Liefdevolle gezelligheid

Weer thuis na een meer dan fantastisch weekend met mijn liefvriendje......
Een lang, druk en erg gezellig weekend was het, we zijn er allebei aardig moe van geworden *grinnik*.

Donderdagavond begon onze tijd samen al, ik lag al onderuit op de bank toen mijn liefvriendje thuis kwam, hij had al gezorgd voor een lekker drankje en hapje, dus ons weekend kon beginnen !
Die avond hebben we lekker bijgekletst en de planning doorgenomen, er stond namelijk heel wat op het programma.
Vrijdag was echter nog helemaal van ons samen, we hadden overdag geen plannen en hebben de dag wel heel relaxed doorgebracht, lang uitgeslapen, uitgebreid ontbeten in bed en daarna nog heeeeeel erg lang in bed gebleven.......wat een zaligheid, niks hoeven en ongelooflijk lui zijn......kunnen we allebei erg van genieten......
Uiteindelijk zijn we toch maar in actie gekomen, boodschappen gedaan, want er moest tenslotte ook gegeten worden en daarna hebben we de carnavalskleding te voorschijn gehaald. Die avond moest mijn liefvriendje optreden met zijn carnavalsband en natuurlijk ging ik, als grootste fan en echte Brabantse (en dus carnavalsvierder) die ik ben, heel graag mee. Ontzettend gezellig was het, op twee plaatsen waren er optredens en wat een leuke mensen heb ik weer ontmoet. Ik voelde me direct op mijn gemak en heb een heerlijk feestje gevierd, dat belooft alvast veel voor volgende week, als het feest echt losbarst.
Natuurlijk werd het laat, het was uiteindelijk ruim na 3 uur voor we het licht uitdeden. Pffff.....

En heel lang uitslapen was er zaterdag niet echt bij, om 12 uur hadden we afgesproken met lieve vrienden van ons, die gezellig een dagje bij ons op bezoek zouden komen. Een snel ontbijt, een nog snellere douche en daar was het bezoek al. Gezellig aan de koffie gegaan en meteen maar even een lekker soepje in elkaar geflanst, zodat de lunch ook al snel klaar stond.
Het was heerlijk om uitgebreid bij te kletsen, maar we hadden ook 'werk' te doen. Ik had met onze vriendin afgesproken dat zij die dag foto's zou komen maken. Toen mijn liefvriendje jarig was had ik hem mooie foto's voor op onze tantrakamer beloofd, en met haar afgesproken dat zij die zou maken van en voor ons. We gingen dus model zijn in een heuse fotoshoot......
Wat was dat bijzonder, en leuk ! We hebben zo ontzettend gelachen, onze tantrakamer is piepklein en daar waren we dus met z'n drietjes, onze vriendin moest zich in de meest onmogelijke bochten wringen voor de juiste invalshoek en het goede licht, dus dat zorgde voor hilarische toestanden. Heel relaxed was het, ze vond ons in ieder geval ideale modellen, was me dat even een leuk compliment !Ik heb al een klein voorproefje gezien, wow, de foto's zijn echt geweldig mooi geworden !
Daarna hebben we lekker een wijntje gedronken en samen gegeten, mijn liefvriendje en ik kregen nog een heerlijke massage (want dat kan ze ook !) en na de koffie zijn ze weer huiswaarts gegaan. Echt een geweldige dag was het !

Zondag was familiedag, (en natuurlijk hebben we eerst weer lekker uitgeslapen.....). De kinderen van mijn liefvriendje's broer waren jarig en natuurlijk gingen we daar, met alle kids en hun 'aanhang', op visite. Ik had tevoren al kadootjes gekocht voor de kleine mannetjes en met een kofferbak vol pakjes gingen we op weg.
Wat leuk is het toch, om die kleintjes zich vol enthousiasme op hun kadootjes te zien storten, zo heerlijk om die stralende koppies te zien.
Heel gezellig was het, zo met de hele familie, leuk om iedereen weer te zien en bij te kletsen, voor zover dat gaat met een huis vol kleine kinderen natuurlijk. Na het eten zijn we weer terug gereden en hebben de kids weer netjes thuis afgeleverd.
Toen naar huis, spullen inpakken, nog wat drinken, napraten en natuurlijk nog even knuffelen en toen was het voor mij weer tijd om naar huis te gaan, met een warm en fijn gevoel.

Een fantastisch weekend was het, met een heel drukke planning en veel mensen om ons heen, maar ook heel veel tijd voor elkaar, tijd van echt samen zijn.
Genieten met een grote G dus !

(en thuis liep alles weer op rolletjes, ging alles gewoon door, dankzij mijn lief, die weer alle honneurs waarnam. Hij zorgde dat jongste op tijd naar voetbal ging, deed de boodschappen, ging op visite bij een jarige vriendin, met de kids naar de film en heeft gelukkig ook nog tijd gevonden om lekker even een biertje te gaan drinken in de kroeg. En toen vond ik ook nog een kadootje onder mijn kussen toen ik ging slapen......Ben zo trots op en ongelooflijk blij met mijn lief......ik bof echt enorm !)

NLP

Vandaag was het dan zover, mijn eerste NLP-sessie.
Na het kennismakingsgesprek van vorige week was het nu tijd om echt aan de slag te gaan.
Een mooi gesprek werd het vanmiddag, waarin mijn coach me op een heldere manier liet inzien waar mijn problemen vandaan komen, maar ook wat ik zelf doe om mijn nare gevoel en negativiteit in stand te houden.....wel een eye-opener dus.
Waar mijn negativiteit zijn grondslag vindt was me voor een groot deel al wel duidelijk. Dat is ook echt iets waar ik mee aan de slag moet. Iets wat zo diep en nadrukkelijk in je zit, kun je natuurlijk niet in een keer veranderen, was het maar waar. In de loop der jaren heeft zich dat zo ingenesteld in wie en hoe je bent, en ook dat is stapsgewijs gegaan, dus een weg terug, of beter gezegd een nieuwe weg inslaan, heeft ook tijd nodig. Ik heb van feiten conclusies gemaakt en die conclusies zijn voor mij de waarheid.
Daaruit komt ook het in stand houden van het probleem voort, ik heb de sterke neiging om alles wat mij positief wordt gebracht toch weer negatief om te buigen ('ja maar.....') en dat werkt in alles door.
Complimentjes aannemen bijvoorbeeld vind ik heel moeilijk, weet me dan vaak met mijn houding geen raad, en doe het af met een halfslachtig grapje, of zeg zoiets als: 'zo bijzonder is het niet hoor'..........(en als die complimentjes over mijn uiterlijk gaan, is het helemaal lastig, dan geloof ik ze niet eens).
Als iets mis gaat, voel ik me direct schuldig, zelfs al ben ik er niet of slechts zijdelings bij betrokken, ik zal wel iets niet goed gedaan hebben. Ik denk altijd dat ik niet belangrijk ben, niet goed genoeg ben, en niet leuk genoeg, en dat voornamelijk in vergelijking met anderen. Ik voel me daardoor altijd op de tweede plaats, of ergens onderaan de ladder. Eigenlijk speelt dit altijd, in alle voorkomende situaties maar het is vooral lastig met betrekking tot mijn relaties.
Hoe vaak mijn mannen me ook vertellen dat ze zielsveel van me houden, en dat ik zo ontzettend belangrijk voor ze ben (en dat zeggen ze me allebei echt heel vaak), altijd zit er dan een stemmetje in mijn hoofd te klieren, een heel vervelend stemmetje dat mij dan zegt: 'menen ze dat nou wel echt ?'
En het gekke is, ik weet drommels goed dat ze het echt menen, mijn hoofd weet dat, maar mijn hoofd geeft het niet goed door aan mijn hart. Mijn coach heeft me dat vanmiddag uitgelegd, die verbinding is niet goed, in dat draadje zit een knoopje of een kronkel, en er moet eigenlijk een nieuwe verbinding worden opgebouwd.
Ik moet mezelf goed en leuk vinden zoals ik ben, dan pas kan ik het ook van anderen aannemen.
De opdracht die ik meekreeg is dan ook dat ik elke dag 3 keer (terwijl ik in de spiegel kijk) tegen mezelf moet zeggen dat ik goed ben zoals ik ben, met al mijn plussen en minnen. Ik hoef het nog niet eens te geloven, als ik het maar zeg. Gewoon om te kijken wat dat met me doet, hoe ik me daarbij voel. Moeilijk lijkt me dat, het zit niet in me om dat tegen mezelf te zeggen, omdat ik het zelf niet geloof, dat zal echt moeten groeien. Een flinke huiswerkopdracht dus.
Volgende week heb ik weer een sessie afgesproken en dan gaan we hiermee verder. Mijn hoofd tolt nog van alles wat er besproken is, dus ik ga het even rustig laten bezinken allemaal.
Pfffff.......

Gewoon even kletsen.....

Echt een leuk en afwisselend weekend was het.......
Vrijdag had ik een hele fijne dag met mijn liefvriendje, hij zou er pas rond lunchtijd zijn, maar al heel vroeg kreeg ik een sms of hij niet al eerder kon komen......Ja natuurlijk ! Maken we er toch gewoon een ontbijtje van.
Samen boodschappen gedaan en na de lunch met onze jongste zijn we lekker de stad in gegaan. Het was koud, dus we zaten al snel weer ergens warm binnen aan de koffie.
Thuisgekomen waren ook de kids er weer en is mijn liefvriendje met onze jongste een potje gaan Wii-en. Natuurlijk kon hij niet winnen......
Ook 's avonds hebben we samen gegeten en daarna was het voor mijn liefvriendje weer tijd om te gaan.
Gezellig hoor, als hij bij me thuis is, hij is gewoon part of the family en dat voelt zo goed.
Zo'n dagje tussendoor samen kunnen zijn is heerlijk. We zien elkaar heel geregeld en genieten daar allebei enorm van.

Zaterdag moest er van alles worden gedaan, dat is altijd wel een beetje een regeldagje voor ons.
Jongste moet dan voetballen, er moeten boodschappen worden gedaan en deze keer  moesten we op jacht naar een nieuw koffie-apparaat omdat het onze het begeven heeft (en zonder koffie kunnen we echt niet !).
's Avonds speelde er een leuk bandje in het cafe om de hoek en mijn lief en ik zijn dus lekker samen op stap geweest. De band was top, het kersenbier was lekker (beetje te lekker eigenlijk....) en de avond vloog om. Altijd fijn, samen uitgaan en genieten van goede muziek ! Net als naar het theater gaan, ook een grote hobby van ons, ik zal zo eens even in de agenda kijken wanneer we weer 'mogen'......

Zondag was deze keer een dag van 'verplichtingen'. We hadden maar liefst twee verjaardagsfeestjes in de familie. Van het ene gebakje naar het andere dus. Pffff, al dat gesnoep.....
Eenmaal thuis hadden maar twee kids honger, dus eten was zo gebeurd. Kan ook niet anders met van die volle hapjes-buiken. En dat mag ook best een keertje, hoewel, ik moet echt nodig weer eens een balansmaand inplannen geloof ik !

Goede gesprekken waren het, die ik zondagvanavond had met mijn lief, en later aan de telefoon, met mijn liefvriendje. Daar ben ik altijd zo blij mee. Gewoon overal over kunnen praten met elkaar, communicatie is toch het sleutelwoord in relaties.
En gelukkig is de communicatie met allebei mijn mannen goed, en praten we veel. Altijd fijn, zelfs de lastigere gesprekken zijn fijn, want uiteindelijk kom je er toch weer wijzer en sterker uit.

De komende week wordt een drukke, met veel afspraken, mijn eerste NLP-sessie, maar ook lekker naar de kapper en vrijdag weer voor een heerlijk lang weekend naar mijn liefvriendje. En dan wil ik ook nog graag met mijn lief naar de film, even kijken wanneer we dat kunnen gaan doen.......
Druk dus, hopelijk lukt het weer om alles rond te krijgen.
Komt vast goed !

Wat een rare blog is dit geworden eigenlijk, tja, had gewoon zin om even te kletsen en te vertellen hoe mijn weekend is geweest. Niet bijster interessant, sorry lezers, maar wel fijn om hier even neer te pennen. Volgende keer maar weer een serieuzere blog.
Voor nu.......

2 keer.....

Geven, nemen, plannen, aanpassen
Begrip, respect, communicatie, waardering
Overleggen, praten, willen, kunnen
Accepteren, weten, zekerheid, onzekerheid
Wegcijferen, opeisen, discussie, uitpraten
Plezier, verwondering, omarmen, ongelooflijk
Tijdsverdeling, middelpunt, schuldgevoel, moeilijk
Genieten, liefhebben, koesteren, geluk
Twijfels, besef, dynamiek, ontwikkeling
Knuffelen, vrijen, intimiteit, liefde
Lachen, huilen, groeien, ontdekken
Samenzijn..........

Twee keer dit alles en nog veel meer mogen voelen en beleven
maakt van mij een compleet en gelukkig mens.

Twee mannen, twee liefdes, mijn leven !

Lampjes

Volgende week is mijn eerste NLP-sessie.
Zoals ik al schreef (in: Werk aan de winkel 2) wil ik alle negativiteit die ik met betrekking tot mezelf in me heb, omzetten naar positieve, zodat bepaalde dingen niet meer zo moeilijk zullen zijn, en mijn enorme onzekerheid minder wordt, waardoor ook twijfels en angsten hopelijk zullen afnemen. Het wordt een fikse klus, maar dat is niet erg.
Ik heb gemerkt dat ik, sinds het kennismakingsgesprek van afgelopen week, veel nadenk over mijn gevoelens. Waar komen ze vandaan, hoe komt het dat ze in de loop der tijd sterker zijn geworden, waarom kan ik mijn gevoelens niet accepteren en wat wil ik perse veranderen ?
Allemaal vragen waar ik ten dele het antwoord wel op weet, maar om het helemaal helder te krijgen heb ik dus echt de hulp van de NLP-coach nodig.
Grappig, dat er in de afgelopen dagen al een aantal nieuwe 'lampjes' zijn gaan branden. Inzicht in het hoe en waarom van mijn twijfels, besef van waarom ik soms zo teleurgesteld ben, een heel klein beetje accepteren dat mijn gevoel en ratio niet goed communiceren, waardoor ik de dingen voel en doe zoals ik ze voel en doe.
Ik ben blij met deze 'lampjes', ik hoop dat ze heel fel zullen blijven branden en dat er steeds nieuwe bij komen.
Een zee van licht mag het worden, vergelijkbaar met de stralende zon, zodat de sluierbewolking die steeds in de blauwe lucht boven mijn leven hangt, helemaal zal verdwijnen........

Sweet goodbyes

Gisteren heb ik afscheid genomen van een groep geweldige mensen, met wie ik 12 jaar lang heel veel heb gedeeld. Ik heb besloten te stoppen met iets wat me heel dierbaar is, gewoon omdat het eigenlijk allemaal te veel werd, en ik echt keuzes moest maken.
En dat valt niet mee.....
Als je elkaar 12 jaar lang op zeer regelmatige basis ziet, raak je een beetje vergroeid met elkaar, zeker omdat je allemaal hetzelfde zo leuk vindt.
We hebben zoveel meegemaakt samen, leuke en spannende dingen, maar ook verdrietige momenten. Mensen zijn gekomen en gegaan, werkwijzen veranderd, maar de basis bleef overeind, een hechte club met een grote passie.
Vanaf nu maak ik niet langer meer deel uit van die hechte groep, en dat doet best pijn.
Gisteravond was het afscheid, en dat was heftig. Al vanaf het moment dat ik binnenkwam en iedereen zag, had ik een brok in de keel en zaten de tranen hoog.
Toen er dan ook nog een prachtig afscheidslied kwam, hield ik het echt niet meer droog.
Kadootjes en bloemen, een heuse speech, het was zo lief en warm, ik heb zoveel liefde gevoeld en voelde me enorm gekoesterd en gewaardeerd, een heel fijn gevoel was dat.
Zulke bijzondere mensen, zo'n bijzondere groep, ik zal me altijd verbonden met ze blijven voelen, dat kan gewoon niet anders.
Vaak is uit het oog, ook uit het hart. Ik hoop dat dat in dit geval niet zo zal zijn, al zal het contact logischerwijs een stuk minder worden. Maar met de wetenschap dat ik, als er ooit weer tijd en ruimte komt, altijd terug kan komen, blijft het stiekem voor altijd toch wel 'mijn clubje'.
Maar wat zal ik iedereen gaan missen..........

(en toen ik thuis kwam, met een vol hoofd en dito hart, was daar mijn lief, die op me had gewacht en was daar mijn liefvriendje, die me nog even sms-te en belde......zo veel liefde.....)

Twitter

Ik ga het steeds leuker vinden, dat twitteren !
Rond dezelfde tijd dat ik met deze blog ben begonnen, heb ik ook een 'DivaKatinka' Twitter-account aangemaakt.
In het begin dacht ik nog; 'wat moet ik er eigenlijk mee' ?
Maar al snel kreeg ik volgers, ging zelf mensen volgen en voor ik het wist vlogen de tweets mijn toestenbord uit.
Gisteravond heb ik zelfs mijn 1000e tweet geplaatst, hiep hiep hoera, en er meteen maar een Twitter-feestje van gemaakt *grijns*.
Het leuke van twitteren zijn de contacten die je soms ongemerkt legt. Je reageert eens op iemands tweet, of retweet een mooie uitspraak en daar reageren dan weer andermans volgers op. En soms gaan die jou dan ook weer volgen.........
Door Twitter is ook het aantal lezers van mijn blog flink gestegen. Elke keer dat ik een nieuwe blog plaats, post ik dat ook op Twitter, en dat levert direct een hoog aantal pageviews op.
Als iemand zo'n tweet dan ook nog eens retweet, loopt dat erg snel op, helemaal leuk vind ik dat !
Discussies worden soms ook gevoerd, waarbij het steeds de kunst is om je zegje in niet meer dan 140 tekens te doen. En dat valt niet altijd mee, als je ook nog @mentions plaatst, zijn die zo op.
Maar leuk is het, ik vermaak me kostelijk. Gezellige en grappige tweets zijn aan de orde van de dag.
En soms lees ik zulke mooie dingen, dat ik er even stil van word.
Echt gaaf dus, dat twitteren ! En elke keer weer leuk om een tweet te lezen die begint met: '@DivaKatinka'!

Werk aan de winkel 2

In oktober heb ik de workshop 'Omgaan met jaloezie' gevolgd, en daar ontdekt waarom ik zo bang ben om te verliezen wat ik heb, om mijn liefdes te verliezen met name.
Onzekerheid, gebrek aan zelfvertrouwen, een niet-positief zelfbeeld, al dit soort dingen zorgen ervoor dat ik me nooit zeker voel, niet wil geloven hoe belangrijk ik ben voor mijn partners, al zeggen ze het me wel honderd keer op een dag, en altijd denk dat ik niet leuk en spannend genoeg ben en niet genoeg te bieden heb. Die gevoelens zitten heel diep en vinden hun oorsprong heel ver terug.
Nare gevoelens zijn dat, die zeer geregeld op een heftige manier vanuit mijn tenen naar boven komen en die ik zelfs fysiek voel.
Vaak gebeurt dat als dingen niet lekker lopen of als ik het idee heb (of dat nu terecht is of niet) dat mijn plek wordt 'aangevallen', als ik voor mijn gevoel stappen terug moet doen, terwijl het allemaal net zo lekker liep en voelde, terwijl het allemaal gewoon duidelijk was, iets waar ik blijkbaar grote behoefte aan heb.
Puur mijn gevoel spreekt dan, rationeel weet ik meestal echt wel hoe het in elkaar zit, maar mijn ratio en emotie kunnen het niet zo goed vinden samen.
Ik reageer dan enorm fel en dat is echt niet fijn, niet voor mij en niet voor mijn mannen.
Na de workshop ben ik aan de slag gegaan, om deze gevoelens een plek te geven, ze te begrijpen en accepteren, er iets mee te gaan doen,  maar dit alleen doen, blijkt voor mij niet te werken.
Nog steeds heb ik er namelijk erg veel last van, en op de gekste tijden steekt het de kop op.
Gisteren had ik het helemaal gehad, heb mezelf eens flink toegesproken en ben gaan bellen om een afspraak te maken met een NLP-coach. Iemand die mij hopelijk kan helpen het negatieve beeld van mezelf dat ik in de loop der jaren heb opgebouwd, om te zetten in een positief beeld, zodat ik voor eens en altijd van die ***** onzekerheid af kom.
Ik wil er vanaf !
Ik wil gewoon genieten van wat ik heb, alle liefde die me wordt gegeven voelen zonder me af te vragen of het echt wel zo is, of ik echt wel de moeite waard ben.
Dat maakt het hopelijk ook makkelijker om bepaalde dingen gewoon te aanvaarden, en niet zo veel moeite meer te hebben met bepaalde aspecten van mijn relaties, waardoor het voor mijn mannen ook makkelijker wordt. Ze hebben nu niet bepaald de makkelijkste vrouw uitgekozen........
Ik weet dat alles begint met het accepteren van mijn gevoelens, dat dit er mag zijn, ook al is het moeilijk.
Een hele klus zal het worden, ik ben al best een stukje op de goede weg, sommige dingen zijn echt al ten goede veranderd, maar er is nog veel te doen.
Ik ga er dus voor, om straks eindelijk gewoon onbezorgd en met volle teugen te kunnen genieten van al het moois dat ik heb, van alle liefde die ik krijg en mag geven........

Gedachten

Voelen, zeggen, praten, discussie
Huilen, nadenken, weten, begrijpen
Wachten, tijd, rust, bezinken
Toekomst, anders, werken, veranderen
Accepteren, willen, verder, vanzelfsprekend

Praten, praten, praten......

Zomaar een dagje en een nachtje naar mijn liefvriendje, wat een kadootje is dat toch altijd !
Vrijdagochtend samen de dag beginnen met een ontbijtje en gewoon de hele dag doen waar we zin in hebben. Deze keer was dat 's middags even een rondje Ikea, met koffie en appeltaart, om nieuwe spullen voor het huis van mijn liefvriendje te kopen. We zijn goed geslaagd, het is nu al erg mooi geworden ! We gaan binnenkort nog een keertje terug voor de finishing touch.
's Avonds een heel gezellige avond in het Zeeuwse, leuk gekletst en gelachen met lieve mensen.
Laat weer naar huis en lekker knus samen op de bank met een wijntje en een hapje.
En voor je het weet zit je in een goed gesprek......
Al een tijdje zat ik met iets, verschillende dingen die me niet lekker zaten en en waar ik last van had en dat kwam nu, eigenlijk naar aanleiding van een grappig spelletje, ter sprake.
En meteen goed ter sprake, voor we het wisten waren we 3 uur verder, we zijn weer veel te laat gaan slapen dus.
Vanochtend hebben we ons gesprek hervat, want we waren nog niet uitgepraat. Ook toen het voor mij tijd werd om weer naar huis te gaan nog niet, hoewel het ook wel goed was om te stoppen, als je te lang doorgaat krijgen emoties te veel de overhand en dat is ook niet goed.
Maar ja, wat doet onhandige Diva op weg naar haar auto ? Ze glijdt over iets uit en gaat flink door haar enkel heen. Jeetje, dat deed pijn ! Heb wel even wat onwelvoeglijke woorden geuit, sorry buurman.....
Dus ben ik terug naar binnen gestrompeld, en gaan zitten met een natte koude doek om mijn enkel, tegen de pijn en om het zwellen tegen te gaan. Het duurde even voor de pijn wat zakte, gelukkig werd het niet echt dik, en in de tussentijd zijn mijn liefvriendje en ik toch weer in gesprek gegaan. Heftig was het, veel emoties kwamen naar boven. Eigenlijk stelt het allemaal niet zo veel voor, als ik het rationeel bekijk, maar ja, mijn gevoel laat zich de mond niet zo makkelijk snoeren. We werden er allebei heel stil van in ieder geval......
Heel veel gepraat hebben we dus en hoewel dat zeker niet makkelijk was, was het wel heel goed. Allebei kunnen zeggen wat je van bepaalde dingen denkt en hoe dat voelt, is heel belangrijk. Want je weet dat je heel veel van elkaar houdt, maar omdat onze relatie allesbehalve standaard is, zijn er altijd dingen waar je tegenaan loopt, die moeilijk zijn, die vragen oproepen en (in mijn geval zeker) onzekerheid veroorzaken. Maar juist omdat we zo enorm veel van elkaar houden, weten we gelukkig ook zeker dat het allemaal meer dan goed zit, dat we samen alles aan kunnen, omdat we dat allebei heel graag willen en er dus voor 200 % voor gaan !

(en die enkel ? Tja, eigenwijs als ik ben ben ik zelf naar huis gereden, mijn liefvriendje wilde me graag brengen, maar dat leek me zo'n gedoe met mijn auto die dan zou blijven staan...... Gelukkig kon ik lange rechte stukken rijden, dus hoefde ik mijn enkel niet te veel te belasten, maar het was niet echt een slimme zet........ Nu zit ik thuis met het pootje omhoog en hoop dat het morgen wat minder pijnlijk is)

Seks 2

Erg grappig vind ik het.......
Ik mag nooit klagen over het aantal lezers, maar mijn laatste blog met de titel 'Seks' is in twee dagen tijd echt al enorm vaak gelezen. Blijkbaar is het woord al genoeg om nieuwsgierigheid op te wekken: "he, het gaat over seks, even lezen". Ik vind het echt helemaal geweldig !





En ook leuk zijn de reacties die binnenkomen, het is mooi te lezen dat de reactie van de anonieme lezer die de reden voor de blog was, geen algemeen gevoel is.

Dat mijn blog ook boeiend genoeg is zonder allerlei verhalen over mijn seksleven, is fijn om weer bevestigd te krijgen.

Dank je wel lieve lezers !

Seks

'Beste Katinka, ik vind je blog interessant, maar wel een beetje saai.
Ik vraag me af waarom je nooit eens over seks schrijft. Dat hoort er toch ook bij ?'

Deze (anonieme) reactie zag ik vanochtend, en dacht: "huh ?".
Maakt het feit dat ik het niet over mijn seksleven heb, mijn blog saai ? Nog niet eerder heb ik daar commentaar op gehad, en ben dus eigenlijk wel benieuwd hoe mijn andere lezers daar over denken.
(Ik hoor het graag !).

Ik heb zo mijn redenen om niet over seks te schrijven. Mijn relaties met mijn twee mannen zijn ten eerste niet op seks gebaseerd, maar op liefde. Seks is iets wat daar bij hoort.
Ik vind dat het niemand wat aangaat hoe mijn seksleven in elkaar zit. Natuurlijk heb ik met allebei mijn mannen ook een seksuele relatie, maar hoe en wat is volstrekt niet interessant voor anderen, lijkt me. Dat is zo prive, dat ga ik echt niet in de openbaarheid brengen.
Ten tweede vind ik het niet van respect naar mijn lezers getuigen om wat er zich afspeelt in de slaapkamer(s), hier te gaan beschrijven. Want willen mensen dat uberhaupt wel weten, breng ik ze dan niet enorm in verlegenheid en, ook belangrijk, wat voegt het toe aan mijn verhaal ?
Ik vind het ook tamelijk respectloos naar mijn partners toe (ze lezen allebei mee). Want stel dat ik hier een heerlijke vrijpartij met de een beschrijf en de ander leest dat ? Voelt die zich daar dan prettig bij ? Lijkt me niet.
Waarom zou ik de ene partner confronteren met wat ik in de slaapkamer met de ander doe ? Ik ben er van overtuigd dat zij daar echt niet op zitten te wachten. Ik deel erg veel met mijn mannen, maar dat stukje is wel heel prive. Ze willen het trouwens niet eens weten !! En als het voor hen niet interessant is, dan is het dat voor anderen al helemaal niet.
Respect voor mezelf vind ik daar ook bij horen. Moet ik zulke intieme zaken met mijn lezers delen ?
Ik ga toch niet aan de grote klok hangen wanneer ik hoe met wie vrij ?! Dat is van mij, dat wil ik anderen niet vertellen, waarom zou ik ?
En daarbij denk ik dan meteen het volgende: wat is er zo bijzonder en belangrijk aan mijn seksleven, dat ik anderen daarvan op de hoogte zou willen stellen ? Helemaal niks toch zeker !

