Zulke bijzondere kids...

Ons familie-bandje, waar ik al eerder over heb geschreven, mocht ook dit jaar weer optreden met een aantal kids met een verstandelijke beperking. Mijn zwager geeft al jaren met heel veel liefde en engelengeduld gitaarles aan kinderen (of eigenlijk zijn het jong-volwassenen) die in een heel speciale instelling in zijn Belgische dorp wonen. Vier jaar geleden leek het ons leuk om hen met een échte band te laten optreden en zo is ons familie-bandje toen geboren.

Ook dit jaar zijn we een paar maanden geleden begonnen met repeteren. De jongelui kiezen zelf de nummers die ze willen spelen uit en mijn zwager zorgt dan dat ze voor hen speelbaar zijn. Dat is nog een hele toer want zulke bijzondere kids leren natuurlijk niet op de reguliere manier gitaar spelen. Mijn zwager heeft daar zo zijn eigen methodiek voor en die werkt perfect ! Wij repeteren de nummers van te voren zelf en gaan daarna een paar keer met hen aan de slag. Elke repetitie is al een feest. En een uitdaging, want de spanningsbogen zijn niet zo heel groot...Maar uiteindelijk komt het elke keer weer tot een meer dan geslaagd optreden.

Twee optreden hebben we gedaan. Eén op zondagmiddag, tijdens de open dag van de instelling en één gisteravond, speciaal voor de woongroep-genootjes, begeleider, ouders, juffen en andere belangstellenden. Wat deden ze het goed en wat genoten ze ! Gisteren werd de avond afgesloten met een diploma voor de kids en een heuse receptie achteraf. We werden zowat plat geknuffeld en gezoend, mijn liefvriendje kreeg een nieuwe bijnaam en onze grote sterren leken wel echte beroemdheden. Ik geniet daar zo enorm van, van die blije koppies, dikke knuffels en natte zoenen...

Voor dit jaar zit het er weer op. Maar onze muzikanten hebben grote plannen voor het volgende jaar. Zo wil één van de jongens dan graag op zijn school optreden en wil onze zangeres helemaal alleen een lied zingen. We hebben maar even een slag om de arm gehouden, zodat ze niet het hele jaar blijven stuiteren. Is ook wel zo rustig voor hun groepsleiders *grinnik*.

Ik word elke keer erg geraakt door hun onbevangenheid, hun enthousiasme en hun vermogen zó in iets op te gaan. Tijdens de open dag op zondag voerden schoolklassen prachtige toneel- en muziekstukjes op en de liefdevolle begeleiding van hun leerkrachten was hartverwarmend. Af en toe moest ik echt even een traantje wegpinken. Behalve hun verstandelijke beperking hebben deze kids ook nog een onstabiele sociale omgeving en diverse andere problematiek en dat besef hakte er wel in... Maar gelukkig overheerste vrolijkheid en plezier en hebben we vooral ontzettend genoten van deze zo heel bijzondere kinderen. Het is een voorrecht om dit te mogen doen !