Op die dag trouwden mijn lief en ik. Daar was geen romantisch huwelijksaanzoek aan vooraf gegaan, maar na ruim drie jaar happy samenwonen, en het hebben van een kinderwens, leek ons dat gewoon een logische stap. Dus op een vrije dag zijn we er eens goed voor gaan zitten, en 's avonds hadden we onze bruiloft al helemaal geregeld.
Drie maanden later was het zover. We hadden een prachtige dag ! Een redelijk traditionele bruiloft was het, behalve dan dat we wel een dienst in de kerk hadden (met zelf geschreven teksten en veel muziek), maar ons huwelijk niet kerkelijk hebben laten registreren, daar zagen we het nut niet van in. En oké, een bruid die in diezelfde kerk een lied voor haar kersverse echtgenoot zingt, daar keek menigeen toen ook wel van op...
Later die dag volgde een receptie, eten met de hele familie en 's avond hadden we een groot en heel gezellig feest. Een dag uit duizenden !
Inmiddels zijn we 22 jaar verder... Tjonge, 22 jaar getrouwd !
In die 22 jaar hebben we samen veel meegemaakt, mijn lief en ik. We kregen al snel kinderen, ons gezin groeide in een aantal jaren gestaag. Dat was een hele drukke tijd, waarbij alles in het teken stond van onze vier koters. Het feit dat al onze kinderen iets bleken te 'mankeren', trok wel een wissel. Je toch al drukke rol als ouder wordt nog drukker, de extra zorg die daar bij komt kijken maakte het soms erg moeilijk om tijd voor elkaar te maken. Toch is ons dat aardig gelukt. We gingen geregeld samen op stap, of een weekendje weg, en dankzij een lieve oma die de kids dan opving, kon dat ook.
In de loop der jaren hebben we samen ons huis grondig verbouwd, zodat onze relatief kleine woning wat meer ruimte zou bieden aan ons grote gezin. Pittige, maar wel heel leuke periodes waren dat. Mijn lief werkt(e) full-time en heeft daar in de beginjaren nog naast gestudeerd. Ik was, toen de kids nog klein waren, thuis en zorgde dat alles reilde en zeilde. Later ben ik ook gaan werken, en was het laveren tussen werk, kids, hobby's, medische afspraken en sociaal leven. Druk, druk, druk, zoals elk jong gezin.
En nu ? Tja, nu zijn we veertigers, worden de kinderen groter en is de zorg voor hen veranderd, maar niet minder druk.We hebben heel wat stormen doorstaan. Er is een hoop gebeurd, leuke dingen, maar ook verdrietige, moeilijke dingen. Samen hebben we ons overal doorheen geslagen. We kunnen alles aan, omdat we samen zijn, van elkaar houden en een diepe verbondenheid hebben. We zijn zo vertrouwd met elkaar, aan één woord hebben we vaak genoeg.
Ons leven is wel heel anders geworden. Er wandelt, naast mijn lief, nog iemand met mij door het leven. Het mag en kan. Dankzij de liefde die er is. Die er al meer dan 28 jaar is, want zolang zijn mijn lief en ik al samen. Dat we trouwden was dat niet meer dan logisch. We wilden ons officieel aan elkaar verbinden, samen door het leven, samen oud worden en genieten van alles wat het leven ons zou brengen. En dat willen we nog steeds !
Vandaag vieren we dat we 22 jaar getrouwd zijn. Nu zegt een datum ons niet zoveel, maar het is wel fijn om er bij stil te staan. Vanavond gaan we samen met de kinderen lekker uit eten en proosten we op nog heel veel liefdevolle jaren erbij !
Lief, ik hou van jou ! ~xxx~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten