Alles is liefde !


dinsdag 29 mei 2012

Een jazzy weekend !



Pinksteren betekent muziek !

Vier dagen lang overal bands en orkesten, een overvol stadscentrum en heel veel bier en gezelligheid. Het was weer super !
Ik heb ontzettend genoten van een meer dan leuk jazz-festival !
En natuurlijk niet alleen van het festival, het weekend was sowieso heel erg heerlijk !



Donderdag begon dat weekend al een beetje, met in de middag een erg gezellige koffie-deet met leuke man… Altijd fijn om lekker bij te kletsen, kappoetsjino te drinken en, hoe kan het ook anders, ontzettend te lachen. Serieuze gesprekken schuwen we echter ook niet. Dat maakt deze vriendschap dan ook erg bijzonder. De enorme klik die leuke man en ik hebben, wordt elke keer weer bevestigd. Begrip voor maar ook weerwoord naar elkaar, dezelfde (soms heel flauwe) humor en het gevoel alles tegen elkaar te kunnen zeggen zijn maar een paar aspecten van hoe onze vriendschap in elkaar steekt. Ik ben er erg blij mee !! 

Donderdagavond was ook al een muzikale avond, toen was er weer een repetitie gepland met het familiebandje. De kinderen waren er niet allemaal, dus was er wat meer één op één tijd deze keer. Het is prachtig om te zien hoe enthousiast ze zijn, en hoeveel vooruitgang ze boeken. Ik was van te voren al naar mijn liefvriendje gereden om vanuit zijn huis met één auto verder te gaan. Omdat hij pas laat thuis was had ik lekkere broodjes gesmeerd, die we gezellig onderweg  in de auto hebben opgegeten. En na afloop van de repetitie was er ook nog een uurtje tijd voor ons samen… Altijd fijn om even na te praten én vooruit te plannen, want dat lange weekend, dat moest nog beginnen natuurlijk !

Vrijdag was voor mij een dag van poetsen en opruimen. Mijn liefvriendje was er ’s avonds al bijtijds, zodat we allemaal samen konden eten. En die avond begon ook het jazz-festival, dus togen we gedrieën met de trein naar de stad. We hebben goede bands gezien, leuke bekende en onbekende mensen ontmoet en heel wat afstanden afgelegd, want de podia stonden door het hele stadscentrum. Na een toch wel redelijk aantal biertjes (……) hebben we ’s nachts lekker decadent een taxi naar huis genomen.

Zaterdag: we hadden een feestje ! We vierden de verjaardagen van oudste, tweede en jongste, die allemaal in een kort tijdsbestek jarig zijn, allemaal tegelijk. Best handig, je hoeft maar één keer zo’n berg boodschappen te doen (deze keer deden mijn mannen dat samen !), taart en andere lekkere dingen in te slaan, en ook voor het bezoek is het wel prettig lijkt me. In plaats van drie keer in een paar weken tijd te ‘moeten’ langskomen voor een verjaardag, sla je zo drie vliegen in één klap ! De meeste mensen die er waren zijn op de hoogte van mijn relatie met mijn liefvriendje, maar een vriendin die het niet weet en hem dus ook niet kent, keek toch maar vreemd op toen hij haar vroeg of ze nog iets wilde drinken, en toen ze hem elke keer drankjes zag halen voor iedereen... En nee, ze heeft nergens naar gevraagd, ook niet toen ik haar bij het uitzwaaien heel even alleen sprak...

Nadat het vriendje van oudste samen met mijn lief voor een enorme stapel pizza’s had gezorgd, die we gezamenlijk in no time soldaat hadden gemaakt, was het tijd om ons weer voor te bereiden op nog een avondje muziek… Maar we waren pas vrij laat weg, alle drie best een beetje moe, dus deze avond hebben we het niet laat gemaakt. We zijn met de laatste trein terug naar huis gegaan en hebben daar nog even samen wat gedronken.  En toch gingen we weer te laat ons bed in… *zucht*

Op zondagochtend verwacht je lekker lang uit te slapen, maar ik denk dat ik dat toch verleerd ben want ik was aardig vroeg wakker… Nou ja, dan er maar uit. Ik ben mijn liefvriendje gaan wekken, we hebben samen koffie gedronken en toen was het voor hem tijd om aan het werk te gaan… Tja, soms kan dat niet anders en moet er in het weekend het één en ander worden afgemaakt. Het viel allemaal ook nog eens een beetje tegen, want hij is tot kort voor het avondeten bezig geweest, terwijl hij had verwacht binnen een paar uur klaar te zijn. Niets aan te doen, en de plannen om ’s middags even de stad in te gaan hebben we dus niet uitgevoerd. Het was ook wel heel erg warm, dus mijn lief en kids toonden ook niet echt veel interesse in toch nog maar even gaan. In plaats daarvan werd het een heerlijk luie middag in de tuin. Met een boekje, laptop, wordfeud en een hapje en drankje werd het een echte ‘lazy Sunday afternoon’. Mijn liefvriendje was in de woonkamer, waar het niet zo heel erg warm was, aan het werk en werd door mijn lief en mij van natjes en droogjes voorzien. Gelukkig was er voor het eten ook voor hem tijd om even lekker te relaxen.

Met een lekkere barbecue sloten we een hele warme middag af. En ja, ik val in herhaling, ook de zondagavond zijn we op stap gegaan. We waren nog maar net in de stad of we kwamen al lieve bekenden tegen. Wat een gezellige boel werd dat zeg ! Lekker kletsen, lachen en bier drinken, de avond vloog voorbij ! Voor we het wisten was het al weer tijd om een taxi te zoeken en huiswaarts te gaan. En daar ging ons feestje nog even door…

Mijn mannen hadden honger…hmm, is dat niet standaard na bier drinken ? Dus wat doe je dan als ‘goej vrouw’ ? Juist, dan zet je de frituurpan aan, gooit er wat bitterballen en frikadellen in en het ‘mansvolk’ is weer helemaal gelukkig… *grijns*

Toen het tijd werd om te gaan slapen, en mijn lief als eerste aanstalten maakte om naar bed te gaan, zei hij me dat hij het helemaal oké vond als ik die nacht bij mijn liefvriendje zou slapen. Wow… dat voelde als een heel mooi kadootje ! Ik ben dus bij mijn liefvriendje in het logeerbed gekropen en heb als een blok geslapen. Een paar uurtjes in ieder geval, want met z’n tweetjes in een heel smal bed, en allebei veel willen omdraaien, ging niet helemaal voorspoedig. Maar goed, als dat alles is… knus was het in ieder geval wel !

De volgende ochtend zijn we lang blijven liggen. Iedereen sliep uit, het was al best laat voordat we de eerste voetstappen op de trap hoorden. Jongste kwam eens kijken of we al wakker waren… Zo langzaam aan kwam het huis tot leven, werd iedereen wakker en kwamen alle gezinsleden één voor één naar beneden voor koffie en een ontbijtje. Omdat mijn liefvriendje ’s avonds vanaf mijn huis naar zijn buitenhuis zou gaan, maar nog niet alle benodigde spullen bij zich had, zijn hij en ik ‘even’ op en neer naar zijn huis gereden om die op te halen.

Toen we terugkwamen zijn we met z’n drietjes nog een paar uurtjes de stad in gegaan, om nog even een laatste biertje drinken, naar muziek te luisteren en op die manier een fantastisch festival af te sluiten. Thuis heeft mijn lief heerlijk gekookt, hebben mijn liefvriendje en ik nog wat dingen geregeld voor leuke uitjes in de nabije toekomst en hebben we met z’n drieën een serieus gesprek gevoerd. Soms is het even nodig om wat dingen op een rijtje te zetten, die dingen zakelijk te bekijken en afspraken te maken zodat het voor iedereen goed en fijn blijft voelen. Wij drieën doen dat best erg goed (al zeg ik het zelf…) !

En toen was het weekend echt ten einde… Mijn liefvriendje is naar zijn buitenhuis vertrokken, we hebben nog wat opgeruimd in en om het huis en daarna is mijn lief alvast gaan slapen. Ik ben alvast aan dit blog begonnen en terwijl ik aan het schrijven was heb ik me telkens weer zitten bedenken dat het toch wel heel bijzonder is allemaal. Het gaat echt niet allemaal vanzelf, maar zoals ik hierboven al schreef, wij doen het best wel erg goed !

(buiten alle gezelligheid en het goede gevoel dat dit weekend zo duidelijk aanwezig was, was er ook drukte en onrust… Niet door ons of onze situatie, maar door het verdrietige feit dat het heel slecht gaat met onze (schoon-)vader en opa… Hij ligt in het ziekenhuis, en wordt niet meer beter. Zoals het er nu naar uit ziet rest hem nog maar heel weinig tijd. Heel verdrietig allemaal, maar wat ons sterkt is de wetenschap dat hij er zelf volledig vrede mee heeft. Hij is klaar met het leven en vindt het niet erg,  maar ergens zelfs een bevrijding, om te gaan…  Vooral voor mijn lief was dit dus een weekend met dubbele gevoelens… enerzijds de saamhorigheid en het goede gevoel van ons drieën, anderzijds het verdriet en de zorgen om zijn vader. Gelukkig heeft mijn lief, ondanks die zorgen en het geregel wat nu nodig is, genoten van alle fijne en mooie dingen… We gaan een verdrietige, onzekere en hectische periode in. We weten wat er gaat gebeuren, en kunnen alleen maar hopen dat het in alle rust en vrede zal gaan…)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten