Alles is liefde !


donderdag 30 juni 2011

Voorpret

Vanmiddag begint mijn weekend met mijn liefvriendje. Een al lang geleden gepland weekend is dit weer, en hoewel ik natuurlijk weet dat het er aan komt, verheug ik me enorm.

We hebben leuke plannen voor de komende dagen ! Ik vind het met name heel bijzonder dat we mijn aanstaande verjaardag gaan vieren met mijn liefvriendjes kinderen en familie.
Ik ga eigenlijk altijd mee als er feestjes in de familie zijn, en vond het zodoende ook leuk om iedereen op mijn verjaardag uit te nodigen. Om dat nu bij mij thuis te doen, leek ons niet zo'n heel goed idee. Het zou gewoon kunnen hoor, maar het leek ons toch wat ongemakkelijk voor iedereen. Dus hebben we besloten het bij mijn liefvriendje te vieren, en ik was erg blij met de enthousiaste reacties op mijn uitnodiging. Het wordt dus vast heel gezellig !

Ik ga zo inpakken, hier thuis nog het een en ander regelen en dan hup, de auto in !
Op naar een heel fijn weekend !
( En ook de twee volgende weekenden beloven meer dan heerlijk te worden, wat bof ik dus weer !)

woensdag 29 juni 2011

Geluk

Geluk, wat is dat nu eigenlijk
voor mij is het de liefde om me heen
Mijn kids, mijn lief en mijn liefvriendje
Door hen voel ik me nooit alleen

Mijn mannen met wie ik alles deel
de leuke dingen, maar ook mijn pijn
Van wie ik houd met heel mijn hart
Bij wie ik volledig mezelf kan zijn

Mijn kids op wie ik apetrots ben
Speciaal en heel bijzonder zijn zij
Met z'n allen gezellig aan tafel
maakt het geluk ultiem bij mij

En nog meer lieve mensen zijn er
Ze zijn er vaak, of zo nu en dan
Mensen met wie ik kan lachen
Vrienden waarop ik vertrouwen kan

Zoveel liefde mag ik ervaren
Zoveel liefde in mijn hart
Het is soms echt niet te bevatten
en maakt me af en toe verward

Ik ben echt enorm gelukkig
mijn leven is geweldig fijn
en het allermooiste is wel
dat alle liefde er gewoon mag zijn

zondag 26 juni 2011

Zomer !

Jaaaa, eindelijk, zomer ! Even leek het erop dat het vandaag ook weer niet zou lukken, maar daar was de zon dan toch ! En dat voegde meteen een hoop plezier toe aan een feestelijk weekend.

Gisteren was onze oudste namelijk jarig, 19 jaar is ze geworden en dat moest gevierd worden !
Haar vrienden en vriendinnen kwamen allemaal meefeesten, en dus had ze bedacht dat de tuin daar wel een geschikte plek voor was. Dat plan dreigde echter in het water te vallen want tot vroeg in de avond heeft het geregend....
Gelukkig klaarde het op, en konden ze toch nog naar buiten.

Een heel leuk feestje was het. Mijn lief en ik hebben er niet heel veel van meegekregen, want wij hadden zelf ook nog een feest. Lieve vrienden van ons waren 25 jaar getrouwd en natuurlijk wilden we daar ook bij zijn. Ook dat was heel gezellig, en extra leuk omdat er ook vrienden van vroeger bleken te zijn, met wie we heerlijk hebben bijgepraat.
Omdat we ook nog bij het feest van oudste wilden zijn, gingen we niet al te laat naar huis, maar tot onze verbazing was het meerendeel van de gasten al weer vertrokken. Een klein, maar heel gezellig groepje was overgebleven, en dus zijn we aangeschoven om nog even lekker te borrelen.
We hebben echt ontzettend gelachen, onze oudste heeft erg leuke vrienden. Ik werd zowat platgeknuffeld door een goede vriend van haar, die al geruime tijd niet meer bij ons was geweest, ik bedoel maar.....
Het was dan ook heel laat toen we uiteindelijk ons bed in doken.

Vanochtend begon de dag ook weer grijs, dus de hoop op het beloofde warme weer had ik eigenlijk al een beetje opgegeven.
Maar geleidelijk werd het wat warmer en loste de bewolking op. En ineens was de zon er !
Omdat een feestje in de tuin zijn sporen nalaat, had ik al bedacht vandaag diezelfde tuin eens flink aan te pakken. Er moest flink wat opgeruimd worden (daar was een logerende vriend vanochtend al heel lief mee begonnen) en er was nog wel wat achterstallig onderhoud te doen.
Ik ben de hele middag lekker in de tuin aan het werk geweest en het resultaat mag er zijn. We hebben er meteen van kunnen genieten, want bij zulk mooi weer gaat bij ons de barbeque aan. Gezellig, lekker buiten eten !

Grappig dat de wereld er heel anders uit ziet als de zon schijnt, en de temperatuur oploopt. Ik word er in ieder geval erg blij van. En nu maar hopen dat het mooie weer doorzet, en we kunnen gaan genieten van een lange, zonnige, warme zomer !



vrijdag 24 juni 2011

Spontaan afspreken

Donderdagmiddag, tegen 14.00 uur, telefoon, mijn liefvriendje aan de lijn: 'Vind je het leuk als ik zometeen koffie bij je kom drinken ?'......
Ja natuurlijk, meer dan leuk, heerlijk, zo'n spontane aktie !

Dat 'even koffie drinken', werd een heel fijne dag. Een dag met uiteraard samen koffie drinken, maar ook even boodschappen doen met de jongste kids, gezamenlijk eten, even met z'n tweeën weg om ergens in alle rust iets te gaan drinken, een flink eind wandelen, en vooral heel veel praten.

Mijn liefvriendje en ik leggen al onze afspraken al ruim van te voren vast. Spontane acties zoals die van gisteren, komen eigenlijk maar weinig voor.
Dat is ook wel logisch, we hebben het allebei druk, mijn liefvriendje is sowieso al een deel van de week 'buitengaats' in verband met zijn werk, dus die dagen vallen al af. De weekenden zijn meestal volgepland, al dan niet met leuke dingen van ons samen (er komen weer drie heel leuke weekenden aan......), en de overige tijd is ook gevuld met werk, hobby's en andere zaken.

Gisteren kwam dat, hoewel door een andere, maar aansluitende aanleiding, uitgebreid ter sprake.
Voor mijn liefvriendje is het erg belangrijk dat we niet alles al van te voren vastleggen, dat er tijd is voor spontane acties zoals deze, hoewel dat om genoemde redenen vaak ook lastig is. Daarbij heb ik natuurlijk ook mijn gezin, ik moet eigenlijk alles van te voren plannen, omdat ik met mijn lief en kids (en hun agenda's) rekening moet houden, vanzelfsprekend.

Daarbij komt, dat er natuurlijk ook tijd moet overblijven om zelf dingen te doen, 'ik-tijd'. Dat geldt voor ons allebei, maar zeker voor mijn liefvriendje. 'Ik-tijd' is voor hem heel erg belangrijk.
Doordat wij elkaar veel zien, en alles van te voren vastleggen, waarbij ook de niet al geplande tijden worden benut, blijft er voor hem wel heel weinig 'ik-tijd' over.
En dat benauwt hem soms......

Hij vindt het leuk om als hij daar zin in heeft, in een periode dat wij elkaar niet zien (en die zijn nooit heel lang) mij gewoon te bellen en te zeggen: 'kom je bij me langs', of 'ik kom koffie drinken', of 'heb je zin om vanavond samen naar de film te gaan'. En als dat dan niet kan, is dat erg jammer, maar geen man overboord, dan zien we elkaar volgende week wel weer.
Ik daarentegen vind het fijn om dat soort dingen al vast te hebben staan, vooral in verband met mijn gezin. En dat terwijl ik eigenlijk ook dol ben op zulke spontane akties, hoewel ik ook weet dat ik er erg van zou balen als ik niet zou kunnen als hij me spontaan met een leuk voorstel belt......en die kans is er natuurlijk, met een gezin achter je.

Een mooi, en af en toe best heftig gesprek was het, waarin niet alleen het bovenstaande is besproken, maar we het ook uitgebreid over gevoelens hebben gehad. Onze gevoelens voor elkaar, we gaan steeds meer van elkaar houden. Hoe we in onze relatie staan, en hoe we daar mee om gaan. Over rekening houden met elkaar, en hoe bang wij beiden zijn om elkaar teleur te stellen, en dat dat soms maakt dat we ons in allerlei bochten wringen om het elkaar naar de zin te maken.

Het was goed om het daar zo uitgebreid over te hebben, om verwachtingen bespreekbaar te maken en goed te kijken of die verwachtingen realistisch zijn. (Waarbij het wel leuk was om te constateren dat onze verwachtingen redelijk overeen kwamen, maar ook te ontdekken dat we dingen van de ander verwachten, waarvan we het eigenlijk niet prettig vinden dat die ook van ons worden verwacht, erg grappig !). Een poly-relatie is net zo dynamisch als een mono-relatie, zo niet nog dynamischer, en af en toe levelen of het allemaal loopt zoals we willen is gewoon heel belangrijk.

Ik heb genoten van een heel mooie dag met mijn liefvriendje, en dat allemaal naar aanleiding van zijn spontane telefoontje.......heerlijk !

woensdag 22 juni 2011

Statistieken

Al een tijdje houd ik iedere dag het aantal pageviews op mijn blog bij. Geen kunst aan, Blogspot houdt dat nauwkeurig voor me bij, ik hoef alleen maar bij 'Statistieken' te kijken.

Het is me opgevallen dat op dagen dat ik een nieuwe blog post, het aantal pageviews met gemak tot ruim boven de honderd oploopt. Op dagen dat ik niet post is het beduidend minder, maar is het aantal toch nog aanzienlijk.
Hieruit concludeer ik dat ik veel lezers heb, die mijn blog volgen via de meldingen op Twitter en Facebook, of via RSS Feeds, zodat ze bij een nieuwe post gewaarschuwd worden, en dus gaan lezen. Ook via www.polyamorie.nl, waar ik ook met enige regelmaat een blog neerzet, komen veel mensen op mijn blogsite terecht.

In diezelfde rubriek 'Statistieken' kun je ook zien, op welke sites je blog vermeld wordt, en hoeveel pageviews uit die meldingen volgen. Ook heel leuk om te zien ! Er zitten soms sites tussen waarvan je denkt, hoe komt mijn blogvermelding dáár nu toch terecht ? Natuurlijk komen mensen ook via Google, en ingetypte zoekwoorden bij mij terecht, maar soms lijkt het zo onlogisch......Wel grappig !

Gisteren heb ik al vroeg in de ochtend een blog geplaats, meteen steeg het aantal pageviews en aan het einde van de dag stond de teller weer ruim boven de honderd.
Vandaag ben ik wat later, en tot nu toe staat de teller op 10........
Dat zijn dan mensen die wellicht 'per ongeluk' even een kijkje komen nemen ?

Ik ga het eens even nauwlettend in de gaten houden vandaag, kijken wat er gebeurt zodra deze blog geplaatst is. Ach, je hebt er niets aan, maar ik vind het wel grappig om eens te vermelden.

(Update: Meteen na het plaatsen van mijn blog liep de teller weer op, iets langzamer dan anders, maar aan het eind van de dag was het inmiddels vertrouwde aantal pageviews weer bereikt. Leuk ! En ook oudere blogs worden nog steeds veel gelezen. Zo enorm veel lezers, ik voel me gevleid.......)

dinsdag 21 juni 2011

Delen

Je kunt op veel manieren, op verschillende niveau's, met meerdere mensen dingen delen.
Wat je deelt met je geliefden gaat heel diep, met hen deel je alles. Ook met goede vrienden en vriendinnen deel je veel, en als het goed is kun je met hen ook de minder leuke dingen delen. Heerlijk als je zulke vriendschappen hebt !
Met mensen die je in cyberspace ontmoet, deel je in eerste instantie vaak alleen een bepaalde interesse. Je 'ontmoet' elkaar omdat je elkaar 'vindt' op basis van die interesse, waar je dan weer met elkaar over praat. En zo'n contact kan zich uitbreiden, of blijft oppervlakkig......

Gisteravond had ik een prachtig msn-gesprek met twee heel lieve mensen. Mensen die ik dus alleen maar ken via cyberspace, en nog nooit in real life heb ontmoet (al gaat dat zeker binnenkort gebeuren).
Het is mooi om te zien hoe cybercontacten als deze, die vanaf het begin al goed voelen, zich ontwikkelen en verdiepen, en hoe je dan tot vertrouwelijke gesprekken kunt komen, en veel kunt delen. Heel blij word ik daarvan !

Om wat voor zaken het ook gaat, delen met anderen is heerlijk !


maandag 20 juni 2011

Happening op herhaling

Gisteren mochten we op herhaling met ons familie-bandje en de 'GuitarStars'.
Het was weer net zo'n feestje als afgelopen donderdag !
De instelling waar de kinderen wonen hield een open dag, dus we hadden erg veel publiek.
Het podium was buiten opgesteld, maar gelukkig zat het weer ons mee, de zon heeft zich tijdens het hele optreden laten zien, dus dat was echt boffen.
Onze drie sterren straalden, speelden weer heel erg goed en kregen ook deze keer een gigantisch applaus. En voor ons was het gewoon genieten, het is zo leuk om dit te doen !
Bij het afscheid nemen namen de kinderen als vanzelf aan dat ze ons snel weer zouden zien, dat we na de vakantie weer in deze samenstelling verder zouden gaan repeteren. Helaas zit dat er niet in, maar wel heel leuk om te merken dat ze er dus zo enorm van hebben genoten.

We hebben na afloop gezellig met de familie een hapje en een drankje gedaan. Altijd leuk om even bij te kletsen en een beetje te ravotten met nichtje en neefjes.
We waren door alle gezelligheid vrij laat thuis, waar mijn liefvriendje zijn spullen voor weer drie dagen 'buitenhuis' moest ophalen. Fijn ook dat we nog even tijd samen hadden......
Het was (weer) een leuke dag !

zondag 19 juni 2011

Zonder film

Gisteren zijn mijn lief en ik samen een heerlijk avondje uit geweest.
Het verliep allemaal net iets anders dan gepland, maar desalniettemin (wat een mooi woord is dat toch !) hadden we een erg leuke avond.

Eigenlijk doen we dat te weinig, samen op stap gaan. Dus werd het hoog tijd om weer eens een avond voor ons twee te plannen.
Het plan was om lekker te gaan eten en daarna naar de late film te gaan. Ik had een goede film gereserveerd, en voorafgaand zouden we in hetzelfde pand een hapje eten. Heel handig is dat, meteen na de koffie in een bioscoopstoel ploffen.......

Helaas was het niet mogelijk om een tafeltje in het restaurant te reserveren, dus was het zaak er op tijd te zijn. We hoefden maar een half uurtje te wachten, dat viel ons nog mee, en hadden dus tijd genoeg om uitgebreid te eten. Dachten we........
Het ging allemaal niet zo snel, en een half uur voor aanvang van de film was het hoofdgerecht nog niet gearriveerd. Toen hebben we toch maar even aan de bel getrokken......
Maar het ging niet meer lukken. We hoefden de hoofdgerechten niet te betalen, maar om nu in 5 minuten tijd je eten snel naar binnen te proppen, daar hadden we niet zo'n zin in. Dus hebben we er voor gekozen om lekker rustig te eten, en de film te laten schieten. De al betaalde kaartjes kregen we keurig vergoed, dus dat was prima geregeld.

We hebben overheerlijk gegeten, en na de koffie zijn we gewoon lekker naar huis gegaan. Thuis kun je tenslotte ook film kijken. En er is niets zo fijn als uitbuiken op je eigen bank......
Een heel fijne avond was het, even alle tijd voor elkaar, en alle tijd voor een goed gesprek. Dat hebben we thuis ook wel, maar in deze setting konden we echt ongestoord praten, en dat is gewoon heel fijn. We hebben er allebei van genoten !

vrijdag 17 juni 2011

Happening

Eindelijk was het dan zover, het optreden van het familie-bandje ! De broer van mijn liefvriendje geeft al heel lang gitaarles aan kinderen met een verstandelijke beperking, die in een instelling wonen. Na afloop van een jaar les mogen ze optreden om hun familie en mede-bewoners te laten zien wat ze hebben geleerd. Zo ook dit jaar, maar dan in een wat uitgebreidere vorm. Mijn liefvriendje, zijn zwager en ik zijn gevraagd om mee te doen. Zo werd het voor de kinderen allemaal nog echter, ze mochten nu  optreden met een 'band'......ons familie-bandje dus......

Na een lange aanloop met regelmatig repetities was het gisteravond dan eindelijk zover. Al vroeg waren we aanwezig om alles voor te bereiden, apparatuur opstellen en aansluiten, de zaal versieren, stoelen voor het publiek klaarzetten. Toen dat zo'n beetje klaar was, kwamen de kinderen. Stikzenuwachtig waren ze, hoewel ze dachten dat wij dat niet merkten......
Ze zaten met z'n drieën in het midden van het podium en konden via een powerpoint-presentatie op een laptop (bediend door mijn liefvriendjes schoonzus) zien wanneer ze welke akkoorden moesten spelen. We hadden een naam bedacht, 'The GuitarStars', en zelfs een dresscode afgesproken, we droegen allemaal jeans met een wit shirt.

Het optreden was een groot succes ! De kinderen hadden in hun woongroep zelf reclame gemaakt en er kwam heel wat publiek naar ze kijken. We hadden vijf liedjes op het repertoire, de eerste drie waren voor het publiek onbekend, maar de laatste twee waren echte meezingers. Dat hebben we geweten ook ! Het dak ging er zowat af ! Er werd meteen een lange polonaise ingezet en luidkeels meegezongen. Zo ontzettend leuk ! Het was een echte happening.
De drie sterren op het podium zaten helemaal te genieten en na elk liedje kregen ze een enorm applaus, en terecht ! Ze hebben ontzettend goed gespeeld. In de afgelopen tijd hebben we ze ook echt met enorme stappen vooruit zien gaan. Met recht een topprestatie !
Ze kregen ook nog een soort diploma, als bewijs dat ze een jaar lang gitaarles hebben gehad, en na afloop zijn we met 'de band' nog iets gaan drinken in een plaatselijk café-restaurant. Dat vonden de kinderen helemaal geweldig, het was erg gezellig en we hebben echt ontzettend gelachen met ze !
En helemaal leuk, we mogen nog een keer ! Iemand van de groepsleiding vroeg ons of we aankomend weekend nog een keer willen spelen, op de open dag van de instelling. En zoals het er nu naar uitziet, gaat dat lukken ook !

(ook de rest van de dag was erg leuk. Woensdagavond ben ik na, de generale repetitie met de kinderen, bij mijn liefvriendje gebleven. Gistermiddag hebben we in een leuk eetcafé zitten brainstormen over een aantal zaken. We hebben daar maar ook meteen gegeten, en we zijn er nog niet uit of het nu een vroeg diner, of een late lunch was.........
Na afloop van het optreden, ben ik alvast met mijn liefvriendjes schoonzus mee naar haar huis gegaan en later voegden de mannen zich bij ons om nog even gezellig na te praten, onder het genot van een biertje en bitterballen.......een typisch familie-ding, zo bleek....... De biertjes smaakten mijn liefvriendje goed, zodat ik terug naar huis ben gereden. Dat was beslist geen straf, hij heeft net een nieuwe auto en die rijdt heerlijk ! Na samen nog een drankje en even knuffelen heb ik mijn spullen ingepakt en ben weer, in mijn eigen autootje, huiswaarts gegaan. Het was met recht een super leuke dag !)

woensdag 15 juni 2011

Primair / secundair ?

Zoals in mijn profiel te lezen staat, is mijn lief mijn primaire en mijn liefvriendje mijn secundaire partner. De primaire partner is de 'eerste', zoals het woord al zegt. De secundaire dus de 'tweede'. Zo logisch als het maar zijn kan. Het zijn ook veelgebruikte termen, 'de pp en de sp'. Maar bestaat die chronologie ook gevoelsmatig, of juist niet ? Met andere woorden: als het puur gaat om houden van, spreek je dan van primair en secundair ?
Mijn lief is de man met wie ik al 27 jaar samen ben en met wie ik, samen met onze kids, samenwoon. Mijn liefvriendje is de man met wie ik nu bijna een jaar samen ben en met wie ik 'part-time' samenwoon, zoals hij het zo mooi zegt (ik vind dat erg leuk klinken !). Van allebei houd ik zielsveel en met allebei heb ik een prachtige en intense relatie.

Natuurlijk ben ik het meest thuis, dat is waar ik woon, bij mijn lief en de kinderen. We hebben onze dagelijkse beslommeringen en managen samen ons gezin en huishouden. Alles wat er in en om ons gezin speelt, alle leuke en moeilijke dingen in ons leven, alles deel ik met mijn lief. Thuis, dus mijn lief (en kids), is en blijft mijn basis, en van daar uit is ook mijn relatie met mijn liefvriendje mogelijk. Afspraken met hem kunnen alleen als er overeenstemming met mijn lief is, als het thuis allemaal goed loopt.

Regelmatig ben ik een paar dagen bij mijn liefvriendje. Echte dagelijkse beslommeringen hebben we niet, wij hebben samen geen huishouden tenslotte. In die optiek is mijn relatie met mijn lief primair, en die met mijn liefvriendje secundair. Maar mijn liefvriendje's lief en leed is ook het mijne, als hij het moeilijk heeft of als er iets is met zijn kinderen bijvoorbeeld, dan deel ik dat met hem, net zoals we ook alle leuke dingen delen. Door de intensiteit van onze relatie ben ik voor mijn liefvriendje, zoals hij laatst aangaf, dan ook steeds meer zijn ‘primaire’ partner, ook al wonen we niet samen.

Met allebei heb ik een volwaardige relatie waarin we niet alleen de lusten, maar ook de lasten samen met liefde dragen. Alleen het delen en samen hebben van dagelijkse beslommeringen ligt anders. Als alleen dat verschil er is, spreek je dan ook van primair en secundair ?

Hoe mijn lief erover denkt:

Ik heb in eerste instantie moeite met de term ‘primair / primair’ want dan zouden op basis van een term haar liefvriendje en ik volledig gelijkwaardig zijn, en dat is volgens mij niet zo. Aan de andere kant is het een term die vanuit ieders perspectief een andere waarde heeft. Ik kan me, analytisch als ik ben, in de diverse perspectieven wel inleven en dan wordt het toch weer een abstracte term. Voor mij is het belangrijk dat ik het gevoel wil hebben dat ik volwaardig in haar relaties met mij en haar liefvriendje blijf staan, zowel praktisch als emotioneel.

Hoe mijn liefvriendje er over denkt:
Ik zie mezelf heel duidelijk als de secundaire partner. Voor mij komen haar man en de kids op de eerste plek en daarna kom ik. Voor mij is het secundair zijn ook de bescherming van mijn vrijheid. Ik vind het prima en eigenlijk ook wel een fijn idee. Ik kan enorm genieten van de momenten samen, maar ook van de momenten alleen. Ik hoef niet zo nodig nummer één te zijn. Dus ik ben graag de secundaire partner.

En hoe ik er over denk ?
Ik heb twee heerlijke relaties, waarin zeker verschillen zijn en waarin je de termen primair en secundair dus prima kunt toepassen. Het is erg fijn dat mijn mannen er op dezelfde manier in staan. Mijn lief op de eerste, en mijn liefvriendje op de tweede plaats. Ik ben erg blij dat die balans gevonden is, en dat we ons daar alle drie goed bij voelen.
Maar gevoelsmatig gebruik ik de chronologie ‘primair / secundair’ niet. Ik voel me helemaal de enorm geliefde vrouw van twee geweldige mannen !


dinsdag 14 juni 2011

NLP (slot)

Vandaag had ik mijn laatste NLP-sessie.
In relatief korte tijd heb ik eigenlijk best veel bereikt. Met mijn coach heb ik afgesproken dat ik, als het nodig mocht zijn, altijd kan bellen voor een afspraak, maar dat sessies eigenlijk niet meer nodig zijn. Dat geeft me een goed gevoel !!

Vandaag hebben we dus bekeken waar ik nu sta, hoe het gaat en waar ik nog tegen aan loop.
Ik heb de laatste tijd aardig wat stappen gezet. En het gaat best goed met me.
Ik ben nog steeds onzeker over een heleboel dingen, en heb mijn twijfels en angsten, maar ik heb gemerkt dat het allemaal wat makkelijker te hanteren is. Ik herstel sneller, zeg maar.
En dat is natuurlijk een goed teken.
Mijn coach wees me op het feit dat ik in een aantal zaken best heel zeker ben, neem bijvoorbeeld optreden. Ik heb nooit zenuwen van te voren, ga er gewoon voor en maak me niet druk. Op dat punt ben ik dus aardig zeker.
Ook in sociaal opzicht is dat zo. Vroeger durfde ik 'vreemde' mensen echt niet aan te spreken. Tegenwoordig maak ik heel makkelijk contact en heb leuke gesprekken met mensen die op mijn pad komen. Ook daar ben ik een stuk zelfverzekerder in geworden.
Ook in mijn relaties merk ik dat. Natuurlijk zijn er dingen die moeilijk blijven, waar ik moeite mee heb. Maar zoals gezegd, als er al eens wat is, herstel ik sneller, het blijft niet zo lang meer hangen en ik kan er wat rationeler naar kijken. Pure winst !

NLP is dus erg goed voor me geweest. Ik ben dan ook blij dat ik er mee begonnen ben.
Hopelijk zet deze vooruitgang zich voort en heb ik inderdaad geen sessies meer nodig.
Ben dus best een klein beetje trots op mezelf.........

Poly pur sang




En weer heb ik mogen ervaren hoe bijzonder en uniek mijn leven met mijn twee mannen is.
Een heel weekend lang zijn mijn lief, mijn liefvriendje en ik samen op stap geweest.
Het gevoel dat je krijgt als je tussen je twee geliefden in door een stad vol muziek slentert is onbeschrijflijk.......




Dit weekend was er een JazzFestival in de stad. Nu is dat op zich al leuk (vorige week nog waren mijn liefvriendje en ik op een ander festival), maar het feit dat ik op dit festival mocht optreden maakte het natuurlijk helemaal bijzonder.
Mijn liefvriendje was zaterdagmiddag al bij ons en na een leuke middag en gezellig samen eten zijn we met z'n drieën op tijd richting stad gegaan (met de trein, zodat we alle drie een biertje konden drinken).
Het optreden was een groot succes, al zeg ik het zelf...... Het weer werkte mee, de sfeer was geweldig en we hebben gewoon lekker gespeeld. Als je op zo'n podium staat, en je ziet een groot plein langzaam aan steeds voller stromen met enthousiast publiek, geeft dat een enorme kick. Dan kom je na afloop bijna stuiterend van zo'n podium af, dan wil je eigenlijk nog lang niet stoppen ! Maar ja, onze tijd was om en er was nog veel meer muziek om te gaan beluisteren. Leuk was dat ik een paar keer werd aangesproken door voorbijgangers die ons optreden hadden gezien en vertelden dat ze zo hadden genoten van onze muziek. Een heerlijke opsteker natuurlijk ! Nog grappiger was dat ook mijn liefvriendje een paar keer werd aangesproken op hetzelfde feit.......... We moesten er erg om lachen, we vermoeden dat hij op één van de optredende muzikanten van die dag lijkt of zo.........
Toen op alle podia de spotlights uitgingen, was het hoog tijd om naar huis te gaan. Gelukkig hadden we snel een taxi en zaten we vrij snel weer lekker onderuit op de bank.
Tja, en op een of andere manier wordt het altijd zo schandalig laat..... Het was al licht en we hoorden de vogeltjes fluiten toen mijn liefvriendje en ik uiteindelijk gingen slapen. Mijn lief is dan veel verstandiger, die lag al lang op één oor.

Zondagochtend hebben we lekker uitgeslapen. Tegen de middag zat iedereen weer aan tafel voor een uitgebreide brunch, en later ben ik met mijn lief en liefvriendje weer lekker de stad ingegaan.
We hebben een paar uurtjes rondgeslenterd en zijn toen weer huiswaarts gekeerd om met de kinderen te gaan eten.
's Avond zijn we weer terug naar de stad gegaan. Eén van mijn bandmaatjes moest met zijn andere band spelen, en natuurlijk zijn we, net als enkele andere bandleden, naar hem gaan luisteren. Na dat optreden zijn we weer verder gegaan, om te kijken wat de diverse podia nog te bieden hadden.


Op een bepaald moment werden we aangesproken door een enorm leuk stel uit Amsterdam. Ze wilden het JazzFestival wel eens meemaken, maar hadden na een blik in het programmaboekje eigenlijk geen idee waar ze nu precies zaten, en nog belangrijker, waar ze de andere podia konden vinden.
We raakten met hen in gesprek en dat was zo leuk ! Uiteindelijk zijn ze helemaal niet meer naar andere optredens gegaan...... We hebben echt super gezellig met ze gekletst. We besloten gezamenlijk dat we nog een optreden elders wilden zien, maar toen we daar aankwamen was het al helemaal vol. Dan buiten nog maar een biertje drinken met elkaar.
Heel bijzonder werd het toen ik met de mannelijke helft van het stel in gesprek raakte, en ik hem, naar aanleiding van de vraag wie nu mijn man was, vertelde dat ik niet alleen met mijn lief, maar ook met mijn liefvriendje daar was........ Het was heel even stil, en na een verbaasd 'echt waar ???' ontspon zich een heel mooi gesprek. Ik heb hem onze 'polyconstructie' uitgelegd en verteld hoe wij er gedrieën instaan en mee omgaan. Ik vond het erg mooi om van een wildvreemde zoveel respect voor hoe wij leven te krijgen. Heel gaaf was dat !
Na een heel hartelijk afscheid en de afspraak zeker contact met elkaar op te nemen (mijn lief heeft gelukkig altijd zijn visitekaartje bij), zijn we moe (en met een drupje te veel bier) op in een taxi gestapt en weer naar huis gegaan. En weer was het al licht toen ik uiteindelijk mijn hoofd op mijn kussen legde.......we leren het echt nooit !

Op maandagochtend hebben we dus maar extra lang uitgeslapen, en na een lekkere lunch zijn we aanstalten gaan maken om voor de laatste keer dit weekend nog even de stad in te gaan. Voordat iedereen onder de douche uit was en klaar om te gaan, was het al halverwege de middag. Dus snel naar het station (en dat is gelukkig om de hoek) en al heel snel liepen we weer van podium naar podium.
Op een bepaald moment zijn we op een terrasje gaan zitten, hebben iets lekkers bij onze drankjes besteld en hebben heerlijk zitten kletsen met z'n drieën. Ik heb op die momenten altijd een enorm geluksgevoel, dat het allemaal kan en mag en werkt en zo goed voelt........
We hebben afgesproken dat we binnenkort eens met z'n drieën gaan 'evalueren', even levelen hoe het voelt voor iedereen, met name voor mijn mannen natuurlijk. Zij hebben het daar samen nooit specifiek en uitgebreid over, en het is, na bijna 'een jaar met drie', zoals mijn liefvriendje vanmiddag zo mooi zei, best goed om daar even bij stil te staan.

Thuisgekomen hadden we natuurlijk geen honger meer, we hebben gezorgd dat de kids iets lekkers te eten kregen en zijn lekker op de bank gekropen met een kop koffie en Pinkpop op de televisie. Konden we even zien wat oudste en haar vrienden meemaken, zij zijn daar namelijk dit weekend, zo leuk !
Toen het voor mijn liefvriendje tijd werd om te gaan, hebben we nog fijn even een momentje samen gehad. Even in elkaars armen, even knuffelen en elkaar vertellen hoe heerlijk het was en hoe we weer uitkijken naar de volgende keer dat we elkaar zullen zien (en dat is al weer heel snel gelukkig !).

Later, lekker met mijn lief op de bank, heb ik ook met hem nog gesproken over onze bijzondere situatie. Over hoe goed het eigenlijk allemaal loopt, ook al is het lang niet altijd makkelijk. Over hoe goed en natuurlijk het voelt om met z'n drieën bij elkaar te zijn. Over het plezier dat we dan hebben. Over hoe happy ik me voelde toen ik, terwijl ik op dat podium stond, hem en mijn liefvriendje met een brede grijns en een biertje in de hand, zo kameraadschappelijk naast elkaar zag staan. Over hoe fijn het is dat ze elkaar graag mogen en elkaar enorm respecteren. Over het feit dat zij er beiden eigenlijk op dezelfde manier in staan. Zo fijn dat we daar dan over praten, dat we even levelen en er allebei net zo'n goed gevoel bij hebben.

En ik ? Ik heb met meer dan volle teugen genoten......

vrijdag 10 juni 2011

Grappig

Dat twitteren is toch wel heel gezellig. Behalve dat ik erg leuke contacten heb binnen de Twitter- community, en er vaak waardevolle discussies gaande zijn (steeds in 140 tekens, en dat is best een uitdaging), komen er regelmatig ook hilarische tweets voorbij.

Sommigen van die tweets worden een soort van hype, soms maar voor een dag, en soms blijven ze iets langer overeind.
Zo kwam laatst de hashtag #minderboeiendeboeken voorbij. Echt, ik heb in een deuk gelegen ! Verbasterde boektitels schoten in razend tempo mijn timeline in. Echte juweeltjes zaten daarbij, zoals 'De ontdekking van het gehemelte (Mulisch) of 'Knielen op een bed met vlooien' (Siebelink). Vond mijn eigen vondst 'The silence of the tramps' (Harris) ook niet onaardig.........

Ook de #sixwordstory vond ik erg leuk ! Een verhaaltje in 6 woorden, ik geef het je te doen. Iedereen interpreteerde dat op zijn eigen manier. De een vertelde in 6 woorden wat die dag op het programma stond, de ander gaf er een wat meer poëtische draai aan. Erg leuk om te lezen. En om te doen.......korte tijd bestonden ook mijn tweets uit maar 6 woorden.

En vandaag is er een nieuwe, #modernespreekwoorden, ook weer zo'n leuke.
Bekende spreekwoorden en gezegden met een twist naar social media. Geweldige vondsten zag ik vanochtend al. Wat dacht je van deze: 'van de hash op de tag springen' of 'al doende tweet men'. En ja, ik kan het zelf ook niet laten, 'beter één DM in de hand dan tien tweets in de lucht' en 'door de tweets je timeline niet meer zien'.........

Een kijkje in mijn timeline is dus altijd goed voor een brede lach. Zo grappig, Twitter.......

donderdag 9 juni 2011

Luie huisvrouw.....

Niets zo lekker als een dagje niets hoeven en gewoon lekker wat rondrommelen.
De boel even de boel laten, tijd voor jezelf nemen, met een goed boek en een pot thee op de bank, even ergens koffie gaan drinken, shoppen, waar je maar zin in hebt.
Soms lijkt het alsof ik alleen maar van zulke dagen heb........

