Dag 2011, hallo 2012 !

Wat gaat de tijd toch snel… Het jaar is al weer bijna om, nog een paar dagen en we stappen met z’n allen 2012 in. Een nieuw jaar, waarvan we nu nog niet weten wat het ons allemaal gaat brengen. Wat ik wel weet, is dat het afgelopen jaar weer een heel bijzonder jaar was. Een jaar waarin veel gebeurd is. Leuke, maar ook verdrietige dingen. Maar ook die horen erbij, er zijn tenslotte geen pieken zonder dalen.

Het was een jaar van vriendschap, dierbare vriendschappen zijn weer aangehaald en versterkt, en er zijn ook mooie nieuwe vriendschappen ontstaan. Er zijn veel lieve en prachtige mensen mijn leven binnengewandeld. Ik ben bevoorrecht zoveel geweldige mensen om me heen te weten.

Het was een jaar van dingen voor het eerst meemaken, zoals bijvoorbeeld het vieren van verjaardagen en Sinterklaas met mijn liefvriendjes familie. Een jaar van afscheid, zoals het stoppen met een gedeelte van mijn zangaktiviteiten en het opzeggen van mijn baan. Een jaar van een paar heerlijke  weekendjes weg met mijn lief, en van heel speciale minivakanties met iedereen die me lief is. Een jaar van bijzondere momenten, zoals de week Barcelona met mijn liefvriendje. Een jaar van vaak samen zijn met de mensen die me zo lief zijn.

Het was een jaar van zorgen om de kinderen, door ziekte en andere problemen. Maar ook zorgen over mijn eigen gezondheid. Een jaar van zoeken naar wat ik wil worden als ik later groot ben. Een jaar van bijzondere happenings, zoals de ballonvaart met mijn lief en mijn liefvriendje, voor het eerst naar de Zwarte Cross en met z’n drietjes allerlei leuke dingen ondernemen.

Het was een jaar waarin ik vaak om advies ben gevraagd, waarin men mij wist te vinden in moeilijke tijden. Het vertrouwen dat hier uit spreekt is heel bijzonder en raakt me. Open staan voor anderen, helpen met raad en daad en een luisterend oor bieden is zo fijn. Het is heerlijk om iets voor anderen te kunnen betekenen. Dat gevoel is zo sterk, dat mijn ideeën om hier beroepsmatig iets mee te gaan doen, steeds duidelijkere vormen zijn gaan krijgen.  

Het was een jaar van zelfreflectie, van confrontatie, ontwikkeling en groei. Door alles wat ik mee maak blijf ik groeien, word ik sterker, en steeds meer de persoon die ik zou willen zijn. In dat opzicht ben ik er nog lang niet, dat hoeft ook niet, maar ik maak belangrijke stappen, op allerlei vlakken, en dat voelt goed !

Het was een jaar waarin mijn relaties met mijn twee mannen nog steviger op de rails zijn komen te staan. De liefde blijft groeien. In beide relaties waren er ups and downs, prachtige momenten, moeilijke dagen, heel veel geluk, soms verdriet, plezier, gedoe, maar vooral overweldigend veel liefde.
En juist die immense liefde, die ik voel voor en krijg van mijn twee lieve mannen, maakte dit jaar zo geweldig. Ik koester die liefde, en realiseer me hoe speciaal het is wat ik heb, wat ik mag beleven, waar ik me in mag wentelen en wat me zo gelukkig maakt.

En volgend jaar ? Ach, we zien wel wat het brengt. Er zijn genoeg plannen om er in ieder geval een heel leuk jaar van te maken. De agenda staat al vol met allerlei leuke dingen. Er zijn ideeën voor gezamenlijke vakanties. Maar ook wat-verder-weg-toekomstplannen. En plannen die weer met mijn eigen ontwikkeling en groei te maken hebben. We kunnen de toekomst niet voorspellen, dus voor een groot deel is het afwachten. Ik ben in ieder geval vast van plan om alles wat op mijn pad komt met open armen te verwelkomen.

En de liefde ? Die stroomt, bruist en groeit. Ik weet zeker dat dat het komend jaar ook zo zal zijn, dat die liefde blijft stromen, en bruisen, en groeien. En dat is een fijne wetenschap, zo in de laatste dagen van het jaar. Ik ga dus vol vertrouwen 2012  in, samen met iedereen van wie ik zoveel houd. 

Ik wens iedereen een heel fijne en sfeervolle jaarwisseling, en een fantastisch, gezond, gelukkig en vooral liefdevol 2012 !

Een fantastisch Kerstfeest

Kerst zoals Kerst hoort te zijn: samen zijn met degenen van wie je houdt. Zo’n Kerst had ik ! En nu, op het eind van het feest, met morgen weer een normale dag voor de boeg, geniet ik na van een paar bijzondere dagen…

Zaterdagmiddag waren we compleet, mijn lief en alle kids (op oudste na, die met mijn broer naar Het Glazen Huis in Leiden was) waren thuis en ook mijn liefvriendje had zich bij ons gevoegd. Onze Kerst kon beginnen. Na een smakelijke maaltijd (lasagne, op verzoek van zowel derde als liefvriendje), koffie en samen kijken naar de laatste uurtjes van Serious Request, was het tijd voor een spelletje. Met Sinterklaas was een Scrabble-spel het gezamenlijk kado, dus dat kwam nu op tafel. En ik had gewonnen ! Yes ! Zijn al die spelletjes Wordfeud op mijn smartphone dus toch een heel goede oefening geweest..

Lekker lui op de bank zijn we aan de borrel gegaan. Kletsen, een leuke kerstfilm op tv, drankje, hapje, gewoon lekker ontspannen. Toen iedereen naar bed was heb ik nog even met mijn liefvriendje nagekletst. Het is heel fijn en bijzonder, dat we, als we bij mij thuis zijn, altijd wel een moment voor ons tweetjes hebben… En zoals gewoonlijk gingen we pas heel laat slapen (of misschien kunnen we beter spreken van heel vroeg in de ochtend…).

Eerste Kerstdag begonnen we met een uitgebreide brunch. Gezellig, zo met z’n allen aan tafel ! En dit jaar hebben we meteen een nieuwe traditie in het leven geroepen. Waar eerst Tweede Kerstdag joggingbroekendag was, hebben we nu besloten om van allebei de kerstdagen joggingbroekendag te maken. Wat relaxt is dat ! Wij houden geen van allen van opgeprikt en opgedirkt gedoe. Verplicht in chique pakken en jurken rondlopen, jagh, we moeten er niet aan denken ! Dus dit was helemaal goed, geen gedoe met ‘zit mijn haar wel goed’, ‘o jee een gat in mijn panty’ of ‘he bah een vlek op mijn overhemd’, maar gewoon lekker onszelf zijn, op sloffen en zonder lipstick…

Het kerstdiner hadden we dit jaar ook eens anders gedaan. Van te voren was afgesproken dat iedereen iets zou doen. Ik zou de amuses maken, tweede en jongste het voorgerecht, mijn lief was in charge over het hoofdgerecht, en oudste en derde zouden het dessert voor hun rekening nemen. En mijn liefvriendje ? Die was tot chef afwas gebombardeerd… Tja, je moet tenslotte doen waar je goed in bent, dus dit was een goede verdeling… *grijns*

Het was een gezellige boel aan tafel, en we hebben heerlijk gegeten. Natuurlijk veel te veel, maar wel heerlijk ! We hebben voor het begin van de maaltijd nog wel even een minuut stilte in acht genomen… Voor Flappie… Het was namelijk precies 50 jaar geleden dat het arme beestje is overleden, echt wel een moment om even bij stil te staan… *proest*.  Na de koffie was het weer spelletjestijd. De Kolonisten van Catan is, zeker met Kerst, ernstig favoriet. Mijn liefvriendje had als kerstkado een uitbreiding op het spel meegebracht, maar daar hebben we ons nog maar niet aan gewaagd. Het was al laat toen we begonnen, en dat deel van het spel vroeg volgens de handleiding wel erg veel tijd. Een vriend van oudste was ook gezellig aangeschoven en tot laat in de avond hebben we zitten spelen. Derde had uiteindelijk gewonnen, maar verklapte ons later stiekem vals te hebben gespeeld…grrrrr…

Weer werd het laat…mijn liefvriendje en ik zijn altijd de laatsten die gaan slapen, ook deze avond weer. We hebben nog lang zitten praten, over van alles en nog wat. Over mijn liefvriendjes niet meer weg te denken plek in mijn leven en in mijn gezin, over mijn vanzelfsprekende en immens grote plek in zijn leven en binnen zijn familie. Over de toekomst, hoe kan het ook anders aan het eind van het jaar. Op een of andere manier word je dan toch een tikje filosofisch… Mooie gesprekken dus, waar we beiden altijd heel blij mee zijn.

Vanochtend startten we weer met een brunch, het is tenslotte nog steeds Kerst… Deze keer was de brunch iets minder uitgebreid, omdat mijn liefvriendje rond het middaguur weg moest. Vanmiddag ging hij met zijn kinderen naar zijn broer, om traditiegetrouw met de familie Kerst te vieren. Ook ik was uitgenodigd, maar ja, dat ging begrijperlijkerwijs niet lukken… Dat is dan weer lastig aan twee keer primaire partner zijn… Het is dan wel heel fijn om te horen dat ook zijn familie het jammer vond dat ik er niet bij kon zijn. Ik bof maar met zo’n lieve poly-schoonfamilie !

Vanmiddag kwam mijn schoonvader op bezoek, en dat was ook heel gezellig. Toen mijn lief (die ik ook nog met een kerstkadootje had verrast tussen de bedrijven door...) hem na een paar uurtjes weer naar huis bracht, ben ik de keuken ingedoken voor ons traditionele Tweede Kerstdagmaal, allerlei kleine hapjes, die iedereen naar believen kan nemen. Lekker hoor, een tafel vol lekkere dingen, brood, vis, vlees, salade, fruit, kaas… Iedereen lekker op de bank met een bord vol lekkers op schoot, makkelijk én gezellig !

En nu buiken we uit, kijken lief en kids een leuke film, schrijf ik dit blog, en de rest van de avond zijn we lekker lui. Morgen is Kerstmis weer voorbij, en gaan we weer over tot de orde van de dag.  Niet voor lang, want vrijdagochtend ga ik al vroeg naar mijn liefvriendje om de dag samen met hem en zijn kinderen door te brengen, waarna we op oudjaarsochtend weer samen richting mijn huis gaan, om gezellig met z’n allen Oud en Nieuw te vieren. En ook dat wordt zeker weten weer een heel fijn feest, ik kijk er al enorm naar uit ! En ja, ik geef het volmondig toe, ik ben een enorme bofferd !

All I want for Christmas...

Ik vind het echt een draak van een lied… Maar het zegt wel waar het allemaal om draait. Kerstmis draait niet om dure kado’s, chique galakleding, luxe kerstdiners  en exclusieve wijnen. Welnee ! Het allerbelangrijkste is liefde, warmte, verbondenheid en samen zijn met de mensen van wie je houdt.

Deze Kerst wordt weer heel speciaal, want de mensen van wie ik meer houd dan van wie of wat dan ook ter wereld, zullen er zijn. Mijn lief, mijn kids, mijn liefvriendje en ik, vanaf vanmiddag zijn we allemaal samen, om een paar heerlijke dagen met elkaar door te brengen. En dan gaat het niet om wat we eten, wat we dragen en hoeveel alles wel niet gekost heeft. We eten lekker, maar niet chiquer dan anders. Het liefst lopen we gewoon in joggingbroek door het huis, op Tweede Kerstdag is dat zelfs traditie bij ons. Het gaat om het samenzijn, om gezelligheid, om knus samen een spelletje doen of languit op de bank een film kijken. Om kletsen en lachen, om met z’n allen aan tafel, om je op je gemak voelen bij elkaar. 

Dát is waar het om gaat ! 

Ik wens iedereen zo’n Kerst vol liefde en geborgenheid, samen zijn en genieten van en met elkaar. That’s all I want for Christmas…

Heel fijne Kerstdagen, heb lief, koester en geniet !

Een échte TOP avond...

De laatste week vóór Kerstmis is druk, erg druk. Iedereen heeft meer dan van alles te doen. De laatste dingen afmaken op het werk, ouderavonden, kerstinkopen doen, kerstborrels, thuis de boel aan kant maken…pfffff.

 
De laatste week vóór Kerstmis staat ook in het teken van Serious Request. Zoals in voorgaande jaren is Het Glazen Huis er ook dit jaar weer en wordt er overal in het land aktie gevoerd voor het goede doel. Een goede zaak, al denk ik wel dat er ook in ons eigen kikkerlandje nog genoeg te doen is… Neemt niet weg dat ik het een geweldige happening vind, elk jaar weer. Ook bij ons staat de televisie de hele dag aan. Echte geniet-tv, al die hartverwarmende akties die overal worden gehouden.

Dit jaar heb ik ook mijn eigen bescheiden steentje bij mogen dragen. Een bigband uit de regio organiseerde een hele dag vol muziek, waarbij alle muzikanten (en dat waren er nogal wat) belangeloos hun medewerking verleenden. Gisteravond laat heb ik opgetreden met mijn band. Als laatsten in een lange rij mochten wij de dag swingend afsluiten. En dat is gelukt ! Er was niet echt heel erg veel publiek meer, maar we hebben de mensen die er nog waren wel lekker aan het dansen gekregen. Het was ook erg leuk dat onze twee oudsten van de partij waren, met een paar vrienden ! 

Het optreden ging erg goed, we hebben heerlijk relaxed staan spelen. Toch was er een momentje dat het mis dreigde te gaan, omdat ik heel even volledig van mijn apropos raakte… Dat was op het moment dat ik ineens mijn liefvriendje zag… Hij moest die avond zelf repeteren, en ik had nooit gedacht dat hij langs zou komen. (Later bleek dat hij mijn lief, die me met een brede grijns aan zat te kijken, al een sms had gestuurd dat hij onderweg weg, maar dat mocht ik dus niet weten).
Ik raakte even erg geëmotioneerd, ik vond het zo fijn hem te zien, zeker omdat we eerder die avond een nogal heftig telefoongesprek hadden gevoerd. Dat was wel even lastig zingen hoor, met een enorme brok in je keel… 

Na nog een gezellig poosje naborrelen en een dikke kus en knuffel, is mijn liefvriendje weer vertrokken. Mijn lief en ik zijn nog lekker een poos blijven hangen, onder het genot van een biertje en gezellig kletsen met mijn bandleden. Het was met recht, en op alle fronten, een TOP avond !!!

(En nu op naar Kerstmis ! Het menu is bedacht, een groot deel van de boodschappen is dankzij mijn lief al binnen, nog even als een speer door het huis heen, en dan mag het feest beginnen. Iedereen die me lief is, zal er zijn, wat een geweldig vooruitzicht ! Ik kan bijna niet wachten…)

Diagnose ?

Na diverse bezoeken aan specialist en huisarts ben ik er nog niet uit. Wat heb ik nu precies ? In ieder geval niet waar de specialist aan dacht. Datgene waar ik zelf mijn vermoedens over heb, en waar twee lieve vriendinnen, die ervaringsdeskundig zijn, aan denken en waar ook de huisarts aan denkt, is helaas lastig te diagnostiseren.

Geen duidende diagnose dus, maar wel fikse klachten… Dus wat nu ?
In ieder geval starten met 24-uurs pijnbestrijding. En dat vind ik nogal wat. Dag in, dag uit pijnstillers slikken. Maar ik zal wel moeten. Want zo als het nu gaat, gaat het niet langer. Ik heb met mijn huisarts afgesproken om dit een maand te gaan proberen om te kijken in hoeverre het verlichting brengt. En daarna ? Geen idee. Ik hoop dus maar dat het werkt. 

Gezondheid… het is inderdaad je grootste goed. Natuurlijk weten we dat allemaal. Maar als er daadwerkelijk iets met je aan de hand is, word je je daar wel weer extra van bewust…

Een perfect weekend !

Ontspannen, liefdevol en romantisch, dat zijn de juiste woorden om te omschrijven hoe mijn weekend met mijn liefvriendje is geweest. Een weekend dat voor ons allebei helemaal perfect was, in alle opzichten !

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, begon ons weekend eigenlijk al op donderdagavond. Na een heel rustig dagje alleen, in mijn liefvriendjes buitenhuis, konden we vrijdagmiddag dan eindelijk samen gaan genieten.

Het begon direct al goed. Een kerstbijeenkomst van mijn liefvriendjes werk, georganiseerd in een heus kasteel. Hoewel ik niemand kende, was het een erg gezellige avond. Mijn liefvriendjes collega’s zijn leuke mensen, met wie het gezellig kletsen is. Buiten dat was er een erg smakelijk buffet, waarvan we heerlijk gesmuld hebben. Het was niet eens zo heel erg laat toen we weer naar huis gingen, maar we waren wel bijna de laatsten die vertrokken, dat zegt genoeg denk ik.

Heel lang uitslapen was er niet echt bij op zaterdagochtend, maar dat was niet erg. De reden van het op tijd moeten opstaan was een hele leuke; we gingen naar de sauna ! Mijn liefvriendje had me een lekker relaxdagje kado gedaan met Sinterklaas, wat een super kado was dat ! Voor ons ontbijt heeft hij die ochtend een rondje bakker gedaan, mmmm, wat hebben we gesmuld. Daarna zijn we lekker  nog even blijven liggen, maar toen was het echt tijd voor aktie. Na wat snelle boodschappen zijn we vertrokken. De hele dag hebben we ons heerlijk kunnen ontspannen in diverse sauna’s en baden. Tussendoor lekker koffie gedronken, onderuit gezakt in heerlijke luie fauteuils, een hapje gegeten, nog een drankje gedaan. De sfeer was extra gezellig vanwege de kersttijd, zeker toen het donker werd en overal in het complex de kerstverlichting aan ging. Helemaal uitgerust zijn we weer naar huis gegaan.

Na het eten zijn we samen wat rond gaan rommelen. Mijn liefvriendjes huis was nog niet in kerstsfeer, dus daar hebben we maar eens even iets aan gedaan. Geen boom dit jaar, want de komende week is hij nog in zijn buitenhuis en de feestdagen viert hij bij mij en zijn familie. Maar met lichtjes en kerstballen kom je ook een heel eind. Voor zijn buitenhuis heeft hij gisteravond nog wat spullen uit mijn kerstverzameling meegenomen, dan oogt het daar ook een beetje ‘kersterig’. 

Tussen de bedrijven door hebben we gekeken naar ‘Liefde in tijden van internet’, een thema-uitzending van Café de Liefde (VPRO). Een klein deel van de uitzending was gewijd aan polyamorie. Enige tijd geleden ben ik gevraagd om mee te werken aan dat programma, om te vertellen over mijn blog, mijn Twitter en Facebook activiteiten en de contacten die daar uit voortkomen. Heel even heb ik nog gedacht om het te doen, maar uiteindelijk toch besloten dat ik dat niet wilde. En ik ben, na het zien van de uitzending, en met heel veel respect voor hen die wel hebben meegewerkt, want dat was wel heel dapper, heel blij dat ik het niet heb gedaan… 

Toen ging mijn telefoon, oudste was aan de lijn. ‘Mam, hoor je dat, goed luisteren’… In eerste instantie hoorde ik alleen maar lawaai, maar al snel wist ik waar ik naar luisterde. Oudste was bij een concert van Coldplay, en belde me omdat ze op dat moment haar en mijn favoriete altijd-goed-voor-tranen nummer speelden… Zo lief dat ze dat met me wilde delen… 

Daarna was het tijd voor nog meer ontspanning. Eerst had ik een verrassing voor mijn liefvriendje, als extra kerstpresentje zeg maar, één die hij wel heel erg leuk vond, en die verrassing eindigde op onze tantrakamer. Daar hebben we onze kerstkadootjes aan elkaar gegeven. Ik was erg geraakt door zijn lieve kadootjes, die hij duidelijk met heel veel liefde en aandacht speciaal voor mij had uitgekozen. Een heel mooi gesprek volgde, een gesprek dat voor ons allebei veel betekende. Een gesprek over gevoelens, over hoe die gevoelens op een bepaalde manier in ons leven zijn verankerd, hoe die gevoelens nog steeds groeien en verdiepen, steeds sterker worden zelfs. Maar ook een gesprek over onze verwachtingen, onze angsten en  alle moeilijkheden die we tegenkomen, over dingen die altijd moeilijk zullen blijven, maar waar we altijd uit zullen komen, alleen al omdat we er uit wíllen komen. Die liefde voor en verbondenheid met elkaar, die altijd zo voelbaar is, die zo sterk is, weer uitspreken naar elkaar was wederom heel fijn.

Zondagochtend, uitslapen ! Nou ja, uitslapen… We waren toch redelijk op tijd wakker, zeker als je bedenkt dat we pas heel diep in de nacht ons bed in waren gedoken. Ook voor deze dag hadden we plannen, maar we konden niet echt helemaal goed wakker worden. Na nog een uurtje sudderen heeft mijn liefvriendje een ontbijtje op bed voor ons gemaakt. Douchen, aankleden, even wat huishoudelijke taken en we gingen op weg, lekker shoppen in een heel grote shoppingmall in het Belgische. Op jacht naar een nieuwe jas voor mijn liefvriendje. En we zijn geslaagd ! Na koffie en een lekker hapje hebben we nog wat winkels bekeken, om vervolgens weer verder op pad te gaan. Op naar onze favoriete stad !

Daar was een gezellige kerstmarkt. Vorig jaar zijn we daar ook geweest (mogen we al spreken van een traditie ?), maar toen lag er sneeuw en was het ijskoud. Het pak sneeuw ontbrak, maar ook nu was het erg koud. Wind, regen en later natte sneeuw maakten dat we na een warm drankje en een rondje langs allemaal gezellige kraampjes al snel een restaurantje op zijn gaan zoeken.

Mijn kapsel had het al lang begeven door de aanhoudende nattigheid die naar beneden kwam, en als twee verzopen katten gingen we een klein Grieks eettentje binnen. We hebben heerlijk gegeten, deze Griek had eens niet de traditionele gyros en souvlaki op het menu staan, maar wel allerlei aparte gerechten. Dat was dus smullen.

Het was al erg laat toen we huiswaarts keerden. En daar moest nog het een en ander worden opgeruimd. Samen is dat gelukkig zo gebeurd. Ondanks het late tijdstip hebben we toch nog de tijd genomen om het weekend fijn af te sluiten. Dicht tegen elkaar aan op de bank, nog even knuffelen, nog even kletsen, nog even zeggen hoe fijn het weer was samen… Voor mijn liefvriendje was het weer een latertje, want hij bracht me naar huis maar moest ook nog helemaal terug naar zijn buitenhuis.

Toen hij weg was ben ik mijn lief, die al sliep, een kus en een knuffel gaan brengen, heb alvast een begin gemaakt met dit blog, nog even wat gedronken, even gekletst met oudste die ook laat thuiskwam en vooral heel stilletjes na zitten genieten van een heel mooi, ontspannen en enorm liefdevol weekend…

Bijna écht weekend !

Op een gewone doordeweekse vrijdag tot half 12 in bed liggen... Dan rustig wakker worden met een kopje koffie en genieten van volledige rust... Kan dat ? Ja, dat kan echt !

Momenteel ben ik in het buitenhuis van mijn liefvriendje. Dit weekend brengen we weer samen door. Omdat het logistiek gezien even wat rommelig was, heeft mijn lief me gisteravond hier heen gebracht. Zo lief...


Mijn liefvriendje moet vandaag gewoon werken, maar hij is vanmiddag gelukkig al vroeg thuis. Vanavond hebben we namelijk een etentje van zijn werk. Best spannend, ik ken daar helemaal niemand... Maar wel heel leuk om zijn collega's te leren kennen. Na het etentje rijden we weer terug naar Brabant. We gaan weer ettelijke kilometers maken dit weekend. En heel veel leuke dingen doen !

Maar tot mijn liefvriendje weer thuis is doe ik lekker waar ik zin in heb, rommel hier een beetje rond en ga strak op mijn gemakje douchen en optutten. Natuurlijk zou het leuker zijn als hij er nu was, maar dat is niet anders. Ik geniet nu van de rust en vanaf vanmiddag gaan we samen lekker genieten. Dan kan het weekend écht beginnen. Nog een paar uurtjes...

Kerstgevoel ?

De boom staat al in huis, maar moet nog worden voorzien van lichtjes en kerstballen. Normaal vind ik dat een heel gezellig klusje, maar nu moet ik me er echt toe zetten…

Ik ben totaal niet in kerststemming, nog niet in ieder geval. Er spookt van alles door mijn hoofd, er gebeurt weer van alles en er zijn nog heel veel dingen die ik moet doen, die ik maar niet voor elkaar krijg. Ik zit in een enorme denk-modus en kerst is wel het laatste waar ik mee bezig ben. Natuurlijk heb ik zin in de feestdagen, want dan is iedereen die mij lief is om me heen, en dat is zo enorm fijn. Maar nu is het gevoel er nog helemaal niet.
Dat warme kerstgevoel, dat gevoel van knus en gezellig, van liefdevol en samen zijn is even ver te zoeken. 

Het komt echt wel, dat gevoel. Hoop ik. Maar nu is het er in ieder geval niet…

Avondje uit

Wat is er leuker dan een avondje kletsen in de kroeg, terwijl er een goede band speelt en je in het gezelschap bent van de twee liefste mannen van de wereld ?

Ja, daar moest ik ook even over nadenken, en ik kwam tot de conclusie dat dat, in ieder geval op dat moment, toch echt wel het allerleukste was !

Gisteren zijn we weer eens gezellig met z’n drieën op stap geweest. Mijn liefvriendje moest de hele dag nog werken, en was er net voor het eten. Na een gezellige maaltijd en koffie na, zijn we naar een kroeg in ons dorp gegaan, waar een leuke band optrad. Lekkere sound, erg prettig repertoire en een hoop gezelligheid. Samen met een lieve kennis hebben we genoten van de muziek, heerlijk meegeblerd en natuurlijk wat biertjes gedronken.

Toen de band stopte met spelen hadden mijn mannen samen al besloten dat we nog een tussenstop zouden maken op weg naar huis. Precies, we moesten even aanleggen bij de shoarmatent… Ach, dat hoort er ook wel een beetje bij na een avondje uit.

Toen we, heel laat, thuiskwamen, hebben we samen nog wat gedronken. Tweede kwam op dat moment ook thuis van een duidelijk heel gezellig feestje…
Mijn lief en tweede zijn gaan slapen en mijn liefvriendje en ik hebben nog even een fijn uurtje samen nagekletst. 

Vanochtend waren we dan ook niet heel erg vroeg wakker. We zijn de dag rustig begonnen met een gezellig ontbijtje. Mijn liefvriendje had nog een afspraak vandaag, en is net vertrokken. Mijn lief heeft zojuist een enorme pan soep gemaakt, de kinderen zijn met van alles in de weer en ik heb besloten dat deze zondag ‘joggingpakdag’ wordt… Heerlijk ! 

Fijne zondag allemaal !

Een bijzondere #tweetup

Hoe beschrijf je een heel fijne lunch#tweetup met twee enorm lieve mensen, die je op dat moment pas voor de eerste keer ontmoet ? Daar hoef ik niet lang over na te denken.

Dat valt niet anders te beschrijven als warm, emotioneel, hilarisch, gezellig, vertrouwd, innig, herkenbaar, logisch, mooi en heel liefdevol.
Bijzonder om zomaar ineens een vertrouwelijk gesprek te voeren met mensen die je eigenlijk nog helemaal niet kent. De klik die dat mogelijk maakt, die heb je niet met iedereen.

Vandaag voelde ik die klik, en ik ben blij en dankbaar voor deze fijne ontmoeting en het warme en mooie gesprek dat we hadden. En nog veel blijer dat zulke prachtige mensen zomaar mijn leven binnenwandelen...

Muzikaal genieten

Al jaren gaan wij geregeld naar a-cappella concerten. Ik heb zelf jaren a-cappella gezongen, dus enige affiniteit met het genre is er wel…

Gisteravond zijn we naar een voorstelling van Montezuma's Revenge geweest. Het is al heel lang geleden dat we hen hebben zien optreden. En ze zijn nog steeds steengoed ! Ware stemkunstenaars zijn het. Perfecte harmonieën, prachtige arrangementen en een leuke repertoirekeus maakten de voorstelling, die ook nog een doorspekt was met een flinke dosis humor, tot een waar feestje.

Het was erg  jammer dat mijn liefvriendje er niet bij was, die was helaas verhinderd door grote drukte op zijn werk. Met het kaartje dat we daardoor dus over hadden, hebben we een kennis heel blij kunnen maken. Hij was helemaal niet thuis in deze soort muziek, maar vond het fantastisch. Mooi !

Muziek is altijd genieten ! En ons gezamenlijke avondje uit halen we gewoon in, aanstaande zaterdag gaan we lekker met z’n drieën op stap, luisteren naar een leuke band in een gezellige kroeg ! Wordt ook weer genieten !

In de knoop...

Ik zie, hoor, lees en voel bepaalde dingen

Die me verdriet doen en kwetsen

Ligt dat aan mij ? Voel ik te veel ?

Of juist niet genoeg ? Ik weet het echt niet…

Ik weet wel dat het me erg verward maakt

Dat ik soms niet weet of ik iets wel of niet moet doen

Wat is van mij ? Wat niet ?

Is wat ik voel terecht ? Of toch niet ?

Wel een reactie, geen reactie, doe ik iets fout ?

Of weet de ander ook niet wat te doen ?

Is het een onvoorspelbare samenloop,

en zal het ooit gaan wennen ?

Verwarring alom, een zwaar hoofd en hart

Moeilijk om te beschrijven wat ik voel

En waarom ik dat zo voel

Zo gelukkig zijn, en dan toch zo twijfelen

Soms snap ik mezelf gewoon niet…

Sinterklaasfeest (deel 2)

Het kan gewoon niet op ! Het feest van gisteravond was ook weer zo enorm leuk ! Het was al een feestelijke dag, want oma (mijn moeder) was ook jarig. Ik was in de ochtend al even op de koffie geweest, en ‘s middags ben ik terug gegaan met de kids. Ook mijn lief kwam na zijn werk nog even langs.

Gezellig !

Thuisgekomen moesten de kids nog de allerlaatste hand aan hun surprises leggen en moest ik de laatste voorbereidingen treffen voor ons heerlijk avondje. Mijn liefvriendje had inmiddels laten weten ook onderweg te zijn. Om half 7 was iedereen klaar en waren we compleet. We hebben gesmuld van door oma gemaakte heerlijke erwtensoep (echt sinterklaasvoedsel is dat bij ons in de familie) en lekkere broodjes, en toen konden we van start. En dat werd tijd ook, aldus onze jongste telgen…

Alle surprises stonden al klaar en de overige kadootjes had ik in de woonkamer verstopt. Door middel van een leuk spel kon iedereen kado’s verdienen. Hoewel, de kans dat je een pakje voor iemand anders vond, was wel erg groot. Het was erg leuk om op deze manier pakjesavond te vieren. Het spel bestond uit geluidsfragmenten die geraden moesten worden, eerst ging het om titels van liedjes, en later om huis-tuin-en-keukengeluiden. Heel fanatiek werden we ervan. Ik was de spelleider, maar raakte in alle hectiek het spoor ook bijster, hoe waren de regels ook al weer ? Maar we hebben wel ontzettend gelachen en zijn echt wel een paar uurtjes bezig geweest voordat alle kado’s en surprises waren uitgepakt, en alle gedichten waren voorgelezen. En wat waren het leuke kadootjes ! We hadden ook voor wat gezamenlijke presentjes gezorgd, zoals een spel dat we met Kerst kunnen spelen, een origineel Scrabble-spel (als tegenhanger voor Wordfeud...*grijns*) en een bon voor een gezellige dag uit met z’n allen. Ook dat is traditie bij ons, gezamenlijke kado’s. En een gouden formule moet je vooral niet willen wijzigen…

We hadden allemaal erg ons best gedaan om er iets heel leuks van te maken, originele surprises waren in elkaar geknutseld en wat een leuke gedichten had iedereen geschreven. Ze stonden vol met kleine plagerijtjes want in een sintgedicht mag je elkaar best een beetje op de hak nemen, maar waren ook heel aardig naar elkaar toe. Het was heerlijk dat ook mijn liefvriendje van de partij was. Hij hoort er gewoon helemaal bij, en toen we later op de avond nog even lekker met z’n tweeën waren, zei ik hem dan ook dat ik me niet meer kan voorstellen dat hij er niet bij zou zijn tijdens feestdagen als deze…

Een heel leuke, gezellige en liefdevolle avond was het dus ! Ik kijk nu al weer uit naar Kerst, want ook dat feest vieren we weer met z’n allen…

Sinterklaasfeest (deel 1)

Wat hebben we toch leuke tradities in ons koude kikkerlandje ! Neem nu ons Sinterklaasfeest, hollandser kan het bijna niet. Een heerlijk feest, vol gulle gaven, plagerijtjes en lekkernijen. Elk jaar in december weer genieten !

Gisteren heb ik al zo’n heel leuk Sinterklaasfeestje mogen vieren. Samen met mijn liefvriendje en zijn familie heb ik een meer dan gezellige dag gehad. ‘s Ochtends zat ik al heel vroeg in mijn auto, om mijn liefvriendje wakker te gaan maken met een lekker ontbijtje. Altijd een fijn begin van de dag, ontbijten in bed. Na gesmuld te hebben van smakelijke broodjes en ander lekkers, en natuurlijk onze sintkadootjes voor elkaar te hebben uitgewisseld (en wat kreeg ik een lief kadootje), moesten we nog wel het één en ander doen. Er moesten nog diverse dingen gedaan worden, en mijn liefvriendje had zijn gedicht ook nog niet geschreven. Ik heb ondertussen voor de vijf kleintjes gedichten gemaakt, gelukkig vind ik dat leuk om te doen en gaat me dat goed af, dus dat was zo gebeurd.

Toen alles, net op tijd, klaar was, zijn we vertrokken. Met een auto vol pakjes zijn we naar mijn liefvriendje’s zus gereden, want daar werd het feestje gevierd. Eerst hebben we gezellig koffie gedronken en bijgekletst, en toen mochten de kinderen de kado’s gaan zoeken. Een hoop gegil en gejoel steeg op toen ze de zakken vol pakjes hadden gevonden. 

Eén voor één mochten ze een kadootje pakken, en hun rijmpjes (laten) voorlezen. En wat leuk vond ik de gewoonte om na ieder kado en na ieder gedicht luid zingend de Sint te bedanken ! Met z’n allen dus ! De kleintjes vonden het allemaal prachtig, zoveel pakjes om open te maken !

Toen alles uitgepakt was, zijn we eerst heerlijk gaan eten. Gezellig, allemaal met een bord op schoot! Mijn soep heb ik met het kleinste ukje gedeeld, heel knus was dat. We hadden allemaal zoveel gegeten, dat we het toetje pas later die avond hebben genomen…

Toen de drie kleinsten lekker in bed lagen, waren wij ‘grote mensen’ aan de beurt. Met hulp van de twee oudste kids, hebben we een hilarisch spel gespeeld. Het kwam er op neer dat we vier misdaden moesten oplossen, met behulp van aanwijzingen, die we weer moesten verdienen met bingo spelen. Klinkt verwarrend, en dat was het ook. We hebben zo ontzettend gelachen ! Bij één rijtje vol op de bingokaart moesten we een aanwijzing zoeken, en mocht één van de spelers uit je team een pakje openmaken. Echt, we hebben dubbel gelegen, hilarische taferelen speelden zich af. 

Toen ook onze pakjes allemaal open waren (en wat ben ik verwend, met mooie kadootjes en een prachtig gedicht), en de twee oudsten inmiddels ook in dromenland waren, hebben we nog lekker nageborreld. Heel gezellig, en wat is het heerlijk om je zo opgenomen te voelen in zo’n enorm leuke en warme familie.

Eenmaal thuis hadden mijn liefvriendje en ik het wel gehad, het was al aardig laat, en we zijn dus  lekker ons bed ingedoken. Echt wel een fijne plek om samen even na te kletsen en te genieten ! Vanochtend konden we uitslapen, en we zijn rustig begonnen met ontbijt op bed. Ik hoefde pas rond het middaguur weer weg, dus we hadden alle tijd. Heerlijk om de dag zo samen te beginnen !

Toen ik richting huis vertrok, maakte mijn liefvriendje ook aanstalten om weer naar zijn buitenhuis te gaan. Hij had nog wel het één en ander te doen. Zijn surprise voor morgenavond, als we bij ons thuis Sinterklaas vieren, was nog lang niet af. En ik denk dat hij nu dus nog flink aan het knutselen is…

Een geweldig feest was het, en dat was pas het eerste deel ! Morgenavond gaan we weer verder, dan met mijn eigen gezin. Samen met mijn lief, de kids en mijn liefvriendje maak ik er dan weer net zo’n leuk en gezellig feest van ! 

Wordt vervolgd...

Oh kom er eens kijken...

Wat hebben we het druk ! Druk met knutselen, knippen en plakken, gedichten maken, kadootjes kopen, en vooral met geheim houden voor wie je zo druk aan het fröbelen bent… Dat laatste is nog het lastigste. Zeker als er geen ruimte is om ongezien een surprise in elkaar te zetten. In ons gezin is het voor sommigen dus geen geheim meer, wiens lootje door wie is getrokken. Beetje jammer, maar dat kan bijna niet anders in zo’n vol huis.

Nu de jongste twee naar school zijn, en de oudste twee lekker uitslapen, heb ik even tijd om mijn surprise voor ****** te maken (nee ik zeg niks !). Wat het moest worden wist ik al, het kadootje had ik al gekocht, dus ik ben lekker aan de slag. En het wordt best leuk !

Morgen vier ik Sinterklaas met mijn liefvriendje en zijn familie, de kadootjes daarvoor liggen al klaar en ook de gedichten staan op papier. Leuk, weer eens Sint vieren met kleine koters die nog heilig geloven ! Met ons gezin (én mijn liefvriendje !) vieren we het feest maandagavond. 

Nog even doorknutselen en rijmen dus. Ik begreep tenminste dat in ons eigen kringetje nog lang niet iedereen klaar is voor het grote feest... Ik ga in ieder geval weer snel aan de slag !

Met mijn mannen op stap

Onze gezamenlijke avond uit gisteren was weer een waar feest. Samen met mijn lief en liefvriendje ben ik naar een geweldig concert geweest. Wellicht zegt ‘Buena Vista Social Club’ jullie iets… ? Al in het voorjaar had ik kaartjes hiervoor gekocht.  En nu was het dan zover ! Het concert was fantastisch, heerlijke muziek en we hebben fantastische muzikanten aan het werk gezien. Ik ben groot fan, en deze muziekstijl is mij als muzikant ook niet vreemd. Dus dat zat wel goed !

(Eliades Ochoa en band, 28-11-2011: luister naar één van hun bekendste nummers)

Na afloop hebben we nog gezellig een uurtje geborreld met één van mijn bandmaatjes en zijn vrouw, die er toevallig ook waren. Super leuk ! Zij kennen mijn liefvriendje inmiddels ook en weten hoe het zit bij ons… 

Lekker nagekletst én erg gelachen dus, en daarna thuis nog even wat gedronken. Mijn liefvriendje moest natuurlijk nog een flink eind rijden, en ging, voor een doordeweekse maandag, eigenlijk veel te laat naar huis. Dat merkte hij dus vanochtend…

Het is erg leuk dat we regelmatig dit soort dingen samen doen. We vinden het alle drie erg gezellig en voor mij is zo’n avond dubbel genieten ! Ik kijk uit naar de volgende keer, en dat is over een week al weer ! Leuk !

Een heerlijk weekend met mijn lief

Het was ook echt veel te lang geleden, een weekendje weg met mijn lief. Reden genoeg om er eens lekker samen op uit te gaan.

We hadden een leuke Bed & Breakfast geboekt in Kampen. De website beloofde al veel, maar het was nog veel leuker dan we hadden verwacht ! Van een oude boerderij, midden in het centrum, was met veel creativiteit en gevoel voor authenticiteit een juweel van een logeeraccomodatie gemaakt. Wij hadden een relatief kleine kamer, maar wel met alles er op en er aan, en heel erg sfeervol ingericht. We waren er meteen helemaal weg van. Goed toeven was het er dus !

Na het inchecken zijn we lekker de stad in gegaan. Kampen heeft een aardig centrum, het is geen wereldstad natuurlijk, maar het is wel gezellig. We hadden eerder die middag (lang leve mijn nieuwe smartphone)  al op internet gekeken naar leuke restaurantjes in de stad. We vonden er één dat er heel trendy uitzag, en waar ze bijzondere gerechten op de kaart hadden. Werkelijk heerlijk gegeten hebben we. Een bijzonder menu van een aantal kleinere gerechten, een lekker wijntje, een verrassingsdessert en heerlijke koffie maakten ons etentje tot een ware topper. Bourgondiërs als wij beiden zijn, hebben we daar dus erg van genoten…

Toen we terug kwamen op ons logeeradres, zijn we lekker onderuit gegaan en hebben een mooie film gekeken (ook daar was in voorzien). We merkten allebei dat we, nu we in de relaxmodus waren, eigenlijk allebei toch wel erg moe waren... En dan val je zomaar voor het einde van de film in slaap…

De volgende ochtend was mijn lief zoals gewoonlijk al best vroeg op, maar ik werd pas wakker toen ons ontbijt werd gebracht. Wow, had ik even lang geslapen !
Het ontbijt was uitgebreid en prima verzorgd. Lekkere verse broodjes, voldoende beleg, koffie, thee, sap, melk, yoghurt, fruit, echt aan alles was gedacht. Da’s echt wel lekker wakker worden !

Na een heerlijke douche zijn we naar Deventer gegaan, om daar te gaan shoppen en gezellig door de stad te gaan wandelen. Het was lekker weer en gezellig druk in de stad. Jammer genoeg ontmoetten we net niet die lieve bekenden, die, zoals we via Twitter wisten, ook in de stad waren. We hebben elkaar, zo bleek later, echt op een haar na gemist… 

Na koffie in een trendy lounge-café hadden we het wel een beetje gezien, en besloten nog een andere stad aan te doen. We hadden immers tijd genoeg. Ons doel was Zwolle, maar daar was het zo druk dat we de stad amper in kwamen. Toch maar niet dus. We zijn weer teruggegaan naar Kampen en hebben daar nog even verder geshopt, en alvast een ander leuk restaurant gereserveerd voor die avond.

Terug op onze kamer waren we echt helemaal uitgeteld van al dat slenteren. Mijn lief heeft wat zitten lezen en puzzelen, en ik ben prompt in een diepe slaap gevallen. Ik moest blijkbaar ook nodig wat bijtanken…
Na dat fijne en nodige dutje, was het tijd om weer lekker te gaan eten. Ook deze keer was het heel erg geslaagd, weer een leuke tent en heel lekker eten. Leuk zoals we daar samen van kunnen genieten…

Het was al laat toen we onze koffie op hadden en we besloten om de dag op onze kamer af te sluiten. We hadden zoveel gegeten en gedronken dat we niet eens meer zin hadden in nog een drankje in de kroeg… Uitbuiken, dat was wat we nodig hadden, gewoon lekker onderuit en niets meer hoeven.

Vanochtend werden we wederom gewekt met een heerlijk ontbijt. Wat een verwennerij, je zou er zo maar aan wennen. En dan te bedenken dat mijn lief eigenlijk nooit ontbijt, maar ook hij liet het zich goed smaken ! Na nog wat rondrommelen was het toch echt tijd om in te gaan pakken en te vertrekken. Maar deze accommodatie onthouden we, hier komen we graag nog eens terug.

Onderweg naar huis zijn we in Nijmegen lekker gaan lunchen. Weer vonden we een leuk tentje (we hebben er blijkbaar een neus voor), waar we heerlijk hebben gegeten. Na nog even langs de Waalkade te hebben gewandeld, zijn we weer richting huis gegaan. Intussen hadden we van de twee jongsten al sms-jes ontvangen met de vraag hoe we laat we dachten thuis te komen… Tijd om te gaan dus !

En nu zijn we weer thuis, en dat is ook weer fijn. Het was heerlijk, zo’n weekend samen. Alle tijd voor elkaar, geen druk van dingen moeten en gewoon doen waar we zin in hadden. We hebben veel gepraat samen, over wat er zoal speelt in ons leven, in waar we staan in onze gezamenlijke en persoonlijke ontwikkeling, over onze kinderen, over de toekomst, over onze liefde voor elkaar, over onze verwachtingen... tja, over wat niet eigenlijk ? Zo fijn dat we dat samen kunnen. We hebben het echt heel erg fijn gehad samen ! Wanneer gaan we weer, lief ?

Even laten bezinken...

Vandaag had ik een Avatar introductie training (klik hier voor info). Samen met Ageeth Veenemans als begeleider ben ik op zoek gegaan naar een belemmerende overtuiging waarvan ik het bestaan, rationeel in ieder geval, nog niet kende (transparante overtuiging). Toen die eenmaal boven kwam, was dat nogal heftig (en dan te bedenken dat er echt nog wel meer zitten).

Nieuwe inzichten, begrip, emoties, herkenning en verwondering zijn voor mij de steekwoorden van vandaag. De Avatar training op zich is een heel pittige, maar met een, als het goed is, verbazingwekkend resultaat. Ik ben in ieder geval van plan de training te gaan doen. Maar omdat deze nogal kostbaar is, en logistiek ook wel het één en ander vraagt, heb ik dat nog eventjes uitgesteld.
Ik ben er van overtuigd dat deze training mij veel goeds kan brengen. Ook weer een nieuw pad dat ik in ga slaan dus. Mooi, al die stappen die ik kan en mag maken !

Nu ben ik in mijn liefvriendje's 'buitenhuis', rommel wat rond en denk na over deze indrukwekkende dag. Straks komt hij thuis, om gezellig samen te eten en vanavond Sint-kadootjes te gaan kopen. Fijn, zo'n avondje samen !

En de komende dagen worden ook heel fijn ! Mijn lief en ik gaan lekker samen een weekendje weg. Logeren in een superleuke bed & breakfast, leuke plekjes bekijken, lekker relaxen en gewoon doen waar we zin in hebben. Zo heerlijk, ik kijk er echt enorm naar uit !

Mijlpaal 2

Gisteren kwam ik tot de ontdekking dat ik al 199 blogs heb geschreven…

En dit is de 200^e ! Wow, tweehonderd dus ! Sinds september vorig jaar schrijf ik over wat ik zoal meemaak. (Ik ben dus aardig produktief…). Ik schrijf over hoe mijn leven met mijn twee mannen er uit ziet. Over mijn kinderen. Over dagelijkse gelukjes en verdrietjes. Over zorgen en plezier. En vooral over de liefde, heel veel liefde…

Bij mijn 100^e blog heb ik een klein feestje gevierd. Deze 200^e vind ik eigenlijk ook wel een eervolle vermelding, een feestelijke taart en slingers waard. Feestje dus !

Hoera, 200 blogs ! Op naar de 300…

Weer zo'n mooi weekend...

‘Mijn weekend in het kort: #polyamorie, drie-eenheid, familie, gezelligheid, mooie ontmoetingen, verbondenheid en zoveel liefde.....’

Deze tweet plaatste ik vannacht, toen ik net thuis was van weer een super fijn weekend met mijn liefvriendje. Een weekend waarbij de liefde weer centraal stond. Liefde voor elkaar, maar ook liefde voor en van anderen.

Vrijdagavond kwam mijn liefvriendje me ophalen, veel later als we gewend zijn. Maar we waren dan ook vreselijk verwend, onze weekenden begonnen soms al op woensdag… Helaas is dat nu niet meer het geval, maar gelukkig zien we elkaar heel vaak, dus dat maakt het afkicken wat gemakkelijker *grijns*.

We hadden een heel fijne avond samen. Met een druk weekend voor de boeg hadden we deze avond bewust vrij gehouden om lekker samen thuis te zijn. Het was weer erg laat toen we gingen slapen, maar dat schijnt bij ons te horen…

Zaterdag zijn we heerlijk lui begonnen, met ontbijt op bed en lang blijven liggen. ‘s Middags zijn we gezellig de stad in gegaan. We moesten nog wat boodschappen doen, maar we vinden het sowieso leuk om lekker te shoppen en door een gezellig stadscentrum te slenteren. Toen we thuis kwamen hebben we samen nog wat rondgerommeld. Echt een relaxed dagje dus.

Die avond was een bijzondere. Samen met mijn lief en liefvriendje ben ik naar het polyamoriecafé geweest, deze keer was dat in Arnhem. In de aanloop naar deze avond waren er sms-jes en telefoontjes van mijn lief, die twijfelde of hij wel mee zou gaan… Allerlei gedachten en gevoelens maakten het hem moeilijk die beslissing te nemen. Gelukkig heeft hij besloten wel mee te gaan en we hadden een heel fijne en mooie avond.

Mooie ontmoetingen hadden we, met mensen die we weer mochten begroeten, en wat was het leuk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen. Bijzondere mensen, met allemaal hun eigen verhaal, hun eigen problemen en successen en hun eigen beleving van polyamorie.
Na het ‘officiële’ gedeelte, was er tijd voor een drankje, nadere kennismaking en individuele gesprekken. En wat hebben we ook ontzettend gelachen !

Mijn lief was met zijn eigen auto, en is samen met een 

dorpsgenoot (hoezo, kleine wereld ?) weer naar huis gereden. Een beetje vreemd was dat wel, om apart weer weg te gaan. Later zag ik dat we niet de enigen waren…
Mijn liefvriendje en ik zijn nog even gebleven en we hebben het nog heel gezellig gehad. Een mooie avond dus, met voor mij als absoluut hoogtepunt het moment dat ik mijn twee mannen elkaar een dikke knuffel zag geven...

En weer lagen we zo heel laat in bed… En uitgebreid uitslapen de volgende ochtend zat er niet echt in. Die middag zouden we bezoek krijgen. Mijn liefvriendjes jongste was jarig geweest, en zou dat bij ons komen vieren. Voor het zover was moest er nog wel het een en ander gebeuren. Mijn liefvriendje is met hamer en spijkers aan de slag gegaan om onze foto’s een mooi plekje te geven. Wow, wat gaaf om ze nu eindelijk aan de muur te zien. We hebben er even heel stil, met de armen om elkaar heen, naar staan kijken. Ze zijn echt prachtig !

In de tussentijd ben ik de keuken ingedoken om alvast de hapjes klaar te maken. Dat scheelde ‘s middags weer een hoop tijd. Want behalve het vieren van de verjaardag van liefvriendjes jongste, kwam de familie vandaag ook bij elkaar om onze vakantiefoto’s te bekijken. We hadden bedacht die middag een Spaans thema te geven, met tapas, passende muziek en een goed gevulde paëlla als hoofdmaaltijd. Enige voorbereiding was dus vereist.

Een enorm gezellige middag werd het. Na het zingen voor de jarige job, het uitpakken van zijn kadootjes en een lekker stukje taart, zijn we foto’s gaan kijken. Dat was zo leuk, wij vertelden wat we hadden beleefd in Barcelona en het commentaar was soms niet van de lucht… Intussen had ik de tafel volgezet met allerlei lekkere hapjes en hadden we de kleintjes van chips en snoep voorzien. Een gezellige boel was het. Lekker kletsen, veel lachen en kleine mannetjes (en een dametje) die overal doorheen krioelden. 

Toen iedereen weer vertrokken was zijn we gaan opruimen, want na zo’n invasie was dat 

geen overbodige luxe. Toen we eenmaal met koffie op de bank zaten hadden we allebei helemaal nog geen zin om dit fijne weekend al af te sluiten. Heel dicht bij elkaar zijn, dat was wat we wilden. De rest van de avond hebben we dat dan ook gedaan, een paar heel fijne uurtjes waren dat. Onze diepe gevoelens voor elkaar hebben we weer verwoord. Het oersterke lijntje tussen ons werd weer bevestigd. Heerlijk, echt genieten !

Tot we in de gaten kregen dat het al wel heel erg laat was… Toen moesten we echt in de hoogste versnelling, want mijn liefvriendje had nog heel wat kilometers voor de boeg. Een abrupt einde van een heerlijk weekend dus…

De komende tijd gaan we elkaar gelukkig vaak zien. We hebben heel wat leuks in de planning, zeker met de komende feestmaand in het vooruitzicht. Ik verheug me nu al !

(en wat ben ik trots op mijn lief ! Hij vond het best moeilijk om mee te gaan naar het polyamoriecafé, maar is heel blij dat hij wel is meegegaan. Zijn gevoel hierover heeft hij prachtig verwoord in een reactie, die HIER te lezen is…)

Zucht...

Waarom maak ik steeds die fouten

Wanneer doe ik het eens goed

Geen idee meer wat verwacht wordt

Wat  wel kan, of juist niet moet

Gedoe om hele kleine dingen

De moeite van de strijd niet waard

Verwachtingen die ik niet snapte

En weer voel ik me dan bezwaard

Intussen komen er dan mensen

Vragen me om goede raad

Aan mij, die het zelf niet voor elkaar krijgt

en onzeker in het leven staat

Ik denk graag mee met iedereen

Kun je niet dat, zou je niet dit

Maar voor mezelf een goed advies

Denk niet dat dat er echt in zit

Graag zou ik tegen mezelf eens zeggen

Diva, en nu doe je het zó

En dan zien dat het nog werkt ook

Dat was pas een mooi kado

Tot die tijd rommel ik verder

En steun een ieder met raad en daad

Met alle tijd, en heel veel liefde

Sta graag voor iedereen paraat

Zelf blijf ik die fouten maken

En weet je, dat is ook geen punt

Maar behalve raad aan anderen

Had ik mezelf ook wijsheid gegund

Gelukkig ben ik maar een mens

Dus gaat er soms wel eens iets mis

Maar weet dan dat het goed bedoeld,

en altijd met heel veel liefde is !

Nog meer openheid...

De deur gaat steeds een stukje verder open ! Kon men eerst alleen maar door een kiertje kijken, nu is de inkijk al weer een stuk groter.

Vorige week had ik een gesprek met een vriendin, van wie ik dacht dat zij een vermoeden had van wat er bij ons speelt. En ik had goed gedacht. Ze had al lang gezien dat er ‘iets’ was tussen mijn liefvriendje en mij (ze had ons al een paar keer samen gespot), en sinds een verjaardagsfeestje bij ons thuis wist ze het zeker. Ze was er alleen niet helemaal zeker van of mijn lief er van op de hoogte was, en had me daarom niets gevraagd. Ik heb haar verteld hoe het in elkaar zit en haar reactie was hartverwarmend. Daar was ik dus heel blij mee !

Gisteren dronk ik sinds lange tijd weer eens koffie met mijn buurvrouw. Zo af en toe spreken we elkaar over het tuinhek heen, maar echt bijpraten was lang geleden. Ze vroeg hoe het met me ging, vertelde ook haar eigen verhaal en al snel hadden we het over relaties. Ik heb haar toen verteld dat ik een tweede relatie heb, en dat dat in alle open- en eerlijkheid gaat. Ze vond het prachtig ! Dus ook haar reactie was echt geweldig. Het bleek dat er in de buurt al over gekletst was. ‘Men’ had blijkbaar opgemerkt dat ik toch wel veel weg was, en ‘men’ had me ook al diverse keren met ‘een vreemde man’ in de auto zien zitten. En ongetwijfeld zien ze me ook geregeld met een weekendtas of koffer sjouwen….. Mijn buurvrouw weet nu in ieder geval hoe het zit.

Mooi, zoals de deur dus steeds wat verder open gaat. Het voelt goed om mensen deelgenoot te maken van hoe wij in het leven staan. Het blijkt wel dat dat stukken beter werkt dan er geheimzinnig over doen, met als resultaat dat wellicht allerlei wilde verhalen de ronde gaan doen.

Nog steeds zal ik mensen er niet zo maar ongevraagd mee confronteren. Maar het wordt steeds makkelijker om het gewoon te vertellen, als het op wat voor manier dan ook ter sprake komt. En zeg nou zelf, het is toch ook een mooi verhaal ?!