Soms zit het allemaal niet mee. Loopt het niet zoals je graag zou willen. Gebeuren er dingen die je eigenlijk niet wilt. Ben je de balans kwijt. Maak je van elke mug een olifant. Ben je om alles verdrietig. Zitten de tranen hoog. Ben je boos. Ben je gekwetst. Voel je je niet gerespecteerd. Raak je in de war. Komen al je angsten weer boven. Voert onzekerheid de boventoon. Voel je je niet begrepen. Voel je je eenzaam. Weet je het allemaal niet meer.
Soms is het lastig om daar uit te komen. Om weer op te krabbelen. Om met frisse moed verder te gaan. Moet je dingen veranderen. Moet je beter luisteren naar jezelf. Is het slim om raad van anderen aan te nemen. Moet je jezelf flink aanpakken. Moet je gewoon zeggen wat je dwarszit.
Soms komt dan ineens het besef. Dat wat je voelt er gewoon mag zijn. Dat je best om hulp mag vragen. Dat anderen je begrijpen. Dat je verdriet mag hebben. Dat tranen helend kunnen zijn. Dat je mag zijn zoals je bent. Dat je fouten bij je horen. Dat er van je gehouden wordt. Dat met vertrouwen in jezelf en anderen alles goed komt.
Soms …… *zucht*……
Reacties via Twitter:
BeantwoordenVerwijderen★ heel herkenbaar mop dikke knuf
★ Wat schrijf je toch leuk en herkenbaar en positief! Complimentje! Fijn om zulke dingen te lezen. Dat geeft een mens moed ;-)
En toen was het voorbij.
BeantwoordenVerwijderenTranen in mijn ogen.
De realisatie, het niet verwachte.
Ik zocht, maar was mezelf kwijt.
Het besef, nu gaat het pas beginnen.
Ik voel, pijn, verdriet, blijdschap, geluk.
Ik mag weer voelen, ik mag weer zijn.
Was ik ziek, nee gewoon niet mezelf.
Het groeide, ontwikkelde met vallen en opstaan.
Ben ik beter, nee ben nu mezelf.
Ik mag nu weer mezelf zijn.
©aMj
Ik zou het heel fijn vinden als je contact met me zou willen opnemen aMj.
BeantwoordenVerwijderenLiefs.....