3 mei 1994… in ons gezin wordt een tweede kindje geboren, een jongen dit keer ! Na een paar onrustige maanden blijkt dit jongetje een vrolijk, ondernemend mannetje te zijn. Altijd bezig, altijd lachen en vlug als water. Druk, ja wel heel druk, maar ach, jongens zijn nu eenmaal drukker dan meiden, toch ?
Pas veel later bleek dat dit jongetje een heel speciaal kind is. Geen dertien-in-een-dozijn-kind. Een heel gevoelig kind ook, met een gebruiksaanwijzing die in een voor ons onbegrijpelijke taal geschreven leek te zijn. Maar wel een heel gezellig kind, een knul met charisma, waardoor iedereen dol op hem was, en is !
Buiten zijn speciaal zijn, had dit jongetje ook nog de pech een chronische ziekte te krijgen. Gelukkig een ziekte waar hij heel oud mee kan worden, maar toch. Je zult maar puber zijn, en met van alles rekening moeten houden waar je vrienden niet over na hoeven te denken. Dat valt echt niet mee.
Het leven is niet altijd makkelijk voor tweede… Veel dingen gaan moeizaam, en dat geeft vaak gedoe, op allerlei fronten. Maar ondanks alle problemen en de obstakels die hij ervaart, is het een geweldig joch ! Lief, hartelijk, gezellig, vol humor en behulpzaam, echt een kerel om trots op te zijn !
Vandaag wordt hij 18 jaar… Op weg naar volwassenheid… Zometeen ga ik onze jarige tweede maar eens wakker maken, zodat we voor hem kunnen zingen, en samen taart kunnen eten.
Dat kleine jongetje van toen, al 18 jaar… waar blijft de tijd… zucht…
proficiat kat en geniet van hem en van deze dag liefs en kus
BeantwoordenVerwijderenAls nog proficiat met je tweede.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt hem 18 jaar lang liefde vol begeleidt ,dat is ook het resultaat van zijn eigenschap. Ook zo lief zoals je het blog schrijft. Wees trots op jullie zelf dat hij een mooie weg naar volwassenheid mag inslaan.
Liefs Andre