Werk aan de winkel !

En pas laat gisteravond kwam het besef, zo zit ik dus in elkaar, daar komt het vandaan, dat is wat mijn gevoelens zo verwarrend maakt en moeilijk om goed mee om te gaan. Een besef dat best even binnenkwam..........
Gisteren ben ik de hele dag in de weer geweest met mezelf, met hoe ik me voel in bepaalde aspecten van het poly-leven, met waarom ik voel wat ik voel, met hoe daar beter mee om te gaan.
Door prachtige en heel open gesprekken met ontzettend mooie mensen die met hetzelfde worstelen, heb ik stukje bij beetje meer inzicht gekregen in het hoe en wat van mijn gevoel.
Waar komen die gevoelens vandaan, wat doen ze met met me, heb ik redenen om zulke gevoelens te hebben, hoe kan ik er mee om gaan, wat zijn mijn verbeterpunten, wat zijn mijn behoeftes, waar komen mijn angsten vandaan ?
Dit soort vragen zijn gisteren aan de orde gekomen in een workshop met de titel 'Omgaan met Jaloezie'.
Jaloers, ben ik dat dan ? Mag je het jaloezie noemen, als je zo onzeker bent over jezelf, over of je wel goed genoeg bent, leuk en spannend genoeg bent, over of je wel genoeg te bieden hebt aan je partner, gevoelens en twijfels hebt waardoor de angst om al het mooie wat je hebt te verliezen zo groot is, dat je het daardoor bijna onoverkomelijk moeilijk zou vinden, ook al gun je hem alle geluk van de wereld,  als je partner verliefd zou worden op een ander........en met twee partners is dat gevoel dus dubbel (hoewel voor allebei een ander gevoel geldt) .........
Is dat jaloezie ? Ik weet het niet, maar hoe je het ook wilt noemen, ik heb die gevoelens en ik worstel daar enorm mee, voer een fikse innerlijke strijd.
Juist omdat ikzelf ervaar hoe mooi en geweldig het is om van meer mensen te houden, zoveel liefde te geven en te krijgen, vind ik deze gevoelens zo ontzettend moeilijk, ik accepteer ze ook niet, want waarom zou ik mijn partner(s) niet gunnen waar ik zelf zo enorm van geniet ? Dat is een tegenstrijdigheid die niet kan, die niet mag, iets wat ik mezelf niet toesta te voelen. Die voor schuldgevoelens zorgt, dat ook.
Gisteren heb ik ervaren dat er meer mensen zijn die met hetzelfde probleem rondlopen, dat ik hierin niet de enige ben, dat het allemaal om angsten en behoeftes draait, om irrationele gedachten. Om dat uitermate vervelende, irritant aanwezige innerlijke stemmetje dat je van alles influistert. Om negatieve gedachten, die je moet leren om te zetten naar positieve. Om het accepteren van die gevoelens, dat die er mogen zijn. Dat jij er mag zijn, inclusief deze 'tekortkomingen' (dat zijn het niet maar zo voelt het voor mij wel). Pas als je jezelf gevoelens als deze toestaat, accepteert dat ze bij je horen, dan pas kun je er iets mee.
Dan pas kun je ze aanpakken, er beter mee om leren gaan.
Dat kun je ook alleen maar zelf, niemand kan je daar bij helpen. Het is een proces wat veel tijd kost, veel strijd ook, maar dat geeft niet. Het is daarbij wel ongelooflijk fijn om te weten dat mijn twee mannen me enorm steunen hierin, en dat ze allebei zo trots op me zijn doet me ontzettend goed
Als ik in staat ben te accepteren dat deze gevoelens er zijn, er mogen zijn, kan ik het tij gaan keren, kan ik echt aan het werk, dat ben ik nu natuurlijk ook al, en flink ook, maar ik had net wat meer inzicht en handvatten nodig om daadwerkelijk constructief hiermee aan de slag te gaan. En het zal me gaan lukken ook !!
Een heftige, maar wel een heel mooie dag dag was het, vol emoties, openheid, besef, verbazing, herkenning, strijd, inzicht, bevestiging, gelijkheid, prachtige mensen en heel veel warmte.......

Nieuwe looks........

Dat rose was wel erg rose, en dat terwijl oranje eigenlijk mijn kleur is.........
Dus maar iets nieuws geprobeerd. Nu ben ik niet zo heel handig, en moet ik nog wat verder knutselen om het helemaal naar mijn zin te krijgen, het zal in de loop der tijd zeker nog wel een of meerdere keren veranderen.
Moet zeggen dat ik bij deze kleurstellingen toch wel een beter gevoel heb.......maar met nog wel een paar rose accentjes voor het Diva-gevoel........

Een fijne dag

Vandaag was weer zo'n dag met een gouden randje. Mijn liefvriendje en ik hadden afgesproken vandaag samen koffie te drinken en even de stad in te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. Vanochtend was hij al vroeg bij me, we hebben bij mij thuis gezellig aan de koffie gezeten, ik heb ondertussen alvast het eten voor vanavond voorbereid, lekker gekletst, lunchen was samen met een van de kinderen ook heel leuk.
Alle kids waren vanmiddag iets buiten de deur aan het doen, mijn lief heeft helaas geen vakantie en moest gewoon werken. Mijn liefvriendje en ik zijn samen lekker naar de stad geweest, ook daar maar weer koffie gedronken (zoveel koffie als hij drinkt op een dag, pffffff).
Hij zou eigenlijk al weer voor het eten naar huis gaan, want hij voelde zich niet helemaal fit (en mannen die denken dat ze ziek zijn voelen zich erg zielig........) maar is pas ruim na het avondeten vertrokken.
Eten bij ons thuis was erg leuk,  met mijn twee mannen en mijn oudste zoon. Nou dan moet je het wel kunnen hoor, zo tussen al die kerels.......
Heel fijn vandaag was om te voelen dat het gewoon weer helemaal goed zit bij mijn lief. Hij heeft heel gezellig met mijn liefvriendje zitten kletsen, ik moest er natuurlijk ook weer aan geloven, dat schijnen ze toch wel erg grappig te vinden, net een stel kleine jongetjes die een meisje plagen zijn het dan, en lol dat ze dan hebben samen !
Het goede gevoel dat mijn lief altijd al had bij mijn relatie met mijn liefvriendje is er nog steeds, en dat is wel heel fijn. Door onze gesprekken is het voor hem allemaal weer op zijn plaats gevallen, en wat ben ik daar ontzettend blij mee..........

Goed gesprek

Gisteravond hebben mijn lief en ik een enorm goed gesprek gehad.
Raar is dat, hoe gevoelens en gedachten een vlucht kunnen nemen, als je er niet over praat, als je niet weet hoe de ander over bepaalde zaken denkt, als je je, in dit geval door te weinig communicatie, niet goed kunt verplaatsen in de ander.
Praten met elkaar is zo belangrijk, daar valt of staat alles mee, hebben wij gemerkt.
Natuurlijk is praten niet voor iedereen even makkelijk, ik weet dat het voor mijn lief soms verdomd moeilijk is. En het is ook jammer dat er dan eerst van alles moet gebeuren voordat er uberhaupt weer gepraat wordt.
Aan de andere kant is het ook altijd wel ergens goed voor, niets gebeurt tenslotte zonder reden. Het is dan wel zaak om de misverstanden die zijn ontstaan zo snel mogelijk uit te wereld te helpen.
Dat hebben we gisteravond dan ook gedaan, we hebben heel eerlijk onze gevoelens en twijfels (weer) naar elkaar uitgesproken, en dat voelt heel erg goed.
We zijn er weer !!

