbaar voor jullie trouw en support, het is nog steeds ongelooflijk te zien hoeveel mensen elke keer weer (en nog steeds !) een kijkje willen nemen in mijn leventje. Lieve kids, jullie zijn super, ik ben mega trots op jullie ! Lieve familie en vrienden, dank jullie wel voor jullie liefde en steun, zonder jullie had ik me geen raad geweten. En lief liefvriendje, dank je wel, voor álles ! ♡ ♡ 

Ik wens jullie een fijne jaarwisseling en voor 2014 heel veel geluk, gezondheid, vriendschap en alle liefde van de wereld ! ❤

Een bijzonder kerstfeest

Het waren fijne Kerstdagen... de eerste was relaxt, lekker thuis met de kids en mijn liefvriendje, traditiegetrouw knus in pyjama, gewoon rustig en gezellig, met een lekkere, niet al te overdreven maaltijd 's avonds. Heerlijk, zo'n dag samen !
De tweede Kerstdag zag er echter heel anders uit...

Voor die dag hadden we namelijk onze beider families uitgenodigd. En samen met onze gezamenlijke kids was dat best een hele meute ! Beiden hebben we een broer en zus met een partner en kids en natuurlijk hoorde mijn moeder er ook bij. Dat allemaal bij elkaar opgeteld bracht het gezelschap, inclusief onszelf, op 25 personen. En zo heel groot woon ik nu ook weer niet ! Maar ach, er gaan veel makke schapen in een hok, dus het paste allemaal best.

Voor zoveel mensen een maaltijd regelen, was ook een uitdaging. We hebben het ons niet al te moeilijk gemaakt en een buffet gemaakt. Zo was er voor ieder wat wils (zoals pannenkoeken voor de kleinsten) en was het dekken van de tafel ook geen issue. Gelukkig ben ik in het bezit van een goed gevulde servies- en keukenkast, en met wat geleende spulletjes hadden we meer dan genoeg materiaal om iedereen van bord en bestek te voorzien.

Het was een groot succes ! Iedereen heeft gesmuld, de complimenten over het eten vlogen me om de oren en het was ontzettend gezellig. De neefjes en nichtjes van beide kanten hadden elkaar al snel gevonden en maakten samen pret. De sfeer was prima, en onze families konden het goed met elkaar vinden. Heerlijk om te zien ! Nu was ik daar niet zo bang voor, maar goed. Het was toch de eerste keer, kerst op deze manier, en dat is dan toch even spannend.

Met een voldaan gevoel hebben we iedereen uitgezwaaid, hebben de boel opgeruimd en zijn toen met een borrel op de bank geploft. Het was een bijzonder kerstfeest ! ❤

Genieten onder voorbehoud

Voor het eerst in zeven maanden was ik het afgelopen weekend even kinderloos. Nou ja, bijna, want derde was gewoon thuis. Maar die is oud en wijs genoeg om even alleen te zijn, vindt ie nog fijn ook... Ik had al een heleboel plannen voor dit 'weekendje voor mezelf'. Ik zou samen met mijn liefvriendje allerlei dingen gaan doen die normaal moeilijk of niet kunnen, of lastig te realiseren zijn. Als je kids er altijd zijn, kun je tenslotte niet doen en laten waar je maar zin in hebt. Kun je niet gaan en staan waar en wanneer je maar wil. En dat is ook geen enkel punt ! Maar nu kon het heel eventjes wél, dus vandaar al die plannen.

Lang niet al die plannen hebben we uitgevoerd. Er was allereerst thuis nog van alles te doen. Ik had beloofd als vrijwilliger te komen assisteren op een evenement. Tweede vertrok op een later tijdstip dan de andere twee. Er moest nog een kerstboom worden gezet. De boodschappen moesten nog worden gedaan. Allemaal dingen die ik ook niet op andere momenten al kon hebben gedaan, want er moest de afgelopen week gewoon gewerkt worden en er waren allerlei andere verplichtingen. Maar goed, uiteindelijk zijn we vertrokken. Toen was het al halverwege de middag... zaterdagmiddag wel te verstaan... Buiten dat alles, had ik uiteindelijk ineens geen inspiratie meer. Gelukkig is daar dan mijn liefvriendje, die allerlei leuks voor ons ging bedenken.

En we hebben het fijn gehad !! Op ons gemakje geshopt in één van onze favoriete steden, heerlijk gegeten in één van onze favoriete restaurants, lekker onderuit genoten van een mooie film in één van onze favoriete bioscopen én... een nachtje niet thuis geslapen. Dát was een tijd geleden. We zijn naar mijn liefvriendje's huis gegaan en hebben daar eerst een paar uur heerlijk relaxt doorgebracht in onze tantra-kamer. Daar waren we ook al een hele tijd niet meer aan toegekomen, dus dat was echt genieten. Zondagochtend zijn we de dag rustig begonnen met ontbijt op bed. En daarna hebben een paar uurtjes over één van onze favoriete kerstmarkten rondgeslenterd.

Maar halverwege de middag, die zondag, begon het te kriebelen. Bij ons allebei. Ik was met mijn gedachten niet helemaal in ons hier en nu, en mijn liefvriendje voelde dat natuurlijk feilloos aan. Dat was namelijk al zo toen we thuis vertrokken. Mijn gedachten dwaalden erg vaak af naar de kinderen, om verschillende redenen. Toen mijn liefvriendje aangaf ook terug naar huis te willen, was ik eigenlijk een soort van opgelucht. En ontroerd. Want hij zei het erg gezellig te vinden om thuis, samen met derde, een leuke film te gaan kijken en het weekend rustig af te sluiten.

Zo gezegd, zo gedaan. We hebben ons met z'n drieën op de bank geïnstalleerd, met allerlei lekkere hapjes bij wijze van vroeg diner en hebben lekker kneuterig maar liefst twee kerstfilms gekeken. Alle kaarsjes en de lichtjes in de kerstboom aan en genieten maar. Derde vond dat we wel heel vroeg thuis waren, maar vond het gelukkig toch ook wel erg gezellig. Toen later de andere kids thuiskwamen, landde ik eindelijk weer. Iedereen was er weer, het voelde weer goed.

Genieten dus, zo'n weekend zonder kids, zonder de zorg en verantwoordelijkheid. Of eigenlijk klopt dat niet, want die voelde ik wel degelijk en dat maakte me onrustig. Die onrust maakte dat ik niet voor de volle 100 %  en niet helemaal onbezorgd kon genieten. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Tja...

Genieten onder voorbehoud. Maar dat was zeker óók genieten met een grote G. Alleen een klein beetje anders.

Dag Sinterklaasje !

Wat was het weer leuk, het sinterklaasfeest ! Het blijft toch een geweldig feest. Ik blijf gewoon altijd in de goedheiligman geloven !

Ons sinterklaasfeest begint op 5 december 's middags al. Op die dag is mijn moeder namelijk jarig en traditiegetrouw komen we dan met z'n allen bij elkaar om dat te vieren. Sint bezorgt daar ook altijd wat kadootjes en als toppunt van gezelligheid eten we ook allemaal samen. We waren allemaal van de partij, de één al vroeg, de ander wat later, maar iedereen was er. Mijn moeder genoot weer volop en wij allemaal niet minder.

Na het eten ben ik met de kids en mijn liefvriendje naar huis gegaan om daar ons eigen feestje te vieren. Behalve met het voorlezen van alle gedichten (van verplicht minimaal 20 regels) en het uitpakken van alle lieve kadootjes in prachtige surprises, hebben we ons ook bezig gehouden met onze unieke Sinterklaasversie van het Kolonisten van Catan-spel. Vorig jaar heb ik dat spel eigenhandig in elkaar geknutseld voor het sinterklaasfeest met mijn liefvriendje's familie, en nu speelden we het dus thuis. We hebben enorm gelachen en op deze manier hadden we een leuk avondvullend programma.

Gisteren hadden we nóg een sintfeest te vieren, ditmaal bij de familie van mijn liefvriendje in het Belgische. Deze keer moesten mijn zwager en schoonzus aldaar het feest organiseren, dus vroeg in de middag zakten we af naar zuidelijker regionen. Heel speciaal was dat ook mijn jongste mee ging...

We hadden een geweldige middag en avond. Eerst waren de drie allerkleinsten aan de beurt om hun kado's uit te pakken en na een gezellige maaltijd was het tijd voor het spel voor de 'groten'. Zwager en schoonzus hadden een geweldig leuk spel bedacht en we hebben tranen met tuiten gelachen. Jongste vond het ook erg gezellig en voelde zich helemaal thuis. Ook hier werden we erg verwend met leuke en lieve presentjes. Het was al heel erg laat toen we weer huiswaarts gingen...

