Weekenden zijn er om bij te komen van een drukke week. Maar soms zijn de weekenden nog drukker dan de doordeweekse dagen, en heb je juist die hard nodig om weer bij te komen van het weekend...
Donderdagavond heb ik een fijne avond met mijn liefvriendje doorgebracht. Vanwege de logistiek lukte het uiteindelijk niet om samen te eten, zoals eerst het plan was, maar gezellig koffie drinken en gewoon samen zijn is ook heel fijn. De vrijdag was druk en hectisch, er moest nog van alles gebeuren in huis, want door de medische afspraken van de afgelopen week was dat er een beetje bij ingeschoten. Er stond echt een enorme stapel wasgoed op me te wachten… pfff.
’s Middags heb ik mijn lief uitgezwaaid. Hij ging een weekendje samen met een vriend lekker bijkletsen, gewoon even er uit en, ook niet onbelangrijk, een beetje tijd voor zichzelf. Een soort van omgekeerde wereld, want meestal ben ik degene die weggaat ! Later die middag ben ik gezellig samen met tweede de weekboodschappen gaan doen. Daar zijn we erg goed in, binnen drie kwartier zijn we uit en thuis, met alle boodschappen weer netjes in de kast, en een welverdiende kop koffie voor onze neus. De avond was rustig, de oudste twee waren op stap, jongste was naar de disco (daar kun je tenslotte niet vroeg genoeg mee beginnen), en buiten het halen en brengen hoefde er die avond helemaal niets. Samen met derde heb ik lekker lui op de bank gelegen, met de tv aan, derde met laptop op schoot en wat lekkers binnen handbereik. Heerlijk, zo’n rustig avondje !
Zaterdagochtend was ik al vroeg op. De aanleiding daarvoor was niet zo leuk, ik moest namelijk naar een crematie. Of moest, dat is zo’n groot woord. Maar het is wel fijn om met je aanwezigheid iemand een beetje tot steun te kunnen zijn. ’s Middags was mijn liefvriendje er, we zijn gezellig samen naar de stad geweest, én goed geslaagd ! Het was redelijk goed weer, dus we zijn op een gegeven moment voor een biertje en een lekker hapje neergestreken op één van de vele volle terrassen, die gelukkig nog wel met heaters verwarmd werden, zo’n mooi weer was het nu ook weer niet !
Thuisgekomen heb ik een uurtje in horizontale stand op de bank doorgebracht, ik was zo moe, en er stond me nog een lange avond te wachten. Mijn liefvriendje is met het keyboard van derde aan de slag gegaan, om muziek uit te zoeken voor het familiebandje. De kinderen rommelden ook wat rond, en met al dat geroezemoes op de achtergrond ben ik zowaar nog even in slaap gevallen.
Na een gezellige en ietwat luidruchtige maaltijd, was het voor mij tijd om me op te gaan tutten. Die avond moest ik optreden met mijn band en dan is het natuurlijk wel de bedoeling dat je een beetje goed voor de dag komt. Een leuke ‘optreed’- jurk, feestelijke make-up en mijn haar in de krul *grijns*, dat dus. We hoefden pas heel laat te spelen, want we waren als laatste ingepland op een heel leuke en, naar ik later vernam, succesvolle benefietavond. Natuurlijk waren we er al op tijd, het is altijd leuk om andere bands te zien en te horen spelen en heel gezellig om wat te drinken en lekker te kletsen. Toen wij eindelijk aan de beurt waren, hadden we in no time de boel aan het swingen. Dat speelt heerlijk, een volle dansvloer met enthousiaste mensen voor je neus.
We hebben tot na tweeën gespeeld, dus het was al heel laat voor we, gewapend met een ‘bloemetje voor de zangeres’ weer thuis waren. En voor dat je dan weer slaapt… En slechts een paar uurtjes later waren we al weer wakker *gaap*. Met kids in huis slaap je nu eenmaal niet zo lang uit. Derde en jongste waren al vroeg weer van de partij. Mijn liefvriendje en ik waren verbaasd, maar ook heel blij met hun reactie, of eigenlijk het ontbreken ervan, op het feit dat hij en ik samen hadden geslapen. Dat hadden ze nog niet eerder meegemaakt. Ze gingen er heel relaxt mee om, alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat niet alleen mijn liefvriendje, maar ook ik in het logeerbed lag…
Na een uitgebreide en gezellige brunch, waarbij zelfs boven verwachting onze nachtbrakende oudste en tweede aanschoven, was het na een snelle douche al weer tijd om weer op pad te gaan. Die middag was een repetitie met het familiebandje gepland. Ondanks het feit dat we niet compleet waren, hebben we toch een paar uurtjes hard gewerkt. En natuurlijk mocht even knuffelen met de kleine neefjes niet ontbreken. Altijd leuk !
Vroeger dan normaal moesten we alweer vertrekken. Na een snelle hap onderweg en het ophalen van mijn liefvriendje’s spullen, werden we verwacht op een verjaardagsfeestje. De oudste van een goede vriendin van mijn liefvriendje was jarig en natuurlijk ga je dan even langs met een kadootje. We hebben er een paar gezellige uurtjes doorgebracht. De jarige job daagde me uit voor een spelletje op de Playstation… Nou dat heb ik geweten ! Ik ben heel erg slecht in die dingen, doe het ook nooit, maar vooruit. Hij heeft me dus grandioos ingemaakt… Van de vijftien potjes won ik er maar twee, en dan heeft hij me ook nog laten winnen… Na een gezellige stoeipartij met de jongste en de verzekering dat ik altijd mag komen oefenen voor het Playstationspel (!), was het tijd om afscheid te nemen.
Pas laat was ik dus weer thuis en is mijn liefvriendje weer naar zijn buitenhuis vertrokken. Mijn lief was inmiddels ook weer thuisgekomen en ook hij heeft een heel fijn weekend gehad. Super ! Nu eerst maar eens bijkomen van dit drukke weekend, dan kunnen we met een gerust hart op naar het volgende…
(En de kinderen… tja, die waren veel alleen dit weekend. Normaal gesproken is één van ons twee thuis, maar door allerlei afspraken die samen vielen, was dat nu niet het geval. Natuurlijk hadden we dit van te voren al met ze besproken, maar ze vonden het geen probleem en gingen er heel relaxt mee om. Dat is dan weer een voordeel van wat grotere kinderen. Die vinden het af en toe best fijn dat er even geen ouders in de buurt zijn. Hoewel ik het idee dat één van ons twee er gewoon is, toch wel een stuk prettiger vind…)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten