Terugkijken

En toen was het jaar al weer voorbij, wat vliegt de tijd !
Een week, een maand, ongemerkt glippen de dagen je zo door de vingers. Wat is nu een jaar, even met je ogen knipperen en je zit weer in een ander seizoen.
Tijdens deze laatste dagen van 2010 merk ik dat ik, ondanks alle drukte die deze tijd met zich mee brengt, toch vaak even stilsta bij wat er allemaal is gebeurd, wat ik heb meegemaakt, wat er in mijn leven veranderd is.
Dit afgelopen jaar was dat weer een heleboel !
Gewone dagelijkse dingen, natuurlijk mijn muziek, vakanties (de reis samen met mijn dochter was wel heel bijzonder), dagjes uit met de kinderen, gezelligheid met vrienden, verjaardagen, feestjes, werk, alle hectiek die ons gezin nu eenmaal heeft en waardoor ons leven altijd in beweging is. Wat dat betreft was het een jaar als alle anderen.
Wat 2010 zo bijzonder maakte waren natuurlijk onze eerste stappen op het polypad.
De zoektocht naar hoe en wat, want we wilden het graag 'anders'. Het langzame besef dat dat 'anders', polyamorie zou kunnen zijn.
De stappen die we hebben genomen om daar mee aan het werk te gaan, om het zo maar eens te zeggen.
De ontelbare gesprekken die mijn lief en ik hierover hebben gehad, en nog steeds hebben.
Mijn relatie met mijn lief, die door dit alles enorm verdiept is, en zich nog steeds verdiept.
Mijn eerste secundaire 'relatie', die niet lang duurde, maar mij wel deed beseffen dat dit was wat ik wilde, dat ik me hier goed bij voelde.
Ontmoetingen met heel veel lieve mensen, die dezelfde levensinstelling hebben, waaruit (h)echte en warme vriendschappen zijn ontstaan.
En toen, de ontmoeting met mijn liefvriendje, allebei al heel snel tot over onze oren verliefd, van waaruit zich een prachtige, intense en diepgaande relatie heeft ontwikkeld, die steeds hechter wordt en waar we zo ontzettend van genieten.
Houden van, dat hierdoor een nieuwe dimensie heeft gekregen.
Strijd met en in mezelf, om mijn onzekerheden en twijfels telkens het hoofd te bieden.
Verdrietjes en gelukjes, genieten en af en toe tot 10 tellen, heel erg veel houden van, alles wat bij relaties komt kijken, heb ik afgelopen jaar in tweevoud meegemaakt, wat een rijkdom !
Lang niet gemakkelijk was en is het, maar ook dat hoort erbij, daar leer en groei je tenslotte van.
En nu de laatste dagen van 2010 ook weer in een sneltreinvaart voorbij gaan, maak ik af en toe even tijd om hierover na te denken, me dingen weer voor de geest te halen, en vele gebeurtenissen zorgen dan voor een grote glimlach, en sommige voor een brok in mijn keel.
Het voelt goed om even terug te kijken, voor mezelf alles nog eens op een rijtje te zetten, waarbij het besef dat ik een enorme geluksvogel ben weer even heel sterk op de voorgrond treedt.
Een Diva met twee mannen, dat is wat ik ben geworden dit heftige en prachtige jaar, 2010 heeft me zoveel moois gebracht, dat ik alleen maar kan hopen dat 2011 net zo geweldig zal zijn.

Voor iedereen, een heel fijne jaarwisseling ! Geniet !

Off-day

Soms heb je van die dagen, dan zit het allemaal even niet zo mee.
Dan voel je je al niet zo lekker, slaap je ook nog slecht, voel je je onzeker, denk je te veel na en twijfel je over alles, en voornamelijk aan jezelf......
Door bepaalde dingen wordt dat gevoel nog eens versterkt, en dan weet je het even helemaal niet meer.
Soms heb je van die dagen, dan komt alles wat moeilijk is of kan zijn, ineens allemaal bij elkaar.
Vandaag is zo'n dag, pfffff !

(Gelukkig gaat zo'n dag ook gewoon weer voorbij, maar het gevoel dat nu overheerst is toch wel zoiets als bleeeeh !)

Een geweldige Kerst !!

Kerstmis zit er weer op. En wat was het bijzonder en speciaal dit jaar !
Zoals al gezegd was Eerste Kerstdag een echte gezinsdag, uitgebreid gegeten met alle kinderen, en het was heel erg gezellig. Normaal zijn deze dagen bij ons heel relaxed en casual, nu had onze dochter bedacht dat het wel leuk zou zijn als we ons netjes zouden kleden voor het diner.
Dus zij en ik naar boven, allebei een echte feestjurk aan, met alles er op en er aan, make-up en haar, alles klopte. De oudste jongens in overhemd en jasje, het zal er wel heel erg feestelijk uit.
Heerlijk is dat, het hele gezin samen aan tafel.
Tweede Kerstdag was helemaal bijzonder, want behalve alle kinderen, zat ook mijn liefvriendje al vroeg bij ons aan tafel, voor de brunch. En zo chique als we Eerste Kerstdag aan tafel verschenen, nu zaten we allemaal heel cosy in joggingbroek te eten, want zo vieren wij Tweede Kerstdag, in joggingbroek en op sloffen, dat is al een jarenlange traditie. Ook mijn liefvriendje had zich aan deze dresscode gehouden, zo leuk !
Direct na de brunch had hij nog een verrassing, een tas vol kadootjes ! En nee, niet alleen voor mij (en dat waren heel leuke, lieve kadootjes), maar ook voor mijn lief en de kids had hij wat meegebracht, zo lief !
Na de koffie was het zover, spelletjestijd ! We hadden al lang tevoren afgesproken om De Kolonisten van Catan te gaan spelen, een spel wat bij ons al heel lang gespeeld wordt, maar voor mijn liefvriendje nog onbekend was. Dat leek onze kids de aangewezen gelegenheid om hem eens flink 'in te maken'.
Met een van de jongens helaas ziek op de bank en mijn lief als spelleider aan het hoofd van de tafel, hebben we de hele middag fanatiek gespeeld. Uiteindelijk won onze dochter, maar ja, ze had dan ook mijn lief als strategisch adviseur, en wat hebben we ontzettend gelachen met elkaar.
Toen was het etenstijd en zoals onze Tweede Kerstdag-joggingpakkendag traditie voorschrijft is het dan tijd voor een heleboel hapjes. Geen kerstdiner of uitgebreid ingewikkeld gedoe, gewoon een tafel vol met allerlei lekkere dingen, iedereen neemt waar hij of zij zin in heeft, en we eten met het bord op schoot in een grote kring. Samen met onze derde (die echt een kok in de dop is) en mijn liefvriendje (die heel goed kan snijden) ben ik de keuken ingegaan, we hebben allerlei lekkers gemaakt en hebben met z'n allen (behalve onze dochter en haar vriendje, die bij zijn ouders gingen eten) weer heel gezellig gegeten en een heel leuke kerstfilm gekeken.
Onze jongens gingen niet al te laat naar bed en ik ben samen met mijn twee mannen lekker aan de borrel gegaan en we hebben heel uitgebreid over van alles en nog wat gekletst met z'n drieen.
En dat was wel heel erg speciaal, daar lag ik dan, lekker onderuit op de bank, met mijn hoofd in de schoot van de een, en mijn benen over de benen van de ander, met allebei hand in hand, zo heerlijk tussen mijn twee lieve mannen in, en ik voelde me zo enorm geliefd en gekoesterd, raakte er helemaal door ontroerd.
Natuurlijk werd het heel erg laat, maar gelukkig bleef mijn liefvriendje bij ons slapen (gezien de erg gezellige borrel was dat sowieso heel verstandig......) dus we konden lekker uitslapen.
En ook vandaag is mijn liefvriendje de hele dag bij ons geweest, we zijn nog met z'n drieen gaan winkelen vanmiddag en pas ver na het avondeten is hij weer naar huis gegaan.
Het was dus een heel bijzondere Kerst dit jaar.
Dat dit allemaal kan, dat het zo kan zijn. Dat we ons alle drie (en ook onze kids vonden het heel erg leuk) zo volledig op ons gemak voelden. Dat het voor ons alle drie zo goed voelde. Dat er zoveel liefde is, het is bijna te mooi om waar te zijn.
Ik voel me echt schathemeltjerijk en een enorm bevoorrecht mens !

   

Kerst

Morgen is het Kerst, een feest waarbij het voor veel mensen heel belangrijk is om juist dan degenen van wie je houdt en die van jou houden, om je heen te hebben.
Zo is het ook voor mij.
Bij ons is het de gewoonte om thuis te blijven, geen verplichte en opgeprikte bezoekjes, gewoon lekker doen waar we zelf zin in hebben. Natuurlijk is iedereen welkom om bij ons thuis een borrel te komen drinken, als we zelf maar niet weg hoeven.
Dit jaar wordt het een geweldige Kerst, omdat iedereen van wie ik houd er ook daadwerkelijk zal zijn.
Op 1e Kerstdag eten we met het hele gezin, inclusief het vriendje van onze oudste, en op 2e Kerstdag  is mijn liefvriendje de hele dag bij ons.
Dat is Kerst voor mij, samen zijn met je geliefden en dierbaren, het samen gezellig hebben en de liefde voor elkaar voelen en beleven.
Ik wens iedereen net zo'n Kerst toe, dagen van samen zijn, vol liefde, warmte en genegenheid.
Heb lief en geniet !

Bijna Kerst.......

Het kerstgevoel wil nog niet helemaal landen dit jaar.
De kerstboom staat, plannen voor die dagen zijn gemaakt, de eindejaarsdrukte is weer als vanouds, maar toch heb ik nog steeds niet het idee dat het alweer bijna zover is.
Komt dat omdat de tijd in het algemeen zo snel gaat, of omdat ik, met mijn altijd volle hoofd, met heel andere dingen bezig ben ?
Momenteel is het allemaal nogal hectisch, en veel, ook praktisch. Nu hoort dat er wel bij in deze tijd van het jaar, maar daardoor is er wellicht niet genoeg tijd om eens goed bij allerlei dingen stil te staan.
Stilstaan bij hoe het allemaal loopt, bij hoe het met iedereen gaat, bij hoe we verder gaan.
Er gebeurt van alles in mijn leven, in ons leven, en al die dingen moeten een plekje krijgen. Daar neem ik vaak te weinig tijd voor en in deze drukke tijden lukt dat al helemaal niet.
Deze week is voornamelijk een week van doorpakken, om straks op een rustige manier de kerstdagen in te kunnen gaan, en er samen met iedereen van wie ik houd, prachtige dagen van te maken.
Want ook al heb ik het kerstgevoel dan nog niet helemaal te pakken, ik heb er echt wel onwijs veel zin in !

(en daarnet heb ik ontzettend genoten van onze jongste, die op school met zijn klas een geweldig leuke kerstmusical speelde..... ben zo trots op hem !!)

Kids 2

Ik vertelde al eerder over het contact tussen onze kids en mijn liefvriendje (zie blog: Kids).
Dat hij geregeld bij ons is, koffie komt drinken, een hapje mee eet, straks met Kerst er ook zal zijn, en dat dat eigenlijk allemaal best heel soepel verloopt.
Gisteravond heb ik de kids van mijn liefvriendje ontmoet, de jongste had ik al eens gezien, en gisteren gingen ze alle drie mee naar zijn diploma-uitreiking en kon ik ook met de twee oudsten kennismaken.
Zo leuk om ze nu alle drie te hebben gezien ! Een beetje onwennig was het wel natuurlijk (voor mij ook wel een klein beetje), maar dat is logisch. Ik bedoel maar, normaal zijn ze alleen bij hem, en nu zit ik daar ineens ook nog tussen. Is toch even raar.
We hebben een leuke avond gehad met elkaar, tenminste zo heb ik het ervaren, en ik hoop van harte dat zij het ook een beetje leuk vonden dat ik er bij was, want we gaan elkaar natuurlijk vaker zien in de toekomst.
Ik vond het in ieder geval heel bijzonder om samen met hen, zo trots als een pauw, in die zaal te zitten !

Lang weekend

Wat een bijzonder weekend was het weer !
Dit weekend was ik bij mijn liefvriendje, en het begon al eerder dan gepland. Vanwege de sneeuw is hij me al op donderdagavond komen ophalen (hij was in de buurt en ik rijd niet graag met sneeuw en gladheid), dus ons weekend samen begon al vroeg, gezellig !
Het was deze keer wel erg moeilijk om thuis weg te gaan, onze twee jongsten hadden er nogal wat moeite mee dat ik er een paar dagen niet zou zijn. Verdriet, tranen, mama waarom blijf je niet thuis ? Pffff, ook bij mij waren er de nodige tranen. In overleg met mijn lief heb ik besloten toch te gaan. Zoals hij zei, dit is iets wat steeds terugkomt en als ik nu thuis zou blijven, zou ik nooit meer weg kunnen. Maar wat was het moeilijk om onbevangen bij mijn liefvriendje in de auto te stappen ! Echt, met een brok in de keel ben ik vertrokken.
Gelukkig was het de volgende morgen al wat beter (ik werd gelukkig door mijn lief op de hoogte gehouden) dus toen was het voor mij ook weer wat makkelijker (maar schuldgevoelens blijven dan toch wel aanwezig).

Vrijdag was een leuke dag, lekker uitgeslapen, want donderdag was het wel heeeeel erg laat geworden......
's Middags gezellig gaan shoppen, naar een kerstmarkt en gezellig samen gegeten in een trendy restaurantje. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben heerlijk samen op de bank zitten sniffen bij een prachtige film, zo lekker is dat, als je dat samen kunt !
Zaterdag maar wat minder lang uitgeslapen, want al was het vrijdag ook weer laat geworden, mijn liefvriendje was dit weekend ook nog druk met werk, (tja dat kan zo gebeuren) en we wilden niet te laat weg. We zijn gaan shoppen voor nog wat spullen voor onze tantra-kamer, die wordt echt steeds mooier !
Nog voor het eten hebben we die ruimte verder ingericht en na een uurtje of wat bankhangen, hebben we de rest van een wel heel bijzondere avond samen daar doorgebracht. Tantra past echt bij ons, alle tijd en aandacht voor elkaar, lekkere hapjes en drankjes, mooie muziek en kaarslicht, echt genieten is dat. Juist als je elkaar niet heel erg vaak ziet (hoewel.......) is dit een geweldige manier om echt helemaal samen te zijn.
Zondag wilden we eigenlijk best wel uitslapen, maar toen kwam het er niet van, omdat we al vroeg in de middag hadden gereserveerd bij de sauna.......
Voor mij was dat de eerste keer, dus ik vond het best wel een beetje spannend. Dat ik onzeker ben is algemeen bekend en tot nu toe moest ik er niet aan denken om naar de sauna te gaan, alleen al daardoor.
Maar ik moet zeggen, het is me ontzettend meegevallen ! Ik vond het heerlijk ! We hebben ontzettend genoten en echt een geweldige middag gehad, maar liefst 3 sauna-rondes gemaakt, lekker gezwommen, heerlijk gegeten en gedronken, gekletst, gelachen en ook nog gebrainstormd over plannen die we samen hebben en vorm willen gaan geven (meteen het nuttige maar met het aangename verenigd).
Zonder dat we het in de gaten hadden werd echter het weer steeds slechter, toen we vertrokken sneeuwde het al weer een hele tijd, en flink ook, dus in een slakkegangetje zijn we naar huis gereden.
Mijn liefvriendje zou me na het eten weer naar huis brengen, maar het was zo gevaarlijk op de weg, dat we dat niet meer aandurfden. Na overleg met mijn lief hebben we dan ook besloten dat ik nog een nachtje zou blijven, en pas vandaag naar huis zou gaan.

Het is dus wel een heel lang weekend geworden.
Een weekend waarin we weer ontzettend hebben genoten, veel hebben gelachen maar ook veel toch wel heftige gesprekken hebben gehad.
We zijn nu bijna 6 maanden samen en nog steeds helemaal verliefd, we houden ontzettend veel van elkaar en willen elkaar echt niet meer kwijt.
We hebben wel gemerkt dat het voor ons soms lastig is om goed met elkaar te communiceren. Dat zorgt dan wel eens voor misverstanden, voor onbegrip en teleurstelling. Allebei hebben we natuurlijk onze onhebbelijkheden, onze onzekerheden en twijfels en er zijn soms verschillen in onze verwachtingen.
Ook het feit dat we een poly-relatie hebben zorgt soms voor onduidelijkheden en roept vragen op.
Gelukkig wordt het in dat opzicht zo langzamerhand allemaal wat duidelijker, in een eerdere blog (Ontdek je plekje) heb ik hier al eens iets over geschreven, en het is al een stuk minder lastig dan het was.
Ik weet, want dat vertelt hij me telkens weer, dat ik een enorm belangrijke rol speel in het leven van mijn liefvriendje, wij hebben een volwaardige relatie, doen alle dingen die partners samen doen. Morgenavond bijvoorbeeld, gaan we samen met zijn kids naar zijn diploma-uitreiking, en hij zegt me steeds hoe trots en blij hij is dat ik er bij zal zijn. We gaan samen op vakantie (volgend jaar op wel een heel bijzondere reis), vieren samen kerst en oud & nieuw, gaan op familiebezoek, delen niet alleen alle leuke dingen maar ook elkaars moeilijke momenten en verdrietjes, vragen elkaar om raad en geven elkaar (soms ook wel ongevraagd.....) advies in allerlei zaken. En omdat onze relatie een volwaardige is, loop je soms tegen bepaalde dingen aan. Praten is dan gewoon nodig. Ook dat gaat niet altijd vanzelf en gemakkelijk, maar tot nu toe komen we er heel aardig uit. We willen er allebei ook heel graag uitkomen, omdat we elkaar en onze relatie zo ontzettend de moeite waard vinden. We maken niet voor niets al plannen voor op de heel lange termijn.
Dit weekend was dus, behalve dat het gewoonweg heerlijk was, ook heel nuttig. Het was goed om bepaalde dingen, die ons beiden parten speelden, en zelfs dwars zaten, eens goed uit te spreken.
En als je praktisch bent ingesneeuwd, heb je daar ook tijd genoeg voor, toch ?

Nog even druk.....

Kerst komt er al weer aan, de kerstboom is gezet (thuis wat later als bij mijn liefvriendje, maar goed !), plannen voor de kerstdagen zijn gemaakt, het dikke pak sneeuw is besteld, dus het feest kan beginnen !
Ben nu druk met allerlei dingen afwikkelen, want de komende drie dagen ga ik naar mijn liefvriendje en ik laat thuis de boel graag goed achter. Dat lukt niet altijd, en dan voel ik me altijd schuldig naar mijn lief toe, want dat betekent dat er voor hem nog wat klusjes liggen en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Dus ook nu weer een korte blog, langere verhalen komen later wel weer.
Hup Diva, nog even flink aan de slag !
Een goed weekend allemaal, dat van mij wordt zeker weten weer heel erg fijn !!

