Alles is liefde !


dinsdag 14 juni 2011

Poly pur sang




En weer heb ik mogen ervaren hoe bijzonder en uniek mijn leven met mijn twee mannen is.
Een heel weekend lang zijn mijn lief, mijn liefvriendje en ik samen op stap geweest.
Het gevoel dat je krijgt als je tussen je twee geliefden in door een stad vol muziek slentert is onbeschrijflijk.......




Dit weekend was er een JazzFestival in de stad. Nu is dat op zich al leuk (vorige week nog waren mijn liefvriendje en ik op een ander festival), maar het feit dat ik op dit festival mocht optreden maakte het natuurlijk helemaal bijzonder.
Mijn liefvriendje was zaterdagmiddag al bij ons en na een leuke middag en gezellig samen eten zijn we met z'n drieën op tijd richting stad gegaan (met de trein, zodat we alle drie een biertje konden drinken).
Het optreden was een groot succes, al zeg ik het zelf...... Het weer werkte mee, de sfeer was geweldig en we hebben gewoon lekker gespeeld. Als je op zo'n podium staat, en je ziet een groot plein langzaam aan steeds voller stromen met enthousiast publiek, geeft dat een enorme kick. Dan kom je na afloop bijna stuiterend van zo'n podium af, dan wil je eigenlijk nog lang niet stoppen ! Maar ja, onze tijd was om en er was nog veel meer muziek om te gaan beluisteren. Leuk was dat ik een paar keer werd aangesproken door voorbijgangers die ons optreden hadden gezien en vertelden dat ze zo hadden genoten van onze muziek. Een heerlijke opsteker natuurlijk ! Nog grappiger was dat ook mijn liefvriendje een paar keer werd aangesproken op hetzelfde feit.......... We moesten er erg om lachen, we vermoeden dat hij op één van de optredende muzikanten van die dag lijkt of zo.........
Toen op alle podia de spotlights uitgingen, was het hoog tijd om naar huis te gaan. Gelukkig hadden we snel een taxi en zaten we vrij snel weer lekker onderuit op de bank.
Tja, en op een of andere manier wordt het altijd zo schandalig laat..... Het was al licht en we hoorden de vogeltjes fluiten toen mijn liefvriendje en ik uiteindelijk gingen slapen. Mijn lief is dan veel verstandiger, die lag al lang op één oor.

Zondagochtend hebben we lekker uitgeslapen. Tegen de middag zat iedereen weer aan tafel voor een uitgebreide brunch, en later ben ik met mijn lief en liefvriendje weer lekker de stad ingegaan.
We hebben een paar uurtjes rondgeslenterd en zijn toen weer huiswaarts gekeerd om met de kinderen te gaan eten.
's Avond zijn we weer terug naar de stad gegaan. Eén van mijn bandmaatjes moest met zijn andere band spelen, en natuurlijk zijn we, net als enkele andere bandleden, naar hem gaan luisteren. Na dat optreden zijn we weer verder gegaan, om te kijken wat de diverse podia nog te bieden hadden.


Op een bepaald moment werden we aangesproken door een enorm leuk stel uit Amsterdam. Ze wilden het JazzFestival wel eens meemaken, maar hadden na een blik in het programmaboekje eigenlijk geen idee waar ze nu precies zaten, en nog belangrijker, waar ze de andere podia konden vinden.
We raakten met hen in gesprek en dat was zo leuk ! Uiteindelijk zijn ze helemaal niet meer naar andere optredens gegaan...... We hebben echt super gezellig met ze gekletst. We besloten gezamenlijk dat we nog een optreden elders wilden zien, maar toen we daar aankwamen was het al helemaal vol. Dan buiten nog maar een biertje drinken met elkaar.
Heel bijzonder werd het toen ik met de mannelijke helft van het stel in gesprek raakte, en ik hem, naar aanleiding van de vraag wie nu mijn man was, vertelde dat ik niet alleen met mijn lief, maar ook met mijn liefvriendje daar was........ Het was heel even stil, en na een verbaasd 'echt waar ???' ontspon zich een heel mooi gesprek. Ik heb hem onze 'polyconstructie' uitgelegd en verteld hoe wij er gedrieën instaan en mee omgaan. Ik vond het erg mooi om van een wildvreemde zoveel respect voor hoe wij leven te krijgen. Heel gaaf was dat !
Na een heel hartelijk afscheid en de afspraak zeker contact met elkaar op te nemen (mijn lief heeft gelukkig altijd zijn visitekaartje bij), zijn we moe (en met een drupje te veel bier) op in een taxi gestapt en weer naar huis gegaan. En weer was het al licht toen ik uiteindelijk mijn hoofd op mijn kussen legde.......we leren het echt nooit !

Op maandagochtend hebben we dus maar extra lang uitgeslapen, en na een lekkere lunch zijn we aanstalten gaan maken om voor de laatste keer dit weekend nog even de stad in te gaan. Voordat iedereen onder de douche uit was en klaar om te gaan, was het al halverwege de middag. Dus snel naar het station (en dat is gelukkig om de hoek) en al heel snel liepen we weer van podium naar podium.
Op een bepaald moment zijn we op een terrasje gaan zitten, hebben iets lekkers bij onze drankjes besteld en hebben heerlijk zitten kletsen met z'n drieën. Ik heb op die momenten altijd een enorm geluksgevoel, dat het allemaal kan en mag en werkt en zo goed voelt........
We hebben afgesproken dat we binnenkort eens met z'n drieën gaan 'evalueren', even levelen hoe het voelt voor iedereen, met name voor mijn mannen natuurlijk. Zij hebben het daar samen nooit specifiek en uitgebreid over, en het is, na bijna 'een jaar met drie', zoals mijn liefvriendje vanmiddag zo mooi zei, best goed om daar even bij stil te staan.

Thuisgekomen hadden we natuurlijk geen honger meer, we hebben gezorgd dat de kids iets lekkers te eten kregen en zijn lekker op de bank gekropen met een kop koffie en Pinkpop op de televisie. Konden we even zien wat oudste en haar vrienden meemaken, zij zijn daar namelijk dit weekend, zo leuk !
Toen het voor mijn liefvriendje tijd werd om te gaan, hebben we nog fijn even een momentje samen gehad. Even in elkaars armen, even knuffelen en elkaar vertellen hoe heerlijk het was en hoe we weer uitkijken naar de volgende keer dat we elkaar zullen zien (en dat is al weer heel snel gelukkig !).

Later, lekker met mijn lief op de bank, heb ik ook met hem nog gesproken over onze bijzondere situatie. Over hoe goed het eigenlijk allemaal loopt, ook al is het lang niet altijd makkelijk. Over hoe goed en natuurlijk het voelt om met z'n drieën bij elkaar te zijn. Over het plezier dat we dan hebben. Over hoe happy ik me voelde toen ik, terwijl ik op dat podium stond, hem en mijn liefvriendje met een brede grijns en een biertje in de hand, zo kameraadschappelijk naast elkaar zag staan. Over hoe fijn het is dat ze elkaar graag mogen en elkaar enorm respecteren. Over het feit dat zij er beiden eigenlijk op dezelfde manier in staan. Zo fijn dat we daar dan over praten, dat we even levelen en er allebei net zo'n goed gevoel bij hebben.

En ik ? Ik heb met meer dan volle teugen genoten......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten