Thema-week: Gezondheid

Eigenlijk is gezondheid altijd wel een hot item bij ons... Met kinderen met chronische ziekten en andere beperkingen zijn er bijna elke week wel medische afspraken, of voelt iemand zich niet lekker. Maar deze week is het echt raak...

Met oudste een weekje ter observatie in een kliniek, tweede die een afspraak heeft met zijn arts, derde een dagje ziek thuis, de derde tandartsbehandeling in korte tijd voor mijzelf, terwijl mijn verkoudheid maar niet wil wijken, plannen van een afspraak voor een second opinion, ook voor mijzelf, en mijn lief die klachten heeft waarmee hij echt naar de huisarts moet, zou je toch zeggen dat het plaatje compleet is. Dat was het ook, maar blijkbaar toch nog niet helemaal, want vanochtend kreeg ik een telefoontje van mijn liefvriendje, die al een paar dagen niet helemaal fit was, dat ook hij nu ziek thuis is...

Onze week staat dus in het teken van gezondheid. En nu maar hopen dat dat volgende week eens een keertje niet het hoofd-thema is, dat iedereen dan weer beter is, dat alles goed is verlopen en we ons ook weer met andere dingen bezig kunnen houden. Gezondheid is een groot goed, dat weten we allemaal, en niets is vanzelfsprekend, maar het zou best fijn zijn als je je er eens een keer niet zo heel intensief mee bezig zou hoeven houden...

Weekend-drukte

Je kunt het maar druk hebben… Gelukkig heb ik het niet alleen druk met verplichtingen, maar ook met allemaal leuke dingen. Carnaval is nog maar net voorbij, ik ben nog niet eens helemaal bijgekomen, en mijn agenda staat al weer helemaal vol met allerlei gezellige zaken.

Donderdagavond stond een afspraakje met mijn liefvriendje gepland. Al vroeg in de avond was ik bij hem, en pas heel laat ben ik weer naar huis gegaan. Een heel fijne, liefdevolle avond was het. Hij weet me elke keer weer zo te verrassen… Echt genieten dus !

Vrijdag was een lekker rommeldagje. Huishoudelijke klusjes, beetje aanmodderen in huis, echt zo’n bijna-laatste-vakantiedag. En de avond was super ! Ik had weer een ‘borrul-deet’ met leuke man… We zijn gezellig samen de stad in gegaan, hebben eerst in een rustig kroegje lang zitten kletsen onder het genot van een heerlijk wijntje, en zijn later in nog wat andere tentjes beland, waaronder een kroeg waar we beiden vroeger geregeld kwamen, en waar het altijd druk en gezellig was, maar die nu een langzame dood leek te zijn gestorven. Daar waren we dus ook heul heul heul snel weer weg ! Het was een heerlijke avond, we hebben fijne gesprekken gehad waarin we wederom ontdekten over veel dingen hetzelfde te denken en natuurlijk hebben we ook weer ontzettend gelachen. Met een dikke knuffel hebben leuke man en ik afscheid genomen. Enne… wordt vervolgd… 

Zaterdag, weekend, eerst uitslapen natuurlijk, en daarna rustig aan opstarten. Mijn lief deed de boodschappen en ik was eigenlijk niet vooruit te branden… Na zoveel korte nachten kostte het wakker worden erg veel moeite. Een luie dag dus, maar dat mag ook best, daar is het tenslotte weekend voor. De avond was gereserveerd voor muziek, altijd goed ! Samen met mijn lief ben ik naar een concert van Alderliefste geweest, en wat hebben we daarvan genoten ! Prachtige Franse chansons, op een geweldige manier neergezet. Vooral de uitvoering van 'Vivre / Laat me', waarin wijlen Ramses Shaffy, met wie zij veelvuldig hebben samengewerkt, op een prachtige manier een aandeel had, maakte erg veel indruk… Een aanrader dus !

Zondag was het weer tijd voor een feestje ! Twee kleine mannetjes werden 3 jaar, hoera ! Maar voor we daar eindelijk waren… Vroeg in de middag ben ik naar mijn liefvriendje gereden. Samen hebben we het kado voor de neefjes ingepakt, we hebben zijn kids opgehaald en toen gingen we op weg naar het Belgische. Dachten we, want we waren nog maar net een dorp verder, toen de auto het begaf…

Tja, daar sta je dan… Toen de wegenwacht na drie kwartier wachten arriveerde, bleek dat het niet duidelijk was wat er precies aan de hand was. Dit was al vaker voorgekomen en ook toen was men er niet achter gekomen waar het euvel zat. We moesten dus naar een garage. Handig, op zondag… Met de man van de wegenwacht in ons kielzog zijn we heel rustig naar een garage gereden. Een garage die logischerwijs gesloten was, dus de auto moest buiten het terrein achterblijven. Mijn liefvriendje is samen met de wegenwacht-meneer op weg gegaan om een inmiddels geregelde vervangende auto op te halen, en ik bleef, met de kids, in de auto wachten tot hij terug was. En dat werd nog best een heel gezellig uurtje !! Met gezellig kletsen, veel lachen en zelfs een potje Wordfeud kwamen we de tijd goed door. Desalniettemin waren we blij dat mijn liefvriendje weer terug was, met een auto die het wel deed, zodat we eindelijk écht op weg konden gaan.

Het verjaardagsfeest was erg gezellig. Heerlijk, twee van die jarige blije koppies ! Toen we aankwamen, was het al etenstijd, dus we konden meteen aanschuiven. Liefvriendjes oudste en haar vriend waren er al, en het was erg leuk om weer met z’n allen bij elkaar te zijn. Gezelligheid, humor, knuffelen met de kleine aapjes, lekker kletsen, samen eten, helemaal goed ! Nadat we de kids weer hadden thuisgebracht was er, doordat mijn liefvriendje vanwege de perikelen met de auto dus niet naar zijn buitenhuis hoefde, nog lekker tijd voor ons samen.

Een heel intens en bijzonder gesprek hadden we… Zo fijn om je gevoelens voor en naar elkaar te uiten… Je beider angsten uit te spreken en te delen… Weer te bevestigen dat dat wat je samen hebt, zo heel erg bijzonder is… Elkaar aan het denken zetten over bepaalde dingen… Dat waren een paar heel fijne uurtjes…

En voor je het weet is het dan weer stiklaat, en moet je echt echt écht vertrekken. De rit naar huis duurde langer dan normaal, want het was in de tussentijd ook nog even enorm mistig geworden. Alsof ik alleen op de wereld was, in een soort van vacuum, zo voelde het, toen ik in een rustig gangetje naar huis toe reed…

Al met al was het een druk weekend. Ik houd daar wel van, hoewel ik een paar dagen helemaal niks doen ook erg kan waarderen op zijn tijd. De vakantie is nu ook ten einde, de kids moeten weer naar school, en er komt een erg druk en hectisch weekje aan. Nog een paar dagen en dan is het weer weekend ! Yes !

Snotteren

Al weken ben ik verkouden… Mijn liefvriendje heeft me een tijdje geleden al aangestoken, zijn keelpijn werd de mijne, zijn hoest heb ik ook overgenomen en snotteren deden we gezellig samen. Wonderlijk genoeg hebben mijn lief en kids eigenlijk nergens last van, gelukkig maar !

Vorige week dacht ik er echt van af te zijn. Ik had nog steeds een wat hese stem (ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat dat wel heel sexy klonk), maar het snotteren en hoesten was zo goed als over. Maar ja, toen werd het carnaval… De dagen zelf ben ik goed doorgekomen, maar woensdagochtend was het ook meteen weer goed raak. Ik ben wakker geworden met een snothoofd, enorme hoestbuien, een loopneus en traanogen, keelpijn en een stem alsof ik schuurpapier heb gegeten… 

Nu snuf en snotter ik dus mijn dagen door, probeer mijn hoestbuien te temperen met een hoestsiroop-infuus en schrik geregeld van mijn schorre stem, die ook nog eens een aantal octaven lager klinkt dan normaal. Echte carnavals naweeën dus ! Maar hé, het is maar een verkoudheid, niet ernstig, hooguit een tikje lastig ! Komt allemaal heel snel weer goed, en dan kan ik weer gewoon tissue-loos door het leven ! *grijns*

Carnaval, the day after...

Woensdagochtend, stand van zaken na 5 dagen carnaval: stem volledig kwijt, snipverkouden, pijn in mijn lijf, slaaptekort en een huis dat er uit ziet of er een bom in is ontploft, maar wat was het weer een geweldig feest !!

Vijf dagen feest, vijf dagen lang alles op z’n kop, hossen, zingen, dansen, bier drinken, vette happen eten… Maar ook werken, regelen, van alles in de gaten houden en zorgen dat anderen het enorm naar de zin hebben. Die mix heeft er voor gezorgd dat mijn carnaval weer een heeeeel leuke was dit jaar !

Vrijdag ben ik al begonnen, samen met mijn liefvriendje. Gezellig eten, samen met zijn oudste zoon en diens vriendinnetje. Op stap met de carnavalsband, spelen op diverse locaties, en diep in de nacht met z’n allen aan de gebakken eieren. Een kort nachtje volgde, want de volgende ochtend werden we gewekt door diezelfde oudste zoon, die behalve lekkere macaroni, ook heerlijke gebakken eieren maakt… Een goed begin van de dag dus. Na dat stevige ontbijt ben ik weer huiswaarts gegaan, want ’s avonds moest ik ‘werken’. Net als andere jaren ben ik ook dit jaar druk geweest met het mede organiseren en in goede banen leiden van het jeugdcarnval in mijn woonplaats. Zelf feesten stond dus op het tweede plan, maar gelukkig was ook daar voldoende tijd voor. 

Zondag was een super leuke dag ! We kregen bezoek van mijn BTPF4ffr, die samen met haar man en kids gezellig een dagje kwam carnavallen. Zo gezellig ! Na de koffie, mét taart en Bossche Bollen, en een lekkere lunch, zijn we met z’n allen naar de optocht gaan kijken. Brrrr, wat was het koud. Regen, sneeuw, wind, maar gelukkig later ook de zon, zodat we toch nog zonder paraplu van de optocht hebben kunnen genieten. Weer thuisgekomen was het tijd voor soep, altijd goed om weer op te warmen.

’s Avonds is mijn BTPF4ffr met me mee gegaan om ook de hele avond mee te werken, wat ik wel heel gezellig vond natuurlijk, en super lief ! De mannen zijn, toen de kids sliepen, ook samen op stap gegaan. Derde was zo lief om op te passen, dus dat kon gelukkig. Zo af en toe waaiden ze eens bij ons binnen om een kijkje te nemen en gingen dan weer verder om lekker een biertje te gaan drinken. Zo hadden we dus allemaal een heel leuke avond. Eenmaal thuisgekomen hebben we, onder het genot van een enorme schaal bitterballen en een drankje, nog lang zitten kletsen. Heel laat kropen we pas onder de wol.

Maandag opstarten ging dus niet echt heel erg soepel… Toch waren we al redelijk op tijd weer uit bed. Toen we aan tafel gingen was het al te laat om nog van ontbijt te spreken, dus hebben we er maar een brunch van gemaakt. Mijn liefvriendje was intussen ook gearriveerd, en ik heb echt zitten genieten van die volle tafel, met allemaal dierbare mensen en een heleboel gelach en gezelligheid.

’s Middags namen we afscheid van onze logées. Wat was het leuk dat ze er waren ! Bij ons ging het feest gewoon weer verder. Samen met mijn lief en liefvriendje ben ik gezellig de stad in gegaan om daar naar de optocht te gaan kijken. Jammer dat niemand ons had verteld dat de route veranderd was… Wij stonden op een gezellige plek, maar de optocht kwam maar niet. Op een gegeven moment kregen we in de smiezen dat er een andere route werd gevolgd. Uiteindelijk hebben we dus eerst het einde, en later het begin van de optocht gezien. Ach ja, met carnaval staat toch alles op z’n kop, dus het maakte niets uit. Het was toch wel leuk !

Daarna ben ik weer met mijn liefvriendje meegegaan. Ik had die avond vrij en kon zodoende zelf op stap ! Goed en wel op weg bleek dat ik iets was vergeten thuis en we moesten dus omkeren. Later dan gepland kwamen we thuis, ik zou koken die avond, dus het was nog flink aanpoten om alles op tijd klaar te krijgen. Gelukkig had mijn liefvriendjes oudste zoon de boodschappen al gedaan en de nodige voorbereidingen getroffen. Het was erg gezellig,  zo met z’n allen eten. Ook mijn liefvriendjes broer was er, mét de twee kleine neefjes, super leuk !

’s Avonds moest er eerst nog op twee locaties getoeterd worden, voor we écht konden gaan feesten. En wat een gezellig feestje was dat ! Lekker hossen, zingen, springen, biertje, frikadelletje… Toen de kroeg ging sluiten zijn we nog bij iemand thuis soep gaat eten. Daar zaten we dan, om 3 uur ’s nachts aan de snert, zaaaaalig ! Heel laat kropen we in bed, om de volgende middag pas weer wakker te worden…

Omdat we zo heel laat pas wakker waren, was het al snel tijd om, veel later dan gepland, weer naar mijn huis te gaan. Samen met mijn twee mannen ben ik nog even het dorp in gegaan, om wat te drinken en daar de sfeer te proeven. Thuisgekomen zorgde mijn lief voor heerlijke friet en snacks, tja, gezond eten is er een beetje bij ingeschoten… dat komt later wel weer. Toen het voor mij tijd werd om weer aan het werk te gaan, is mijn liefvriendje ook weer naar huis gegaan, om daar de laatste carnavalsavond te gaan vieren.

Wat een heerlijk feest was het weer ! Ik heb er enorm van genoten !
Nu ben ik aan het bijkomen, puin aan het ruimen, nog even een enorme berg wasgoed aan het uitstellen, het vermoeide gevoel proberen kwijt te raken, en weer proberen te wennen aan het gewone leven. Met het feestelijke gevoel en alle leuke dingen die ik heb meegemaakt nog in mijn hoofd en hart, gaat dat allemaal lukken. Alleen misschien nog niet vandaag…

Het feest kan beginnen !!

Vanaf vandaag staat de wereld even een paar dagen op zijn kop, het is carnaval ! Ook dit jaar betekent dat voor mij grote drukte, hard werken en lange dagen, maar joh, wat heb ik er zin in ! Want behalve die drukte, brengen de komende dagen ook een heleboel gezelligheid en plezier.

Vanavond barst het feest los ! Straks ga ik naar mijn liefvriendje, om samen carnaval in te luiden. Officieel begint het carnaval morgen pas, in sommige plaatsen zelfs pas zondag, maar wij beginnen gewoon vandaag al. Ik ben altijd erg druk met carnaval, maar gelukkig is er ook dit jaar tijd om zelf feest te vieren. Maandagavond bijvoorbeeld, dan ben ik vrij, en ga dan lekker met mijn liefvriendje deel uitmaken van het feestgedruis. Ook hij is druk, want als je in een carnavalsband speelt, moet je natuurlijk ook flink aan de bak. Gelukkig kunnen we een en ander combineren, want als je allebei zo van carnaval houdt, is het ook wel heel fijn als je ook dat samen kunt vieren.

Het worden weer heerlijke dagen ! Mijn lief en twee oudste kids gaan ook lekker mee feesten, de jongste twee houden er niet van, en hobbelen thuis lekker rond. En wat helemaal super leuk is,  zondag krijgen we hoog bezoek ! Mijn lieve BTPF4ffr komt met man en kids gezellig een dagje meefeesten ! Heerlijk om hen weer te zien, en helemaal leuk om hen kennis te laten maken met ons carnaval !

Maar voor het allemaal zover is, moet ik nog even flink aan de slag. Poetsen, opruimen, was wegwerken, ik heb nog wel het een en ander te doen. Dus deze Diva in feeststemming gaat nu aan het werk ! Dan kan ik straks met een gerust hart gaan feesten ! Alaaf !

Gezelligheid kent geen tijd ...

Gezellig ! Een woord dat vaak terugkomt in mijn blogs. Een woord dat ook een wel heel goede algemene omschrijving is van mijn afgelopen weekend.

Want gezellig was het, het weekend met mijn liefvriendje. Omdat hij het momenteel ontzettend druk heeft met werk, begon ons weekend wat later als we hadden bedacht. Tegen etenstijd was ik vrijdag bij hem en na de boodschappen en lekker samen eten, was het tijd voor een feestje ! Volgende week is het carnaval en er zijn nu al een heleboel voor-feestjes. Dat betekent dus spelen met de carnavalsband en ik ga dan ook lekker mee op sjouw.

Op drie locaties moesten we zijn, op drie verschillende bals. En zo kwam het dat we dus ook terecht kwamen op het zogenaamde BEF-bal... Jaha, ik moest ook even denken… Gelukkig bleek deze ietwat vreemde term de afkorting te zijn van de naam van een carnavalsclub, en betekent het niets anders dan ‘Bier En Friet’… Krijgt zo’n feestje toch weer gewoon het predikaat ‘carnavalsbal’, *proest*…

Een heel gezellige avond was het. Omdat we allebei wel zin hadden in een biertje, hadden we tevoren al besloten de auto te laten staan en te voet naar huis te gaan. Maar we hadden er even niet aan gedacht dat de temperatuur die nacht tot beneden -10 zou zakken…
Brrrr, wat was het koud !

Toen we bijna thuis waren besloot mijn liefvriendje dat hij honger had… Gelukkig was de plaatselijke shoarma-tent nog open, en gewapend met een broodje shoarma voor hem en een lekker frietje voor mij hebben we het laatste stuk naar huis snel afgelegd. Da’s toch altijd lekker, zo’n vette hap na een feestje met wat biertjes…

Zaterdag was ook weer zo’n gezellige dag. Eerst hebben we natuurlijk uitgeslapen. En toen was het tijd om lekker de stad in te gaan om te gaan shoppen. Altijd leuk ! De avond stond in het teken van uitgaan, we zijn lekker samen op stap geweest. Een lekker drankje, een smakelijk hapje erbij, muziek, kletsen met gezellige mensen, helemaal goed. Het was zo gezellig, dat het wel heel erg laat was voor we weer thuis waren. Het was technisch gesproken al ochtend toen we eindelijk ons warme bed in doken…

En dan is zo’n zondag wel heel erg kort, want natuurlijk slaap je dan eerst lekker uit. En ontbijt je uitgebreid in bed. En ga je op je gemakje eens wat rondrommelen. En heb je gewoon een lekkere luie dag. En daar zijn mijn liefvriendje en ik heel erg goed in !

Spontaan borrelde ’s middags het plan op om ’s avonds naar de film te gaan. En we hebben weer een hele mooie arthouse film gezien. Lekker hoor, onderuitgezakt in een luie bioscoopstoel genieten van een erg goede film. Weer thuisgekomen hebben we de laatste dingen in huis opgeruimd, allebei onze spullen gepakt en nog even lekker samen na zitten genieten van het heerlijke weekend. 

Heel laat vertrokken we allebei, ik naar huis, mijn liefvriendje naar zijn buitenhuis. Tijdens de rit hebben we aan de telefoon nog lekker zitten kletsen. Normaal rijden we samen, maar deze keer dus niet. Maar gelukkig is er telefoon, en dankzij de technologie kunnen we allebei veilig handsfree bellen. 

Een weekend met alleen maar gezellige dingen was het dus. We hebben er weer allebei mateloos van genoten. En nu op naar carnaval… Dit jaar ga ik, naast mijn eigen drukke carnavalsactiviteiten, ook twee avonden met mijn liefvriendje op stap in zijn dorp, en komt hij twee middagen een kijkje nemen in ons dorp. We kijken er al enorm naar uit ! Dat wordt zeker en vast ook heel gezellig !!

Twijfel

En dan weet je het even niet meer

Van alle kanten krijg je het gevoel

Dat wat je zegt en doet niet goed is

Dat wat je voelt er niet mag zijn

Dat jouw gevoel niet begrepen wordt

En als lastig wordt ervaren

Ben je echt zo verkeerd bezig ?

Ligt het allemaal aan jou ?

Mag jij dan niets bij een ander leggen ?

Het wordt steeds bij jou teruggelegd

Waardoor je steeds meer aan jezelf twijfelt

Het ligt dus écht alleen aan jou...?

Verdrietig, machteloos en eenzaam

Probeer je hier weer uit te komen

Wat je ook zegt, wat je ook doet

Steeds weer stuit je op onbegrip

Op het feit dat jij het fout doet

Dat dat wat je voelt gewoon niet klopt

Je worstelt stilletjes maar door

Met een hart vol pijn en angst

Maar je gaat er voor, zo lang als nodig

En probeert het tij te keren

Zodat de orkaan die nu in je woedt

Weer dat fijne warme briesje wordt...

Jongste's dagje uit

Jongste wilde het al zo lang, en zo graag… een dagje naar de Winter-Efteling… Het moest er dus eindelijk maar eens van komen. 

Met Sinterklaas was het familie-kado ‘een dagje uit met z’n allen’, dus leek het jongste een goed idee om dat nu te verzilveren, en met het hele gezin, én mijn liefvriendje, gezellig naar de Efteling te gaan. Toen bleek dat op het moment dat we het er thuis over hadden en een datum prikten, mijn liefvriendje een afspraak op diezelfde dag maakte, die hij onmogelijk af kon zeggen, was jongste erg teleurgesteld. Hij vond het echt heel erg dat we niet met z’n allen konden gaan…

We hadden natuurlijk een andere datum kunnen prikken, maar de Winter-Efteling ging de laatste dagen in, dus andere mogelijkheden hadden we eigenlijk niet. Dus hebben we besloten om het toch door te laten gaan, helaas zonder mijn liefvriendje, maar helemaal niet gaan was nog teleurstellender voor jongste. (Helaas gingen de twee oudsten op het laatste moment ook niet mee, dus het verzilveren van het familie-kado is eigenlijk niet eens gelukt, jammer hoor…).

Gisteren was het dus zover… Het weer werkte in ieder geval erg mee, sneeuw tijdens de Winter-Efteling is wel heel erg leuk. Koud was het wel, dus we zijn regelmatig ergens naar binnen gegaan om even op te warmen. Het was niet druk, alle attrakties konden zonder wachttijd bezocht worden, wat maakte dat we sommige dingen dan ook meerdere keren hebben gezien en gedaan.  

Het was heel gezellig, de kids hebben zich prima vermaakt, en mijn lief en ik dus ook. We hebben het hele park doorkruist, en genoten van al het moois wat de Efteling biedt. Af en toe een warm drankje, een warme hap, even uitrusten en weer verder, maakten onze dag helemaal af.

Bij thuiskomst was mijn liefvriendje er, hij kwam gezellig nog even langs en at een hapje met ons mee, wat ik natuurlijk heel fijn vond. Omdat jongste het zo zielig vond dat mijn liefvriendje ons dagje Efteling, ook één van zijn favoriete uitjes, had misgelopen, had hij een klein kadootje voor hem gekocht, wat met blijdschap werd ontvangen, zo leuk !

Jongste heeft grote stappen gezet. Hij vond het heel moeilijk, mijn tweede relatie, mijn weg zijn als ik afspraken met mijn liefvriendje had, maar de laatste tijd gaat dat zoveel beter. Jongste en ik praten er regelmatig over, hij zegt wat hij lastig vindt, ik luister naar hem en leg hem dingen uit, net zoals mijn lief dat doet en het lijkt er op dat hij het nu gewoon geaccepteerd heeft, en het ‘oké’ vindt. Het allermooiste vond ik nog dat jongste voorstelde om, nu mijn liefvriendje niet mee kon, met z’n drietjes een dagje uit te gaan, hij, ik en mijn liefvriendje dus. Ik was erg verrast en ontroerd door dat voorstel. Binnenkort plannen we een keer zo’n dagje uit. Het leuke is dat de heren al weten waar we heen gaan, onafhankelijk van elkaar stelden ze namelijk hetzelfde voor…  Zó blij ben ik hiermee !!
En zó trots op jongste !!

Ons dagje Efteling was super leuk ! En het uitje dat we nu dus nog in het vooruitzicht hebben, wordt dat zeker ook ! Heerlijk dat het allemaal zo loopt !

Borrul-deet

(Voor de niet-Brabanders onder ons, ik bedoel dus ‘borrel-date’...)

Afgelopen vrijdagavond was het dan toch gelukt, een afspraak voor een gezellige borrel met die leuke man. We hadden afgesproken in de foyer van een theatercomplex in de buurt, omdat we daar rustig zouden kunnen praten. Niet dus… het was echt enorm druk, maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken.

Ik was door omstandigheden wat later dan gepland, en leuke man had gelukkig al twee lekkere stoelen weten te veroveren. Ik moest eerst even uitpuffen met een kopje thee, na de lange rit van die middag en nog meer drukte vroeg in de avond. Het gesprek kwam meteen al gezellig op gang. We hadden elkaar meer dan genoeg te vertellen, en hebben wederom ontzettend veel lol gehad. Onder het genot van een heerlijk hapje en een lekker drankje hebben we uren zitten kletsen. (We waren zelfs op een gegeven moment de laatste gasten, en werden vriendelijk verzocht te vertrekken, omdat het complex ging sluiten, dat zegt genoeg over hoe gezellig het was !).

Al snel kwam het gesprek op polyamorie, en we hebben elkaar verteld wat dat voor ons betekende, wat we er mee doen en willen en natuurlijk heb je het dan ook over de moeilijke kanten. Leuke man en ik hebben een erg leuke klik, dat wisten we natuurlijk al, en dat werd op deze avond ook weer bevestigd.  Voor mij geldt, dat ik heel gelukkig ben met mijn twee relaties, en er geen derde bij wil. Ik zou het ook niet kunnen, omdat ik bang ben dat er dan heel veel zou veranderen in mijn bestaande relaties, dat die zouden inboeten aan kwaliteit én kwantiteit, en dat wil ik niet. Leuke man weet dat en respecteert dat ook, en dat maakt het praten erover heel relaxt.

Desalniettemin is de klik er overduidelijk, en ik heb zo het idee dat uit dit contact een heel mooie vriendschap aan het ontstaan is... We hebben in ieder geval afgesproken zeker vaker gezellig een avond samen te ‘borrul-deten’.  En dat virtuele contact in dialect, dat houden we er natuurlijk ook in, dat is ‘egt veuls te leuk om meej op te houwe war’… *grijns*

Sneeuw

Wat een gedoe om een beetje sneeuw… Iedereen wacht met smart op die zogenaamde horrorwinter die ons is beloofd, en nu het eindelijk echt gaat winteren, raakt iedereen volledig in paniek !

Dat werd gisteren wel heel duidelijk… Na een fijne avond en nacht met mijn liefvriendje ging ik gistermiddag weer huiswaarts. Het sneeuwde, en het ging steeds harder sneeuwen. Ik had nog maar net ingevoegd op de snelweg toen ik op een file stuitte.
Dat begon dus goed…

Er zat niet anders op dan gewoon aan te sluiten en maar af te wachten wanneer het weer opgelost zou zijn. Dat wachten duurde wel heel erg lang… Bij de volgende afslag die ik moest nemen leek het beter te gaan, maar meteen na de daaropvolgende ging het weer helemaal mis. Stapvoets rijden, en vaak gewoon helemaal stil staan. Gelukkig was het lekker warm in mijn autootje, en had ik genoeg afleiding.  Fijne muziek aan, als ik helemaal stil stond even wat twitteren, even sms-en en bellen met mijn lief om hem op de hoogte te houden, even sms-en en bellen met mijn liefvriendje om ook hem te vertellen hoe mijn rit verliep. Hij zou eigenlijk gaan stappen met zijn beste vriend, maar moest daarvoor wel helemaal naar het uiterste noorden van Friesland. Gelukkig besloot hij dat dat niet echt handig was in deze weersomstandigheden, en hij heeft dus al heel snel na vertrek rechtsomkeer gemaakt. Ik was heel blij te weten dat hij veilig thuis op de bank zat…

Uiteindelijk duurde mijn rit naar huis drie en half uur… Normaal gesproken duurt die maar 50 minuten. Volgens de verkeersinformatie stond er zo’n 800 kilometer file in ons witbesneeuwde landje. Treinen reden niet meer, vliegtuigen hadden vertraging, kortom, het was een enorme puinhoop. Ik vraag me dan toch af hoe ze dat doen in landen waar het écht koud is, en waar de winters maanden duren…