Roddels

Gekletst wordt er. Ik maak me geen illusies dat er niet over mij en mijn poly-leefstijl wordt gepraat. Maar momenteel wordt er flink geroddeld. Er waart een vervelend gerucht rond. Zo één die je je weer eens laat verbazen over het feit dat mensen blijkbaar echt niets beter te doen hebben dan over anderen praten…

Mijn moeder kwam er mee. Ze was aangesproken door een oude vriendin die uit ‘betrouwbare bron’ (ja ja) wist, dat mijn lief en ik uit elkaar waren. Ik zou niet meer thuis wonen en mijn lief alleen met de kinderen hebben achtergelaten. In eerste instantie moest mijn moeder er om lachen. Maar toen haar vriendin aanhield, want ‘ze wist het heel zeker’ en mijn moeder ook nog beschuldigde van het niet willen vertellen, werd ze toch een tikkie nijdig…

We hebben wel een vermoeden. We hebben in de straat haaks op die van ons een buurvrouw die het erg interessant vindt om mijn gangen na te gaan. Ze weet precies wanneer ik er wel of niet ben, dat relateert ze aan het spotten van mijn auto op de parkeerplaats en ja, die staat er wel eens niet. Soms ook een heel weekend niet. Ze zal me ook wel eens met mijn koffer hebben zien sjouwen, of met mijn liefvriendje hebben zien lopen. En dan is het heel makkelijk om daar je eigen conclusies aan te verbinden en die te ‘delen’ met anderen. Ik haal in principe mijn neus op voor zulke roddels.

Tot onze oudste thuiskwam met het verhaal dat deze roddel ook in de kroeg rouleerde. En dan wordt het wél vervelend. Oké, we wonen in een dorp, en praatjes gaan heel snel rond. Maar als je kids er mee geconfronteerd worden, voelt het toch anders. Nog steeds haal ik mijn neus er voor op. Maar ik wil niet dat de kinderen er last van krijgen...

Roddelaars zijn lafbekken, dus ik verwacht echt niet dat ze bij mij zullen komen vragen hoe het nu precies zit. Jammer. Want dit soort praatjes, die nergens op slaan, help ik graag zo snel mogelijk de wereld weer uit !