Maar onze muziek past prima bij zulke tropische temperaturen en we beschouwden de zon dan ook als een kadootje.
Het is leuk om tijdens zo'n openbaar optreden weer te ervaren hoeveel trouwe fans we hebben. Natuurlijk zijn onze naasten, vrienden en bekenden altijd van de partij, maar ook steeds meer mensen buiten onze eigen kringen die ons eens hebben gehoord, komen terug. Fijn dat onze muziek en performance zo gewaardeerd worden. Gisteren was dat ook weer zo. We speelden op een jazz-festival in de stad en tegen aanvangstijd liep het plein waar we speelden aardig vol. Een aantal goede vrienden en bekenden mocht ik voordat we begonnen al begroeten. Dat doet goed, zoveel publiek dat speciaal voor jou komt. Dat speelt nóg fijner.
Het was een prima optreden. We gingen als een trein, speelden lekker losjes en ontspannen, hadden enorm veel plezier en kregen enthousiaste reacties van het publiek. Jammer dat er dan toch weer één minpuntje moest zijn. Dat je wederom respectloos en ongevraagd geconfronteerd wordt met het ego van een ander. Dat het wéér niet jouw eigen ding mocht zijn. Dat er wéér meegelift werd op jouw succes en sociale leven. En dat terwijl je al heel vaak hebt aangegeven dat je dit soort acties enorm naar vindt, omdat je niet het gevoel hebt dat je je eigen leven mag leiden. Respectloos en aanmatigend gedrag, puur om dwars te liggen, waar ik bijna letterlijk misselijk van wordt.
Ik had kunnen weten dat het zou gebeuren. Wat ik wil, wens of kenbaar maak is niet belangrijk en wordt gewoon met voeten getreden. Blijkbaar heb ik een bordje op mijn hoofd waarop staat: 'voor mij hoef je totaal geen respect te hebben'. Tenminste, iemand denkt dat bordje te zien en handelt er naar. Maar weet je, op het moment dat ik het zag gebeuren, stond ik vanuit mijn hart te zingen. Te doen wat ik leuk vind en waar mensen speciaal voor komen. Ik keek naar wat er gebeurde en kon mijn grinniken haast niet onderdrukken. Enig gevoel van leedvermaak was me dus wel aan te rekenen. Want ik was niet degene die zichzelf uiteindelijk nogal belachelijk maakte.
Ik heb me niet van mijn stuk laten brengen. Dat was natuurlijk wel de opzet, maar helaas pindakaas, dat is mooi niet gelukt. Het hele optreden heb ik staan stralen en net gedaan of het er niet was. Uit mijn ooghoek zag ik van alles, maar kon er alleen maar om lachen. Het zei tenslotte helemaal niets over mij. Ik voelde me sterk en krachtig en was blij met de onvoorwaardelijke steun en liefde van hen die er speciaal voor mij waren. Dit was mijn podium, mijn moment ! Een moment dat ik zelf heb gerealiseerd en heb verdiend. En daar ben ik, net als op het daverende applaus dat ons na ieder nummer ten deel viel, best heel trots op !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten