Druk en divers

Druk, gezellig, emotioneel, muzikaal, hartverwarmend… Dit en meer waren de ingrediënten van het afgelopen weekend. Een weekend waarin in ieder geval muziek drie dagen centraal stond, maar ook samen zijn, familie en gemengde gevoelens een rol speelden.

Op vrijdagavond hadden we weer een gezellig avondje met z’n drieën gepland. Samen met mijn lief en mijn liefvriendje ben ik naar het theater geweest voor een leuke muziekavond. De kwaliteit was niet helemaal wat we ervan verwacht hadden, maar het was zeker de moeite waard, en erg gezellig…

De volgende ochtend was ik al weer vroeg wakker. Mijn liefvriendje, die was blijven slapen, moest al weer vroeg de deur uit in verband met een afspraak, dus ben ik ook vroeg opgestaan om nog even gezellig samen te kunnen ontbijten en koffie drinken. Samen met tweede ben ik boodschappen gaan doen, want mijn lief, die dat normaliter voor zijn rekening neemt, was al bijtijds de deur uit, en druk bezig met de voorbereidingen voor ’s avonds.    ’s Middags ben ik een paar uurtjes mijn bed ingedoken. Even rust, even slapen, want die avond stond er dus een optreden met mijn band op het programma. Zo langzaam aan ben ik aan het leren dat ik in zulke gevallen mijn energie goed moet doseren, en als het even kan, rust moet nemen om een beetje fit te zijn en om dat wat moet gebeuren, te kunnen doen.

Mijn lief was zo lief om voor het eten te zorgen, zodat ik alle tijd had om me af te vragen wat ik aan zou trekken, en me op te tutten. Hij ging al weer vroeg de deur uit, want hij zou de technische zaken voor ons optreden verzorgen. Wat later was ik ook op locatie, en daar was het al een gezellige boel. We begonnen met een salsa-workshop, en samen met één van mijn bandmaatjes heb ook ik mijn beste beentje voorgezet. Rechts achter, links voor, draaien met die heupen… We hebben erg gelachen om de dansleraar, die het heel erg leuk presenteerde.

Toen was het onze beurt. Ondanks wat problemen met het geluid, welke mijn lief prima heeft opgelost, ging het optreden erg goed. Het publiek was enthousiast, de dansvloer continu vol, en we hebben lekker gespeeld. Het feest was al vrij vroeg ten einde, en omdat ik de volgende dag een afspraak met mijn liefvriendje had, had ik in overleg met mijn lief besloten om meteen naar het optreden naar hem toe te gaan, en hem zo te verrassen met mijn wel heel vroege komst…

Hij was nog niet thuis, en het kon wel eens laat worden. Oei, dat was een domper. De volgende keer toch maar laten weten dat ik onderweg was, dan is het verrassingseffect wel een stuk minder, maar verloopt mijn planning in ieder geval beter. Uiteindelijk was hij er nog redelijk snel, maar het was weer erg laat voordat we gingen slapen, en met het verzetten van de klok naar zomertijd, was het al zo’n kort nachtje…

Zondagochtend waren we al vroeg wakker. Lui als wij beiden kunnen zijn, zijn we wel lekker blijven liggen. Mijn liefvriendje zorgde voor ontbijt op bed, en we hebben een lang en goed gesprek gevoerd. Mijn onzekerheid had de kop weer eens opgestoken, en er waren dingen die me dwars zaten en die ik aan hem kwijt wilde. Mijn liefvriendje en ik kunnen heel erg goed praten, over álles, maar soms gaat het moeizaam, dan verschillen we van mening, en lukt het me niet om mijn gevoel goed over te brengen. Dan wordt zo’n gesprek emotioneel. Dat is ook niet erg, want we komen er altijd wel uit, en het is dan erg fijn om in elkaars armen even na te sudderen…

De zondagmiddag was erg gezellig. Mijn liefvriendje’s broer heeft het familie-bandje weer opnieuw geformeerd, om mee te doen met het muziekproject voor kinderen met een beperking. Evenals vorig jaar vonden we het weer erg leuk om mee te doen. We hebben de hele middag gedrieën, lekker in het zonnetje, alle nummers die we gaan spelen goed bekeken, de structuren bepaald, en gekeken wat mogelijk was, zodat het ook voor de kinderen allemaal lekker overzichtelijk zou blijven. We hebben hard gewerkt en  alle nummers al een keer gespeeld en opgenomen zodat we ook thuis ermee aan de slag kunnen. 

Natuurlijk bleven we gezellig eten. Het was een dolle boel met de twee kleine neefjes. Toen ze naar bed moesten vroegen ze of ik mee naar boven wilde, om ze voor te lezen en met een dikke knuffel in bed te stoppen. Natuurlijk wilde ik dat ! Toen ze beiden in hun bedje lagen en we nog heel even zaten te kletsen, stelden mijn liefvriendje’s broer en schoonzus mij een vraag, die ik niet had verwacht, maar die me erg ontroerde. Ze vroegen namelijk of de kindjes mij voortaan ‘tante’ mochten noemen… Tot nu toe noemden ze me bij mijn voornaam, en dat was ook prima, maar het verwarmde mijn hart en maakte me heel blij dat ze graag wilden dat de kids 'tante' zouden zeggen… Zo’n heerlijk gevoel, om zo geaccepteerd te zijn door mijn liefvriendje’s familie. Ik hoorde er al helemaal bij, en dit maakt het extra speciaal. Natuurlijk zei ik volmondig ‘ja’ ! Zo leuk, om tante te mogen zijn van de kleine mannen ! Een echte ere-titel !

Het was al laat toen mijn liefvriendje en ik thuiskwamen, waar we snel onze spullen hebben ingepakt, nog even de tijd voor elkaar hebben genomen en toen beiden een andere richting zijn opgereden, ik naar huis, en hij naar zijn buitenhuis. Het weekend zat er weer op ! We zien elkaar snel weer, want volgend weekend is een van te voren gepland, en deze keer weer eens een lang weekend van ons samen. Maar eerst een drukke week voor de boeg ! En eens heel goed nadenken over van alles ...