Nog 1 nachtje slapen.....

Morgen is het zover, dan gaan we er lekker even tussenuit.

Heerlijk samen met mijn lief, mijn kids + vriendinnetje en mijn liefvriendje een lang weekend uitwaaien aan het Zweeuwse strand. Lekker een paar dagen gewoon doen waar we zin in hebben. Uitrusten, wandelen, zwemmen, lekker eten en drinken, spelletjes, bankhangen, uitgaan, maakt niet uit.

We zijn allemaal samen en dat is wat telt.

Het wordt vast een heel bijzonder weekend......

Zomerse Paasdagen

Het lijkt wel zomer ! Heerlijk, die stralende zon en dan die temperatuur !
En ook zo goed getimed, zulk mooi weer tijdens het paasweekend.
Daar word je vanzelf wel vrolijk van !



Dit weekend begon al goed voor mijn lief en mij.
Donderdagavond hebben we een geweldige musical gezien. 'La Cage aux Folles' speelde bij ons in het theater en het was een ontzettend gave voorstelling. Het was echt een spektakel, heerlijke muziek, een prachtig decor, fantastische over-the-top personages en een interessant thema. We hebben er erg van genoten.

Vrijdag was voor ons ook al een vrije dag, al moesten de kids nog wel naar school, en naast diverse afspraken hebben we lekker maar wat rondgerommeld in en om het huis.
Op zaterdagavond moest ik optreden, en dat is altijd leuk. Het was snikheet op het podium maar dat mocht de pret niet drukken. Het publiek was erg enthousiast en we zijn al weer gevraagd voor volgend jaar. Helemaal goed dus !

Zondagochtend werden mijn lief en ik door onze kids verrast met een paasbrunch in de tuin. Ze hadden eitjes gekookt, thee gezet, lekkere broodjes gebakken en toen wij beneden kwamen konden we direct aanschuiven aan een gezellig gedekte tuintafel. Dat was nog eens een goed begin van de paasdagen !
Halverwege de middag arriveerde mijn liefvriendje en na de koffie met gebak hebben we een fanatiek potje Triviant gespeeld (de Disney-variant deze keer). Gezellig hoor, zo met z'n allen. Ik geniet daar altijd mateloos van. Iedereen kan het goed met elkaar vinden, kleine plagerijtjes zijn niet van de lucht en we lachen wat af met elkaar.
Omdat het zulk mooi weer was hebben we 's avonds lekker de barbeque aangestoken en heerlijk gegeten. Het was al lang donker toen we het toch wel een beetje koud kregen en naar binnen verhuisden.  Super toch, dat dat eind april al kan !

Bij ons is het traditie om met Pasen de film 'Jesus Christ Superstar' te kijken. Wij kunnen hem al lang van begin tot eind meezingen, maar mijn liefvriendje had de film nog nooit helemaal gezien. Dat kan natuurlijk niet, dus moest dat er nu echt van komen. En zo knus tussen mijn mannen in op de bank, voel ik me altijd enorm gelukkig en heel erg geliefd......

Nadat mijn lief naar bed was gegaan, hebben mijn liefvriendje en ik nog een heel erg fijn gesprek gevoerd, wat weer aansloot op wat we eerder al hadden besproken. Voor mij bracht dit gesprek een gevoel van rust met zich mee, rust in mezelf dan wel te verstaan. Er zijn een aantal dingen heel duidelijk geworden, twijfels die ik had zijn weggenomen, dingen die ik eigenlijk al wel wist zijn weer eens bevestigd en daar ben ik erg blij mee.

Vanochtend (na toch weer te weinig slaap, we leren het echt nooit !) hebben we, na rustig wakker worden, wederom gezamelijk in de tuin gegeten. Zelfs tweede, die heel erg laat was thuisgekomen na een avondje stappen, schoof onverwacht gezellig aan. Lekker is dat, om zo relaxed en ongedwongen samen te zijn.
Mijn liefvriendje had vandaag een leuke dag met zijn kinderen gepland en is na de koffie weer vertrokken. En mijn lief en ik hebben de rest van de dag lekker lui in de tuin doorgebracht.

Het was weer echt Genieten met een grote G !
Het voelt zo goed als ik mijn twee mannen allebei zo lekker dicht bij me heb.
En we kijken allemaal uit naar aankomend weekend, dan gaan we namelijk met z'n allen een lang weekend weg. Samen met mijn lief, mijn liefvriendje, drie van mijn vier kids en een vriendinnetje van mijn dochter ga ik lekker uitwaaien aan het Zeeuwse strand.
Nog maar 4 nachtjes ........

Goed gevoel

Gisteren stond de dag niet alleen in het teken van muziek, in verband met de repetitie met het familie-bandje, maar ook in het teken van praten.
Mijn liefvriendje en ik hadden weer een heleboel te bespreken.
Tijdens ons vorige weekend samen hebben we al verschillende zaken onder de loep genomen, maar we hadden allebei toch nog wel meer dingen die ons dwars zaten en die we met elkaar wilden bespreken.
In principe zouden we elkaar alleen zien voor de repetitie, maar omdat een en ander (voornamelijk mij) toch wel hoog zat, ben ik na de repetitie met mijn liefvriendje mee naar huis gegaan, en hebben we samen een heel fijn gesprek gevoerd.

Toen ik mijn lief vertelde waarom ik die tijd met mijn liefvriendje nodig had, vond hij het gelukkig geen probleem dat ik niet thuis zou komen 's nachts. Het is zo fijn dat mijn lief altijd begrip heeft voor zulke dingen, daar ben ik zo blij mee.

Een fijn gesprek dus, maar ook wel emotioneel en heftig, sommige dingen zijn nu eenmaal niet altijd even makkelijk te bespreken. We hebben allebei ons verhaal gedaan, elkaar uitgelegd waar we mee zitten, elkaar verteld wat ons dwars zit en wat onze verwachtingen daaromtrent zijn. Het heeft veel duidelijk gemaakt en we zijn allebei heel blij dat we dit gesprek hebben gevoerd.

Mijn liefvriendje heeft me diep geraakt, door zijn gevoelens en gedachten naar me uit te spreken. Door me te vertellen wat hij voor me voelt, wat ik voor hem beteken en hoe blij hij is met onze relatie. Dingen die ik wel weet, maar niet altijd binnen laat komen.
Ik heb toch wel wat traantjes gelaten gisteravond, het heeft me erg ontroerd.

Nu ben ik weer thuis, en zit na te denken over ons gesprek. Tussen de dagelijkse dingen door komen flarden weer naar boven, hoor ik hem weer al die lieve dingen zeggen en voel me gewoon enorm gelukkig.......

(En nu op naar een lang en gezellig paasweekend:  Vanavond ga ik met mijn lief naar het theater, zo gezellig is dat, daar heb ik ontzettend veel zin in ! Morgen hebben we nog geen plannen, maar wellicht dat mijn lief en ik nog iets leuks bedenken. Zaterdag heb ik een leuk optreden met mijn band, helaas zijn mijn mannen daar niet bij, maar tijdens de paasdagen heb ik ze allebei weer om me heen, wat een heerlijk vooruitzicht !)

Bezorgd

Ik maak me zorgen om een dierbare vriendin.
Ze heeft het zwaar, al een hele tijd. De afgelopen maanden hebben we veel gepraat. Over haar problemen, over mijn poly-perikelen. Soms zagen we elkaar bij een etentje of een borrel om bij te kletsen, of we mailden even.
Maar nu heb ik al een tijdje niets meer van haar gehoord. Er komt geen reactie op mijn sms-jes en mailtjes en ik krijg telkens haar voice-mail. Die heb ik vanochtend ingesproken, in de hoop dat ze even reageert.
Ik wil heel graag weten hoe het met haar gaat, even haar stem weer horen, en aan haar vragen of ik iets voor haar kan doen.
Ik hoop dat ze me heel snel belt......

Update: inmiddels heb ik contact met haar gehad, gelukkig ! Binnenkort zien we elkaar om weer eens goed bij te praten. Ik ben blij dat ik nu in ieder geval weet hoe het met haar gaat.

Schrijven

Vroeger schreef ik al verhaaltjes, Nederlands was mijn beste vak op school en ik erger me vaak groen en geel aan taalfouten...... Ja, ik houd van schrijven, ben graag met taal bezig en voorzichtig van plan daar wellicht ook beroepsmatig iets mee te gaan doen. Misschien ga ik zelfs verhalen schrijven......er zijn al wel wat ideeen opgeborreld.....

Ik heb enorm veel plezier in het schrijven van mijn blogs, het is fijn om mijn gedachten en gevoelens op papier te zetten. Soms is het lekker om dingen van me af te schrijven, dingen waar ik mee zit op dat moment, dingen die even moeilijk zijn. En soms is het fijn om al het mooie wat je hebt en meemaakt aan anderen te vertellen, om dat te delen.
Helemaal gaaf is het, dat er heel veel mensen zijn die het leuk vinden om te lezen wat ik schrijf !

Deze dag staat ook in het teken van schrijven.
Soms is het moeilijk om te zeggen wat je bedoelt. Om te vertellen wat je bezighoudt, wat je lastig vindt. Niet alleen omdat je de juiste woorden op het goede moment niet kunt vinden, maar ook omdat je bang bent verkeerd over te komen, niet begrepen te worden.
Dan is schrijven een uitkomst: je kunt toch zeggen wat je wilt, maar voordat je het iemand 'vertelt' nog eens overlezen. Staat er echt wel wat je bedoelt, is het duidelijk voor de ander, zeg je het zo op de juiste manier ?
Hoewel ik meestal intuitief schrijf, en niet meer nalees, doe ik dat bij zulke schrijfsels wel, gewoon, om zeker te weten dat het klopt.

Vanochtend ben ik al vroeg gaan schrijven.
In de vorm van een mail heb ik verteld wat ik voel, wat ik denk en waar ik bang voor ben. Het is een erg lange mail geworden, ik moest heel wat kwijt.
Communiceren door middel van e-mails doe ik vaak, ook met diegenen die heel dicht bij me staan. Soms is het net wat makkelijker om op die manier dingen te zeggen.
Er gaat niets boven een gesprek in real life, maar als dat eens een keer niet kan, of moeilijk ligt, is deze manier van met elkaar praten best een goede, tenminste, voor mij wel.
En natuurlijk maak ik niet alleen gebruik van e-mail, maar ook van sms, mijn blog, Twitter en andere social media om door middel van geschreven tekst te communiceren.

Mijn mannen krijgen geregeld e-mails van me. Soms gaat het over niets bijzonders, gewone dagelijkse dingen. Soms spreken we zo planningen door. En zo af en toe verschijnt er een lang epistel in hun mailbox, waarin ik uitspreek wat ik op dat moment voel, of wat me dwars zit. Voor mij is het dan fijn om het zo te uiten, voor hen is het duidelijk wat ik bedoel.

Vandaag heb ik een 'schrijfdagje', en natuurlijk mag een blog daarover niet ontbreken !

Wakker liggen

En dan lig je ineens een hele nacht wakker.....
Bepaalde dingen zorgen er voor dat je zomaar weer in de denk-modus belandt, of liever gezegd de pieker-modus, want dat is het eigenlijk.
Dingen die voor je gevoel duidelijk waren, zijn dat ineens weer niet. Er gebeuren dingen die onrustige gevoelens bij je oproepen en hup, onzekerheid en twijfel slaan direct weer in alle hevigheid toe.
Is je gevoel terecht ? Je denkt van wel, maar vindt de ander je gevoel belangrijk genoeg om daar ook achter te willen komen ? Dat zorgt voor nog meer twijfels.
Het is te hopen dat de gevoelsmatige stap terug die je nu maakt, weer snel vooruit gezet kan worden.

Het hield me afgelopen nacht uit m'n slaap.......

It's all about music

Muziek.......het loopt als een rode draad door mijn leven. Ik zou echt niet zonder kunnen.
Mijn grote passie is natuurlijk zingen. Het is voor mij een heerlijke uitlaatklep, gewoon alles even lekker laten gaan. En het maakt niet eens zoveel uit of dat dan zingen met mijn band is, thuis nummers instuderen of gewoon ongegeneerd meebrullen met de radio, als ik maar kan zingen. Natuurlijk ben ik maar een 'amateur', maar dat maakt niet uit. Het plezier dat ik er in heb is tenslotte het belangrijkste (hoewel het ook wel mooi genomen is dat het een beetje klinkt.....).


