Alles is liefde !


zondag 31 juli 2016

Say Yes to Apartigheid !



Apartigheid, daar houd ik wel van. Het vorige weekend was er gelukkig vol van. Al op donderdag begon onze exodus naar de heilige weilanden. Voor de zesde keer waren we op de Zwarte Cross.
En wederom hadden we een paar fantastische dagen. 


Picture this: 20.000 mensen in tentjes en caravans op een grasveld. 220.000 feestvierende bezoekers in drie dagen. Meezingen met tribute-bands. Uit je bol gaan bij geweldige optredens. Dansen in modderplassen na een pittige onweersbui. Podia vol kadootjes. Rondvliegend bier. Zwaaien naar Tante Rikie. Ludiek (straat)theater. Dansjes doen en mensen daarin meekrijgen. Lawaai op de crossbaan. Gezellig kletsen bij de tent. Op zondag om 10 uur het eerste biertje in de kerk. En vooral genieten met een grote G.


Apartigheid. Dit jaar was het het thema, maar de apartigheid was niet groter of anders dan andere jaren. Gelukkig maar. Een Zwarte Cross zonder apartigheid, dat kan niet. Eén apartigheidje was wat anders, ik heb dit jaar zelf even op het podium gestaan. Ik werd gevraagd mee te doen met een spelletje, super grappig, maar helaas, ik kreeg de foute antwoorden voorgezegd en verloor dus. Ik kreeg wel een geweldige troostprijs, een heuse Nozem-sticker en een kus van de presentator (die Chuck heette, maar niet echt, onze favoriet op de Cross is, en ook de zanger van de Memphis Maniacs, maar om dat allemaal te snappen moet je er bij geweest zijn).

We waren in goed gezelschap. Met z’n zessen hebben we enorme lol gehad, maar het was ook geen enkel probleem om dingen apart te doen. Samen op stap, of lekker je eigen ding doen en aan het eind van de dag weer samen bij de tent en gezellig napraten. Top !


Zoals altijd hebben we ook nu de inwendige mens goed verzorgd. Biertjes en cocktails, Nozems en koffie, vette hap en vers fruit, gezonde ontbijtjes en late-night-snacks, simpel hollands en exotisch, er was keuze genoeg. Van uutsmieter tot roti en van broodje gezond tot broodje schoap, alles was even heerlijk. Je blijft eten…..


Het was een geweldig feest. Een lekkende tent en regelmatig lange wachtrijen deden daar geen enkele afbreuk aan. We hebben enorm gelachen, gezongen, gekletst en gedanst. En op maandagochtend hebben we moe maar voldaan ons tentje weer afgebroken en de heilige weilanden verlaten. 

Volgend jaar gaan we zeker weer. Sterker nog, we zijn al aan het aftellen ! Nog 345 dagen….. *grinnik*