Happy B-days !

Met een kind dat begin mei en een kind dat eind mei jarig is, was het toen ze wat groter werden, op een gegeven moment handig om die twee verjaardagen samen te vieren. Wel zo makkelijk en gezellig ! Ook dit jaar was dat weer het geval. Op jongste's 14e verjaardag vierden we dus ook meteen de verjaardag van tweede, die drie weken eerder 20 was geworden.

We hadden er een mooie dag voor uitgekozen, de weergoden waren ons gunstig gezind. Daarom versierde mijn liefvriendje 's ochtends vroeg niet alleen de woonkamer, maar ook de tuin, zodat we 's middags gezellig buiten konden zitten. Het zonnetje scheen en de temperatuur was super. Vrolijk wapperende vlaggetjes in je tuin zijn dan wel heel feestelijk !

Jongste's dag begon goed. Na uitbundig en (volgens hem wel heel lang) gezang en dikke knuffels mocht hij niet alleen kadootjes uitpakken, maar ook met liefvriendje mee om zijn favoriete ontbijt te gaan bemachtigen. MacDonalds... natuurlijk ! Met volle zakken kwamen ze thuis. Als je jarig bent mag je tenslotte best frietjes in de ochtend. (Ik heb me netjes aan een croissantje gehouden hoor !). En toen ik de mannen zag smullen, vroeg ik me even af wie er nu het meest van genoot... *grinnik*

Het was een leuke dag. Alle voor ons belangrijke mensen waren van de partij. Een lieve vriendin die die dag een heel druk programma had en eigenlijk niet kon komen, kwam zelfs toch even snel langs om kadootjes te brengen. Fijn om iedereen om ons heen te hebben ! Jongste verzuchtte 's avonds dat hij een topverjaardag had gehad en tweede had zich ook prima vermaakt. Met recht happy birthdays dus !

Zulke bijzondere kids...

Ons familie-bandje, waar ik al eerder over heb geschreven, mocht ook dit jaar weer optreden met een aantal kids met een verstandelijke beperking. Mijn zwager geeft al jaren met heel veel liefde en engelengeduld gitaarles aan kinderen (of eigenlijk zijn het jong-volwassenen) die in een heel speciale instelling in zijn Belgische dorp wonen. Vier jaar geleden leek het ons leuk om hen met een échte band te laten optreden en zo is ons familie-bandje toen geboren.

Ook dit jaar zijn we een paar maanden geleden begonnen met repeteren. De jongelui kiezen zelf de nummers die ze willen spelen uit en mijn zwager zorgt dan dat ze voor hen speelbaar zijn. Dat is nog een hele toer want zulke bijzondere kids leren natuurlijk niet op de reguliere manier gitaar spelen. Mijn zwager heeft daar zo zijn eigen methodiek voor en die werkt perfect ! Wij repeteren de nummers van te voren zelf en gaan daarna een paar keer met hen aan de slag. Elke repetitie is al een feest. En een uitdaging, want de spanningsbogen zijn niet zo heel groot...Maar uiteindelijk komt het elke keer weer tot een meer dan geslaagd optreden.

Twee optreden hebben we gedaan. Eén op zondagmiddag, tijdens de open dag van de instelling en één gisteravond, speciaal voor de woongroep-genootjes, begeleider, ouders, juffen en andere belangstellenden. Wat deden ze het goed en wat genoten ze ! Gisteren werd de avond afgesloten met een diploma voor de kids en een heuse receptie achteraf. We werden zowat plat geknuffeld en gezoend, mijn liefvriendje kreeg een nieuwe bijnaam en onze grote sterren leken wel echte beroemdheden. Ik geniet daar zo enorm van, van die blije koppies, dikke knuffels en natte zoenen...

Voor dit jaar zit het er weer op. Maar onze muzikanten hebben grote plannen voor het volgende jaar. Zo wil één van de jongens dan graag op zijn school optreden en wil onze zangeres helemaal alleen een lied zingen. We hebben maar even een slag om de arm gehouden, zodat ze niet het hele jaar blijven stuiteren. Is ook wel zo rustig voor hun groepsleiders *grinnik*.

Ik word elke keer erg geraakt door hun onbevangenheid, hun enthousiasme en hun vermogen zó in iets op te gaan. Tijdens de open dag op zondag voerden schoolklassen prachtige toneel- en muziekstukjes op en de liefdevolle begeleiding van hun leerkrachten was hartverwarmend. Af en toe moest ik echt even een traantje wegpinken. Behalve hun verstandelijke beperking hebben deze kids ook nog een onstabiele sociale omgeving en diverse andere problematiek en dat besef hakte er wel in... Maar gelukkig overheerste vrolijkheid en plezier en hebben we vooral ontzettend genoten van deze zo heel bijzondere kinderen. Het is een voorrecht om dit te mogen doen !

Inleveren / terugkrijgen = gelukkig zijn

Heb ik ingeleverd, sinds ik alleen mijn gezin draaiende moet houden ? Een volmondig 'ja' is hierop mijn antwoord. Niet alleen financieel is er veel veranderd (van een riant inkomen naar eerst een bijstanduitkering en nu een niet echt veel ruimer salaris is best een stap), maar ook op andere gebieden hebben niet alleen ik, maar ook de kinderen en mijn liefvriendje, moeten inleveren.

Eén van die dingen is tijd. Tijd voor de kinderen in de eerste plaats. Voorheen heb ik jaren part-time gewerkt, hooguit twee dagen per week en was ik alle schoolvakanties vrij. Daarna ben ik twee jaar thuis geweest en was er volledig voor het gezin. Natuurlijk was ik in die tijd ook regelmatig bij mijn liefvriendje, maar de meeste tijd was ik er. Nu werk ik elke dag, ook in de vakanties en moet ik de schaarse tijd die overblijft goed verdelen en plannen, want ook het huishouden moet blijven draaien. (Gelukkig ben ik daar al wel een stuk gemakkelijker in geworden). Geregeld probeer ik iets met één of meer van de kids te plannen. Een dagje uit in een vakantie, even ergens lunchen of thee-drinken, gezellig de stad in. Maar ook gewoon samen 's avonds op de bank een film kijken is al quality-time.

Tijd voor mezelf (en mijn liefvriendje) is een tweede. Daarin is veel veranderd. Natuurlijk bevonden we ons altijd in een luxe positie, we zagen elkaar vaak, hadden dan alle tijd voor elkaar en ik ben nog steeds erg dankbaar dat dat allemaal kón. Nu ik 365/365 alleen voor de kinderen zorg, is die tijd er eigenlijk niet meer. We brengen elk weekend en zoveel mogelijk vrije dagen samen door maar zijn dan eigenlijk nooit met z'n tweetjes. De kids zijn er altijd (en voor alle duidelijkheid, dat vind ik héérlijk !) en het huishouden en andere verplichtingen gaan gewoon door. Met grote kinderen zoals de mijne komen de momenten dat je er even samen tussenuit kunt, al is het maar een uurtje de stad in, wel steeds vaker voor. En met grote kinderen, die er voor elkaar kunnen zijn, zoals een oudste die zelfstandig woont en een jongste die graag bij zijn grote zus gaat logeren, wordt dat nog gemakkelijker. Natuurlijk wil ik ze niet de verantwoordelijkheid voor elkaar geven, maar soms is het wel fijn dat het kan. Zoals vanavond, als mijn liefvriendje en ik gaan stappen en in zijn huis gaan overnachten, terwijl jongste logeert bij oudste. Lief dat ze dat dan zo regelen...

Met wat ik hier schrijf wil ik beslist geen klaagzang neerzetten. Nogmaals, ik heb de kinderen het liefst altijd allemaal lekker thuis. Het is slechts een constatering en iets waar ik de afgelopen dagen wat meer over heb nagedacht. Want ik heb het hier dan wel over inleveren, aan de andere kant heb ik ook onnoemlijk veel gekregen... Zelfstandigheid, rust in huis, onvoorwaardelijke liefde, een ontspannen sfeer, ongedwongen gezelligheid en plezier en, al klinkt dat misschien tegenstrijdig, vrijheid. Vrijheid zit 'm niet alleen in tijd, maar ook op heel veel andere vlakken. Al met al toch een win-situatie, ondanks het inleveren.

Het is druk. En best veel. Dat wel. Iedere dag werken heeft me, zeker in het begin, aardig wat kruim gekost. Mijn 'beperking' heeft daar zeer zeker mee te maken gehad. Maar ook het feit dat ik geen tijd heb gehad om alles op een rijtje te zetten en een plekje te geven, in hoofd en hart. Ik merk dat ik daar momenteel aardig tegen aan loop. Ondanks alle drukte zal ik daar tijd voor moeten maken. Hoe weet ik nog niet, maar ik moet dat wel doen. Maar ook dat gaat goedkomen.

