Vakantie ?

Voor mijn kids is het al zover. Derde heeft zijn diploma opgehaald, jongste heeft zijn schooljaar afgesloten met een gezellig dagje Efteling, dus hun vakantie is een feit. Oudste en tweede zijn bezig met de voorbereidingen voor het volgende studiejaar, maar hoeven nu eigenlijk ook niets. En ik ? Tja, hebben moeders überhaupt vakantie ?

Deze moeder niet. Soms wordt er wel eens gekscherend tegen me gezegd, dat ik als thuismoeder altijd vakantie heb. Niets is minder waar... Het huishouden gaat altijd door. Natuurlijk kun je best een dagje (of twee of drie) spijbelen, maar dan heb je het daarna nog veel drukker. Niet handig dus. In mijn geval gaat het geregel en alle verplichtingen ook onvermoeibaar door. Ik kan geen vrije dagen opnemen van alles wat nu moet. Gelukkig ben ik een maandje vrijgesteld van mijn sollicitatieplicht, toen mijn case-manager zag dat het toch allemaal wel wat veel werd... Dat gaf al een heleboel rust !

Maar vakantie ? Nee, dat heb ik niet. Nog niet. Dat is pas in augustus, als ik samen met mijn twee jongste kids en met mijn liefvriendje en zijn kids er een weekje tussenuit ga. Dan heb ík vakantie. Lekker doen waar we zin in hebben (of juist niet doen waar we geen zin in hebben), luieren, gezellige en leuke dingen doen... ik kijk er erg naar uit ! Tot die tijd bikkel ik gewoon door. Natuurlijk neem ik mijn momenten en doe ik gezellige dingen, echt wel ! Maar écht vakantie... dáár moet ik nog even op wachten ! Gelukkig is voorpret óók heel leuk...

Een koninklijk feest !

Ik voelde me net Koningin Maxima afgelopen zaterdag... Met mijn liefvriendje als dappere ridder aan mijn zijde mocht ik aantreden op het verjaardagsfeest van oudste, geheel in de stijl van het door haar gekozen koninklijk thema. Ik was even de moeder van een echte prinses !

Het huis was zaterdag een paleis, de gasten allemaal van koninklijke bloede en de Birthday Princess herself leek zo weggelopen uit een sprookjesboek. Wat kun je als moeder dan anders doen dan een chique jurk aantrekken, een kroon op je hoofd zetten en de paleistuin beschikbaar stellen voor een Royal Party ? Dat bedoel ik ! Alle gasten hadden zich in vorstelijke gewaden gehuld, sommigen kwamen zelfs te paard en het thema was tot in alle details doorgevoerd. Die oudste van mij heeft wel heel originele ideeën...

We waren allemaal onderdeel van het feest. Oudste's vriendje was tot Prins Schatje gebombardeerd. Mijn dappere ridder was behalve ridder ook nog boodschappen-, spullen-wegbreng- en gasten-ophaaldienst, ondergetekende de koningin ontving gasten, was facilitair goed bezig en kookte een grote pan soep, derde was de hoffotograaf en jongste was een hiphop-prins (die 's nachts, zoals het een moderne prins past, door koningin en ridder nog even naar McDonalds werd vervoerd...). Tweede was overdag elders al Mega Mindy geweest (...) en zorgde 's avonds als hof DJ voor het vermaak van de hoge gasten. Even dreigden regenbuien het buitenfeest in het water te laten vallen, maar gelukkig dreven ze over en konden alle gasten, na even in de majesteitelijke woonkamer te hebben geschuild, het feest buiten weer hervatten. Een superfeest was het !

The day after hebben we met z'n allen opgeruimd en konden de rest van de dag bijkomen. Lui op de bank, film kijken en vooral heel rustig aan doen, zo zag onze zondag er uit. Heerlijk, daar waren we ook wel aan toe. Het was een drukke en hectische week geweest en na ook nog zo'n drukke zaterdag waren we allemaal wel toe aan een dagje niets.

Koninklijk... zo mag dit weekend best genoemd worden. Nu is het weer maandag, liggen alle kroontjes en tiara's weer in de kluis, is het paleis weer een gewoon woonhuis en moet de koningin weer gewoon aan de was en de poets. Helaas... *grinnik*

Even zeuren en weer verder

Het begint me aardig de keel uit te hangen, al dat geregel. Dat is nog niet eens het ergste eigenlijk, maar al het gedoe er om heen begint me tegen te staan. Steeds weer moeten wachten op een reactie, medewerking die je zo hard nodig hebt niet of te laat krijgen. Ben er echt wel klaar mee. Ik wil het afsluiten, zodat ik verder kan. Helaas zit dat er nog niet in.

Ik werk keihard om het allemaal zo goed mogelijk te doen. Zo jammer dat het gewenste resultaat dan uitblijft... Ik word er nogal recalcitrant van. Dan doe je zó je best en schiet het nog niet op. Grrrrrr ! Maar ja, het bijltje er bij neer gooien kan niet, want dan kom ik helemáál nergens. Dus tel ik tot 100 (tot 10 volstaat echt niet meer) en ga weer door. Er zit niets anders op.

Gisteren zei een lieve vriendin me dat ik mijn boosheid moet loslaten, omdat ik het mezelf zo niet makkelijker maak. En ze heeft gelijk. Maar het lukt me niet. Er zit zoveel boosheid en ergernis, blijkbaar al jaren, die er nu pas uit komt, dat ik die niet zomaar kan laten varen. Daar zal ik eerst iets mee moeten doen. Ook daar ben ik hard mee aan de slag, maar dat zal tijd kosten.

Druk dus, met heel veel. Niet alleen dat eindeloze regelen, ook het zoeken naar een baan en de verplichtingen die daarbij horen kost heel veel tijd.. Thuis gaat alles gewoon door. Er komen binnenkort veel andere regelzaken aan. Dus wanneer het stopt ? Ik heb geen idee. Ik hoop binnen afzienbare tijd. Dan is er weer tijd voor andere dingen, waar ik nu niet aan toe kom en die opzij moeten worden gezet ten gunste van de regeldingen.

Gelukkig zijn er ook veel leuke dingen hoor ! Gisteren had ik een heerlijke bijkletsmiddag met mijn alles-vriendin, vandaag een gezellige picknick-date en vanavond mag ik weer lekker gaan repeteren met mijn band. Thuis loopt het prima en de weekenden met mijn liefvriendje zijn altijd heerlijk, ook al gaat de drukte dan gewoon door. Ik wil ook niet klagen, maar ik ben er gewoon klaar mee. En soms is even zeuren best lekker. Dus bedankt voor het luisteren, ik ga weer snel aan de slag !!

Zó trots !!

Hoera ! Derde is geslaagd ! Met een prachtige cijferlijst heeft ie z'n VMBO-T diploma binnen ! Vanwege de examenfraude duurde het wachten op de uitslag een dagje langer, maar eindelijk was daar afgelopen donderdagochtend, een uurtje eerder nog dan verwacht, het verlossende telefoontje !

Tjonge, wat ben ik enorm trots op hem. Want ondanks alle drukte, stress en onrust omtrent de scheiding, de moeilijke tijd die vooraf ging aan het moment van daadwerkelijk niet meer samenwonen, alle spanningen, verdriet en al die emoties, heeft hij het toch maar even gedaan. Wat een geweldige prestatie !

Apetrots ben ik op mijn derde. In zo'n hectische periode zó'n resulaat behalen. Petje af !

(Ze doen het zo goed, mijn kids ! Het is enorm gezellig thuis, ze helpen me waar ze kunnen, gaan goed om met de financiële 'aderlating' en tonen zich erg betrokken bij ons gezin. De nieuwe situatie is zeker niet gemakkelijk en ik ben heel trots op hoe ze het allemaal oppikken. Het zijn kanjers ! ♡ ♡ ♡ ♡ )

Over de streep

Gisteravond zat ik, samen met oudste, huilend op de bank. We keken samen naar 'Over de streep'. Een elke keer weer indrukwekkend programma, waarin jongeren hun klasgenoten met de beginzin 'als je me echt zou kennen zou je weten dat....' vertellen hoe hun leven er uit ziet, waar ze bang voor zijn en wat ze hebben meegemaakt. En dat is vaak nogal wat. Heftige dingen waar anderen geen weet van hebben, worden vaak voor het eerst gedeeld. Het programma heeft als opzet pesten tegen te gaan, respect voor elkaar te bewerkstelligen, elkaar beter te leren kennen zonder oordelen en elkaar daardoor meer tot steun te kunnen zijn. En dat lukt op deze manier erg goed, gezien de evaluatie achteraf.

Verderop in het programma wordt de groep aan één kant van een zaal geplaatst. In het midden van de zaal loopt een dikke streep. De presentator noemt een levenservaring, gebeurtenis of situatie en diegene die dit, zelf of in de directe omgeving, meemaakt steekt over, gaat over de streep, terwijl de anderen hun respect betuigen met een handgebaar.
Dit stuk van het programma maakt bij mij altijd veel los. Het grote leed dat veel jongeren met zich meetorsen zorgt voor tranen. Zien dat het er ook zo véél zijn is schokkend. De moed die ze hebben óm over die streep te gaan... ze zijn zo dapper... Diep respect !

Maar ik denk ook na over hoe vaak mijn eigen kinderen die streep zouden oversteken. Hoeveel hebben zij meegemaakt, dat zou maken dat ook zij er over heen zouden gaan ? Ik weet van een aantal gegeven voorbeelden dat ze gelukkig gewoon zouden kunnen blijven staan. Maar je weet niet alles van je kids. Je kunt ook niet in die koppies kijken. Want al hebben ze iets misschien niet zelf meegemaakt, wellicht wel in hun vriendenkring. Of ze hebben zich over bepaalde dingen zo naar gevoeld, dat ze wél gaan oversteken.

Ik hoop van harte dat ze heel vaak kunnen blijven staan. Dat de nare situaties die worden geschetst, niet op hen, of hun vrienden, van toepassing zijn. Dat ze gelukkig zijn, zonder al te pijnlijke, moeilijke en schokkende zaken. Ik weet ook dat er zeker dingen zijn waar ze mee zitten, die lastig zijn, die voor verdriet zorgen. Als ouder doe je alles om ze voor verdriet te behoeden. Het lukt alleen niet altijd... een ouder is ook maar een mens en het leven is niet altijd makkelijk. Maar hopen en wensen dat zij niet over die streep hoeven gaan, dat doe ik zeker !! Net zoals ik dat wens voor al die jongeren die ik, met de tranen over mijn wangen stromend, dat in elk programma wel zie doen...

Opgeruimd staat netjes !

Tjonge jonge, wat een enorme berg troep hebben mijn liefvriendje en ik afgelopen weekend afgevoerd. Ruim 20 jaar opgespaarde rotzooi hebben we naar de vuilstort gebracht. Twee aanhangwagens vol hebben we geloosd. En dat kwam alleen nog maar uit de schuur en de tuin...

Al jaren was het me een doorn in het oog. Al die planken, stenen, tegels, halflege verfbussen en nog veel meer troep die niet mochten worden weggegooid, want 'misschien is het nog te gebruiken'... Buiten dat ik me er enorm aan ergerde, zag het er natuurlijk ook niet uit en slokte het een heleboel ruimte op. Ruimte, die er nu weer is, en weer normaal benut kan worden. Zo fijn !

Het was hard werken en veel sjouwen, maar de klus is geklaard. Alle troep is weg ! Vandaag ga ik de boel verder opruimen, want dat was er niet meer van gekomen. We hadden tenslotte ook nog wel iets anders te doen dit weekend ! Een leuk optreden met mijn band op zaterdagavond bijvoorbeeld. Zo grappig, terwijl ik stond te zingen ging mijn liefvriendje even terug naar huis en ging samen met jongste een rondje McDonalds doen... voor allebei een feestje !

Zondag hadden we een heel gezellig verjaardagsfeestje bij dierbare vrienden. Mijn liefvriendje kende hen al wel, van feestjes bij mij thuis, maar ging gisteren voor het eerst mee naar hen. Zo leuk, om tegenwoordig overal sámen uitgenodigd te worden ! Het was heel gezellig en ik ben heel blij met mijn lieve vrienden, die zo liefdevol omgaan met deze voor hen toch wel vreemde situatie...

Het was een weekend van hard werken en veel gezelligheid. Weer een stapje verder. Weer meer ruimte voor dat nieuwe begin, waarmee ik zo hard aan het werk ben. Ik zal nog veel puin moeten ruimen, in meerdere opzichten, voor ik écht mijn eigen ding kan gaan doen. Voor alle hulp die ik daarbij krijg, met name van mijn liefvriendje, ben ik heel erg dankbaar. En ik durf best hardop te zeggen dat ik goed op weg ben ! *zichzelf een klein schouderklopje geeft*

Eindelijk zomer !

En ineens is het dan toch nog mooi weer ! Heerlijk, die zon ! De zomerjurkjes kunnen weer uit de kast. Eindelijk !

In de tuin staat alles in bloei, de ene clematis na de andere tovert prachtige bloemen tevoorschijn. De kamperfoelie laat ook voorzichtig al wat bloemen zien en ik ben aan het bedenken welke kleur waterlelie ik straks in mijn plantenvijvertje wil. De klimhortensia gaat zo hard dat ik er echt de snoeischaar langs moet halen, hij wordt echt te groot nu.

Mooi, hoe alles reageert op de zon. Ook wij mensen. Iedereen is weer buiten, men zit en werkt in de tuin, loopt zonder jas en op slippers, en ik zie ineens weer een heleboel lachende, opgewekte gezichten. Die zon werkt ook heel positief op ons humeur !

Zomer dus ! Yes ! Beetje jammer dat ik juist nu ziek ben... Maar ziek zijn en weer beter worden kan ook heel goed buiten, onderuit in een lekkere tuinstoel, met een kopje thee en een goed boek binnen handbereik. Laat de zon haar werk maar doen ! Zullen we afspreken dat dit tot november zo blijft ? *hoopvol kijkt* ㋡

Weekend...

Een weekend vol liefde
Aandacht voor elkaar
Een weekend lang genieten
En dan is de week weer daar

Van alles moet geregeld
Van alles moet gedaan
Nog 5 nachtjes slapen
Het weekend komt er weer aan

Drukte, rennen, draven
Van alles dat nu moet
Gedachten aan het weekend
Zo lief, zo mooi, zo goed

Gelukkig vliegen weken
Gaat tijd heel snel voorbij
Het is weer bijna weekend
Dan ben jij weer bij mij