Een heerlijk Sinterklaasfeest was het ! Mijn liefvriendje heeft me erg verwend met een prachtig en lief kado, wat hij een dag later nog groter maakte. Echt veel te veel... maar ontzettend lief en ik ben er, ondanks dat ik me bezwaard voel omdat ik voor hem niet zo veel terug kan doen, enorm blij mee. De gezelligheid die we met z'n allen deelden was waar het allemaal om draaide. Een knus feest, met de mensen die je lief hebt. En dat is helemaal gelukt ! Dag Sinterklaas, heel graag tot volgend jaar !

Mijn vriendinnen

De afgelopen week heb ik drie van mijn liefste vriendinnen gezien, wat was dat super ! Door één vriendin werd ik uitgenodigd om mee te gaan naar een geweldig concert, en we hadden een fantastische avond. Door een andere vriendin werd ik mee uit eten genomen, om (beter laat dan nooit) nog het één en ander te vieren. En weer een andere vriendin kwam gezellig langs voor een bliksembezoekje, want ze was in de buurt. En dat in één week, geweldig !

Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik een aantal geweldige vrouwen mijn vriendinnen mag noemen. Een aantal ken ik al jaren en jaren. Ik heb ze allemaal op een andere manier leren kennen. Eén vanaf het moment dat we, al ruim 25 jaar geleden, samen muziek gingen maken. Een ander van de zwangerschapsgym, onze oudste jongens zijn twee dagen na elkaar geboren, en nu al 19. Weer een andere heb ik nog niet zo lang geleden leren kennen, maar de klik was er direct, alleen jammer dat ze zo ver weg woont. Met haar breng ik geregeld een super gezellige dag door. Eén ken ik al sinds de brugklas en haar man ken ik al vanaf mijn vroegste jeugd, hij was namelijk mijn buurjongen. Al die jaren zijn we al bevriend. Weer andere vriendinnen heb ik leren kennen sinds mijn intrede in het 'poly-wereldje', en weer andere op andere manieren of nog maar heel recent, en ook met hen onderhoud ik warme en fijne vriendschappen.

Enorm rijk ben ik, met al die fantastische meiden om me heen. Lieverds zijn het, allemaal ! Ik deel mijn en hun lief en leed met hen, we ondernemen allerlei leuke dingen samen en ik ervaar heel veel gezelligheid en warmte. (Natuurlijk zijn er ook heel lieve mannelijke vrienden, maar hier wil ik graag even mijn vriendinnen noemen. Sorry lieve heren !).
Vriendinnen, ik kan niet zonder. En mijn vriendinnen zijn de beste van de hele wereld ! Dank jullie wel, lieve meiden ! ❤ 

Dat gevoel...

Zo af en toe bekruipt me dat gevoel. Dat gevoel dat als een grijze drab mijn hele ik dreigt te overspoelen. Dat gevoel dat tranen doet stromen. Gelukkig heb ik dat gevoel niet zo vaak, want het gaat heel goed met me en ik ben erg happy, maar als het er soms is, dan voel ik me vreselijk en begrijp ik niet waarom ik het zo voel.

Ik heb een druk, gevuld en rijk leven. Vier prachtige kids, die er altijd zijn. Mijn liefvriendje, die er, hoewel niet in mijn huis, in mijn hart altijd is, en ik ben altijd in het zijne. Een drukke baan en vrijwilligerstaken, met leuke collega's om me heen. Een hobby die ik samen met veel andere, heel leuke mensen uitoefen. Heel veel lieve vrienden en vriendinnen, met wie ik veel contact heb. Enorm veel contacten via social media, trouwe bloglezers en connecties anderszins met wie ik vaak even 'klets'. Dus waarom dan dat beklemmende en nare gevoel ?

Dat gevoel overvalt me vaak 's avonds laat, of 's nachts, als ik de slaap niet kan vatten. Dan is het er ineens. Alsof er iets vanaf het voeteneind van mijn bed naar boven kruipt, over mijn dekbed heen, en probeert me te verstikken. Een zwaar en drukkend gevoel, dat tranen maakt die massaal gaan stromen. Een gevoel dat mijn keel dichtknijpt en me naar adem doet happen. Soms bekruipt het gevoel me als ik weer eens zo heel moe ben, en veel pijn heb. Als alle energie uit me is weggestroomd en ik, tot niets meer in staat, machteloos op de bank hang. Ook dan kan het me zomaar ineens overvallen.

Misschien ken je het wel, al hoop ik van harte dat dit gevoel je volstrekt vreemd is. Dat gevoel van alleen zijn, van je zo ontzettend alleen op de wereld voelen. Dat gevoel dat je alles alleen moet doen, dat er niemand voor je is. Dat gevoel dat je je zo verdomd eenzaam laat voelen. Een gevoel dat ik voor mezelf volstrekt niet kan plaatsen, gezien alle lieve mensen en drukte in mijn leven. Maar het is er wel. Soms. Hevig. En het is een rotgevoel. Zo zwaar. Zo verdrietig. Zo heel erg alleen...

Uit of thuis ?

De laatste weken heb ik het heel erg druk gehad. En dat is nog steeds het geval. Ik ben van maandag tot en met vrijdag aan het werk, maar ook druk bezig met het Social Media project, met zoeken naar leuke vacatures, met thuis de boel op de rails houden, met sociale contacten, met vrijwilligerswerk en met nog zo veel meer. Er zitten soms echt niet genoeg uren in een dag. Het resultaat van al die drukte is duidelijk te merken, ik ben heel erg moe en heb veel pijn. Tja... ik ben nu eenmaal niet goed in doseren...

Door alle drukte door de week ben ik vaak van huis. Niet alleen overdag, en daar hebben de kids geen last van, want dan gaan ze naar school, maar ook 's avonds. Elke week repeteren met de band, afspraken met vriend(inn)en, vrijwilligers-aktiviteiten, het is allemaal heel gezellig maar kost ook veel tijd. Tijd die ik dan dus niet thuis met de kids kan doorbrengen. Ook in de weekenden zijn er vaak leuke dingen, verjaardagen, feestjes of andere gezelligheid, waardoor ik dan ook weer weg ben. En soms wordt dat echt te veel.

Dit weekend moest ik dan ook een keuze maken. Vrijdagavond waren mijn liefvriendje en ik samen met derde naar het evenement 'GLOW' geweest. Erg leuk en heel gezellig. Maar jongste wilde niet mee en was dus alleen thuis. Dat voelt niet prettig. Zaterdag hebben we eerst met z'n allen naar de intocht van Sinterklaas gekeken (dat is altijd groot feest bij ons, met allerlei lekkernijen en keihard meezingen), daarna ben ik met derde even het dorp in gewandeld en 's avonds moest mijn liefvriendje optreden met de carnavalsband (wij vieren alle feestjes gewoon door elkaar heen). Omdat ik weet dat ik de komende weken minimaal drie avonden in de week niet thuis ben door allerlei afspraken, heb ik er voor gekozen om deze keer niet met hem mee te gaan, maar lekker thuis bij de kids te blijven.

Op zich was dat echt geen moeilijke keus, maar soms zou ik willen dat ik me op kon delen. Dat een stukje van mij mee zou kunnen met mijn liefvriendje, die het altijd heel fijn vindt als ik met hem mee ga, en dat een ander stukje thuis zou kunnen blijven bij de kids. Klinkt best egoïstisch eigenlijk... Ik wil het gewoon allemaal ! Oeps... Natuurlijk kan dat niet en dus moet ik soms, net als ieder ander, kiezen. Ga ik uit of blijf ik thuis ?


Ik had een heerlijke zaterdagavond met de kids thuis ! Gezellig op de bank gehangen, samen thee gedronken, een goede film gekeken, lekker gesnoept... Het was een top-avond ! Mijn liefvriendje's avond was ook heel gezellig en ik vond het heerlijk dat hij na afloop lekker bij me in bed kroop en we ons weekend konden vervolgen. Best of both worlds ! Uit of thuis, het is allebei heerlijk !

Anders solliciteren

Na een heerlijk weekend, en net (met pijn in het hart) afscheid nemen van mijn liefvriendje, begint morgen de werkweek weer. Een andere week dan anders. Er valt voor mij een dag op kantoor uit, omdat ik meedoe aan een bijzonder project, dat deel uitmaakt van mijn verplichte traject naar werk. Dit onderdeel was trouwens niet verplicht, ik mocht zelf kiezen of ik mee wilde doen. Mijn case-manager vond me er erg geschikt voor en dat vond ik zelf eigenlijk ook wel... *grinnik*

Afgelopen vrijdag had ik al een workshop Social Media. Erg informatief, hoewel ik me natuurlijk al redelijk wat ins and outs eigen heb gemaakt. Tijdens de workshop heb ik weer leuke en inspirerende mensen ontmoet en al met al was het een zinvolle ochtend.
Dinsdag krijgt het een vervolg. Dan wordt er met mij en mijn mede-cursisten namelijk een live radio-interview gehouden, voor een online station. De opname hiervan wordt op hun website geplaatst, alsmede een ook dan op te nemen video-filmpje en te maken professionele profielfoto.