Terugkijkend op het afgelopen jaar vind ik eigenlijk wel dat ik het aardig heb gedaan allemaal. Ik heb een baan en zorg geheel zelfstandig voor mijn gezin. De kids hebben hun draai gevonden in ons nieuwe leven, maar ook hun persoonlijke ontwikkeling maakt grote sprongen. Ik ben enorm happy met mijn liefvriendje. Er zijn veel lieve vrienden en familie om ons allen heen. We doen leuke dingen en genieten van alles wat we hebben en kunnen. Ik ben gewoon erg gelukkig! En dat is waar het om draait !

Quality time met mijn kids

Vandaag was een heerlijke dag ! Samen met jongste ben ik een dagje op stap geweest, we hebben samen weer eens een leuke dierentuin bezocht. Hij heeft meivakantie, twee weken lang en helaas ben  ik tegenwoordig niet meer zo maar vrij tijdens de schoolvakanties. Dat blijft toch wel wennen... Gelukkig was een weekje vrij gedurende deze periode toch mogelijk en sinds gisteren ben ik lekker thuis ! Yes !

Al vanaf ik kinderen heb, heb ik mijn werktijden zó kunnen indelen dat ik er na schooltijd en in alle schoolvakanties altijd was. Een enorm luxe positie, mij gegund door mijn vorige werkgever en zowel de kids als ikzelf hebben dat altijd erg fijn gevonden. Nu is dat voorgoed verleden tijd. In mijn huidige baan moet ik gewoon werken of de kids nu vrij zijn of niet. Gelukkig zijn ze al groot, en is het niet meer zo'n probleem als ik er eens niet ben. Maar ikzelf blijf het lastig vinden, vooral in de vakanties. Natuurlijk zie ik ze elke dag, maar als alleenstaande, noodzakelijkerwijs 5 dagen per week werkzame ouder met 365 dagen per jaar de volledige zorg voor hen, schiet juist die extra tijd en aandacht voor mijn kinderen er vaak bij in. Tijd die er voorheen in de vakanties altijd en vanzelfsprekend was.

Derde en jongste hadden ook nog eens niet tegelijk meivakantie, slechts één week was gezamenlijk en in totaal waren er dus drie weken vakantie te overbruggen. Tja, dat kreeg ik natuurlijk niet voor elkaar. Ik heb niet zoveel verlofuren en het is mega druk op mijn werk, vakantie nemen zat er eigenlijk niet eens in ! Ik ben dus al heel erg blij met dat weekje ! Het was wel even puzzelen welke periode nu handig was, maar ook daar ben ik uitgekomen. Je wil toch proberen het iedereen naar de zin te maken.

Derde is momenteel een paar dagen weg met zijn beste vriendin en dat gaf mij de gelegenheid om vandaag dan eens exclusief voor jongste te reserveren. Natuurlijk koos hij voor één van onze favoriete uitjes, het dierenpark. Gisteren mocht hij al met zijn grote zus mee op sjouw, vandaag gingen hij en ik samen op pad. Zo gezellig was het, bij aankomst koffie met iets lekkers, later een uitgebreide lunch en weer later trakteerde hij mij op een heerlijk ijsje. We hebben genoten van alle dieren, hebben lekker door het gezellig drukke park geslenterd en onze dag is omgevlogen !

Zo verdeel ik deze spaarzame vrije dagen tussen kids, liefvriendje en allerlei klussen die nodig gedaan moeten worden en waar anders geen tijd voor is. Een rustige vakantie ? Nee, dat zal het niet worden. Maar wel één met vooral veel tijd voor de kinderen. Een paar dagen zonder gehaast om op uur en tijd ergens te moeten zijn, met tijd om uitgebreid met elkaar te eten en samen leuke dingen te doen. Ook tijd om samen met hen klusjes op te knappen maar vooral tijd om te genieten van het samenzijn.

Voor mijzelf was deze vakantie best noodzakelijk. Even niets hoeven, even een beetje rust, ik was er erg aan toe. Maar de allerbelangrijkste reden is de tijd thuis, zonder haast en stress, gewoon een paar fijne knusse dagen met elkaar doorbrengen.  Doordat ik elke dag moet werken (er moet tenslotte brood op de plank) zie ik de kids al veel minder dan me lief is. Des te meer reden om toch vakantie op te nemen en er in die dagen extra voor hen te zijn ! Er staat met en voor allemaal nog van alles op de planning, dus een betere besteding kan ik me niet bedenken ! Quality time met mijn kids, heerlijk !