Gezellig !

Vandaag was weer zo'n enorm leuke dag, en mijn liefvriendje was lekker de hele dag bij me.
We zijn samen even naar de stad gegaan, er valt tenslotte altijd wel iets te shoppen, hebben met z'n tweeen gezellig geluncht , en vanavond met z'n allen thuis gegeten.
Het is net zo'n grote Italiaanse familie, als we allemaal aan tafel zitten, met net zoveel lawaai ook !
En gezellig dat het is ! Echt genieten, als je iedereen van wie je houdt om je heen hebt........

Zondag

Een echte zondag is het vandaag, wat langer slapen dan gewoonlijk, rustig opstaan, ontbijten zonder haast, koffiedrinken zolang als we willen, ja lekker, nog een kopje.
Geen zin om aan te kleden, want we hoeven toch niet weg, dus die joggingbroek kan best.......
Onze oudste is vandaag gezellig met vriendinnen op stap, die zien we vanavond pas terug.
De andere kids zijn aan het knutselen, aan het computeren en zomaar wat rond aan het rommelen.
Een leuke film in de dvd-speler, even nog wat mailtjes beantwoorden, lekker wat lezen.
Zometeen een grote pot thee zetten, iets lekkers erbij.
Lekker hoor, zo'n dag waarop niets echt hoeft !

(En dan krijg ik een sms-je van mijn liefvriendje, dat hij in de buurt is, of het goed is dat hij even koffie komt drinken........ja natuurlijk !! Wordt die zondag nog leuker van !!)

Wie volgt ?

Gisteren toonden de statistieken van mijn blog dat er maar liefst 46 pageviews waren geweest.
46 ! Dat is aardig veel, er zijn ook wel dagen dat ik dat niet haal ...... en er zijn dagen dat het er nog veel meer zijn.
Leuk is dat, zoveel gelezen worden ! Ik vind het heel leuk om te bloggen, en ik vind het best bijzonder dat er zoveel belangstelling voor is, dat maakt het nog leuker !
Ik merk dat op dagen dat ik een nieuwe blog plaats, het aantal pageviews vaak wat hoger is.
Een aantal van jullie krijgt via RSS bericht van een nieuwe posting, weer anderen zien de melding op Twitter of Facebook, of lezen via een andere weg. Via Google Friend Connect heb ik 12 volgers, 6 daarvan volgen anoniem.
En nu ben ik zo benieuwd wie mijn lezers dan eigenlijk zijn........
Ik weet van een aantal mensen dat ze mijn blog volgen, maar ken er ook een heleboel niet.
Wat zou het leuk zijn om te weten wie jullie allemaal zijn, hoe jullie hier terecht zijn gekomen en niet onbelangrijk, wat jullie er van vinden, wat mijn blog leuk maakt om te lezen en te volgen.
Feedback krijgen is altijd prettig, dus lieve lezers, reageren mag, heel graag zelfs !
En tja, ik ben nu eenmaal erg nieuwgierig.........

(Tot nu toe twee reacties, hmmmmm.......)

Plannetjes

Niets is zo leuk als plannetjes maken, van te voren gaan bedenken wat je wanneer met wie gaat doen.
Zo kan ik me altijd erg verheugen op een etentje of borrel met een vriendin, juist omdat dat niet zo heel vaak voorkomt zijn dat super gezellige afspraken.
En op een weekendje weg met mijn lief, in januari gaan we eindelijk eens lekker met z'n tweeen weg, samen naar een musical en overnachten in een hotel. Ik geloof dat het wel 8 jaar geleden is dat we dat voor het laatst hebben gedaan, het werd dus hoog tijd !
Ik heb er nu al zin in !
Plannen voor de feestdagen, ook altijd goed. Wij zijn niet van de sociale verplichtingen met kerst, we blijven altijd gewoon lekker thuis en doen waar we zin in hebben. Zo ook dit jaar, maar nu komt mijn liefvriendje een van de kerstdagen bij ons doorbrengen, heel bijzonder en heel fijn vind ik dat.
En aankomend weekend, ook zo leuk, ga ik samen met mijn lief maar liefst twee avonden naar het theater.
Ook daar verheug ik me erg op.
Plannetjes voor het volgende weekend met mijn liefvriendje, die zijn ook al gemaakt. Vaak maken we helemaal geen plannen en zien op dat moment wel, dan borrelen er spontaan dingen op, en dat is altijd goed. Maar nu hebben we wel al dingen bedacht, we weten in grote lijnen al wat we gaan doen en dat weten is ook wel heel erg leuk !

Dag Sint, hallo Kerstman !

Wat een geweldig Sinterklaasfeest was het dit jaar !
Eerst afgelopen vrijdag een heerlijk avondje met mijn familie, iedereen had prachtige surprises gemaakt, leuke gedichten geschreven en gezellige kadootjes gekocht.
En gisteravond thuis pakjesavond gevierd, lekker met ons eigen gezin !
Ook nu weer geweldige surprises, hilarische en lieve gedichten, en wat zijn we allemaal ontzettend verwend !
Natuurlijk waren er weer veel meer kadootjes dan we tevoren gepland hadden, maar ach, het is ook zo'n leuk feest, en een beetje verwennen mag best dan.
Het zit er weer op, nu op naar Kerst en ook daar kijk ik erg naar uit.
Vanavond maak ik al een beginnetje, ik ga (ook al vind ik het nog wel erg vroeg) samen met mijn liefvriendje de kerstboom zetten, gezellig !


                                              

Geven en nemen

Vanmiddag had ik mijn liefvriendje aan de telefoon en pats, mijn hoofd ging meteen weer in de denk-modus.
Wat de aanleiding was ? Eigenlijk gewoon een opmerking.
Gisteren ben ik helemaal vergeten hem zijn sinterklaaskadootje te geven en had hem dat gesms-t.
Vandaag zei hij dat ik dat kadootje maar onder de kerstboom moest leggen, dan kwam het met Kerst wel.
Ik zei dat het een sinterklaaskadootje was en dat ik het dus niet pas met Kerst ga geven, dat daar weer een ander kadootje bij hoort, waarop hij zei dat hij zich bijna schuldig ging voelen.......en het gesprek automatisch op geven en nemen kwam.
Ik ben een 'gever', altijd al geweest.
Op zich geen enkel probleem, ik geef en deel graag, en heb er echt plezier in mensen blij te maken. Ik ben eigenlijk best vaak bezig het anderen naar de zin te maken, en om me aan anderen aan te passen, dat zit gewoon in mijn aard.
Het nadeel daarvan is dat je daardoor zelf toch regelmatig teleurgesteld wordt en met lege handen achterblijft......tenminste dat is mijn ervaring, door de jaren heen. Natuurlijk ontvang ik ook veel, in allerlei opzichten en ben daar ook erg blij mee, maar in het algemeen geef ik meer dan ik neem.
Ik vergeet eigenlijk nooit een verjaardag, stuur dan een kaartje of laat op een andere manier iets van me horen, maar als ik niet aangeef mijn eigen verjaardag te vieren, hoor ik van maar heel weinig mensen iets op die dag. Als iemand een belangrijke dag heeft, onthoud ik dat en vraag of alles goed is gegaan. Ook zeg ik niet zo heel snel nee als iemand om een gunst vraagt (hoewel ik nee zeggen wel iets beter onder de knie ben gaan krijgen). Ik heb vaak het gevoel dat wat ik ook doe, of het nu iets heel kleins of toch wel iets bijzonders is, het altijd maar vanzelfsprekend wordt gevonden. Natuurlijk zijn sommige dingen vanzelfsprekend, maar soms is het gewoon heel fijn om een bedankje te krijgen of een complimentje.
Mijn liefvriendje vroeg mij of hij mij wel eens teleurstelde, en mijn eerlijke antwoord daarop was: ja.
Zeker de afgelopen weken heb ik me soms echt wel door hem teleurgesteld gevoeld, maar dat weet hij ook en dat hebben we uitgesproken.
Het heeft ook alles te maken met de verwachtingen die je hebt. Als je niet veel van iemand verwacht, kun je ook moeilijker teleurgesteld worden, dat is logisch.
Maar verwacht ik dan te veel ???? Ik weet het echt niet.......
Ik denk dat je, zeker in een relatie, best wel iets van de ander mag verwachten. Als je partner niet aan die verwachtingen wil of kan voldoen, tja, dan wordt het moeilijk.
Het gaat dan ook om communiceren. En in mijn geval weet ik heel goed waar het probleem zit.
Ik moet gewoon mijn eigen behoeftes en wensen veel duidelijker kenbaar maken. Meestal weet ik heel erg goed wat ik wil, maar als de ander dan aangeeft iets niet of anders te willen of niet zo ziet zitten, ben ik de eerste die zich aanpast. En eigenlijk is dat niet zo slim, want ik ben dan degene die teleurgesteld word, ik roep het dan als het ware over mezelf af.
Sinds ik de workshop 'Omgaan met Jaloezie' (beschreven in de blog: Werk aan de winkel !) heb gevolgd, ben ik me veel meer bewust van al deze zaken. Ik denk er veel over na en probeer uit te vinden hoe ik dat nu precies moet doen, mijn eigen behoeftes kenbaar maken, want ik ben nog steeds erg bang om anderen daar mee te kwetsen of tegen me in het harnas te jagen. Het gaat al veel beter dan eerder, ik durf wat meer 'op mijn strepen te staan' en denk wat sneller: jammer, maar nu kies ik even voor mezelf.
Dit hele verhaal klinkt alsof ik altijd maar aan het geven ben en nooit ontvang, dat is natuurlijk niet zo, en het is ook niet de bedoeling dat het zo overkomt. Het schetst gewoon hoe teleurgesteld ik me soms kan voelen, omdat ik me eigenlijk altijd maar aanpas en niet echt voor mezelf ga.
En dat naar aanleiding van een telefoongesprek........