Gemengde gevoelens

Alweer een blog, op dezelfde dag ? Ja, soms moet dat even.
Zoals ik eerder vandaag schreef hebben mijn liefvriendje en ik het heerlijk gehad samen, op onze mini-vakantie.
Voor mijn lief was het dit weekend echter allemaal niet zo leuk, was het moeilijk.
Voordat ik donderdag vertrok was dat al duidelijk, deze keer vond mijn lief het lastig dat ik weg ging. Of dat kwam omdat het nu om een echt weekendje-weg ging, in plaats van een weekend in het huis van mijn liefvriendje, of om andere redenen, hij kon het me niet goed vertellen. Als ik merk dat mijn lief het moeilijk heeft met het feit dat ik wegga, stel ik hem op zulke momenten altijd voor thuis te blijven, het moet tenslotte wel goed voelen. En altijd zegt hij dat hij dat beslist niet wil, dus dan ga ik toch, met een enigszins bezwaard hart en het nodige schuldgevoel.
Deze keer was dat niet anders.
Op zaterdag heb ik even naar huis gebeld en ook in het telefoongesprek werd duidelijk dat mijn lief het moeilijk had. Maar nee, hij wilde beslist niet dat ik naar huis zou komen.
Toen ik gisteravond thuiskwam, voelde ik direct bij binnenkomst dat het niet goed zat. En inderdaad, dat was ook zo.
Mijn lief, en dat is al vaker gebeurd tijdens mijn afwezigheid, is gaan nadenken over een aantal zaken, ook over mijn relatie met mijn liefvriendje.
Zijn gedachten en gevoelens heeft hij opgeschreven en aan mij laten lezen.
En ja, daar schrok ik toch wel van..........
Omdat het niet de eerste keer is dat dit gebeurt, en we hierover in het verleden ook discussie hebben gehad, was dat nu niet minder natuurlijk. Op de een of andere manier kan hij mij blijkbaar niet precies vertellen wat er nu echt aan de hand is, waar het probleem of de pijn zit. Praten is soms moeilijk voor mijn lief.
Dit weekend zijn er dingen gebeurd die, omdat het zo al eerder is voorgekomen, bij mij verkeerd vielen en de manier waarop hij bepaalde dingen aanpakt kwetst mij.
Discussie te over dus, en voorlopig zijn we ook nog niet uitgepraat lijkt me zo.
Mijn lief verzekert me dat het zijn gevoelens en gedachten zijn en dat hij nog steeds een goed gevoel heeft bij mijn relatie met mijn liefvriendje, maar ik vind het toch wel lastig om dat ook zo te voelen.
Ik wil het allemaal graag goed begrijpen, en ik weet dat het voor hem zeker niet makkelijk is, ook al probeer ik het hem op allerlei manieren zo makkelijk mogelijk te maken en ik weet ook heel goed dat ik, doordat ik nog een relatie heb, erg veel van hem vraag, maar ik had me mijn thuiskomst toch iets anders voorgesteld.......

Amazing days.........

Nee, het wordt geen gedetailleerd verslag, ik ga niet van minuut tot minuut vertellen hoe mijn vakantie met mijn liefvriendje is geweest.
Het waren, zoals de titel van deze blog al zegt, amazing days, dagen waarin we nog dichter bij elkaar zijn gekomen, waarin we enorm hebben genoten en ontzettend hebben gelachen.
Waarin we prachtige gesprekken hebben gehad, en we elkaar soms zo raakten dat tranen niet uitbleven.
Dagen waarin we toch wel heel veel hebben gegeten en gedronken, bij die leuke Italiaan op de hoek, in dat aparte cafe met die grappige bardame, in het hotel waar het ontbijt erg goed was.
Lachen om 'hoe zeg je dat ook alweer in het frans ?, au secours of zo, nou ja ze verstaan hier ook wel nederlands'.
Een hotelkamer waarin alles scheef was, en zo kitscherig dat het weer leuk werd, een bijzondere badkamer, lampen die aangingen als je een sprongetje maakte (en dat lukte mijn liefvriendje beter dan mij).
's Middags in slaap vallen na net een biertje te veel.
Een verrassing voor mijn liefvriendje, waar hij heel blij mee was en wat een heel bijzondere avond werd.
Gaan shoppen in een aardig stadje en toch die laarzen niet gekocht.
Films kijken in bed, met een glas prosecco en chocolaatjes erbij.
Eigenlijk willen gaan wandelen, maar de jacht was net geopend, dus dan maar weer ergens aan de koffie.
Het ontbijt op zondag missen omdat we zo diep in gesprek waren.
Lunchen in hartje Maastricht op de terugweg.
Al voorzichtig plannen maken voor een volgende vakantie .
Vier heerlijke dagen samen, ver weg van alles en iedereen, niet gestoord worden door wie of wat dan ook, alleen maar genieten van en met elkaar.
En op zondagavond weer naar huis, naar mijn lief en de kinderen, en daar ook weer heel blij van worden.
Amazing days.......

Even weg........

Na een weekend dat wel heel speciaal was, heb ik nu weer een paar bijzondere dagen in het vooruitzicht.
Morgen gaan mijn liefvriendje en ik er samen een paar dagen tussenuit.......
Als ik bij hem ben voelt het altijd al alsof ik op vakantie ben, maar nu gaan we dus echt op vakantie, we gaan een paar dagen naar een leuk hotelletje in het Belgische. Na een heel drukke periode was mijn liefvriendje erg toe aan 'even niets', lekker weg van alles en iedereen, en het idee om samen te gaan was zo geboren.
Mijn lief vond het prima dat ik wat langer dan een weekendje weg ging, zo ontzettend lief van hem, en zo bijzonder dat hij mij, ons, dit zo gunt !
En morgen is het dus zover, mijn liefvriendje moet 's ochtends nog werken en ook ik heb nog een afspraak, maar daarna vertrekken we.......wat een geweldig vooruitzicht, we hebben er allebei zo'n zin in !
Op de volgende blog is het dus weer even wachten.......ik ga eerst even een paar dagen helemaal in de ontspannen-en-genieten-modus......

Meet the family.......

Gisteren was weer zo'n heel bijzondere dag. Mijn liefvriendje kwam bij ons eten, om kennis te maken met de kids, en om te worden goedgekeurd door onze oudste natuurlijk (gniffel).......
Het was duidelijk dat zowel hij als mijn lief toch wel een beetje zenuwachtig waren, ikzelf had daar wat minder last van. Natuurlijk vond ik het ook spannend, het is toch wel een unieke situatie.
's Ochtends hadden mijn lief en ik onze twee andere kinderen ook ingelicht, op hun niveau natuurlijk, en wat hebben we ontzettend gelachen om de reactie van onze jongste spruit.
Toen mijn liefvriendje 's middags kwam, voelde het voor iedereen toch wel een beetje onwennig.
Tijdens het eten werd het allemaal wat meer ontspannen en we hebben erg gelachen met z'n allen.
Direct daarna moest ik al weg, ik had die avond een optreden en moest daar al vroeg aanwezig zijn. Eigenlijk heel jammer, en een beetje vreemd ook, maar goed, dat kon niet anders. Toen ik zowel mijn lief als mijn liefvriendje een zoen gaf toen ik vertrok, zag ik onze twee jongsten wel even kijken, maar ze leken het ook niet echt vreemd te vinden.

's Avonds had ik dus een optreden en mijn twee mannen kwamen samen kijken. Zo leuk is dat, dan sta je op een podium, je kijkt de zaal in en ziet dat je twee lieverds eensgezind naast elkaar naar je zitten te kijken.
Geeft echt wel een heel warm en fijn gevoel......dat het allemaal kan en zo goed loopt is geweldig.
Het was een drukke volgeplande avond, en ik heb mijn mannen niet erg veel gezien, maar zag wel dat ze het eigenlijk best wel gezellig hadden samen, zo gaaf !
Na afloop van het hele gebeuren zijn we lekker met z'n drietjes naar de plaatselijke kroeg gegaan en hebben daar nog gezellig wat gedronken (ik iets meer dan zij, maar vooruit.......). Zo leuk om te zien dat zij het goed kunnen vinden samen, mij proberen in de maling te nemen (ja alweer !), en al die liefde voelen is zo mooi......

Al met al met al was het een geweldige dag, voor zowel mijn lief als mijn liefvriendje voelde het goed, en ik vond het allemaal even geweldig, ik voelde me echt heel speciaal. Vanochtend natuurlijk ook nog even bij de kids gecheckt en ook zij vonden het heel gezellig en......onze oudste heeft mijn liefvriendje volledig goedgekeurd........

Een plus twee is drie

Wat een bijzondere avond was het ! Spannend, misschien een klein beetje onwennig in het begin, maar het voelde zo onwijs goed........
Gisteravond ben ik samen met mijn twee mannen uit eten geweest. Al een hele tijd geleden hadden we dit afgesproken, in eerste instantie op verzoek van mijn lief, die het, net als mijn liefvriendje, belangrijk vindt om van de ander te weten hoe hij er in staat en welke verwachtingen er zijn.
En gisteren was het dan zover. Ik was er al de hele dag mee bezig, was niet zenuwachtig, maar kon ook niet goed focussen. Ben zelfs wat eerder weggegaan van mijn werk.
Mijn lief ging vanuit zijn werk naar het restaurant, ik ging met de trein en mijn liefvriendje kwam me ophalen van het station, want hij was al in de stad.
Eenmaal met z'n drietjes in het restaurant was het toch wel heel even onwennig, want waar moest ik nu gaan zitten ? Aan een vierkante tafel kun je niet in het midden, ben dus eerst naast mijn lief gaan zitten en ben later van plek gewisseld en naast mijn liefvriendje neergeploft.
Er kwam eigenlijk al meteen een gesprek op gang, mijn twee mannen blijken het prima met elkaar te kunnen vinden ! Er is over van alles gesproken, van hele luchtige tot hele diepzinnige onderwerpen en natuurlijk ook over onze situatie, onze relaties. Heel mooi vond ik dat, om te zien hoe mijn beide lieverds in het gesprek opgingen en op elkaar reageerden. Aangenaam verrast was ik, dat mijn lief, die niet zo'n prater is en daar vaak ook onzeker in is, nu honderduit praatte, een teken dat hij zich op z'n gemak voelde.
Erg gelachen hebben we ook, kreeg op een gegeven moment zelfs de slappe lach, de mannen maakten er wel een beetje een sport van om mij in de maling te nemen.......tja dat is dan weer het risico.......gelukkig ben ik ook niet op mijn mondje gevallen.......

Wat me opviel was dat er geen ongemakkelijkheid voelbaar was, als die er al was, heb ik het niet opgemerkt. Voor mij was het enige ongemakkelijke aan de avond dat ik me met mijn houding niet zo goed raad wist. Wel in het gesprek, dat was hartstikke leuk, en voelde supergoed.
Dit lag meer op het praktische, fysieke vlak.
Normaal ben ik heel erg lichamelijk ingesteld, knuffelig, kruip graag tegen iemand aan. Nu was dat toch een beetje lastig, want ga ik lekker tegen mijn lief aanhangen, geef ik mijn liefvriendje af en toe een zoen ?
Moeilijk vond ik dat, en nee, dat heb ik dus ook niet gedaan. Ook bij het afscheid nemen was dat zo, heb even een snelle knuffel en een zoen gewisseld met mijn liefvriendje en dat was het dan.
Waarop mijn lief zei, toen we samen naar de auto liepen, je had best wel even wat langer met hem kunnen zoenen hoor.......

Een bijzondere avond, dat was het, en ik voel me helemaal zielsgelukkig met mijn twee geweldige mannen......

(......en helemaal bijzonder, vandaag vieren mijn lief en ik dat we 20 jaar getrouwd zijn, en mijn liefvriendje en ik dat we 3 maanden samen zijn.......kan het nog mooier ?.......)

Update......

Zo langzamerhand weten steeds meer mensen van ons poly-leven, van mijn liefvriendje.
Mooie reacties komen er, eerlijke reacties vooral, en dat is erg prettig. Het is tenslotte geen 'gewoon' verhaal, en vertellen dat je naast je vaste relatie, nog een erg mooie relatie hebt,  is best wel lastig.
Want hoe de mensen om je heen gaan reageren, dat is toch elke keer weer afwachten en best spannend.
Tot nu toe gaat het allemaal heel voorspoedig, er zijn geen afwijzende of negatieve reacties, wel onbegrip, maar dat mag ook, natuurlijk. Vragen komen er ook, daar zijn we blij mee en die proberen we zo goed mogelijk te beantwoorden.
Voor ons is het belangrijk dat de mensen die dicht bij ons staan er van weten, nog belangrijker is dat wij het ze zelf vertellen, zodat ze het niet per ongeluk van iemand anders horen.
Het voelt in ieder geval goed om er open en eerlijk over te zijn.

Morgen is ook weer een bijzondere dag, want morgenavond gaan mijn lief, mijn liefvriendje en ik met z'n drietjes uit eten, heel erg leuk en ook best wel een beetje spannend.........

Blij omdat........

Even vertellen waarom ik zo blij ben :

• omdat mijn liefvriendje toch bij een voor mij hele belangrijke gebeurtenis kan zijn (yes yes yes !!)
• omdat ik morgenavond weer een avondje met hem samen kan zijn
• omdat er geen negatieve reactie is gekomen van voor mij belangrijke mensen op ons poly-verhaal
• omdat onze oudste vanochtend zo leuk reageerde toen ik haar vertelde dat en waarom ik morgen naar mijn liefvriendje ga 
• omdat mijn lief me zo goed begrijpt
• omdat ik het gevoel heb dat het allemaal goed komt
• omdat er zoveel leuke dingen gaan gebeuren
• omdat ik zo geniet van al die liefde...........
• omdat.......is ook niet zo belangrijk, ik ben gewoon hartstikke blij !!

Hoge pieken, diepe dalen......klimmen Diva !!

Pfffff, wat kan een mens het zichzelf toch moeilijk maken zeg. Vooral ik.......
Afgelopen weekend heb ik het helemaal geweldig gehad met mijn liefvriendje, nou ja, dat heeft iedereen kunnen lezen.
En vandaag sloeg die eeuwige en ontzettend lastige twijfel en onzekerheid weer toe.
Het begon er al mee dat mijn lief ook niet helemaal blij was, na mijn terugkomst. Hij zat niet goed in zijn vel, had ook last van onzekere en dubbele gevoelens over alles en we hadden eigenlijk geen tijd gehad om even rustig met elkaar te praten. Voor allebei niet fijn dus. Gelukkig hebben er toch over kunnen praten vandaag, was wel heel fijn, en ook heel nodig.
Mijn hoofd ging vandaag weer compleet in de 'denkmodus', dus het bleef allemaal maar malen. Niet fijn als je ook nog moet werken en allerlei andere dingen wilt doen.
Wat er zich dan in mijn hoofd afspeelt ? Wat niet, kun je beter vragen.
Laten we het er op houden dat ik bang ben om te verliezen wat ik heb, dat heb ik al eerder omschreven geloof ik. Door mijn onzekerheid heb ik het idee niet leuk en spannend genoeg te zijn, voornamelijk in vergelijking met anderen, en als dat eenmaal in de kop zit, zit het niet in de kont, zoals men hier zegt.
Twijfels over jezelf, vooral met betrekking tot je liefdes, zijn extreem vervelend. Het maakt dat je niet voluit kunt genieten van wat je hebt, je ziet overal beren op de weg, er stormen allerlei doem-scenario's door je hoofd, wat als......?, wat als........?
Vanavond had ik hierover weer een gesprek met mijn liefvriendje, ook hij kent mijn onzekerheid en twijfels, en we hebben het er al vaker over gehad.
En rationeel weet ik het ook allemaal wel, dat ik me moet richten op wat ik heb en de wat als.......? vragen moet negeren. Maar de emotie werkt er niet zo goed aan mee.
Als twijfels zo verankerd zitten, is het erg lastig ze los te wrikken. Je doet je best, maar het gaat echt maar heel langzaam, beetje bij beetje, het proces van dat los zien te krijgen kan erg lang duren.
Ik hoop ook echt dat het me gaat lukken, want ik baal enorm dat ik dit allemaal voel.
Maar ik weet me gelukkig gesteund door mijn twee lieve mannen, die me helpen waar ze kunnen, me af en toe een peptalk geven en soms een broodnodige schop onder mijn kont........

Een bijzonder weekend

Zaterdagavond ben ik weer thuis gekomen na 3 heerlijke dagen met mijn liefvriendje.
Het was de eerste keer dat we zoveel tijd hadden samen. En wat hebben we daarvan genoten !
Donderdag was ik al vroeg op weg, met een tas vol broodjes en lekkere dingen want we hadden afgesproken dat ik voor het ontbijt zou zorgen.
Heel gezellig was het, om zo 's ochtends samen in bed te ontbijten, dat doen we anders ook wel, maar op deze manier was het toch wel heel leuk.
De hele dag hebben we gewoon gedaan waar we zin in hadden, er moest in ieder geval iets heel belangrijks worden geregeld en dat is gelukt (yes !), we hebben lekker lang in bed gelegen, gekletst, gelachen, samen ergens koffie gedronken en ook nog maar even gezorgd dat we 's avonds iets te eten zouden hebben, van alleen van de liefde leven krijg je op een gegeven moment toch trek.
De avond was heel bijzonder, we zijn erg geinteresseerd in tantra en hadden een afspraak voor een eerste kennismaking hiermee. Het is ons heel goed bevallen, we hebben een erg verrassende en fijne avond gehad en het staat vast dat we hiermee verder gaan.
Vrijdag stond gepland als shop-dag, maar als je het zo fijn samen hebt, en mooie gesprekken zich vormen, wil het nog wel eens heel laat worden, voordat je eindelijk aanstalten maakt te vertrekken. Nou ja, ook niet erg, van shoppen kwam dus niet zo heel veel meer, die winkels gaan ook zo vroeg dicht, maar het was wel leuk.
We zijn  lekker gaan eten bij een erg luidruchtige Italiaan. Daarna, hoewel we eerder het idee hadden uit te gaan, zijn we toch maar naar huis gegaan om film te kijken en lekker samen op de bank te hangen.
En zoals het bij ons altijd gaat, de mooiste gesprekken komen op de gekste tijdstippen, en het werd weer heel erg laat. Ik was erg emotioneel die dag, had 's ochtend al een flinke huilbui gehad, alle emoties van de afgelopen tijd moesten er blijkbaar even uit, en samen praten is dan heel erg fijn. We hebben sowieso erg veel dingen besproken, soms is dat gewoon nodig, en dat is goed.
Zaterdag was ook weer zo'n dag van we zien wel, als we het maar fijn hebben. Het leukste was wel dat we een hotelletje hebben geboekt. Ja, echt waar, we gaan er eind oktober samen een paar dagen op uit. Toen we hadden geboekt, konden we elkaar niet meer aankijken zonder te gaan lachen, het idee dat wij samen op vakantie gaan is zo geweldig leuk, dat hadden we een paar maanden geleden echt niet kunnen bedenken.

Het gevoel dat deze dagen centraal stond, kan ik bijna niet beschrijven. Zoveel liefde, zulke mooie gesprekken, zoveel tijd voor elkaar, zoveel emoties, zoveel verbondenheid. Zoals mijn liefvriendje en ik dan tegen elkaar zeggen, het is gewoon bijna belachelijk, zoveel geluk. Genieten met een grote G dus.
Het allermooiste van alles vind ik het feit dat het allemaal kan. Dat mijn lief thuis de honneurs waarneemt, zorgt dat alles op rolletjes blijft lopen, dat hij er dan is voor de kinderen en bovenal, dat hij het mij en mijn liefvriendje zo gunt. Ik ben daar zo geweldig blij mee, voel me er ook best wel een beetje schuldig over, maar word erg geraakt door de liefde die hieruit spreekt.
Ik geniet zo enorm van al die liefde van mijn twee mannen, het is gewoon bijna belachelijk.........