Between years....

Op de vooravond van het nieuwe jaar blik ik, zoals zovelen, terug op het afgelopen jaar. Een mooi jaar was het. Moeilijk soms ook, maar vooral mooi ! Dit jaar heeft me laten zien dat ik een goede keus heb gemaakt. Dat ik het prima alleen, met de kids, kan redden. Dat ik alles kan bereiken wat ik wil en nodig heb, als ik er hard voor werk. Dat heb ik vooral gedaan het afgelopen jaar, hard werken.... Maar het heeft z'n vruchten dubbel en dwars afgeworpen ! YES !

Het afgelopen jaar was er ook één van verandering. Al een beetje gewend, na al een groot deel van 2013 alleen de boel draaiende te hebben gehouden, maar nog steeds met de onzekerheid van wel of geen baan, kwam in februari het goede nieuws dat ik een báán had ! Nu, aan het eind van een jaar dat werk-technisch toch nog onzeker was door alle korte contractsverlengingen, ben ik het voor het héle komende jaar verzekerd van mijn baan. Dat jaarcontract ís er ! En ik ben helemaal gewend aan de nieuwe routine van dagelijks de deur uit moeten om te werken, net als de kinderen trouwens. Alles loopt goed en dat geeft rust.

We hadden een fijn jaar, met veel gezellige en mooie momenten. Een leuke vakantie, natuurlijk de Zwarte Cross (komend jaar gaan we weer !), gezellige verjaardagsfeestjes thuis en bij familie en vrienden, fijne tijden met lieve vrienden, ontmoetingen met zoveel lieve mensen. Met de kids gaat het goed, zoals ik al vermeldde. Die zijn helemaal gewend aan alle nieuwe dingen. Ze doen het goed op school en werk, zijn vrolijk en opgewekt en ik ben apetrots op allemaal.


Veranderingen in de liefde waren er ook. Nog steeds zijn mijn liefvriendje en ik heel gelukkig met elkaar. Dat is niet veranderd, de liefde is zelfs alleen maar intenser en sterker geworden. Onze relatie an sich is daarentegen wel veranderd. We hebben best moeten zoeken naar een nieuwe modus. Immers, in een veranderende situatie moet je mee bewegen. Want zoals het was, is het niet meer, er is te veel veranderd. Ik vond dat best moeilijk. Maar die modus hebben we in de loop van het jaar samen kunnen vinden.
Gelukkig wel !

We kijken dus ook samen uit naar een prachtig nieuw jaar. Met, wie weet, nog meer veranderingen. De plannen zijn er. Nu nog uitvoeren, maar dat komt wel. Stap voor stap, beetje bij beetje. Je kunt tenslotte niet alles tegelijk. Dat het iedereen goed gaat, en ieders gezondheid is het allerbelangrijkste. Andere dingen zijn bijzaak. Ook belangrijk, maar ze komen niet op de eerste plaats.

2015. Het is bijna zover. Vanavond vieren we de jaarwisseling. Lekker thuis, met een deel van de kinderen om ons heen. Om 12 uur gaan we met z'n allen toasten op een heel nieuw jaar.





Een jaar waarin we weer volop gaan genieten van alle liefde, vriendschap en warmte die ons ook het afgelopen jaar ten deel is gevallen. Een jaar waarin we hopelijk allemaal gezond blijven, voor zover dat bij ons mogelijk is.
Een jaar waarin we vooruit kijken naar, en bouwen aan de toekomst. Een jaar om van te genieten, te vieren en vooral te léven. 

Gelukkig nieuwjaar allemaal !  ❤

Happy Holidays

De kerst zit er al weer op. Nog een paar dagen, en dan begint het nieuwe jaar. Time flies....
Zeker als je vakantie hebt. Ik moet zeggen, ik geniet enorm van twee weken niet te hoeven werken. De eerste paar dagen moest ik er erg aan wennen, niet in alle vroegte op weg te hoeven om mijn werk te gaan doen, maar dat wende gelukkig heel snel ! Nu is er al een week om en ben ik erg blij dat ik nóg een weekje vrij ben.

De feestdagen waren heerlijk. Eerste Kerstdag hebben we lekker thuis met mijn kids, minus één schoonzoon, gevierd. Iedereen had een onderdeel van het kerstdiner gemaakt, en het was erg gezellig. Samen brunchen, spelletjes doen, koken en dineren, smullen van lekkere hapjes en vooral veel lachen. Méér dan genieten was het. Tweede Kerstdag vierden we, traditie getrouw, met mijn schoonfamilie en een mix van onze beider kinderen. Ook dat was een erg gezellige dag, en ook die dag hebben we heerlijk gegeten en het erg fijn gehad met elkaar.

Nu staat de jaarwisseling voor de deur. Die gaan we lekker thuis doorbrengen. Met een jonge kat, waarvan we niet weten hoe die zal reageren op het vuurwerk, durf ik het niet aan weg te gaan. Hoeft ook niet. We zijn graag thuis. Ook dat wordt vast een heel gezellige avond.

De aankomende week ga ik ook gebruiken om wat achterstallige klusjes te klaren. Lekker opruimen, wat poetsen, nog wat dingen regelen. Een beetje rondrommelen in huis. Taxi spelen voor de jongens, die hun bestelde vuurwerk moeten ophalen. Ver weg gaan zit er niet in. Na de sneeuw van afgelopen weekend en de daaropvolgende spiegelgladde wegen mijd ik autorijden zo veel mogelijk. Ik baalde al dat mijn liefvriendje gewoon naar zijn werk moest vanochtend, als ik het journaal mag geloven is het ernstig glad, en dus aardig gevaarlijk op de weg. Het liefst hield ik iedereen gewoon binnen, maar helaas, dat kan niet altijd.

Ik kom mijn laatste week vakantie wel door. Vanaf volgende week mag ik er weer vol tegen aan. Ook weer een fijn vooruitzicht. Ik weet me immers het hele komende jaar verzekerd van mijn baan, en dat geeft veel rust. Buiten dat heb ik gewoon een leuke baan ! Prima dus, om straks weer te moeten gaan werken ! Maar eerst nog genieten van mijn laatste week vakantie. Gaat zeker prima lukken !

Blauw

Afgelopen donderdagochtend, tegen half zeven. Net wakker. Eigenlijk geen zin om op te staan. Met een diepe zucht toch er maar uit gegaan. Badjas aan. Slippers aan. Richting badkamer. En toen....
Ik weet nog dat ik op de eerste trede wilde stappen, maar ineens, holderdebolder, was ik beneden. Ik had gewoon de hele trap overgeslagen. Met een bons kwam ik onder aan de trap op mijn achterwerk terecht. Gelukkig kan dat tegen een stootje... De mannen lagen nog te slapen en schrokken zich een ongeluk, en even stonden ze allemaal wat verbouwereerd te kijken. En ik ? Ik was te geschrokken om ook maar iets te denken. Ik wist niet eens hoe ik overeind moest komen, want jemig, wat deed alles pijn !

Met hulp ben ik overeind gekomen en heb voorzichtig de schade opgenomen. Eén ontvelde enkel, inclusief opgerekte enkelband, één pijnlijke elleboog, of liever gezegd een hele arm, een pijnlijke hand, twee dikke bulten op mijn hoofd, meteen al twee enorme blauwe plekken op m'n kont en één heel pijnlijke rug. Dat viel nog mee dus. Dacht ik.

Eenmaal een beetje bijgekomen ben ik heeeeel voorzichtig naar beneden gegaan. Eerst maar eens een kopje thee. Zo'n val heeft wel impact, ik zat aardig te trillen. Hier en daar begonnen steeds meer plekken pijn te doen en mijn arm begon ook al aardig te kleuren. Die dag heb ik maar thuisgewerkt. Ik strompelde als een oud vrouwtje door het huis, dus naar kantoor gaan was geen goed idee.

Gelukkig had ik vrijdag een dagje vrij, en die dag heb ik deels liggend, zittend en hangend voor de tv doorgebracht. Toen deed echt álles zeer. Au ! Het weekend stond in het teken van de kerstboom, en dit jaar heb ik voor het eerst niet zelf de lampjes er in gedaan. Het ging gewoon niet. Gelukkig was mijn liefvriendje zo lief om de honneurs waar te nemen en heeft jongste met de rest geholpen. Het avondje theater op zaterdag was super leuk, maar als je niet lekker kunt zitten is het toch minder.

Zondag had ik een afspraak. In mijn functie als vrijwilliger zou ik mee gaan helpen bij een presentatie en een kerstactie. Gelukkig hoefde ik daarbij niet te sjouwen, ik kon het heel rustig aan doen, dus ik ben gewoon gegaan. Maar 's avonds moest ik boeten voor het toch van alles willen doen... Tjonge. Wat had ik een pijn. Vooral in mijn rug. Het leek met de minuut erger te worden.

Verstandig als ik ben ben ik dus vanochtend maar even naar de huisarts gegaan. Die schrok van de blauwe plekken. Nou ja, blauw, op sommige plekken vertoon ik alle kleuren van de regenboog, andere zijn bijna zwart. Maar dat geneest wel weer. Mijn rug baarde me meer zorgen. Gelukkig kon de huisarts me geruststellen, er was niets gebroken. Door de klap waren niet alleen mijn onderste ribben gekneusd, maar ook de hele borstwand en het borstbeen. Geen wonder dat het zo'n pijn deed !
Omdat ik fibromyalgie heb, vangen mijn spieren niets op. Daardoor is het allemaal extra pijnlijk en zal het genezingsproces langer duren. En door die val verergeren de fibro-klachten. Tuurlijk. Kan er ook nog wel bij. Rusten en niets forceren is nu de boodschap.

Vandaag heb ik dus nog maar een dagje thuisgewerkt. Morgen probeer ik weer naar kantoor te gaan. Vanaf volgende week heb ik lekker twee weken vakantie. Nu maar hopen dat ik die weer een beetje soepel en minder blauw in kan gaan. Ach ja... Laten we er maar het beste van hopen enne... mooi blauw is gelukkig niet lelijk *grinnik*

Sinterkerst

Ik vind het altijd een fijne periode, die decembermaand. Ondanks de stress om alle kadootjes en gedichten op tijd op de juiste plek weten te krijgen, geniet ik met volle teugen van zowel het Sinterklaasfeest als de, weer andere stress met zich meebrengende, Kerstdagen.

Het Sinterklaasfeest was dit jaar méér dan geslaagd. Eerst met mijn familie, op mijn moeders verjaardag op 5 december, gezellig gegeten en kadootjes uitgepakt. Toen naar huis, om het feest met mijn kids en liefvriendje uitbundig te vieren, inclusief zang en dans. Iedereen had zo enorm zijn/haar best gedaan om originele kadootjes te zoeken en creatieve gedichten te schrijven. Het was een topavond !

Gisteren vierden we het feest bij mijn liefvriendje's familie en ook daar hebben we er een dolle boel van gemaakt. Het feest vieren met kleine gelovigen is zo leuk. Die verraste en verbaasde koppies zijn ontbetaalbaar. Tijdens de avond, toen we met de 'groten' een hilarisch spel speelden, hebben we zó ontzettend gelachen. Het was super gezellig en we waren pas heel laat thuis.

Juist dat laatste feestje gaf mij een extra warm gevoel. Mijn jongste kind deed namelijk ook mee en het was alsof hij er altijd al bij was geweest. Mijn kids zijn, net als ik nog niet zo heel lang geleden, met open armen door mijn schoonfamilie ontvangen en horen er helemaal bij. Wat een verademing om te ervaren dat je kids er gewoon mogen zijn, leuk gevonden worden en er helemaal bij horen. Fijn om te voelen dat het ook zó kan !

Dat warme gevoel hoort ook echt bij de decembermaand. Natuurlijk ben ik me altijd bewust van hoe gelukkig ik ben, en hoe blij ik mag zijn met alles wat ik heb en heb bereikt. Maar op één of andere manier lijkt het of dat in die speciale feestmaand allemaal net een beetje helderder en duidelijk op je netvlies staat. Dat geluksgevoel lijkt dan nog warmer en dieper. Tegelijkertijd realiseer ik me, en dat doe ik altijd wel, maar juist nu nog wat meer, dat niet iedereen in dezelfde gelukkige omstandigheden verkeert als ik. Dat grijpt me, juist in deze periode, extra aan. Gek he, wat die feestdagen allemaal met je kunnen doen...

De periode die er nu aan komt, tussen Sint en Kerst, is altijd druk. Sint is net weg, daar zijn we nogvan aan het bijkomen, de eerste kerstspullen komen te voorschijn, volgend weekend gaan we de boom zetten, we maken plannen voor het kerstdiner en het werk gaat ook gewoon door. Nog twee weken, want dan heb ik twee hele weken (!) vakantie. Wat een zaligheid !

Met dat in het vooruitzicht komen we die twee weken Sinterkerst wel door. Laten we vooral genieten van alle warmte en gezelligheid die deze tijd met zich mee brengt en onze harten laten uitgaan naar hen die dit niet zo kunnen of mogen ervaren. Fijne Sinterkerst !