Muziek is er altijd.
In de auto naar een goede cd luisteren (waarbij ik moet oppassen dat ik tijdens al te enthousiast meezingen, ongemerkt niet te hard ga rijden) is lekker ontspannen.
Naar een concert gaan (en dat kan van alles zijn, van pop tot jazz tot kleinkunst tot rock tot klassiek tot......) is intens muziek beleven.
Met de kinderen spontaan in gezang uitbarsten (we zijn allemaal dol op musicals en kunnen er verschillende helemaal meezingen) is ultiem genieten.
Spelen met de band (waarbij optreden natuurlijk het allerleukste is) is echt mijn ei kwijt kunnen, en genieten van samen musiceren en een heleboel gezelligheid.

Muziek is emotie.
Ik kan zomaar tranen in mijn ogen krijgen van een mooi nummer, of een prachtige stem.
Iedereen heeft toch bepaalde liedjes die herinneringen boven brengen. Lekker is dat, even zwijmelen bij een nummer dat je doet denken aan een bepaald moment in je leven, of aan een bepaald persoon.......

Iedereen beleeft muziek op zijn of haar eigen manier.
Mijn lief luistert graag naar allerlei soorten muziek en is er zelf ook mee bezig, maar dan met de technische kant van de zaak. Hij zorgt er voor dat muziek goed klinkt. En gelukkig kunnen we er ook samen mee bezig zijn daardoor, erg leuk is dat.
Onze kinderen zijn allemaal, op hun eigen manier, ook muzikaal, al uit zich dat bij ieder van hen anders.
Ook mijn liefvriendje is 'van de muziek', hij speelt saxofoon in twee bands en samen spelen we nu in een gelegenheids-familiebandje, wat wel heel erg gezellig is. En natuurlijk proberen we zo vaak mogelijk bij elkaars optredens te zijn.
Het is erg fijn dat zowel mijn kids als mijn twee mannen net zo van muziek houden als ik.

Muziek......ik kan niet zonder ! En heerlijk om te kunnen delen !

Mijlpaal

Eigenlijk had de vorige blog deze titel moeten hebben......dat was namelijk mijn 100e !!
Al 100 blogs volgeschreven met wat mij bezighoudt, met het wel en wee van mijn poly-leven, over mijn prachtige relaties met mijn lief en mijn liefvriendje.
Leuke en minder leuke dingen, een lach en een traan, pieken en dalen, de razende achtbaan en het stille geluk.
Nog steeds vind ik het fijn om te schrijven, en aan mijn grote schare lezers te zien vinden veel mensen het ook nog steeds fijn om te lezen. Da's dubbel boffen dus !
Dan ga ik nu even een piepklein feestje met mezelf vieren......100 blogs, hoera !

Gesprek met oudste

Al eerder heb ik geblogd over onze oudste. Onze dochter, die al bijna volwassen is, maar ons nog zo hard nodig heeft. En die het moeilijk heeft met het poly-leven van haar moeder.....

Vanochtend kwam mijn relatie met mijn liefvriendje ter sprake en ik zag aan haar dat ze heel emotioneel werd. Ze heeft het moeilijk met het feit dat ik twee relaties heb, vindt dat dat echt niet kan en wil er eigenlijk niets mee te maken hebben. Het is lastig dat ik geregeld weg ben, niet zozeer voor haar, want zij gaat haar eigen gang voor een groot deel, maar omdat ze vindt dat het niet kan ten opzichte van haar vader en broers. Ik hoor gewoon thuis te zijn en niet naar 'een andere man'.
Het is not done voor haar om naast je vaste partner, nog een partner te hebben. En tja, haar moeder heeft dat......




Het gekke is dat ze het ontzettend leuk vindt als mijn liefvriendje bij ons is, want ze mag hem heel erg graag.
Ze kan het zelf ook niet goed uitleggen, maar geeft aan dat het dan niet 'zichtbaar' is dat hij en ik een relatie hebben (en dat klopt ook, zoenen en knuffelen doen we in principe niet waar de kids bij zijn). Dus dan is het geen issue. Maar de dagen dat ik bij hem ben, en dus niet thuis, dat is wel heel moeilijk. Het hele gegeven is gewoon moeilijk. Tja, laten we eerlijk zijn, het is ook geen standaard situatie......

Ook naar de buitenwereld toe is het lastig, ze krijgt naar eigen zeggen nogal wat commentaar van mensen aan wie ze vertelt hoe het er bij ons aan toe gaat. En loyaal als kids zijn, heeft ze dan het gevoel dat ze mij moet verdedigen, en dat terwijl ze het zelf ook raar en niet leuk vindt.

Ik begrijp haar heel goed. Al eerder en vaker hebben we het hier over gehad. Ik heb haar gevraagd wat ze van mij verwacht. En eigenlijk verwacht ze niet zo veel, alleen dat ik er rekening mee houd dat ze het moeilijk vindt. En natuurlijk doe ik dat. Voor mij is het belangrijk dat ze weet dat ik altijd terug zal komen, of ik nu een, twee of nog meer dagen bij mijn liefvriendje ben. Ze is bang dat ik het leuker ga vinden bij mijn liefvriendje en niet meer naar huis kom......Momenteel zie ik mijn liefvriendje ook heel vaak, dus ik kan me het gevoel wel voorstellen. Maar ze weet ook dat ik die intentie helemaal niet heb, dat dat helemaal niet aan de orde is.

Ik hoor bij mijn lief en onze kinderen. En ik hoor ook bij mijn liefvriendje. Dat gaat samen voor mij, ondanks dat het soms lastig is het evenwicht te bewaren. Ik denk dat ik het haar wel heb kunnen uitleggen. We zijn, ondanks tranen bij ons allebei, in ieder geval heel blij dat we er zo uitgebreid over hebben gepraat vanochtend.

Mijn praatweekend loopt zo mooi over in een praatmaandag. En ik ben daar erg blij mee ! En supertrots op onze dochter dat ze het zo goed kan verwoorden, dat ze zoveel vertrouwen in me heeft dat ze gewoon zegt wat ze er van vindt en haar verdriet durft te laten zien.
Ze is een kanjer !

Druk maar gezellig

Of het weekend met mijn liefvriendje ook een praatweekend is geworden ?
We hebben goede gesprekken gehad, over voor ons belangrijke zaken, maar we hadden het zo druk met allerlei gezellige dingen dat het praten zeker niet de hoofdmoot vormde dit weekend. Nu zitten mijn liefvriendje en ik meestal aardig op een lijn. Dat maakt dat heel lang en veel praten nu ook niet echt nodig was. Wat we wilden bespreken is besproken en dat was genoeg.

Want gezellig, dat was het zeker ! Donderdagavond waren we pas laat thuis, dus de vrijdag zijn we maar rustig begonnen. Die dag moest mijn liefvriendje nog het een en ander regelen, en hebben we samen knus wat rondgerommeld in huis.
's Avonds hebben we met zijn dochter, die tijdelijk even bij hem woont, en haar vriend gegeten en daarna was er de vrijdagse 'verplichting', die zo gezellig is dat ik altijd erg graag mee ga, en ook nu was het weer een heel leuke avond. Bij thuiskomst bleken de kids nog wakker en met een heel gezellig borreluurtje hebben we de dag (weliswaar belachelijk laat) weer afgesloten.

Zaterdagochtend zaten we al heel vroeg weer aan het ontbijt, om daarna te gaan shoppen met de kids. We zijn redelijk snel door allerlei winkels gegaan, want 's middag was er het feestje van een jarig neefje en nichtje. Altijd leuk om iedereen weer te zien. Het was ook nog eens prachtig weer dus we hebben lekker de hele middag buiten gezeten, en zelfs buiten gegeten. Toen we halverwege de avond na een fijne wandeling weer thuis waren, waren we dan ook aardig loom geworden. Na nog wat dingen die gedaan moesten worden en lekker lui samen op de bank hangen, zijn we, heel verstandig, eens niet zo heel erg laat naar bed gegaan. Even bijslapen........

Zondagochtend konden we in ieder geval lekker uitslapen. Na een uitgebreid ontbijt in bed moesten we toch weer haasten (luiheid wordt altijd direct bestraft !) om om tijd te vertrekken voor een muzikaal middagje bij mijn liefvriendjes broer. Er is een soort van 'familie-bandje' opgericht voor een eenmalig optreden , en ik doe ook mee ! De eerste repetitie hebben we gehad, er moeten er echt nog wel meer volgen, maar het wordt hartstikke leuk. Buiten dat is het altijd gezellig bij mijn liefvriendjes broer en schoonzus, dus een leuke middag hadden we sowieso.
Na het eten, waarbij het er redelijk chaotisch aan toeging met twee kleine neefjes die heerlijk druk werden gemaakt door hun oom, zijn we weer naar huis gegaan. Snel opgeruimd en ingepakt, nog even knuffelen en hup, in de auto. Tijd om weer naar huis te gaan !

En tussen alle gezellige dingen door hebben we dus heel fijne gesprekken gehad, mijn liefvriendje en ik. Weer even geleveld, dingen uitgesproken die we eigenlijk al wisten maar weer even bevestigd hebben en dingen die nu spelen in ons leven besproken.

Dat praten heb ik bij thuiskomst met mijn lief voortgezet. Ook met hem had ik nog een fijn gesprek, ook met hem heb ik weer even geleveld. Even ons beider weekend doorgepraat en ook weer wat dingen op een rijtje gezet. Zo fijn is dat, dat ik dat met allebei mijn mannen kan !

Het is wel duidelijk denk ik: het was een heerlijk weekend !

(en toen ik weg was kreeg ik sms-jes van derde: ik heb een verrassing....met een aantal hints erbij waar ik niets mee kon. Wat blijkt: hij heeft samen met mijn lief de hele tuin opgeruimd, nieuwe planten gezet en een begin gemaakt met een mini-moestuintje, zo leuk !)

NLP 4

En weer een stapje verder......
Vandaag was er aandacht voor dat stukje in mij dat zorgt voor mijn angst- en paniekgevoelens en de daar uit volgende reacties.
We hebben dat stukje 'Jet' genoemd (naar onzeker Jetje, zoals ik zelf altijd zeg) en onderzocht wat ze nu eigenlijk doet.
Jet probeert mij te beschermen tegen pijn, maar doet dat op een beetje onhandige manier. Daardoor reageer ik soms heel erg overdreven en onredelijk, vervelend zelfs.
In wezen is Jet een klein meisje, met een grote mond en een heel klein hartje. Door stoer te doen en zichzelf te overschreeuwen verbergt ze haar kwetsbaarheid. Ze durft die wel te laten zien, maar verbergt die meteen ook weer door overdreven te relativeren.
En dat is inderdaad precies wat ik doe......

De vraag was wat Jet zou moeten doen om mij wel te blijven beschermen tegen pijn, maar het lastige gedrag wat er uit voortkomt, achterwege te kunnen laten.
Ik denk dat ze dan een muur zal moeten afbreken, of die op zijn minst vervangen door een glazen wand.
Jet verbergt haar kwetsbaarheid achter een hoge dikke muur, waardoor ik mezelf niet helemaal laat zien zoals ik echt ben, namelijk kwetsbaar en heel gevoelig.
Vraag van mijn coach: Wat is er mis met kwetsbaar zijn ? Niets natuurlijk, maar als je zelf vindt dat je altijd sterk moet zijn en alles aan moet kunnen, laat je die kwetsbaarheid niet graag zien.
De komende tijd moet Jet dus gaan proberen haar muur transparant te maken, zodat ze er niet alleen zelf doorheen kan kijken, maar ook anderen haar ware ik zullen zien. Want die mag gezien worden.

Ik hoef dus niet altijd sterk te zijn. Naar mijn mannen stel ik me wel kwetsbaar op, dat is veilig en voelt ook goed, maar naar anderen durf ik dat dus echt niet.
Een goede oefening is het dus, het zal niet meevallen denk ik, maar het is zeker het proberen waard.

Mooi, wat de NLP-sessies bij me naar boven brengen. Er worden steeds meer dingen duidelijk en in bepaalde opzichten merk ik dat ook echt. De kunst is nu om het vast te houden en er naar te leven........

Praatweekend ?

