Iets anders

Tja, dan neem ik een beslissing met betrekking tot mijn werk, en ben daar erg trots op, maar dat betekent dan wel dat ik, zoals het er nu naar uitziet, binnenkort helemaal geen baan meer heb.

Op zich is dat geen probleem, ik doe al eeuwen hetzelfde werk en ben er al enige tijd op uitgekeken. Ik zit al veel langer te dubben of ik hier wel of niet mee door wil gaan.

Nu is het dan zover dat het gaat eindigen, en eigenijk voelt het een beetje als een opluchting, er is een knoop doorgehakt en nu kan ik verder.
Nu moet ik dus ook gaan nadenken over wat ik dan wel wil gaan doen.
Eerlijk gezegd heb ik geen idee........

Er zijn zoveel dingen die ik leuk vind, daar gaat het niet om, maar ik denk niet dat ik uit al die dingen een betaalde baan kan genereren.

Schrijven bijvoorbeeld, sinds ik ben gaan bloggen heb ik ontdekt dat ik dat wel heel erg leuk vind. Taal heeft me altijd al geinteresseerd, nederlands was niet voor niets mijn beste vak op school. Als er redactionele stukken over het een of ander, (pers-)berichten, liedjes voor feestelijke gelegenheden of moeilijke brieven geschreven moeten worden, weten veel mensen me al heel lang te vinden.
Maar hoe maak je daar dan je werk van ? Ik ben intussen eens gaan rondkijken op het internet en er worden redelijk wat tekstschrijvers gezocht, voor heel uiteenlopende opdrachten. Maar ja, dan zoeken ze wel gediplomeerde mensen, en dat ben ik niet.
Organiseren, dat kan ik ook wel aardig. Ik vind het leuk om allerlei zaken te regelen en te zorgen dat iets soepel verloopt.
En natuurlijk muziek, mijn grote passie, maar of je daar nu echt rijk van wordt...... Daar komt voornamelijk geluk en een dosis talent bij kijken, dus dat gaat het voor mij niet worden, die illusie heb ik niet. Dat is alleen voor de groten der aarde weggelegd.

Vroeger droomde ik van een baan in het toerisme, maar dat is er nooit van gekomen. Of werken in een theater, of dingen organiseren in de entertainmentbranche, leek me ook helemaal te gek.

Maar er kwamen al heel vroeg kindjes bij ons, dus al deze plannen zijn gewoon op een ver zijspoor komen te staan.

 Iemand vroeg me laatst waarom ik niet weer ga studeren, om van daar uit iets heel anders te kunnen gaan doen. Dat zou ik eigenlijk wel moeten doen, maar als ik heel eerlijk ben heb ik daar dus gewoon geen zin meer in.

Toen de kinderen klein waren had ik het daar te druk voor, en nu ze groot zijn is dat eigenlijk nog steeds zo. Ik dacht ook altijd dat als de kids wat ouder zouden zijn, er meer tijd zou zijn voor zulke zaken, en ook voor meer uren werken, maar het tegendeel is waar. Juist nu ze allemaal niet meer klein zijn, heb ik het drukker dan ooit. Kleine kids hebben je heel erg nodig, maar grote kids nog meer.

Vandaar dat ik niet zo veel uren wil werken en dan ook nog het liefst vanuit mijn eigen huis, dat zou het allermooiste zijn.

Of dat echter allemaal haalbaar is.......

Eerst maar eens goed gaan nadenken over wat ik nou eigenlijk wil, daar heb ik het nu even druk genoeg mee, dan zie ik daarna wel weer verder !