Leugentjes om bestwil

Blogde ik vorige week nog heel stoer dat ik opener ga worden, en mensen gewoon ga vertellen dat ik twee relaties heb, als ze daar naar mochten vragen, maar dat uitvoeren is toch wat anders.
Nu ben ik niet van plan het hele verhaal 'zomaar' aan mensen te gaan vertellen, pas als er vragen komen zal ik eerlijk antwoord geven, maar in sommige gevallen is het beter om gewoon niets te vertellen, zelfs als er vragen zouden komen.

Gisteravond toen mijn liefvriendje en ik buiten zaten te eten, kwam de verhuurder van zijn 'buitenhuis' de tuin ingelopen en nodigde ons uit voor een borrel bij hem en zijn vrouw in de tuin (ze zijn ook de buren.....).
Heel aardig vonden we dat, dus zo gezegd, zo gedaan.
Het werden een paar gezellige uurtjes, waarin over van alles en nog wat is gekletst. Op een gegeven moment kwamen de kinderen ter sprake. De buurvrouw vroeg hoeveel kids wij beiden hadden. Een normale vraag, waarop je ook normaal antwoord kunt geven. Maar wat was ik blij dat ze niet verder vroeg ! Een tijd geleden had ik namelijk een gesprek met iemand die ik nauwelijks ken, en die voor mijn gevoel een beetje zat te 'vissen' hoe het nu precies zat met mijn liefvriendje en mij (hij kent haar wel redelijk goed, maar had er nooit met haar over gesproken). Ze nam toen aan dat ik gescheiden ben, en ik heb dat zo gelaten, het was niet de tijd en plaats, en de persoon, om te vertellen hoe het nu werkelijk zit. En toch heb ik daar, nog steeds, een naar gevoel over. Ik ben niet gescheiden, ik ben gewoon heel gelukkig getrouwd met mijn lief, dus dat voelde niet goed.

Gelukkig vroeg de buurvrouw gisteren niet verder. Maar door het gesprek wat we hadden, wisten zowel mijn liefvriendje als ik meteen dat we het deze mensen zeker niet zouden moeten vertellen. Soms voel je die dingen al direct aan.
Dan is het dus beter om niets te zeggen en mensen gewoon te laten aannemen dat je een 'normale' mono-relatie hebt. Ik heb een hekel aan liegen, maar in zulke gevallen vertel ik dus wel leugentjes om bestwil, weliswaar met kromme tenen en een onbehaaglijk gevoel, maar dat weegt niet op tegen wat er zou gebeuren als je wel eerlijk zou zijn........

(ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan met vrienden, familie en bekenden, als die ons samen gaan zien. Bijvoorbeeld volgende week, als ik moet optreden, als mijn lief er niet, en mijn liefvriendje er wel is. Wat ga ik zeggen als mijn bandmaatjes vragen gaan stellen ? Ik vind het best spannend.......wordt vervolgd dus !)