Ik heb een part-time baan, werk maar heel weinig, en over een een paar weken stopt die baan. Het grootste deel van de tijd ben ik dus thuis, al wil dat niet zeggen dat er dan niets hoeft. Met een groot en druk gezin is er altijd wel wat te doen. Wassen, poetsen, opruimen, boodschappen, zorgen voor de huisdieren, administratie, de tuin bijhouden, achter de kids aanrennen, afspraken in het medische circuit, aktiviteiten op school.......het houdt eigenlijk nooit op. En het huishouden moet toch gewoon doorgaan, ook al heb ik eens een dagje geen zin.

Nog niet zo heel lang geleden was ik bijna continu met dat huishouden bezig. Mijn huis was altijd spic en span. Zo opgeruimd en netjes, dat mijn lief wel eens zei dat het leek of hij in een showroom woonde.
Tegenwoordig is dat wat minder......natuurlijk poets en ruim ik geregeld, maar ik ben niet meer zo fanatiek als voorheen. Ik vind een wat rommelig huis geen probleem meer. Het moet niet te gek worden natuurlijk, want dan komt die poetsdrift weer in alle hevigheid terug, maar over het algemeen kan ik het goed laten.

Zo moet ik nu (ben de hele ochtend weggeweest, even taxiën voor en koffie bij mijn moeder) de vaatwasser nog uitruimen, liggen er overal spullen van de kids, staat er een wasmand midden in de woonkamer en moet de bijkeuken nodig worden opgeruimd. De stofzuiger mag er trouwens ook wel even doorheen......en zometeen komt jongste alweer thuis voor de lunch.
Dus daar ga ik straks maar eens rustig aan beginnen.......

Het voelt veel relaxter, nu ik niet meer zo panisch met dat huishouden bezig ben. En het is een stuk gezelliger, een huis waaraan je kan zien dat er in wordt geleefd !

woensdag 8 juni 2011

Een poly-klets-dagje

Wat is het toch heerlijk om met een 'gelijkgestemde' over polyamorie te praten !
Gisteren had ik een heel gezellige dag met een mooie en lieve poly-dame. Al eerder hebben we samen gepraat, toen bij haar thuis, en deze keer was ze bij mij.

Polyamorie is een pittig onderwerp. Dat geldt zeker als je het erover hebt met mensen die er niets of weinig van (willen) weten.
Voor mij is het dan ook een verademing om zo af en toe eens lekker een boom op te zetten met iemand die zelf polyamoreus is en dus helemaal snapt waar je het over hebt. Iemand die weet hoe het voelt, maar ook weet waar de valkuilen zitten.
En gisteren kon dat, de hele dag ! We hebben heerlijk zitten kletsen, ondertussen liters thee gedronken, lekkere broodjes gesmuld en natuurlijk hebben we onze mannen uitgebreid 'besproken' ......*grijns*......

Super is het, als je zo openhartig met elkaar kunt praten over een toch wel heel persoonlijk onderwerp. We hebben al afgesproken snel weer zo'n gezellig poly-klets-dagje te plannen !

maandag 6 juni 2011

Met een gouden randje.......








Ik bof wel, met al die heerlijke weekenden.......
Dit was er weer een met een gouden randje, barstensvol liefde, enorm genieten, ontzettend veel plezier, veel gezelligheid en ook nog prachtig weer !


Het weekend begon al op donderdag. Omdat het Hemelvaartsdag was, was iedereen vrij en konden we er gezamenlijk een fijne dag van maken. Mijn liefvriendje was dan ook al aan het eind van de ochtend bij ons. Helaas was mijn lief toen al weg, ik was er van uit gegaan dat hij pas tegen de avond weg zou moeten, maar dat bleek al veel vroeger te zijn, heel jammer was dat.
We hebben er dus thuis maar een lekker rommeldagje van gemaakt. De auto van mijn liefvriendje heeft een grote was- en poetsbeurt gekregen (en dat was nodig ook !) waarbij assistentie van onze twee jongste kids zeer wenselijk was en zeer gewaardeerd werd. Mijn moeder was er ook, zoals bijna elke gezellige donderdag en heeft mij weer enorm geholpen door mijn strijkwas weg te werken. Intussen heb ik wat rondgerommeld, dingetjes geregeld, de was gedaan, opgeruimd, iedereen van eten en drinken voorzien en genoten van alle gezelligheid onderling.

's Avonds, toen mijn lief weer thuis was, was het de bedoeling om met z'n drieën nog even wat te drinken en lekker bij te kletsen, alvorens ik met mijn liefvriendje mee zou gaan. Dit weekend was namelijk weer een vastgelegd weekend voor ons samen. Uiteindelijk zijn we toch eerder vertrokken dan gepland. Onze jongste, die het soms best moeilijk heeft met het hele poly-gebeuren, en vooral met het feit dat ik dus geregeld naar mijn liefvriendje ga, vond het ook nu niet leuk dat ik weg zou gaan.
De ervaring leert dat ik dan niet moet dralen, maar gewoon moet vertrekken, dat is voor hem het gemakkelijkst. Maar dat is ontzettend moeilijk.......weggaan met een verdrietig mannetje thuis......
Ik voel me dan verscheurd, aan de ene kant wil ik helemaal niet weg en lekker met jongste knuffelen op de bank, maar aan de andere kant heeft mijn lief gelijk als hij zegt dat ik resoluut weg moet gaan. Jongste vindt het namelijk altijd vervelend als ik weg ben, waarheen ik ook ga. Als ik zou besluiten niet te gaan, kan ik waarschijnlijk nooit meer weg en wordt het probleem alleen maar groter.
Maar ook bij mij zijn er dan tranen. In de auto was ik dan ook erg stil. Mijn liefvriendje begrijpt mijn gevoel gelukkig volledig, en dat is heel erg fijn. Ik hoef dan niets uit te leggen en hij is er gewoon voor me. Later op de avond heb ik nog even contact gehad met mijn lief, toen ging het al beter met jongste gelukkig, en voelde ik me ook weer wat geruster.

Vrijdagochtend waren we al redelijk vroeg wakker. Echt lang uitslapen lukt ons beiden niet echt op het moment. Op zich niet erg, zo hadden we een lekker lange dag voor de boeg.
Na een heerlijk ontbijt in bed en langzaam aan opstarten zijn we uitgebreid gaan shoppen. Het was ook wel heerlijk weer om lekker door de stad te wandelen, op zoek naar leuke spullen. Mijn liefvriendje heeft een prachtige aankoop gedaan, en mij enorm verrast met een lief en mooi kado....... Natuurlijk hebben we ergens lekker koffie gedronken en nadat alles wat gekocht moest worden, ook daadwerkelijk was gekocht, zijn we nog wat dagelijkse boodschappen gaan doen en thuis gaan koken en eten.
We moesten nog opschieten ook, want al vroeg in de avond moesten we de auto weer in om op tijd op de vaste-vrijdagavond-club te zijn. Dachten we........ Toen we daar aankwamen was het akelig stil en leeg. Wat bleek, het ging helemaal niet door die avond.......hadden we dat hele eind voor niets gereden.......wat moest ik ontzettend lachen ! Dit was weer helemaal typisch mijn liefvriendje !
Nou ja, dan maar onderweg naar huis stoppen in een leuke stad en even op een terras wat gaan drinken. Ook gezellig ! Door dit alles waren we vroeger dan gepland weer thuis en zijn lekker met een goede film, een fles rosé en lekkere hapjes op de bank gekropen. Eigenlijk hebben we ook niet meer nodig om het fijn te hebben samen...........

Ook op zaterdagochtend is lang uitslapen niet gelukt, maar dat wil niet zeggen dat we vroeg uit bed waren....... We kunnen ontzettend genieten van lekker lang in bed blijven, daar uitgebreid ontbijten, nog maar eens koffie halen, goede gesprekken voeren, alle nieuwszenders even bekijken, ....... vul verder zelf maar in........
We hoeven er tenslotte ook voor niemand uit, dus waarom zouden we vroeg opstaan ?
Op een gegeven moment zijn we toch maar in aktie gekomen, want die dag zouden we samen naar een JazzFestival gaan. We zijn allebei dol op muziek en vinden het reuze gezellig om door de stad te slenteren, van podium naar podium te gaan, hier en daar iets te drinken en te eten en, ook heel leuk, mensen te kijken !
Zo gezegd, zo gedaan. We hebben een heerlijke dag gehad, hebben leuke bands gehoord en gezien, en erg genoten van de gezellige sfeer en alle drukte. Toen het later op de avond wat frisjes werd zijn we lekker naar huis gegaan, om daar knus met z'n tweetjes een fijne dag af te sluiten.

En zowaar, op zondagochtend hebben we wat langer geslapen. Het was ook wel heel erg laat geworden, dus dan gaat dat vanzelf, dan moet je bijna wel.
Mijn liefvriendje zorgde voor het vanzelfsprekende ontbijtje, en toen we in de gaten kregen dat het buiten regende, hebben we de laptop naar boven gehaald om lekker in bed film te kunnen kijken. Koffie en thee naast het bed, samen knus onder het dekbed, goede film voor onze neus, hoe goed kan het leven zijn !
Een paar fijne uurtjes later was het toch echt tijd om op te staan. Er moest nog van alles worden opgeruimd en we hadden afgesproken om voor het avondeten weer bij mij thuis te zijn. Onze oudste kwam terug van een bijzondere reis met haar school, en ik vond het niet leuk om dan 's avonds pas thuis te komen.

Ze was net thuis toen ook wij thuis arriveerden en na een dikke knuffel kwamen de verhalen los. Heerlijk om haar enthousiasme en bevlogenheid te horen ! Ze heeft meegewerkt aan een heel speciaal project en we zijn onwijs trots op haar.
Ook met jongste ging het gelukkig goed en ik heb fijn even afgezonderd van iedereen met hem gekletst en geknuffeld.
Het gezamenlijke eten (het weer viel nog alles mee en dus kon de barbeque aan) was heel erg gezellig. De rest van de avond hebben we nog heerlijk zitten kletsen. Het is zo fijn dat mijn mannen het goed met elkaar kunnen vinden, ik zit dan echt te genieten van hun gesprekken (en hun plagerijen mijn kant op......). Mijn liefvriendje ging dan ook later dan gepland weer richting 'buitenhuis'.

Genieten met een grote G en met een dikke gouden rand dus. Het volgende weekend wordt ook weer helemaal leuk, en helemaal poly. Ik moet dan optreden op een JazzFestival, en mijn liefvriendje blijft het hele weekend, niet alleen om mee te gaan naar dat optreden, maar ook om samen met mij en mijn lief lekker te gaan stappen, en gewoon, om gezellig allemaal bij elkaar te zijn.
Ik kijk er al weer naar uit !

woensdag 1 juni 2011

Verheugen

Ik ben me doorlopend aan het verheugen......

✩  op zometeen, lekker theedrinken met een vriendin
✩  op morgen, als we allemaal bij elkaar zijn
✩  op het komende weekend met mijn liefvriendje
✩  op de thuiskomst van onze dochter zondag
✩  op mijn eerstvolgende optreden
✩  op een 'polykletsdagje' volgende week
✩  op de zomervakantie, als mijn lief ook twee weken vrij is
✩  op mijn laatste werkdag
✩  op nieuwe uitdagingen
✩  op vanavond, mijn eerste zangcoaching voor jong talent
✩  op geplande uitjes met mijn mannen
✩  op mijn verjaardag, die we ook 'poly' gaan vieren
✩  op een avondje film met mijn moeder
✩  op het optreden met het familie-bandje
✩  op nog ontelbaar veel momenten van samen-zijn

De lijst is nog veel langer te maken, want er is zoveel om me op te verheugen.
Ik ben een bevoorrecht en heel gelukkig mens.......