Leuk ! En weer eens wat anders. Best apart om straks de link naar het interview en filmpje in mijn CV te kunnen zetten. Een potentiële werkgever kan zo niet alleen lezen wat ik in mijn mars heb, maar ook horen wat ik zoek en kan bieden. De links kunnen natuurlijk ook op Twitter, Facebook en Linked-In worden gezet, zodat de lijnen nog korter worden.

Ik heb nog even getwijfeld of ik er aan mee zou doen. Je komt met je verhaal natuurlijk openbaar op het wereldwijde web te staan. Maar goed, ik probeer alles om een baan te vinden, dus wie weet, helpt deze manier van profileren me wel weer een stuk de goede kant op. Ik doe dus mee ! Ik ga me goed voorbereiden op mijn verhaal, mijn mooiste glimlach vastplakken op mijn gezicht en dinsdag mijn beste beentje voorzetten. Een andere manier van solliciteren. Wie weet zorgt dit dan eindelijk voor die leuke job !

Samen slapen ❤

Dit was een bijzondere week. Een week waarin mijn liefvriendje en ik heel vaak samen waren. Uitzonderlijk, want normaal zien we elkaar alleen in het weekend. Maar deze week waren we elke nacht samen... zo heerlijk !

Mijn liefvriendje is onlangs begonnen met een studie, en deze week moest hij daarvoor elke dag in een stad in de buurt zijn. Natuurlijk had hij, net als zijn klasgenoten, in een hotel kunnen overnachten, maar als je maar op een half uurtje rijden van je vriendinneke bent, is het veel gezelliger om dan daar te gaan overnachten. Het scheelt bovendien enorm in de kosten ! Typisch geval van het nuttige met het aangename verenigen dus !

Dus slapen we de hele week al samen. Hij maakt lange dagen en we moeten allebei 's ochtends al heel vroeg de deur uit, dus heel veel tijd samen hebben we niet. Maar wat is het fijn om samen te kunnen slapen ! En dat zoveel nachten op een rij ! We genieten enorm !

Vandaag is zijn laatste studie-dag, daar. Vanaf volgende week is hij weer gewoon aan het werk en dus weer gewoon in zijn buitenhuis. Dat zal afkicken worden, voor ons allebei ! Gelukkig hebben we het komende weekend nog. Een weekend met veel meer tijd voor elkaar, en natuurlijk met zalige nachten heerlijk samen slapen !

Bijna als vanouds...

We hadden een heerlijke zaterdag, mijn liefvriendje en ik. Een zaterdag zoals we die in het begin van onze relatie ook regelmatig hadden. Het was geweldig om dat gevoel van vrijheid, dat toen zo kenmerkend was, weer even een beetje terug te halen.

Gewoon een dagje gaan shoppen in onze favoriete stad zorgde er voor dat we die vrijheid weer even voelden. Helemaal niets aparts of geks dus. Maar datzelfde dagje shoppen in diezelfde stad stond toen met grote regelmaat op onze agenda. Dat kon ook makkelijk, in die weekenden was ik bij mijn liefvriendje, waren we met z'n tweetjes, in zijn huis, en hadden we alle tijd van de wereld.

Nu is alles anders, zijn we in de weekenden in mijn huis en die tijd is niet meer zo vanzelfsprekend. Nu moeten we die tijd echt maken, en kunnen we niet meer zo maar samen op pad. Dat is helemaal niet erg, en onze weekenden samen zijn nog steeds fantastisch, maar dat gevoel van vrijheid mis ik soms wel een beetje...

Mijn liefvriendje weet dat en stelde dus voor om een 'ouderwets' lekker dagje samen in te plannen. Al met al zijn we niet eens zo heel lang weg geweest, maar het was zo fijn ! Halverwege de ochtend zijn we vertrokken en we waren vóór het avondeten weer thuis, om gezellig samen met de kids te eten. We hebben er allebei intens van genoten, zowel van het samen weg zijn, als van het vrije gevoel. Het was weer als vanouds, nou ja, bijna als vanouds, en het was héérlijk !

Done ! ✓

Het was een aardige lijst, die to-do-list van mij. Er stond zoveel op dat ik eigenlijk dacht nooit alles te kunnen af✓ ✓ . Nieuwe, maar vooral ook veel achterstallige klussen stonden er op. Kleine karweitjes, maar ook grote, tijdrovende klussen, die ik niet alleen kon doen. Zo'n lijst, waarvan je denkt dat je 'm nooit weggewerkt krijgt. Maar gelukkig staan er inmiddels al heel wat ✓ ✓  op !

Mijn liefvriendje en ik hebben voor al die aan te pakken zaken een planning gemaakt. Grote klussen hebben we op bepaalde data in de agenda gezet, de kleine doe ik tussendoor, gewoon een kwestie van tijd maken en dan is het 'appeltje-eitje' en zo gedaan. En zo'n ✓ kunnen zetten geeft me toch een goed gevoel !

Afgelopen weekend hebben we een flinke klus gedaan, twee zelfs, en vandaag heb ik ook al weer enkele ✓ ✓  kunnen zetten. Meteen na mijn werk ben ik begonnen en net pas klaar maak ik nu even tijd om mijn tevreden gevoel hier te uiten. Natuurlijk liggen er nog heel wat onafgemaakte zaken op me te wachten. Maar dat komt allemaal goed ! Voor ik het weet staat er achter elke klus een prachtige ✓ !

Quality time

Deze week zijn de kinderen vrij. Het is herfstvakantie. Voor de allereerste keer sinds ik kinderen heb, moet ik werken tijdens de vakantie. Dat is even wennen... Vroeg opstaan als het hele huis nog in rust is en stilletjes de deur uit gaan om te gaan werken terwijl iedereen nog slaapt voelt best raar !

Maar dat ik moet werken betekent niet dat we geen leuke dingen doen tijdens deze vakantie. Ik werk sinds kort geen hele dagen meer, dat was helaas fysiek te zwaar, maar heb mijn te werken uren op een andere manier over de week mogen verdelen. Dat betekent dat ik al vrij vroeg in de middag thuis ben. Tijd genoeg dus om toch nog iets gezelligs te doen !

Gisteren was dat een feestelijke middag uit met jongste. Hij vond dat ik een kadootje had verdiend, omdat ik zo goed voor hem en zijn zus en broers zorg. Ik moest echt een traantje wegpinken toen hij dat zei... Hij nodigde me uit voor een voorstelling in het Eftelingtheater en bestelde zelf de kaartjes. Gisteren was het zover en we hadden een geweldige middag. Samen genoten we van een erg leuke voorstelling, natuurlijk met taart vooraf en na afloop zijn we samen gaan eten bij zijn favoriete restaurant... MacDonalds... *grijns*.
Een supermiddag dus !

Vandaag was ik een half uurtje eerder gestopt met werken, alles was klaar dus dat kon gemakkelijk. Ik had namelijk met de kids afgesproken dat we een middagje zouden gaan Ikea-en (ja, dat is bij ons een werkwoord !). Samen met oudste en haar vriendje, derde en jongste heb ik een paar gezellige slenteruurtjes in de Zweedse woontempel doorgebracht. Op de heenweg keihard klassiekers zingen in de auto, genieten van koffie met iets lekkers, veel te veel leuke spulletjes zien en uiteindelijk met een helemaal vol gepropte auto weer huiswaarts gaan maakte ook dit weer een geslaagde middag !

Quality time dus ! Hoe druk het ook is, als het even kan maak ik tijd voor zulke gezellige momenten met de kids. Door alle drukke agenda's komt dat er niet altijd van, maar als het lukt, is het altijd super gezellig. Ik geniet er tenminste enorm van. En het hoeft ook niet duur of heel exclusief te zijn. Simpele dingen zijn al genoeg, als we ze maar samen doen. Voor volgende week staat al met de oudste twee na mijn werk iets gaan drinken in de stad op het programma. Ook weer quality time ! Yes !

Mijn liefvriendje ❤

Toen het afgelopen heerlijke weekend niet zo heerlijk leek te eindigen, was hij er, zoals altijd, helemaal voor me. Wakker geworden met pijn op een vreemde plek in mijn rug en de dag een beetje moeizaam door gehobbeld, werd de pijn na het avondeten zo erg, dat er een bezoekje aan de huisartsenpost aan te pas moest komen. Hij sprong direct in z'n auto en reed me er heen. Gelukkig werd er niets verontrustends geconstateerd, en kon ik met wat goede raad weer terug naar huis. Hij zette thee voor me, zorgde dat ik niets meer hoefde te doen en zou ook die nacht, afwijkend van de planning, bij me blijven. Just in case...

Wat voel ik me enorm geliefd en gekoesterd ! Mijn lieve liefvriendje, die zoveel, zo niet alles, voor me over heeft. Die alles doet om mij gelukkig te maken. Met wie ik zoveel leuke dingen doe. Met wie ik zo ontzettend kan lachen. Bij wie ik mag huilen. Die er altijd voor me is. Met wie ik lief en leed deel. Die mijn hart compleet heeft veroverd. Met wie ik onverbrekelijk verbonden ben. Die zo heel veel van me houdt. En ik van hem !
Mijn liefvriendje... ❤

Mateloos heerlijk

Zo'n weekend dat begint met lekker saampjes uit eten. Alle tijd voor elkaar, uitgebreid bijkletsen zonder meeluisterende oren, genieten van elkaars gezelschap, even quality time voor twee. Heerlijk ! En dan thuiskomen, joggingbroeken aandoen en samen met de kids lui op de bank duiken, tv kijken, kletsen, lachen, gewoon gezellig met z'n allen bij elkaar zijn. Ook heerlijk !

Zo'n zaterdag die begint met heel lang uitslapen. Eerst veel te vroeg wakker worden, heel dicht tegen elkaar aankruipen en samen verder slapen. Heerlijk ! Daarna brunchen, douchen, studeertijd voor liefvriendje en shop- en daarna ergens koffiedrinken-tijd voor mij, derde en jongste. Ook heerlijk ! Nu is het tijd om te koken en strakjes gaan we gezellig met z'n allen aan tafel. Helemaal heerlijk !

Zo'n weekend is het. Voor vanavond hebben we geen plannen. Ik denk dat we er een knus avondje thuis van maken. Heerlijk ! En morgen ? Dan zien we wel. We hebben de hele dag. Geen idee wat we nog gaan doen. Maar dat maakt niet uit. We zijn samen, het is weekend en we genieten mateloos. Zó heerlijk !

Liefde is...

• samen op de bank een film kijken
• iets koken wat hij lekker vindt
• op zondagochtend koffie op bed krijgen
• dat hij altijd rekening houdt met je kinderen
• elkaar met rust laten als de ander moe is
• samen lekker ongegeneerd snaaien
• samen genieten van kneuterige gezelligheid
• elkaar verwennen met een massage
• er altijd voor elkaar zijn
• elkaar op het zelfde moment een sms-je sturen
• elkaar elke ochtend goedemorgen wensen
• dat uurtje bellen elke dag beiden zo fijn vinden
• samen ontzettend kunnen lachen
• in zijn ogen zien hoe mooi hij je vindt
• elkaars tranen liefdevol drogen
• volledig jezelf kunnen zijn bij elkaar
• in elkaars armen in slaap vallen
• begrijpen dat hij soms alleen wil zijn
• over alles kunnen praten
• elkaar in alles steunen
• plannen maken voor later
• gerustgesteld worden door zijn lieve woorden
• hem horen lachen om iets wat je zegt
• je ziel en zaligheid bij elkaar kwijt kunnen
• genieten van elkaars kids en families
• onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn
• dezelfde dingen leuk vinden
• genieten van iedere seconde samen
• elkaar missen als je niet samen kunt zijn
• oneindig mooi
• en nog heel veel meer...

Maar liefde is vooral... JIJ EN IK... ❤

Wéér zo'n weekend...

Weer een weekend dat niet liep zoals ik gehoopt had. Weer had ik zowat het hele weekend nodig om bij te komen van een vermoeiende werkweek. Weer kreeg ik op zaterdag tegen de avond een knallende migraine-aanval. Weer viel een avondje stappen in het water. Weer voelde ik me helemaal niet lekker. En weer baal ik ontzettend...

Het lijkt maar niet te mogen, gewoon een weekend zonder moordende hoofdpijn, waarin alles wat gepland is gewoon door kan gaan. De laatste weken is het elk weekend mis. Of ik ben zo moe en heb zoveel pijn dat inspannende dingen er niet in zitten, of ik krijg een migraine-aanval die me vloert. Combinaties van beide komen ook voor, dan is het helemaal bingo. Zo vervelend !

Ik zie mijn liefvriendje alleen in het weekend, dus ik vind het heel erg naar dat ik juist dan niet op mijn best ben. Alle leuke dingen die we zouden willen doen, gaan vaak niet door vanwege de gevolgen van mijn slechte gezondheidstoestand. Gelukkig vindt hij het geen probleem, en ligt net zo lief samen met mij onderuit op de bank dan dat we op stap gaan, maar ik vind het heel erg vervelend. En frustrerend. Ondanks bovenstaande toestanden hebben we meer dan heerlijke weekenden hoor, maar niet kunnen doen wat je wil doen is behoorlijk balen...

Dit weekend was er dus weer één van rust en regelmaat. Gisteren zijn we naar een verjaardag geweest en zijn later met drie van de vier kids de stad in geweest om te shoppen. Toen voelde ik het al aankomen en inderdaad, we waren amper thuis toen de migraine in alle hevigheid toe sloeg. De avond was dus weer een klassieke 'languit op de bank avond'. Wel heel gezellig hoor, met de kids om ons heen ! Vanochtend was het nog niet echt veel beter. Ik ben heerlijk verwend met koffie op bed en vanmiddag zijn we een wandelingetje in het bos gaan maken.

Heel eventjes waren we lekker met z'n tweetjes. Echt quality-time ! Als je 365/365 voor je kinderen zorgt, ben je nooit alleen. In de weekenden dus ook nooit met z'n tweetjes. Dat is helemaal geen probleem, ik heb het liefst alle kids altijd om me heen, maar soms wil je gewoon even samen zijn. Zo af en toe creëren mijn liefvriendje en ik zo'n moment. Zoals vanmiddag. Derde ging weliswaar mee, maar is in het bos een andere kant op gegaan om te fotograferen. Daar wil hij geen pottenkijkers bij, dus dat kwam best mooi uit. Hij kon in alle rust foto's maken, wij konden in alle rust even lopen en ongestoord van elkaars gezelschap genieten. Na een uurtje troffen we derde weer en zijn toen gezellig met z'n drietjes op een terras neergestreken en hebben in het zonnetje genoten van een lekker drankje. Al met al een heerlijke middag dus !

Nu is het bijna etenstijd, en neem ik even de tijd om te schrijven. Liefvriendje gaat zo meteen frietjes bakken en we gaan gezellig met z'n allen aan tafel. En daarna is het weekend weer voorbij... Liefvriendje vertrekt straks naar zijn buitenhuis, en morgen gaan de kids weer naar school en begint voor ons allebei de werkweek weer. Hopelijk heeft mijn hoofdpijn er morgen dan óók genoeg van...

Een bijzondere werkdag

Gisteren had ik een wel heel lange werkdag. Eén die duurde van 8 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds. Een werkdag vol nieuwe indrukken en activiteiten, waarbij het hele team de hele dag betrokken was. Een werkdag ook met heel veel lol, lekker eten en de nodige borrels, gewoon onder werktijd. Altijd al gezegd dat ik een bijzondere job heb... *grinnik*

Nee, natuurlijk was dit geen reguliere werkdag. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat er werkgevers zijn die borrels onder werktijd een goed idee vinden. Deze dag stond in het teken van ons team-uitje. Lekker de hele dag op stap met alle collega's. Interessant, leerzaam en heel gezellig was het. We zijn de hele dag bezig gehouden met leuke activiteiten en hebben heerlijk gegeten. En gedronken, want ja, dat hoort er op zo'n dag natuurlijk ook bij. Ik had het geluk dat een lieve collega me wilde ophalen en weer thuis brengen, dus ik kon ook een lekker drankje nemen. Maar we hebben vooral veel gelachen. Ik maak deel uit van een erg leuk team, met allemaal leuke en gezellige mensen. De lachsalvo's volgden elkaar de hele dag door in hoog tempo op. Op kantoor is het altijd al gezellig, maar op deze dag, in zo'n setting was het helemaal een feest !

Ik heb enorm genoten en vind het jammer dat het éénmalig was voor mij. Mijn job is immers een tijdelijke, en bij het volgende team-uitje ben ik dus niet meer bij. Maar deze heb ik toch maar mooi  meegepikt ! Heerlijk toch, om aan het einde van je werkdag met buikpijn van het lachen thuis te komen ! En nog heerlijker dat dat op een reguliere werkdag ook wel eens gebeurt ! Je zult zo'n baan hebben ! ㋡

Weer vijf nachtjes slapen...

Het weekend is weer voorbij... Zojuist hebben mijn liefvriendje en ik weer afscheid genomen. Pas vrijdag zien we elkaar weer. De weekenden lijken kort en gaan razendsnel, de dagen ertussen zijn lang en gaan oh zo langzaam voorbij... typisch...

Het was wel weer een lekker weekend. We hebben vrijdagavond lekker wat aangerommeld in huis, gisteren de verjaardag van derde gevierd en 's avonds gezellig 'bankgehangen' met de kids. Vandaag was een muzikale dag. Ik was gevraagd zangworkshops te organiseren voor een inloopmiddag bij het jongerencentrum. Helaas was er nauwelijks animo voor, net als voor de gitaar- en slagwerkworkshops. Niet getreurd, we zijn gewoon zelf muziek gaan maken. Mijn liefvriendje was vroeg in de middag eerst met derde de stad in geweest om te gaan shoppen, en nadien kwam hij bij mij een kijkje nemen. Dat kijkje duurde maar eventjes, want al heel snel stond hij mee te doen en vormden we een soort van familiebandje, samen met onze neef, die ook gezellig een nootje mee was komen spelen. Super leuk ! Ook de oudste twee waren van de partij, heel gezellig !

Thuisgekomen hebben we samen gegeten. Daarna was er nog even tijd om te knuffelen en uit te spreken dat we het weer heerlijk hebben gehad samen, maar de weekends toch wel héél erg snel voorbij vinden gaan en toen moest hij weer vertrekken. Op naar een nieuwe, lange werkweek. Vijf dagen en nachten zonder elkaar. LAT-ten heeft heel veel voordelen, maar op zondagavond is het nadeel even heel duidelijk... Nog vijf nachtjes slapen...

Opluchting

Blij ben ik. Blij met mijn meedenkende collega. Blij dat zij begon over wat ik zelf niet goed aan durfde te kaarten. Want het voelt als falen...

Na vijf weken werken moet ik toegeven dat ik het toch wel heel zwaar vind. Vier dagen per week werken breekt me op. Ik heb het nog steeds reuze naar mijn zin, maar ik heb totaal geen energie meer over voor alles wat náást het werk bestaat. Leuke dingen zeg ik af, en mijn vrije tijd gebruik ik om bij te tanken, zodat ik gewoon kan gaan werken. Thuis zit ik er als een dood vogeltje bij. Voor mijn kids en mijn liefvriendje is dat ook niet echt gezellig...

Mijn collega had het in de gaten en vroeg me gisteren quasi terloops hoe het ging. Na een heel positief antwoord van mijn kant keek ze me doordringend aan en vroeg door. Tja, toen moest ik het wel toegeven. Toen moest ik wel beamen dat ik zo ontzettend moe ben, en zoveel pijn heb. Dat ik elke avond al om half 10 in mijn bed kruip, omdat ik anders om val. Dat ik in de weekends totaal geen energie heb om iets gezelligs te gaan doen. Dat het huishouden me zwaar valt. Maar dat was wel heel erg moeilijk... Niemand geeft tenslotte graag toe dat iets je niet lukt.

Zoals ik al zei heb ik een erg meedenkende collega. Ze droeg een oplossing aan, die hopelijk zal helpen. Vanaf volgende week ga ik mijn werkdagen anders indelen. Op die manier ben ik iets meer thuis overdag en kan ik meer tijd nemen om te rusten. Niet alleen voor mij is dat prettig, maar ook voor mijn collega's. De kans op uitval door mijn klachten kan zo wellicht een heel stuk verkleind worden en dat is voor hen én voor mijzelf een win-win situatie.

Zo gaan we het dus doen. En hoewel ik het heel vervelend vind dat het zo moet, ben ik aan de andere kant ook opgelucht.Want ik maakte me best zorgen. Nog steeds wel, maar dit geeft nieuwe hoop. Hoop dat het wél gaat lukken. Ik ben dus enorm blij dat het zo geregeld kan worden. Ik ben een geluksvogel met zo'n fijne werkkring, zo'n lieve meedenkende collega en alle mogelijkheden die ik krijg. Er zullen niet veel mensen in de bijstand zitten die het qua medewerking en kansen zo hebben getroffen als ik ! Lucky me !

Niets te kiezen

Ik weet dat ik het eigenlijk niet moet doen. Het is niet slim om leuke dingen af te zeggen vanwege je vermoeidheid en pijnklachten. Leuke dingen zorgen immers voor nieuwe energie ! Maar soms kan het niet anders. Op dinsdagavond repeteer ik altijd, met heel veel plezier, met mijn band. Vanavond dus niet. Ik ben hondsmoe thuisgekomen van mijn werk, voel een fikse migraine-aanval opkomen en met de wetenschap dat de rest van de week erg druk zal zijn, moet ik nu echt bijtanken. Balen ! Maar nu wel de verstandigste keus. Zucht... Hoe leuk mijn leven ook is, ik denk niet dat ik ooit zal wennen aan die #kudtfibro !

Zorgen maken

Morgen ga ik naar de huisarts. Na vier weken werken wordt mijn vermoeidheid alleen maar groter en de pijn heviger. Dat is niet goed. Natuurlijk moet ik wennen aan het nieuwe ritme, maar er zou zo langzamerhand verbetering moeten zijn, geen verslechtering. Het lijkt me daarom goed om eens met de huisarts te gaan praten.

Ik maak me zorgen. Want wat als dit, op termijn, niet beter wordt ? Wat als blijkt dat ik aan, of misschien zelfs al boven mijn maximale belasting zit ? Dan heb ik een probleem. Want om van de uitkering af te komen en voldoende inkomsten te genereren, zal ik minimaal 32 tot 36 uur moeten werken. Best iets om wakker van te liggen want het ziet er nu niet naar uit dat dat gaan lukken...

Natuurlijk moet ik positief denken en bovenstaand doemscenario niet eens in me op laten komen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het zit me aardig dwars. 'Wat als... ?' Ik was al zover dat ik dat zinnetje praktisch niet meer hoorde rondspoken in mijn hoofd, maar nu hoor ik het regelmatig, heel zachtjes maar volhardend, weer wél. 

Ik probeer maar niet te veel op de zaken vooruit te lopen en ga morgen eerst in gesprek met de arts. Wie weet zie ik weer beren op de weg en komt het gewoon allemaal goed !
*zegt 'sssstttt' tegen het hardnekkige stemmetje in haar hoofd*

Groeien

Bijna vier weken aan het werk nu. En het gaat echt ontzettend goed ! Ik krijg complimenten van collega's, heb het errug gezellig en het werk gaat me goed af. Jullie zullen wel denken, daar is ze weer met haar 'wat doe ik het toch goed' verhaal, maar voor het eerst in heel lange tijd ben ik ook echt wel een beetje trots op mezelf. En ik ben ook zo ver dat ik dat rustig hardop durf te zeggen ook !

Als ik mezelf zo zie, geloof ik soms mijn eigen ogen niet. Nog niet zo heel erg lang geleden zou ik doodsbang zijn geweest om aan iets nieuws te beginnen, uit angst te falen, of niet goed genoeg gevonden te worden. Ik zou stikzenuwachtig en met buikpijn mijn eerste werkdag zijn begonnen en als een bang vogeltje om me heen hebben zitten kijken. Gelukkig is die tijd al een poos voorbij. Die angst om te falen zit er nog steeds wel maar ik kan 'm prima de baas. Gewoon hup, er op af, beginnen en maar zien hoe het gaat. Ik ben echt een heel ander mens dan toen en wat is dat een verbetering zeg ! Tjonge !

Door die veranderingen in mezelf ben ik enorm gegroeid. Voor m'n gevoel ben ik meters omhoog geschoten ! Want alles wat ik nu doe en durf, zou ik voorheen nooit gedaan en gedurfd hebben. En ja, daar ben ik best trots op. Want het zorgt er wel mooi voor dat ik het prima red, samen met de kids. Dat ik het allemaal kan handelen, ook al is het soms best moeilijk en pittig, en dat ik gelukkiger ben dan ooit tevoren.

Ik hoop te blijven groeien, als mens, maar ook beroepsmatig. Op deze werkplek lukt dat wel denk ik. Elke dag leer ik nieuwe dingen, pak steeds meer zaken zelfstandig op en doe mijn werk snel en goed, waardoor ik door mijn collega's erg gewaardeerd wordt. En zeg nou zelf, van al die complimenten en er helemaal bij horen, daar groei je óók enorm van !

L.A.T.

Zondagavond, tijd voor jou om te gaan
Een lange week alleen ligt voor me
Nagenieten van twee fijne dagen
We hebben weer leuke dingen gedaan

Elk weekend samen, een luxe, ongekend,
Samen slapen en weer wakker worden
Samen niks of juist heel veel doen
Elk weekend, ik ben echt enorm verwend

Me bewust van het feit dat ik erg bof
maar door de week soms best alleen
vijf nachten zonder jouw omhelzing
een LAT-relatie is echt niet altijd tof

Ik mis je soms zó, ineens, zomaar
Vooral als ik weer niet kan slapen
Die kleine dingen van ons samen
Jouw stem, je blik, je lach, 'n gebaar

Druk met van alles, gelukkig wel
de week schiet dus wel aardig op
Door elke dag bellen, samen kletsen
komt het volgend weekend toch nog snel

Aftellen dus, vanaf zondagavond al
tot vrijdagavond, een uur of zeven
Weer samen, twee fijne dagen lang
Tot de tijd van afscheid weer komen zal

Evalueren

Na twee weken lang, vier dagen per week aan het werk te zijn geweest moet ik constateren dat ik het wel heel erg getroffen heb met mijn werkplek. Ik heb leuk, interessant en verantwoordelijk werk, dat ik al goed onder de knie heb, ik heb erg gezellige collega's en de organisatie waar ik voor werk is een prettige werkgever. Mijn draai heb ik al helemaal gevonden ! Elke ochtend ga ik met plezier naar m'n werk en aan het eind van de dag ga ik fluitend naar huis. Wat wil je nog meer !!

