'Troetel' weekend

Niet alleen de lusten, maar ook de lasten. Ook die horen erbij in een relatie. Al kan ik echt niet zeggen dat ik het afgelopen weekend als een last heb ervaren.......

Vier dagen was ik bij mijn liefvriendje, om hem te vertroetelen en een beetje voor hem te zorgen na zijn operatie. Om praktische dingen te regelen, zoals vervoer en boodschappen, maar vooral om bij hem te zijn en hem lekker te verwennen, zodat hij rustig bij kon komen.


Woensdagavond kwam hij me ophalen, want hij zou de volgende dag geopereerd worden. Na een heerlijke avond en een heel vroeg ontbijt op donderdagochtend, waarna we nog lekker lang in bed hebben gelegen, was het tijd om mijn liefvriendje naar het ziekenhuis te brengen. Toen hij naar de operatiekamer werd gebracht ben ik weer naar huis gegaan (zijn huis wel te verstaan) en om de tijd te doden (en omdat het best wel nodig was) ben ik me maar eens op wat huishoudelijke taken gaan storten.....

Dat was nog een hele klus, maar het leidde me wel af. Ik was in gedachten natuurlijk continu bij hem, vond het erg spannend allemaal, maar door mijn gepoets en het bezig zijn met de was, viel het wachten op nieuws uit het ziekenhuis mee. Toch duurde me het te lang voor ik gebeld werd, dus ben ik zelf maar gaan bellen. Hij was toen net terug op de afdeling, en ik ben meteen naar het ziekenhuis gegaan.
Hij was nog niet helemaal wakker, dus na een paar minuutjes ben ik weer weg gegaan, zodat hij rustig uit kon slapen. 's Avonds tijdens het bezoekuur ging het alweer wat beter, maar het hield nog niet over. Niet zo gek ook natuurlijk......

Na een onrustige nacht (want het was best vreemd om alleen te slapen in ons grote bed) mocht ik hem vrijdagochtend ophalen.
Mijn liefvriendje is lekker op de bank gekropen nadat we zijn thuiskomst hadden gevierd met koffie en appelflappen en zo begonnen een paar rustige dagen. Dagen gevuld met veel slapen, een beetje tv kijken, lezen, koffie drinken, eten en samen knus op de bank heel veel films kijken.

Al met al viel het herstel een beetje tegen. Het was toch allemaal vervelender dan we ons tevoren hadden bedacht. Op zondag ben ik zelfs nog naar het ziekenhuis gereden om medicijnen voor hem te halen. Werken zit er komende week voor hem dan ook nog niet in, hij moet eerst helemaal uitrusten en opknappen.

Zondagavond was het voor mij weer tijd om naar huis te gaan. Mijn liefvriendje zou me thuisbrengen......dacht hij....... Dat ging dus echt niet gebeuren ! Mijn lief was het helemaal met me eens dat daarvan geen sprake kon zijn, en hij is me dan ook komen ophalen. Na een drankje en even kletsen zijn we weer richting huis vertrokken. Ik vond het wel moeilijk om mijn liefvriendje alleen te laten......ik was graag gebleven om hem nog wat langer te vertroetelen......

Een intens weekend was het, maar het was zo fijn om er helemaal voor hem te kunnen zijn. Ook dat hoort er bij in onze relatie, want het gaat zoals al gezegd niet alleen om de lusten, ook de lasten nemen we er graag bij. En daar ben ik erg blij mee !!