Dus, beste anonieme lezer, schrijf ik in mijn blog niet over seks.
Ik ben er, mede gezien de reacties die ik regelmatig krijg, van overtuigd dat mijn blog ook zonder dit aspect van mijn twee relaties echt wel de moeite van het lezen waard is !

Super leuk !

Even vertellen dat ik vandaag weer zo'n super dag had.
Vanochtend werd ik door mijn lief verrast met een heerlijk ontbijtje en een kadootje, en ik ben niet eens jarig......
Mijn liefvriendje was al vroeg hier vanmiddag, omdat we samen op stap gingen.
Hij moest optreden met zijn nieuwe band, en natuurlijk ging ik mee !!
Het was hartstikke leuk om hem te zien spelen, heb zo trots als een aap staan kijken en luisteren, want het was ook nog eens een goed optreden.
Super is dat, als je allebei dezelfde hobby hebt, het is erg leuk en gezellig om bij elkaars optredens te zijn. Muziek is altijd heerlijk, en als je dat dan ook nog samen kunt delen, is het helemaal geweldig.

En onverwacht zijn we vanavond nog uit eten gegaan, mijn lief, mijn liefvriendje, onze twee jongste kids en ik. We hebben heerlijk gegeten en erg gelachen, onze spruiten (en mijn liefvriendje !) maakten er een hele voorstelling van, ze deden spelletjes aan tafel en vouwden vliegtuigjes van de servetten......
Al met al, weer een hele leuke dag dus ! Ik blijf maar boffen......

Zaterdag

Zaterdagmiddag, buiten stormt het, binnen is het warm en gezellig.
Oudste is shoppen met vriendinnen, lief en tweede kijken een film, derde is op zijn kamer aan het rommelen, jongste plakt zijn voetbalplaatjes in en ik zit met een kopje thee te twitteren en mails te beantwoorden.




Zometeen breng ik jongste naar een feestje en ga ik met derde nog even shoppen.
Lief kookt vanavond, derde en jongste gaan uit logeren en lief en ik gaan naar het theater.

Wat een heerlijke zaterdag !

(Om even na te genieten van de voorstelling, en voor mijn twee lieve mannen:
 Boudewijn de Groot - Avond / Ik geloof (in jou en mij) )

Ontslag ????

Pffff, het zal eens een keer 'gewoon' gaan..........
Gisteren zou ik een gesprek over mijn aanstaande ontslag hebben. Dat ging dus niet door.
Ik had aangegeven het met enkele dingen niet eens te zijn en had daardoor ineens een 'conflict' met mijn werkgever. Heel vervelend, maar ik kwam gewoon voor mezelf op. Lijkt me ook logisch.
Het dreigde al een langlopende kwestie te gaan worden, waar ik echt helemaal geen zin in had, tot ik gisteravond laat nog een bericht kreeg.
Mijn eerdere 'eisen' worden nu ineens wel ingewilligd en in principe heb ik dus nog gewoon een baan.......nou ja zeg !
Heb je net een beslissing genomen, draait ineens alles weer om.
Voorlopig blijf ik werken, op mijn condities (dat klinkt heel arrogant, maar het is wel zo), en ga gewoon verder met zoeken naar iets anders.
Ik heb duidelijk laten weten dat ik dus niet blijf, maar dit zie als een overbrugging, een soort van 'inbetween jobs' periode.
Voor mij is het op zich wel handig, zo zit er niet zoveel druk achter het vinden van iets anders (want dat zal ook nog niet meevallen) en ben ik toch verzekerd van inkomen.
Maar ik hoop wel zo snel mogelijk iets anders te vinden, of zelf iets te beginnen, dat kan natuurlijk ook.
Dat was tenslotte de insteek, iets heel anders gaan doen, en dat gaat gebeuren ook !

Keuzes maken

Ik loop rechtuit, maar hoe lang nog ?

Ga ik links of ga ik rechts ?

Loop ik langzaam, of ga ik rennen ?

Welke stap is voor mij de beste ?

Blijf ik stilstaan of ga ik vooruit ?

Wil ik iets anders, of toch maar hetzelfde ?

Ik moet kiezen, maar waarvoor?

Wat wil ik nu echt ?

.......