Kids

Zo leuk om te zien hoe onze kids omgaan met mijn liefvriendje !
Nu ze hem wat vaker zien wordt het contact wat losser en ongedwongener, gaat het allemaal wat gemakkelijker.
Gisteren was hij bij me en we hadden afgesproken om samen kerstspullen voor hem te gaan kopen.
Onze twee jongsten hadden spontaan gezegd mee te willen, dus zo gezegd, zo gedaan.
Bij het plaatselijke tuincentrum was alles al snel gevonden, dus toen was het tijd voor koffie (en cake, en chips.....)
Heel gezellig was het, we hebben zo gelachen om en met de kids !
En ook de hele dag thuis, en 's avonds samen eten, was erg leuk. Onze dochter en oudste zoon gingen al gemakkelijk met hem om en nu laten de jongste spruiten ook wat meer van zichzelf zien.
Een gezellige, drukke boel was het dus !
De jongste zoon van mijn liefvriendje heb ik ook al ontmoet, dat was heel gezellig en de twee oudste kids zie ik binnenkort, leuk !
Geweldig dat het allemaal zo kan !!

Trots

Gisteravond was een belangrijke avond, mijn liefvriendje had zijn eindgesprek en zou dan meteen weten of hij geslaagd was. Ik zat dus in spanning op zijn telefoontje te wachten.
En yes yes yes, het is een feit, hij is met maar liefst een 8 (een acht !!!) afgestudeerd !!! Ik ben zo blij voor hem !
Over een paar weken is de diploma-uitreiking. Ik ben natuurlijk al heel trots op hem, maar zal dan, samen met zijn kids, nog veel trotser in die zaal zitten.......
Gefeliciteerd, liefvriendje !