Drie maanden zal ik hier werkzaam zijn. In de tussentijd blijf ik sollicitatieplicht houden en als een betaalde baan zich aandient, gaat dat natuurlijk vóór. Geschikte vacatures zijn echter op dit moment dun gezaaid, dus het ziet er naar uit dat ik mijn drie maanden op deze plek wel vol zal maken. Helemaal niet erg ! Natuurlijk wil ik heel graag een betaalde baan, zodat ik uit de uitkering kan, maar het is zeker geen straf om op deze manier werkzaam te zijn. Ik doe een berg aan ervaring op, kan uitzoeken hoe het staat met mijn belastbaarheid en leer allerlei nieuwe vaardigheden aan. En dat staat weer heel goed op mijn CV, waardoor mijn kansen op een leuke job alleen maar groter worden. Een echte win-win situatie dus !

Na twee weken moet ik wel vaststellen dat ik de balans tussen werk en privé nog lang niet gevonden heb. Als ik thuis kom ben ik gesloopt... Dan ben ik zo moe dat ik geen puf meer heb voor het huishouden, laat staan voor leuke dingen. Ik lig momenteel dus elke avond al rond half 10 in m'n bed, omdat ik het anders echt niet volhoud. In het weekend moet ik echt bijkomen, ik heb veel pijn momenteel en het zo ontzettend moe zijn heeft zijn weerslag op mijn privé-leven. Dat is het enige nadeel van deze constructie. Wel een heel groot nadeel... Ik hoop van harte dat dat snel beter zal gaan.

Gelukkig is deze periode er ook om goed uit te zoeken wat voor mij werkt en goed is. Ik word heel goed begeleid en er is oog en oor voor mijn situatie. Mocht het op één of andere manier uiteindelijk toch niet lukken, dan is dat ook geen probleem.Want hoewel deze constructie een verplichte is, is men heel coulant en houdt men erg rekening met alles wat er speelt. Ik bof dus enorm ! Daar ben ik me heel erg van bewust en ik zet alles op alles om het te laten slagen. Daarbij moet ik wel mijn grenzen bewaken, en daar ben ik niet zo goed in. Maar komt tijd, komt raad. Voorlopig geniet ik van mijn baan en die balans, die komt wel. Het plezier dat ik in mijn werk heb, maakt heel veel goed ! Lucky me !

Een speciaal feestje

Nóg een blog ? Op één dag ? Ja ! Soms gaat dat zo. Want ik vertelde in het vorige blog al over mijn nieuwe job, maar ik wil ook nog heel graag vertellen dat ik afgelopen zaterdag een heerlijke dag heb gehad...

Het was een tikje laat, maar mijn 45e verjaardag wilde ik toch graag vieren. Niet alleen omdat ik dat mezelf beloofd had *grinnik*, maar ook omdat deze verjaardag ook een soort van nieuw tijdperk inluidt. Ik maak tenslotte een nieuw begin. 'Your life part two', noemt mijn broer het, ik vind dat een mooie omschrijving. Dus zaterdag, vanaf een uur of drie tot een aardig eindje na middernacht, was ik omringd door voor mij heel belangrijke, speciale en dierbare mensen, die samen met mij proostten op mijn verjaardag én op dat nieuwe begin.


Natuurlijk waren mijn kids er, inclusief aanhang. Natuurlijk was mijn liefvriendje er. Natuurlijk was mijn familie en schoonfamilie er en natuurlijk waren mijn liefste vrienden en vriendinnen er ook. Het was erg gezellig en ik voelde me zielsgelukkig met al die lieve mensen om me heen. Enorm verwend ben ik ! Lieve kadootjes en nog lievere wensen mocht ik ontvangen. Het was echt super !

Mijn 45e verjaardag én het begin van een nieuw leven, prima reden voor een feestje toch ?! Ik heb er in ieder geval enorm van genoten !

Back to work !

De eerste werkweek zit er op ! Het was vermoeiend, leerzaam, hectisch, druk, energie-slurpend maar vooral ook heel erg leuk ! Ik heb een leuke job, met leuke collega's in een fijne werkomgeving. Ik bof dus maar, dat ik op deze plek ben 'neergezet'.

Het nieuwe ritme zit er nog niet in, ik ben helemaal stuk als ik thuis kom. Ik kon vorige week nog net de energie opbrengen om te koken, maar verder gebeurde er thuis niet zo veel. Nu had mijn liefvriendje nog vakantie, dus hij was er vaak, en dan is het wel zo gezellig om niet bezig te zijn met het huishouden, maar ik had er ook gewoon de puf niet voor. Hopelijk wordt dat wel beter, anders wordt het een grote puinhoop in huize Diva...

Maar het werk is leuk, ik heb al veel geleerd en werk praktisch geheel zelfstandig. Mijn collega's zijn erg aardig en er wordt wat afgelachen. Nu ik werkzaam ben in een ambtenarencultuur heb ik ook al enorm vaak koffie gedronken... *grinnik*. Ik ben dus helemaal blij met mijn plekje !

De eerste dag van de nieuwe werkweek zit er ook weer op en was ook weer erg leuk. Met een collega aan de praat raken over een gezamenlijke hobby zorgde voor een wel heel erg lange lunchpauze... oeps... Gelukkig doet daar niemand moeilijk over. Als 'compensatie' heb ik vanmiddag wel iets langer doorgewerkt, dat dan weer wel.

Al met al, het bevalt me goed. Nu nog de balans tussen werk en privé zien te vinden, en kijken hoe het fysiek gaat. Het weekend begon met een migraine-aanval en een erg pijnlijke rug, dat was minder... Ach, ik zie wel. Als ik een beetje op mijn grenzen let, moet het lukken. Ik ga er voor !

Aan het werk... bijna !

De vakantie zit er op. Bijna tenminste, dit weekend heb ik ook nog vrij en dan gaat het maandag echt beginnen. Dan ga ik 32 uur per week aan de slag. Zal best wel even wennen zijn... Gelukkig heb ik een leuke vakantie om op terug te kijken, dus ik kan met frisse zin aan het werk !

Vrijdagmiddag zijn we weer teruggekomen van een lekker weekje bungalowpark. Het was een gezellige week, zo samen met onze gezamenlijke kids. Er is weer veel gelachen, er zijn ontelbaar veel spelletjes gedaan en bijna iedereen is ook nog eens heel sportief bezig geweest. Bijna iedereen, want voor mij zat dat er niet in, vanwege die enorme fibro-aanval waar ik al een tijd, en nog steeds, aardig veel last van heb. Maar buiten dat was het een leuke week ! Altijd lekker om er even tussen uit te zijn ! En naast sportief zijn we ook heel cultureel bezig geweest. Dat kon ik tenminste wél !

Nu zit het er weer op en maandag begint het 'gewone' leven weer. Ik aan het werk, de kids naar school, weer in het ritme van alledag. Een nieuw ritme, in ieder geval voor mij. Want van altijd thuis naar vier dagen per week werken is best een stap. Weer werken is goed, natuurlijk ! Maar het zal wel even duren voor ik in dat nieuwe ritme mijn draai gevonden heb, denk ik. Geeft ook niet. Die tijd heb ik gelukkig. Deze werkplek is gedurende drie maanden van mij ! In de tussentijd blijf ik zoeken en solliciteren naar een betaalde baan natuurlijk, maar in deze periode kan ik mooi uitvogelen hoe en of het allemaal werkt voor me. Prima geregeld, dacht ik zo !

Het is nu zaterdagmiddag, het weekend is nog niet voorbij. Voordat het maandag is, ga ik nog even lekker genieten van het vakantie-gevoel, samen met mijn liefvriendje en de kinderen. Als maandagochtend mijn wekker gaat, is de vakantie tenslotte pas écht voorbij ! 

Holiday in pain

We zitten er hoor ! Op een mooi en groen vakantiepark, met allerlei faciliteiten, in een gezellig huisje waar we net allemaal in passen, met afwisselend mooi weer en regen. Helemaal goed dus ! Wat was ik er aan toe ! Even een weekje niks, niks hoeven, geen verplichtingen, relaxen en gezelligheid. Helaas is niet alles uitgekomen...

