Met mijn mannen op stap

Onze gezamenlijke avond uit gisteren was weer een waar feest. Samen met mijn lief en liefvriendje ben ik naar een geweldig concert geweest. Wellicht zegt ‘Buena Vista Social Club’ jullie iets… ? Al in het voorjaar had ik kaartjes hiervoor gekocht.  En nu was het dan zover ! Het concert was fantastisch, heerlijke muziek en we hebben fantastische muzikanten aan het werk gezien. Ik ben groot fan, en deze muziekstijl is mij als muzikant ook niet vreemd. Dus dat zat wel goed !

(Eliades Ochoa en band, 28-11-2011: luister naar één van hun bekendste nummers)

Na afloop hebben we nog gezellig een uurtje geborreld met één van mijn bandmaatjes en zijn vrouw, die er toevallig ook waren. Super leuk ! Zij kennen mijn liefvriendje inmiddels ook en weten hoe het zit bij ons… 

Lekker nagekletst én erg gelachen dus, en daarna thuis nog even wat gedronken. Mijn liefvriendje moest natuurlijk nog een flink eind rijden, en ging, voor een doordeweekse maandag, eigenlijk veel te laat naar huis. Dat merkte hij dus vanochtend…

Het is erg leuk dat we regelmatig dit soort dingen samen doen. We vinden het alle drie erg gezellig en voor mij is zo’n avond dubbel genieten ! Ik kijk uit naar de volgende keer, en dat is over een week al weer ! Leuk !

Een heerlijk weekend met mijn lief

Het was ook echt veel te lang geleden, een weekendje weg met mijn lief. Reden genoeg om er eens lekker samen op uit te gaan.

We hadden een leuke Bed & Breakfast geboekt in Kampen. De website beloofde al veel, maar het was nog veel leuker dan we hadden verwacht ! Van een oude boerderij, midden in het centrum, was met veel creativiteit en gevoel voor authenticiteit een juweel van een logeeraccomodatie gemaakt. Wij hadden een relatief kleine kamer, maar wel met alles er op en er aan, en heel erg sfeervol ingericht. We waren er meteen helemaal weg van. Goed toeven was het er dus !

Na het inchecken zijn we lekker de stad in gegaan. Kampen heeft een aardig centrum, het is geen wereldstad natuurlijk, maar het is wel gezellig. We hadden eerder die middag (lang leve mijn nieuwe smartphone)  al op internet gekeken naar leuke restaurantjes in de stad. We vonden er één dat er heel trendy uitzag, en waar ze bijzondere gerechten op de kaart hadden. Werkelijk heerlijk gegeten hebben we. Een bijzonder menu van een aantal kleinere gerechten, een lekker wijntje, een verrassingsdessert en heerlijke koffie maakten ons etentje tot een ware topper. Bourgondiërs als wij beiden zijn, hebben we daar dus erg van genoten…

Toen we terug kwamen op ons logeeradres, zijn we lekker onderuit gegaan en hebben een mooie film gekeken (ook daar was in voorzien). We merkten allebei dat we, nu we in de relaxmodus waren, eigenlijk allebei toch wel erg moe waren... En dan val je zomaar voor het einde van de film in slaap…

De volgende ochtend was mijn lief zoals gewoonlijk al best vroeg op, maar ik werd pas wakker toen ons ontbijt werd gebracht. Wow, had ik even lang geslapen !
Het ontbijt was uitgebreid en prima verzorgd. Lekkere verse broodjes, voldoende beleg, koffie, thee, sap, melk, yoghurt, fruit, echt aan alles was gedacht. Da’s echt wel lekker wakker worden !

Na een heerlijke douche zijn we naar Deventer gegaan, om daar te gaan shoppen en gezellig door de stad te gaan wandelen. Het was lekker weer en gezellig druk in de stad. Jammer genoeg ontmoetten we net niet die lieve bekenden, die, zoals we via Twitter wisten, ook in de stad waren. We hebben elkaar, zo bleek later, echt op een haar na gemist… 

Na koffie in een trendy lounge-café hadden we het wel een beetje gezien, en besloten nog een andere stad aan te doen. We hadden immers tijd genoeg. Ons doel was Zwolle, maar daar was het zo druk dat we de stad amper in kwamen. Toch maar niet dus. We zijn weer teruggegaan naar Kampen en hebben daar nog even verder geshopt, en alvast een ander leuk restaurant gereserveerd voor die avond.

Terug op onze kamer waren we echt helemaal uitgeteld van al dat slenteren. Mijn lief heeft wat zitten lezen en puzzelen, en ik ben prompt in een diepe slaap gevallen. Ik moest blijkbaar ook nodig wat bijtanken…
Na dat fijne en nodige dutje, was het tijd om weer lekker te gaan eten. Ook deze keer was het heel erg geslaagd, weer een leuke tent en heel lekker eten. Leuk zoals we daar samen van kunnen genieten…

Het was al laat toen we onze koffie op hadden en we besloten om de dag op onze kamer af te sluiten. We hadden zoveel gegeten en gedronken dat we niet eens meer zin hadden in nog een drankje in de kroeg… Uitbuiken, dat was wat we nodig hadden, gewoon lekker onderuit en niets meer hoeven.

Vanochtend werden we wederom gewekt met een heerlijk ontbijt. Wat een verwennerij, je zou er zo maar aan wennen. En dan te bedenken dat mijn lief eigenlijk nooit ontbijt, maar ook hij liet het zich goed smaken ! Na nog wat rondrommelen was het toch echt tijd om in te gaan pakken en te vertrekken. Maar deze accommodatie onthouden we, hier komen we graag nog eens terug.

Onderweg naar huis zijn we in Nijmegen lekker gaan lunchen. Weer vonden we een leuk tentje (we hebben er blijkbaar een neus voor), waar we heerlijk hebben gegeten. Na nog even langs de Waalkade te hebben gewandeld, zijn we weer richting huis gegaan. Intussen hadden we van de twee jongsten al sms-jes ontvangen met de vraag hoe we laat we dachten thuis te komen… Tijd om te gaan dus !

En nu zijn we weer thuis, en dat is ook weer fijn. Het was heerlijk, zo’n weekend samen. Alle tijd voor elkaar, geen druk van dingen moeten en gewoon doen waar we zin in hadden. We hebben veel gepraat samen, over wat er zoal speelt in ons leven, in waar we staan in onze gezamenlijke en persoonlijke ontwikkeling, over onze kinderen, over de toekomst, over onze liefde voor elkaar, over onze verwachtingen... tja, over wat niet eigenlijk ? Zo fijn dat we dat samen kunnen. We hebben het echt heel erg fijn gehad samen ! Wanneer gaan we weer, lief ?

Even laten bezinken...

Vandaag had ik een Avatar introductie training (klik hier voor info). Samen met Ageeth Veenemans als begeleider ben ik op zoek gegaan naar een belemmerende overtuiging waarvan ik het bestaan, rationeel in ieder geval, nog niet kende (transparante overtuiging). Toen die eenmaal boven kwam, was dat nogal heftig (en dan te bedenken dat er echt nog wel meer zitten).

Nieuwe inzichten, begrip, emoties, herkenning en verwondering zijn voor mij de steekwoorden van vandaag. De Avatar training op zich is een heel pittige, maar met een, als het goed is, verbazingwekkend resultaat. Ik ben in ieder geval van plan de training te gaan doen. Maar omdat deze nogal kostbaar is, en logistiek ook wel het één en ander vraagt, heb ik dat nog eventjes uitgesteld.
Ik ben er van overtuigd dat deze training mij veel goeds kan brengen. Ook weer een nieuw pad dat ik in ga slaan dus. Mooi, al die stappen die ik kan en mag maken !

Nu ben ik in mijn liefvriendje's 'buitenhuis', rommel wat rond en denk na over deze indrukwekkende dag. Straks komt hij thuis, om gezellig samen te eten en vanavond Sint-kadootjes te gaan kopen. Fijn, zo'n avondje samen !

En de komende dagen worden ook heel fijn ! Mijn lief en ik gaan lekker samen een weekendje weg. Logeren in een superleuke bed & breakfast, leuke plekjes bekijken, lekker relaxen en gewoon doen waar we zin in hebben. Zo heerlijk, ik kijk er echt enorm naar uit !

Mijlpaal 2

Gisteren kwam ik tot de ontdekking dat ik al 199 blogs heb geschreven…

En dit is de 200^e ! Wow, tweehonderd dus ! Sinds september vorig jaar schrijf ik over wat ik zoal meemaak. (Ik ben dus aardig produktief…). Ik schrijf over hoe mijn leven met mijn twee mannen er uit ziet. Over mijn kinderen. Over dagelijkse gelukjes en verdrietjes. Over zorgen en plezier. En vooral over de liefde, heel veel liefde…

Bij mijn 100^e blog heb ik een klein feestje gevierd. Deze 200^e vind ik eigenlijk ook wel een eervolle vermelding, een feestelijke taart en slingers waard. Feestje dus !

Hoera, 200 blogs ! Op naar de 300…

Weer zo'n mooi weekend...

‘Mijn weekend in het kort: #polyamorie, drie-eenheid, familie, gezelligheid, mooie ontmoetingen, verbondenheid en zoveel liefde.....’

Deze tweet plaatste ik vannacht, toen ik net thuis was van weer een super fijn weekend met mijn liefvriendje. Een weekend waarbij de liefde weer centraal stond. Liefde voor elkaar, maar ook liefde voor en van anderen.

Vrijdagavond kwam mijn liefvriendje me ophalen, veel later als we gewend zijn. Maar we waren dan ook vreselijk verwend, onze weekenden begonnen soms al op woensdag… Helaas is dat nu niet meer het geval, maar gelukkig zien we elkaar heel vaak, dus dat maakt het afkicken wat gemakkelijker *grijns*.

We hadden een heel fijne avond samen. Met een druk weekend voor de boeg hadden we deze avond bewust vrij gehouden om lekker samen thuis te zijn. Het was weer erg laat toen we gingen slapen, maar dat schijnt bij ons te horen…

Zaterdag zijn we heerlijk lui begonnen, met ontbijt op bed en lang blijven liggen. ‘s Middags zijn we gezellig de stad in gegaan. We moesten nog wat boodschappen doen, maar we vinden het sowieso leuk om lekker te shoppen en door een gezellig stadscentrum te slenteren. Toen we thuis kwamen hebben we samen nog wat rondgerommeld. Echt een relaxed dagje dus.

Die avond was een bijzondere. Samen met mijn lief en liefvriendje ben ik naar het polyamoriecafé geweest, deze keer was dat in Arnhem. In de aanloop naar deze avond waren er sms-jes en telefoontjes van mijn lief, die twijfelde of hij wel mee zou gaan… Allerlei gedachten en gevoelens maakten het hem moeilijk die beslissing te nemen. Gelukkig heeft hij besloten wel mee te gaan en we hadden een heel fijne en mooie avond.

Mooie ontmoetingen hadden we, met mensen die we weer mochten begroeten, en wat was het leuk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen. Bijzondere mensen, met allemaal hun eigen verhaal, hun eigen problemen en successen en hun eigen beleving van polyamorie.
Na het ‘officiële’ gedeelte, was er tijd voor een drankje, nadere kennismaking en individuele gesprekken. En wat hebben we ook ontzettend gelachen !

Mijn lief was met zijn eigen auto, en is samen met een 

dorpsgenoot (hoezo, kleine wereld ?) weer naar huis gereden. Een beetje vreemd was dat wel, om apart weer weg te gaan. Later zag ik dat we niet de enigen waren…
Mijn liefvriendje en ik zijn nog even gebleven en we hebben het nog heel gezellig gehad. Een mooie avond dus, met voor mij als absoluut hoogtepunt het moment dat ik mijn twee mannen elkaar een dikke knuffel zag geven...

En weer lagen we zo heel laat in bed… En uitgebreid uitslapen de volgende ochtend zat er niet echt in. Die middag zouden we bezoek krijgen. Mijn liefvriendjes jongste was jarig geweest, en zou dat bij ons komen vieren. Voor het zover was moest er nog wel het een en ander gebeuren. Mijn liefvriendje is met hamer en spijkers aan de slag gegaan om onze foto’s een mooi plekje te geven. Wow, wat gaaf om ze nu eindelijk aan de muur te zien. We hebben er even heel stil, met de armen om elkaar heen, naar staan kijken. Ze zijn echt prachtig !

In de tussentijd ben ik de keuken ingedoken om alvast de hapjes klaar te maken. Dat scheelde ‘s middags weer een hoop tijd. Want behalve het vieren van de verjaardag van liefvriendjes jongste, kwam de familie vandaag ook bij elkaar om onze vakantiefoto’s te bekijken. We hadden bedacht die middag een Spaans thema te geven, met tapas, passende muziek en een goed gevulde paëlla als hoofdmaaltijd. Enige voorbereiding was dus vereist.

Een enorm gezellige middag werd het. Na het zingen voor de jarige job, het uitpakken van zijn kadootjes en een lekker stukje taart, zijn we foto’s gaan kijken. Dat was zo leuk, wij vertelden wat we hadden beleefd in Barcelona en het commentaar was soms niet van de lucht… Intussen had ik de tafel volgezet met allerlei lekkere hapjes en hadden we de kleintjes van chips en snoep voorzien. Een gezellige boel was het. Lekker kletsen, veel lachen en kleine mannetjes (en een dametje) die overal doorheen krioelden. 

Toen iedereen weer vertrokken was zijn we gaan opruimen, want na zo’n invasie was dat 

geen overbodige luxe. Toen we eenmaal met koffie op de bank zaten hadden we allebei helemaal nog geen zin om dit fijne weekend al af te sluiten. Heel dicht bij elkaar zijn, dat was wat we wilden. De rest van de avond hebben we dat dan ook gedaan, een paar heel fijne uurtjes waren dat. Onze diepe gevoelens voor elkaar hebben we weer verwoord. Het oersterke lijntje tussen ons werd weer bevestigd. Heerlijk, echt genieten !

Tot we in de gaten kregen dat het al wel heel erg laat was… Toen moesten we echt in de hoogste versnelling, want mijn liefvriendje had nog heel wat kilometers voor de boeg. Een abrupt einde van een heerlijk weekend dus…

De komende tijd gaan we elkaar gelukkig vaak zien. We hebben heel wat leuks in de planning, zeker met de komende feestmaand in het vooruitzicht. Ik verheug me nu al !

(en wat ben ik trots op mijn lief ! Hij vond het best moeilijk om mee te gaan naar het polyamoriecafé, maar is heel blij dat hij wel is meegegaan. Zijn gevoel hierover heeft hij prachtig verwoord in een reactie, die HIER te lezen is…)

Zucht...

Waarom maak ik steeds die fouten

Wanneer doe ik het eens goed

Geen idee meer wat verwacht wordt

Wat  wel kan, of juist niet moet

Gedoe om hele kleine dingen

De moeite van de strijd niet waard

Verwachtingen die ik niet snapte

En weer voel ik me dan bezwaard

Intussen komen er dan mensen

Vragen me om goede raad

Aan mij, die het zelf niet voor elkaar krijgt

en onzeker in het leven staat

Ik denk graag mee met iedereen

Kun je niet dat, zou je niet dit

Maar voor mezelf een goed advies

Denk niet dat dat er echt in zit

Graag zou ik tegen mezelf eens zeggen

Diva, en nu doe je het zó

En dan zien dat het nog werkt ook

Dat was pas een mooi kado

Tot die tijd rommel ik verder

En steun een ieder met raad en daad

Met alle tijd, en heel veel liefde

Sta graag voor iedereen paraat

Zelf blijf ik die fouten maken

En weet je, dat is ook geen punt

Maar behalve raad aan anderen

Had ik mezelf ook wijsheid gegund

Gelukkig ben ik maar een mens

Dus gaat er soms wel eens iets mis

Maar weet dan dat het goed bedoeld,

en altijd met heel veel liefde is !

Nog meer openheid...

De deur gaat steeds een stukje verder open ! Kon men eerst alleen maar door een kiertje kijken, nu is de inkijk al weer een stuk groter.

Vorige week had ik een gesprek met een vriendin, van wie ik dacht dat zij een vermoeden had van wat er bij ons speelt. En ik had goed gedacht. Ze had al lang gezien dat er ‘iets’ was tussen mijn liefvriendje en mij (ze had ons al een paar keer samen gespot), en sinds een verjaardagsfeestje bij ons thuis wist ze het zeker. Ze was er alleen niet helemaal zeker van of mijn lief er van op de hoogte was, en had me daarom niets gevraagd. Ik heb haar verteld hoe het in elkaar zit en haar reactie was hartverwarmend. Daar was ik dus heel blij mee !

Gisteren dronk ik sinds lange tijd weer eens koffie met mijn buurvrouw. Zo af en toe spreken we elkaar over het tuinhek heen, maar echt bijpraten was lang geleden. Ze vroeg hoe het met me ging, vertelde ook haar eigen verhaal en al snel hadden we het over relaties. Ik heb haar toen verteld dat ik een tweede relatie heb, en dat dat in alle open- en eerlijkheid gaat. Ze vond het prachtig ! Dus ook haar reactie was echt geweldig. Het bleek dat er in de buurt al over gekletst was. ‘Men’ had blijkbaar opgemerkt dat ik toch wel veel weg was, en ‘men’ had me ook al diverse keren met ‘een vreemde man’ in de auto zien zitten. En ongetwijfeld zien ze me ook geregeld met een weekendtas of koffer sjouwen….. Mijn buurvrouw weet nu in ieder geval hoe het zit.

Mooi, zoals de deur dus steeds wat verder open gaat. Het voelt goed om mensen deelgenoot te maken van hoe wij in het leven staan. Het blijkt wel dat dat stukken beter werkt dan er geheimzinnig over doen, met als resultaat dat wellicht allerlei wilde verhalen de ronde gaan doen.

Nog steeds zal ik mensen er niet zo maar ongevraagd mee confronteren. Maar het wordt steeds makkelijker om het gewoon te vertellen, als het op wat voor manier dan ook ter sprake komt. En zeg nou zelf, het is toch ook een mooi verhaal ?!

Een fijn dagje ziek zijn

Gisteren liep het allemaal anders dan gepland, maar toch werd het een enorm fijne dag !

Zaterdagmiddag was mijn vriendje er al vroeger dan verwacht, fijn was dat ! Na een gezellige maaltijd zijn hij en ik vertrokken voor een leuk avondje uit. Het carnavalsseizoen is aangebroken en dat moet natuurlijk gevierd worden. Daar kun je niet omheen als je in een carnavalsband speelt. Dus ik heb mijn carnavalsoutfit te voorschijn gehaald en daar gingen we dan...

Supergezellig was het ! Leuk om iedereen weer eens te zien, dat was namelijk al een tijd geleden. Tel daar een carnavaleske sfeer, lekkere biertjes en een hoop plezier bij op en het is wel duidelijk dat we een leuke avond hadden. We rolden, eenmaal thuisgekomen, dan ook lekker moe ons bed in.

Toen ik een paar uur later wakker werd, had ik erge dorst (nadorst heet dat toch ? *grijns*) en dronk een glas water. Tot zover niets aan de hand. Tot ik weer boven kwam… Ineens werd ik draaierig en heel erg misselijk… pffff, wat was ik ineens ziek. Ik ben weer terug naar bed gegaan, en heb toch nog een hele poos lekker geslapen. Maar toen ik wakker werd, en overeind kwam, ging het weer mis. 

Dat heeft de hele dag zo geduurd. Ik ben dus het bed niet uitgeweest. Mijn liefvriendje heeft me enorm vertroeteld, zo lief. Hij zorgde voor het ontbijt en de lunch, heeft de hele dag kopjes thee voor me gehaald en bleef lekker bij me in bed liggen. Ik heb regelmatig even geslapen, dus echt leuk gezelschap was ik niet. Maar met de televisie aan, af en toe kletsen en gewoon knus bij elkaar liggen, hadden we toch een heel erg fijne dag samen.

Toen we uit bed kwamen, was het al lang weer donker, en tijd voor het avondeten. We zijn samen op de bank gekropen en zo hebben we nog lekker een paar uurtjes nagesudderd. Toen moesten we echt aktie gaan ondernemen, het was al erg laat, en mijn liefvriendje had nog heel wat kilometers voor de boeg. 

Het was mooi om te ondervinden dat we allebei, ondanks dat ik me echt niet goed voelde en we helemaal niets hebben ondernomen (dat doen we de volgende keer wel weer), toch zo’n heerlijke dag hebben gehad. Lekker samen in bed, helemaal niets hoeven en je volledig op je gemak voelen bij elkaar. Het was bijna fijn om op deze manier ziek te zijn…

(Ik had gehoopt er met een dagje vanaf te zijn, maar helaas, het is nog steeds niet beter. En vandaag weer de hele dag in bed liggen, tja, dat zit er jammer genoeg niet in...)

Feestweekend !

Oudste is weer thuis !! Na een week van screening en observatie zit het er weer op voor haar, en mochten we haar vanmiddag weer mee naar huis nemen. Helaas is het gewenste resultaat niet bereikt, en zal ze nog een keer een weekje terugmoeten. Maar voor nu is het heerlijk dat ze weer lekker thuis is.

Een fijn begin van het weekend dus ! Een weekend dat in het teken staat van Sinterklaas, want morgen legt Pakjesboot 12 weer aan, maar ook van carnaval ! 

Vandaag is het de elfde van de elfde, en dat ook nog in een elfde jaar ! Zeker bij ons in het zuiden wordt deze datum aangegrepen om uitbundig feest te vieren. 

Vandaag doe ik nog niet mee, maar morgen ga ik me ook in het feestgedruis storten. Dan ga ik samen met mijn liefvriendje op stap met de carnavalsband. Heb er zin in !!

Een heel goed weekend allemaal, dat van mij is al heel fijn begonnen ! 

En dan nu ... aan het werk !

Nog steeds ben ik er niet uit wat ik wil worden als ik later groot ben. Ik vind heel veel dingen leuk, dat is het punt niet. Ik heb ontdekt dat ik eigenlijk gewoon bang ben om iets heel nieuws aan te pakken. En dat ligt in het simpele feit dat ik niet overtuigd ben dat ik datgene wat ik ga doen, ook daadwerkelijk kán. Onzekerheid dus. 

Dat maakt dat ik op dit moment niets uit handen krijg. Ik begin aan van alles, maar zodra ik iets anders in het vizier krijg, ben ik (maar al te graag) afgeleid en blijft het liggen. Want als ik er niets mee doe, hoef ik me ook geen zorgen te maken over het feit of ik het wel of niet kan. Doodmoe word ik er van, van dat lanterfanten….

Vandaag ben ik (weer) begonnen aan een project dat al heel lang aandacht vraagt. Doordat mijn liefvriendje mij afgelopen week een virtuele schop onder mijn kont heeft gegeven, heb ik het weer opgepakt. In eerste instantie was ik niet zo blij met die schop. Toch is het voor mij wel goed om die zo af en toe eens te krijgen. Want verhip, ik heb me er een groot deel van de ochtend mee bezig gehouden ! En wat ik af wilde krijgen, is ook af ! 

Er ligt nog veel meer te wachten om opgepakt te worden. En ik ga het allemaal doen ook !

Zou het dan toch nog goed komen met me ??

Veranderingen

 

Er zijn veranderingen op til. Op allerlei fronten

Grote veranderingen ? Nee, dat niet direct. Of eigenlijk weet ik dat niet.

Maar wel veranderingen die bepalend zijn. Voor 
mijn relaties. Voor de toekomst. 

Voor wie ik ben.

 

Het voelt wel goed. Dat wel. Er gebeuren allerlei dingen momenteel.  Mooie dingen. Onverwachte dingen. Emotionele dingen.

Het lijkt of er allerlei processen in werking worden gezet.

Al eerder schreef ik over allerlei ontwikkelingen. Die hadden voornamelijk met mezelf te maken. Maar de dingen die nu gebeuren, hebben ook heel veel met anderen te maken. Gebeuren door anderen. Komen van anderen.Dat maakt het weer heel anders. Want daar moet je op anticiperen. In meegaan. Of juist niet.

Best spannend hoor. Voelen dat er van alles gaat veranderen, gaat gebeuren, maar niet precies weten wat het zal brengen.  Eigenlijk is dat niets voor mij. Ik houd graag de controle. Hoewel dat de laatste tijd wel wat minder wordt. Ik bemerk bij mezelf dat ik het soms ook wel los kan laten, en hoewel ongedurig, wel kan wachten op wat er gaat gebeuren. Da’s ook weer een verandering……

Veranderingen, geen idee wat er komen gaat, maar Ik wacht het af, met open blik en een verwachtingsvol hart !

Tantra, liefde en verbondenheid

Vrijdagavond kreeg ik een sms-je van mijn liefvriendje waarin hij me vroeg of ik zin had om met hem op stap te gaan die avond. Ja natuurlijk, hartstikke leuk ! Even overlegd met mijn lief, en die vond het geen enkel probleem. Ik zou zaterdagochtend eigenlijk pas weggaan, dat was al afgesproken, maar eerder vertrekken kon, en ik vond het erg gezellig, dat spreekt vanzelf.

Een erg fijne avond was het. We kwamen op een beetje achteraf gelegen plek terecht, maar wel in een erg leuke tent. Er werd muziek gemaakt door wie daar maar zin in had, en ook mijn liefvriendje heeft het podium een paar keer betreden. Gezellig hoor, allemaal muzikanten en muziekliefhebbers. En de biertjes smaakten ook prima…

Onderweg naar huis bedachten we dat we eigenlijk best wel honger hadden, dus hebben we de plaatselijke shoarmatent met een bezoekje verblijd. Thuis op de bank knus zitten smullen samen en toen was het echt hoog tijd om in ons warme bed te kruipen.

De volgende ochtend konden we namelijk niet al te lang uitslapen, want die dag stond het TantraFestival in Rotterdam op het programma. Het thema dit jaar was 'polyamorie'.
En wat werd dat een prachtige en bijzondere dag !
Toen we aankwamen waren helaas bijna alle workshops, waarvoor je je al vroeg moest inschrijven, al vol, waardoor we er maar twee van onze voorkeur konden volgen, maar dat maakte eigenlijk helemaal niets uit. Het is ook heel leuk om je gewoon te laten verrassen.

En we werden verrast. Al in de eerste workshop. En wel op zo’n manier, dat we de rest van de dag (en nu nog steeds) toch wel een heel bijzonder gevoel hadden. Een gevoel van innige verbondenheid. Die verbondenheid is er altijd, maar op deze dag leken alle lijntjes die we samen al hebben, nog steviger te worden. Het was heel bijzonder om dat te voelen. Een intens gevoel van samen zijn, zoals dat zinnetje uit een song van Anouk, ‘you and me against the world’, op een heel positieve manier. 

De hele dag was vol verrassingen en mooie momenten. De workshops waren allemaal erg leuk en inspirerend, soms zelfs ontroerend omdat we zo dichtbij onszelf en elkaar kwamen. We hebben prachtige mensen ontmoet, en met die mensen mooie dingen mogen delen. Ook heel bijzonder waren de ontmoetingen met enkele lieve tweeps. Het was geweldig om hen in real life te mogen ontmoeten. Ik mocht oude bekenden begroeten, en met onbekenden hebben we de meest mooie en open gesprekken gevoerd. De sfeer was fantastisch, open en warm en we voelden ons daar allebei heerlijk bij. Wow, wat een mooie dag !

Toen we thuiskwamen, hebben we ons nog een paar uurtjes teruggetrokken op onze tantrakamer. Om na te genieten, om het fijne gevoel vast te houden en om samen te voelen wat deze dag nu zo speciaal maakte… Heel erg laat doken we ons bed pas in.

Gisterochtend konden we wel uitslapen, dat was erg fijn (en nodig ook). Mijn liefvriendje bracht me ontbijt op bed, en we hebben heel lang liggen praten samen. Een heel mooi en eerlijk gesprek hadden we, waarbij we allebei onze gevoelens en gedachten over allerlei zaken hebben uitgesproken. Ook weer heel bijzonder…

Toen het tijd werd om weer richting huis te gaan, hebben we een omweg langs dat bekende Zweedse woonwarenhuis gemaakt. Fotolijsten moesten er gekocht worden, want hoera, onze foto’s zijn klaar ! En ze zijn prachtig geworden ! Deze week ga ik ze inlijsten, zodat we ze eindelijk kunnen gaan ophangen. Ook de grote foto op canvas die we hebben besteld is komende week klaar. Volgende keer moeten we dus met hamer en spijkers aan de slag !

Een overweldigend mooi weekend was het. Een bijzondere ervaring, zo kan ik het zeker noemen. Een ervaring die zo speciaal is, dat je hem op een warm plekje in je hart wil bewaren…

 

(Heel rustig weer bijkomen van al het mooie van het afgelopen weekend, dat lukte niet helemaal. Toen we thuiskwamen moest er al snel gegeten worden (mijn liefvriendje trakteerde op een rondje McDonalds, en dat werd natuurlijk met gejuich ontvangen).
We moesten al weer vroeg in de auto zitten, om onze oudste weg te brengen. Zij gaat een week in observatie in verband met haar ziekte, en moest gisteravond al opgenomen worden daarvoor. Dus terwijl mijn liefvriendje weer onderweg was naar zijn buitenhuis, zijn mijn lief en ik met oudste vertrokken. Dat was niet leuk, om haar daar achter te laten. Mijn lief en ik gingen met gemengde gevoelens weer samen naar huis. Gelukkig mogen we zo vaak als we willen op bezoek komen, en kunnen we haar bellen. Het wordt een rare week… )