Gesprek met oudste

Al eerder heb ik geblogd over onze oudste. Onze dochter, die al bijna volwassen is, maar ons nog zo hard nodig heeft. En die het moeilijk heeft met het poly-leven van haar moeder.....

Vanochtend kwam mijn relatie met mijn liefvriendje ter sprake en ik zag aan haar dat ze heel emotioneel werd. Ze heeft het moeilijk met het feit dat ik twee relaties heb, vindt dat dat echt niet kan en wil er eigenlijk niets mee te maken hebben. Het is lastig dat ik geregeld weg ben, niet zozeer voor haar, want zij gaat haar eigen gang voor een groot deel, maar omdat ze vindt dat het niet kan ten opzichte van haar vader en broers. Ik hoor gewoon thuis te zijn en niet naar 'een andere man'.
Het is not done voor haar om naast je vaste partner, nog een partner te hebben. En tja, haar moeder heeft dat......




Het gekke is dat ze het ontzettend leuk vindt als mijn liefvriendje bij ons is, want ze mag hem heel erg graag.
Ze kan het zelf ook niet goed uitleggen, maar geeft aan dat het dan niet 'zichtbaar' is dat hij en ik een relatie hebben (en dat klopt ook, zoenen en knuffelen doen we in principe niet waar de kids bij zijn). Dus dan is het geen issue. Maar de dagen dat ik bij hem ben, en dus niet thuis, dat is wel heel moeilijk. Het hele gegeven is gewoon moeilijk. Tja, laten we eerlijk zijn, het is ook geen standaard situatie......

Ook naar de buitenwereld toe is het lastig, ze krijgt naar eigen zeggen nogal wat commentaar van mensen aan wie ze vertelt hoe het er bij ons aan toe gaat. En loyaal als kids zijn, heeft ze dan het gevoel dat ze mij moet verdedigen, en dat terwijl ze het zelf ook raar en niet leuk vindt.

Ik begrijp haar heel goed. Al eerder en vaker hebben we het hier over gehad. Ik heb haar gevraagd wat ze van mij verwacht. En eigenlijk verwacht ze niet zo veel, alleen dat ik er rekening mee houd dat ze het moeilijk vindt. En natuurlijk doe ik dat. Voor mij is het belangrijk dat ze weet dat ik altijd terug zal komen, of ik nu een, twee of nog meer dagen bij mijn liefvriendje ben. Ze is bang dat ik het leuker ga vinden bij mijn liefvriendje en niet meer naar huis kom......Momenteel zie ik mijn liefvriendje ook heel vaak, dus ik kan me het gevoel wel voorstellen. Maar ze weet ook dat ik die intentie helemaal niet heb, dat dat helemaal niet aan de orde is.

Ik hoor bij mijn lief en onze kinderen. En ik hoor ook bij mijn liefvriendje. Dat gaat samen voor mij, ondanks dat het soms lastig is het evenwicht te bewaren. Ik denk dat ik het haar wel heb kunnen uitleggen. We zijn, ondanks tranen bij ons allebei, in ieder geval heel blij dat we er zo uitgebreid over hebben gepraat vanochtend.

Mijn praatweekend loopt zo mooi over in een praatmaandag. En ik ben daar erg blij mee ! En supertrots op onze dochter dat ze het zo goed kan verwoorden, dat ze zoveel vertrouwen in me heeft dat ze gewoon zegt wat ze er van vindt en haar verdriet durft te laten zien.
Ze is een kanjer !