Niks hoeven bijvoorbeeld. Er moest nog van alles. Ik moest nog PGB's verantwoorden, de benodigde info kreeg ik pas toen ik al onderweg naar ons vakantie-adres was, dus dat moest echt nog even afgewikkeld worden. Een verplichte taak in mijn werkmap, die moest ook nog even worden gedaan. En passant zag ik een leuke vacature voorbijkomen, die ik niet kon laten schieten, dus heb ik ook nog even een sollicitatiebrief de deur uit gedaan. Nou ja, het zijn niet echt enorme klussen, maar toch...

Verder is het gezellig, ben ik lekker aan het relaxen op z'n tijd (het eerste boek is al uit...) en baal ik ontzettend. Helaas heb ik momenteel last van een enorme fibro-aanval, die zorgt voor hevige pijn en me totaal niet lekker voelen. Goed getimed, maar niet heus. Zul je altijd zien. Heb je één week vakantie, krijg je dat. Pfffff. Het maakt dat ik lang niet overal aan mee kan doen, regelmatig plat moet en me gewoon heel naar voel. Ik hoop dat het heel snel overgaat, zodat ik gewoon weer vooruit kan. Buiten dat het nu, in de vakantie, niet handig is, moet ik volgende week ook aan de slag. Dus ik kan dit totaal niet gebruiken.

We hebben nog een paar dagen. Met extra veel pijnstillers hoop ik overeind te blijven. Gaat me lukken ook !! Ik laat mijn vakantie niet verpesten door die k*t fibro ! En volgende week zien we wel weer verder ! Komt goed !

Nog even heel erg druk...

Het zijn drukke tijden. Dat zijn het eigenlijk altijd wel, maar de laatste maanden is het wel heel erg druk. Ik moet zoveel regelen... pffff... er lijkt geen eind aan te komen. De scheiding is inmiddels aangevraagd, dus op dat front is het (in ieder geval administratief) wat rustiger. Nog steeds is er de sollicitatieverplichting, ik moet er vijf per week doen. Best lastig in deze vakantietijd, er is zo weinig aanbod... En natuurlijk is er de voorbereiding voor onze vakantie, eind van de week gaan we er een weekje lekker tussenuit, maar voordat het zover is moet er nog wel een heleboel gebeuren...

Ik heb het dus druk. Met wassen en vouwen, zodat alles schoon mee kan en schoon in de kast ligt voor de twee oudsten, die niet mee gaan. Met vacatures zoeken om aan mijn verplichte aantal sollicitaties te komen. Met het aanvragen van allerlei zaken die me het leven in ieder geval financiëler iets makkelijker moeten maken. Met me voorbereiden op de werkervaringsplek die ik toegewezen heb gekregen, en waar ik na de vakantie 32 uur per week aan de slag ga. Met het huis aan kant zien te krijgen voordat we vertrekken. Met de verantwoording van de PGB's van de jongens. Met mijn moeder, die afgelopen maandag haar heup brak, bezoeken in het ziekenhuis. Met nog allerlei regeldingen en verplichte nummers...

Maar gelukkig is er ook tijd voor leuke dingen. Even shoppen met de kids, even een avondje er tussen uit met mijn liefvriendje, even gewoon gezellig met z'n allen lekker buiten in de tuin een drankje doen of binnen voor de televisie hangen... Dat zijn allemaal van die rustmomentjes die maken dat het allemaal goed te doen is. Maar eerlijk gezegd zal ik blij zijn als het vrijdag is, en we kunnen vertrekken voor een weekje vakantie. Een week niets hoeven, leuke dingen doen, relaxen, gezelligheid en ons vooral niet druk maken om alles wat hierboven staat (behalve om mijn moeder dan). Nog twee nachtjes slapen... !!

Love, peace & proost !

Afgelopen weekend was het weer zover. Het grote jaarlijkse feest dat Zwarte Cross heet, ging weer van start ! Wat had ik er weer naar uitgekeken ! We hadden eind vorig jaar al kaarten gekocht, dus de aanloop er naar toe was een lange... Maar ein-de-lijk was het dan toch het laatste weekend van juli en konden we los !

Deze keer duurde het feest ook nog eens een dagje langer want we gingen op donderdag al ! 's Middags ben ik naar mijn liefvriendje's buitenhuis gereden, want van daar uit was de route een stuk korter en gunstiger. Na een snelle hap hebben we de auto volgepakt met onze kampeerspullen en zijn we vertrokken. De vrienden met wie we samen gingen waren inmiddels al gearriveerd en hadden een plekje voor ons vrijgehouden op de toen al overvolle camping. Toen de tent stond kon het feest écht beginnen ! Op donderdagavond zijn er alleen nog maar campinggasten, en is er maar een klein gedeelte van het immens grote festivalterrein open, maar de stemming zat er al meteen goed in. Hoe kan het ook anders, als alles in het teken staat van 'flower power' !

Na een gezellige avond kropen we heel laat onze tent in. De volgende ochtend waren we al weer vroeg wakker. De dag begint vroeg op de Zwarte Cross... Geeuwend vonden we onze weg naar het badhuis en nog steeds geeuwend zijn we lekker gaan ontbijten. Toen het festivalterrein open ging, waren we er weer helemaal klaar voor. Die dag zijn we begonnen op de crossbaan, waar 's middags de 'Naked Run' werd gehouden. En nee, daar hebben we niet aan meegedaan... *grinnik*.

We zaten net op de tribune toen het verschrikkelijk slecht weer werd. De regen kwam met bakken uit de hemel. Ik had, als enige, een regenponcho bij me, dus voor mij is de schade nog wel enigszins beperkt gebleven. De rest was door- en doornat. Ook niet erg. Het was een warme dag, dus niemand had het koud en het droogde ook snel weer op.

Natuurlijk was het festivalterrein één grote modderpoel geworden. Tja, dat hoort er ook bij op de Zwarte Cross. Als je niet tegen vies worden kunt, kun je maar beter thuisblijven... Ik had uit voorzorg natúúrlijk mijn rubberlaarzen meegenomen, dus ik kon lekker overal zonder problemen door de modder banjeren. Het staat niet echt elegant, maar is wel praktisch ! Gelukkig maakt hoe je er uit ziet ook niet uit op de Zwarte Cross.

Drie dagen lang hebben we genoten van muziek, theater, lekker eten, nog lekkerder drinken *knipoog*, een enorm gezellige sfeer, leuke mensen en prachtig weer. Op zaterdag kregen we nog een enorme onweersbui over ons heen, maar toen konden we schuilen in één van de grote tenten op het terrein. De bui die 's nachts over ons heen trok, zorgde even voor een gevoel van 'blijft onze tent wel staan ?', maar alles ging prima en we konden daarna weer rustig slapen.

De Zwarte Cross... het is echt mijn feestje ! Ik kan zo genieten van die drie dagen in de Achterhoek. Natuurlijk bevind ik mij altijd in ernstig prettig gezelschap, maar ook de ontmoetingen met al die leuke en creatieve mensen die daar rondlopen vind ik heerlijk. Zo zijn onze vriendin en ik tot jonkvrouw geslagen door een ridder (nou ja, 'n part-time ridder denk ik), was er iemand die telkens even mijn haar goed kwam doen, zaten de mannen samen in de zandbak een kasteel te bouwen, zorgde een DJ voor 'muziek terwijl u plast', kregen we van iemand bloemenslingers voor in het haar, pakte af en toe zo maar iemand je hand vast omdat ie óók hand in hand wilde lopen, deed een wel heel jong knulletje een poging me te versieren (ieuw), konden we op het toilet onder de goede zorgen van lieve toiletjuffrouwen even weer tot onszelf komen en hebben we een nieuwe lijfspreuk gevonden ('als jij er maar gelukkig van wordt')...

Het was een meer dan heerlijk weekend. Toen we op zondagavond vertrokken, hadden we allebei een heel voldaan gevoel. En waren we bekaf, dat ook... Thuis hebben we, met enige moeite, alle modder weer van ons afgeschrobt. De wasmachine moest ook hard aan het werk om alles weer schoon en fris te krijgen. Het zit er weer op... Ik kijk al weer reikhalzend uit naar volgend jaar ! Zwarte Cross rules !

Het is zomer !

Zinderende zonnestralen
Blauwe luchten, warme golven
Luchtige kleding, blote tenen
Dartelvlinders, koele drankjes
Snelle hapjes, buiten-uitjes
Zand in schoenen, heerlijk briesje
Zonnebrillen, klepperslippers
Picknickkleedjes, bloemengeuren
Barbecueën, koud rosétje
Boeken lezen, middagdutjes
Zwoele nachten, buiten eten
Zwembadwater, campinggasten
Festivaltijd, op vakantie
Tuintje sproeien, rode neuzen
IJsjes eten, zonnesteken
Felle kleuren, drukke wegen
Volle stranden, koelte zoeken
Vogels fluiten, waterspelen
Muggenplagen, biertjes drinken
Luie dagen, buiten leven
........
Het is zomer !!!

 

Afterglow

Na zulke heerlijke dagen is het nagenieten ook heel fijn. Omdat onze feestjes op donderdag en vrijdag vielen kwam het weekend er direct achter aan. Een super lang weekend dus ! En na alle festiviteiten was dat ook wel nodig, we moesten echt wel een beetje bijkomen...

Zaterdag begon als een normale dag, de boodschappen moesten worden gedaan, het huis moest aan kant, gewone zaterdagochtenddingen dus. 's Middags was het weer feest ! Toen kwam de familie van over de grens op visite om me te feliciteren. Voor het eerst kwamen ze bij mij thuis, tot nu toe was ik alleen nog maar bij hen geweest. Mijn kids hadden ze ook nog nooit ontmoet. Maar dat is ruimschoots goed gemaakt ! De kleine neefjes moesten even de kat uit de boom kijken, maar sloten al snel vriendschap met mijn kinderen. Het was super gezellig ! 's Avonds hebben we met z'n allen frietjes gegeten (echt, als ik geen baan mocht vinden begin ik gewoon een cafetaria !), een vriend van oudste sloot ook nog gezellig aan en toen het voor hen tijd was om naar huis te gaan, wilden de neefjes niet eens met hun papa en mama mee !! Het was duidelijk een geslaagde dag geweest ! Toen we alles hadden opgeruimd zijn we languit op de bank gegaan om uit te puffen van zoveel gezellige drukte.

Zondag hebben we schandalig lang uitgeslapen... Dat doen we eigenlijk nooit meer, maar nu was het wel weer een keer heel erg lekker om zo lang te blijven liggen. Eigenlijk zouden we die dag thuisblijven en wat aanrommelen, maar toen mijn liefvriendje ontdekte dat er vlakbij een enorme snuffelmarkt was, waren we zo in de benen. Oudste ging gezellig mee,  die houdt ook erg van 'zooi', zoals wij dat altijd noemen. Het was leuk om daar zo met z'n drieën rond te slenteren. De meest ongelooflijke troep kom je er tegen. Oudste en ik hebben ons keurig ingehouden en niets gekocht. En dat is voor ons een hele prestatie ! *grinnik*

Na zo'n heerlijk lang weekend vind ik het altijd lastig om afscheid te nemen van mijn liefvriendje. Een luxe-probleem, dat weet ik, maar dat moment van gedag zeggen vind ik echt heel naar. Natuurlijk zie ik hem volgend weekend weer, maar die zondagavond blijft vervelend. Dat gevoel ebt gelukkig ook weer weg. Zo ziet ons leven er nu eenmaal uit, we zien elkaar in de weekends en door de week doen we ieder onze eigen dingen. Maar in ons hart zijn we altijd samen ! En dat gevoel is super ! Net als de nageniet-modus, waar ik nu nog helemaal in zit !

Feest in het kwadraat

Ik heb een paar heerlijke dagen achter de rug ! Mijn liefvriendje en ik hebben twee dagen gefeest. De reden daarvoor ? Mijn verjaardag op donderdag, en het feit dat we 3 jaar samen zijn op vrijdag. Van beide dagen hebben we een écht feest gemaakt !

Woensdagavond was mijn liefvriendje er al. Ik had een nogal zware dag achter de rug en vond het dus erg fijn dat hij er al zo vroeg was. Buiten dat was het super dat hij donderdagochtend, toen ik hartstikke jarig wakker werd, er ook bij was natuurlijk ! 's Nachts hadden hij en oudste al voor me gezongen en hebben we samen met mij een borrel gedronken op mijn nieuwe levensjaar. 's Ochtends bracht hij me een lief ontbijtje op bed en verzamelde daarna alle kinderen, terwijl ik moest blijven liggen tot ik geroepen werd. Dat blijft leuk, dat ochtendlijke geheimzinnige gedoe op je verjaardag !

Toen ik beneden kwam, zaten alle kids én mijn liefvriendje op een rijtje op de bank. Tweede startte een vrolijk verjaardagsmuziekje en playbackend en ondersteund door een handen-zwaai-dansje werd ik toegezongen. Ik lag echt helemaal in een deuk (je moet er eigenlijk zelf bij zijn geweest om te snappen waarom...). Het was een prachtig en hilarisch begin van de dag !


Ik ben enorm verwend ! De kinderen hadden allemaal super leuke en lieve kadootjes voor me gekocht. Allemaal leuke hebbedingetjes, precies in de stijl waar ik zo van houd. Het kado van mijn liefvriendje zou ik later die dag krijgen... Spannend ! Wat ik al wel wist, was dat we samen een dagje heerlijk zouden gaan relaxen in de sauna. Na overleg met de kinderen mocht hij me namelijk een dagje ontvoeren...Nou, voor zo'n dagbesteding word ik gráág ontvoerd !

Na alle felicitaties en het taart eten zijn we ons gereed gaan maken voor vertrek. Toen we 's middags in de sauna arriveerden gingen we direct in relax-modus en hebben tot halverwege de avond enorm genoten. En lekker gegeten, want ook dat hoorde bij de verrassing. 's Avonds kreeg ik mijn kado. Een geweldig kado dat me nog meer deed ontspannen en genieten. Wow !

Eenmaal weer thuis wachtte me een verrassing. In de loop van de dag was een enorm en prachtig boeket bloemen voor me bezorgd. Ik was ontroerd toen ik zag dat het van twee hele lieve Twitter-vrienden kwam... Wat een ontzettend lief gebaar ! Zo iets liefs doet je dan zó goed. Net als de vele lieve felicitaties die de hele dag door zijn binnengekomen via de diverse social media. Ik was gewoon helemaal overdonderd door zoveel berichtjes van zoveel lieve mensen... Wat een heerlijke verjaardag !

Vrijdag was het wéér feest ! Drie jaar samen zijn is wel een feestje waard dacht ik zo ! Al redelijk vroeg ben ik uit bed geslopen om een ontbijtje te maken (deze dag was het mijn beurt...). Gezellig samen ontbijten in bed, dat komt tegenwoordig niet meer zo vaak voor, dus nu greep ik de gelegenheid met beide handen ! Natuurlijk had ik  kadootjes voor mijn liefvriendje en hij op zijn beurt had voor mij werkelijk prachtige en heel lieve kadootjes gekocht... Weer werd ik zo enorm verwend !

's Middags gingen we samen op pad. Ik had geregeld dat we een dagje toerist in eigen stad gingen spelen. Wat was dat leuk ! We zijn op plekjes geweest waar je normaliter niet komt, heel bijzonder was dat. Grappig om te ontdekken hoeveel moois je eigen stad te bieden hebt. Meestal zoek je het verder weg, maar we hebben dicht bij huis ook zoveel te zien en te beleven. Natuurlijk namen we ook even pauze voor koffie met de plaatselijke lekkernij ! Daarna hadden we nog even tijd voor het volgende onderdeel op het programma en hebben samen lekker nog even shoppend door de stad geslenterd.

Uit eten, dat was het volgende op de planning. We hebben heerlijk gesmuld van japanse lekkernijen, daar zijn we allebei dol op ! En eten met stokjes is altijd leuk ! Mijn liefvriendje kreeg zijn laatste kadootje en was daar gelukkig erg blij mee. Na het eten had ik nog iets gepland, maar omdat mijn liefvriendje zich al een paar dagen niet zo lekker voelde, hebben we besloten om dat te bewaren voor een ander tijdstip, en zijn lekker naar huis gegaan. Daar hebben we samen nog een heerlijke prossecco gedronken op onze drie jaar samen en de dag gezellig samen met de kids afgesloten. Het was een heerlijke dag !

Nu is het zaterdagochtend, nog redelijk vroeg, en de kids en mijn liefvriendje slapen nog. Ik was al heel vroeg wakker en kan zo in alle rust even opschrijven hoe fijn het was, de afgelopen dagen. In de nageniet-modus dus ! En nu ga ik even een kopje thee zetten, nog even zitten en dan aan de slag. Door alle feestelijkheden loop ik natuurlijk een dagje achter en er zullen boodschappen gedaan moeten worden. Het huis kan ook wel een poetsdoek en stofzuigbeurt gebruiken en vanmiddag krijg ik verjaardagsvisite ! Dan komen mijn liefvriendje's broer en zijn gezin langs om me te feliciteren ! Leuk, en een beetje spannend. Het is de eerste keer dat ik ze in mijn huis ga verwelkomen. Weer een nieuwe stap !

Mijn nieuwe levensjaar zie ik als een soort van nieuw begin. Ik ben tenslotte bezig met het opnieuw vormgeven van mijn leven. Een ander leven is begonnen. Een leven wat nog wel wat stevig kneedwerk nodig heeft, maar elke dag meer vorm krijgt. Het gaat me best goed af, eigenlijk... En mijn nieuwe levensjaar is meer dan heerlijk begonnen ! Dát kan sowieso al niet meer stuk ! Lucky me !