En weer ga ik een paar heerlijke dagen met mijn liefvriendje tegemoet.
Het laatste weekend is nog maar kort geleden, dat kwam deze keer zo uit, maar het is erg fijn om weer een paar dagen samen te kunnen zijn.

We zijn inmiddels al weer een aardige tijd samen en onze relatie verdiept zich nog iedere dag. Daar zijn we allebei erg blij mee. De liefde blijft groeien, we zien elkaar zo vaak als mogelijk is en we praten erg veel over onze relatie en alles wat daarmee samenhangt. Communiceren is in elke relatie essentieel, maar in een poly-setting zoals wij die hebben, is het bijna 'van levensbelang'..........

Momenteel gebeurt er van alles in onze levens, en ook daardoor blijven we continu in gesprek. Ook komend weekend zal er veel gepraat gaan worden, dat weet ik eigenlijk nu al.
Er staat erg veel op het programma, het worden een paar leuke en drukke dagen, maar er zal zeker genoeg tijd overblijven voor goede gesprekken. Die tijd maken we gewoon. Voor ons allebei geldt dat er dingen zijn die we met elkaar moeten en willen bespreken. Om dingen (weer) helder te krijgen, om weer eens even te levelen, te overleggen over bepaalde zaken en om de balans te kunnen bewaren.

Naast genieten van elkaar en alle leuke dingen die we gaan doen, wordt dit naar alle waarschijnlijkheid dus ook een praatweekend. En dat is helemaal goed..........

Kwakkelen

Gadver jakkes bah !
Ben ik al weer ziek, het houdt maar niet op. Heb in korte tijd griep gehad, voorhoofds-, bij- en kaakholte-ontstekingen, twee keer angina, regelmatig terugkerende forse migraine-aanvallen en nu weer een acute en heel pijnlijke blaasontsteking. Het wordt potverdrie tijd dat die lente eens echt doorzet !!
Door alle antibiotica die ik moest slikken, is mijn weerstand ook aardig geslonken, met alle virusjes doe ik mee geloof ik.

Niet leuk, maar ach, waar zeur ik over, het kan allemaal veel erger. Deze kwaaltjes zijn peanuts, vergeleken bij wat sommige andere mensen allemaal moeten doormaken.
Ik prijs me dan ook gelukkig dat het bij wat lastige kwaaltjes blijft, en dat het allemaal gemakkelijk en snel weer over gaat.
Maar er even over mogen zeuren is stiekem toch best wel lekker......

Best of both worlds

Vanavond komt mijn lief weer thuis, na 5 dagen cursus in het buitenland, en wat ben ik daar blij om ! Ik heb hem echt heel erg gemist.
Het vanzelfsprekende van elke dag samen zijn met mijn lief voelt anders als dat eens niet zo is. En eigenlijk is dat ook weer krom, omdat ik natuurlijk geregeld een paar dagen niet bij hem, maar bij mijn liefvriendje ben.....
Gek hoor, dat dat dan toch anders voelt. Of komt dat omdat ik in allebei de gevallen bij een van mijn geliefden ben ? Is dat anders dan 'alleen' thuis zijn ?
En deze week was ik eigenlijk ook niet alleen, gisteren heb ik een heel fijne dag met mijn liefvriendje doorgebracht, hij is vanochtend weer vertrokken en nu voelt het weer heel anders dan toen hij nog hier was.....

Grappig om er zo eens bij stil te staan.
Mooi ook om te merken dat als ik bij de een ben, ik de ander echt wel mis. Het liefst zou ik ze altijd allebei om me heen hebben. Ik heb gemerkt dat wanneer dat het geval is, en gelukkig gebeurt dat regelmatig, dat ik dan zo super gelukkig ben, iedereen die ik lief heb dicht bij me, kids, lief, liefvriendje.......daar kan ik zo mateloos van genieten. De tijd die ik met mijn mannen apart heb, is natuurlijk heel erg speciaal, en bijzonder, en zou ik absoluut niet willen missen, alle tijd voor elkaar is gewoon heerlijk. En privacy is natuurlijk ook een groot goed.

Ik ben een heel gelukkig mens, ik heb het namelijk allebei........exclusieve tijd met mijn mannen, en tijd die we gezamenlijk doorbrengen, met recht dus 'the best of both worlds' !