Werk aan de winkel 2

In oktober heb ik de workshop 'Omgaan met jaloezie' gevolgd, en daar ontdekt waarom ik zo bang ben om te verliezen wat ik heb, om mijn liefdes te verliezen met name.
Onzekerheid, gebrek aan zelfvertrouwen, een niet-positief zelfbeeld, al dit soort dingen zorgen ervoor dat ik me nooit zeker voel, niet wil geloven hoe belangrijk ik ben voor mijn partners, al zeggen ze het me wel honderd keer op een dag, en altijd denk dat ik niet leuk en spannend genoeg ben en niet genoeg te bieden heb. Die gevoelens zitten heel diep en vinden hun oorsprong heel ver terug.
Nare gevoelens zijn dat, die zeer geregeld op een heftige manier vanuit mijn tenen naar boven komen en die ik zelfs fysiek voel.
Vaak gebeurt dat als dingen niet lekker lopen of als ik het idee heb (of dat nu terecht is of niet) dat mijn plek wordt 'aangevallen', als ik voor mijn gevoel stappen terug moet doen, terwijl het allemaal net zo lekker liep en voelde, terwijl het allemaal gewoon duidelijk was, iets waar ik blijkbaar grote behoefte aan heb.
Puur mijn gevoel spreekt dan, rationeel weet ik meestal echt wel hoe het in elkaar zit, maar mijn ratio en emotie kunnen het niet zo goed vinden samen.
Ik reageer dan enorm fel en dat is echt niet fijn, niet voor mij en niet voor mijn mannen.
Na de workshop ben ik aan de slag gegaan, om deze gevoelens een plek te geven, ze te begrijpen en accepteren, er iets mee te gaan doen,  maar dit alleen doen, blijkt voor mij niet te werken.
Nog steeds heb ik er namelijk erg veel last van, en op de gekste tijden steekt het de kop op.
Gisteren had ik het helemaal gehad, heb mezelf eens flink toegesproken en ben gaan bellen om een afspraak te maken met een NLP-coach. Iemand die mij hopelijk kan helpen het negatieve beeld van mezelf dat ik in de loop der jaren heb opgebouwd, om te zetten in een positief beeld, zodat ik voor eens en altijd van die ***** onzekerheid af kom.
Ik wil er vanaf !
Ik wil gewoon genieten van wat ik heb, alle liefde die me wordt gegeven voelen zonder me af te vragen of het echt wel zo is, of ik echt wel de moeite waard ben.
Dat maakt het hopelijk ook makkelijker om bepaalde dingen gewoon te aanvaarden, en niet zo veel moeite meer te hebben met bepaalde aspecten van mijn relaties, waardoor het voor mijn mannen ook makkelijker wordt. Ze hebben nu niet bepaald de makkelijkste vrouw uitgekozen........
Ik weet dat alles begint met het accepteren van mijn gevoelens, dat dit er mag zijn, ook al is het moeilijk.
Een hele klus zal het worden, ik ben al best een stukje op de goede weg, sommige dingen zijn echt al ten goede veranderd, maar er is nog veel te doen.
Ik ga er dus voor, om straks eindelijk gewoon onbezorgd en met volle teugen te kunnen genieten van al het moois dat ik heb, van alle liefde die ik krijg en mag geven........