Hey ho, let's go !

Dat was het motto van de Zwarte Cross dit jaar. En natuurlijk waren wij weer van de partij. Maar dat had nog wel wat voeten in aarde.....

Tweede werd namelijk erg ziek. Op maandag, drie dagen voordat we zouden vertrekken, werd hij, na zich al een paar dagen niet lekker te hebben gevoeld, in korte tijd steeds beroerder. Eigenwijs als hij is bleef hij roepen dat het een zomergriepje was, maar ik vertrouwde het niet en dacht daar anders over. Uiteindelijk belde hij de huisartsenpost. Daar aangekomen werd meteen de internist gebeld en viel het woord 'opname'. Zijn diabetes bleek ernstig ontregeld. Dit was al twee keer eerder voorgekomen en ik had dus goed gezien dat het nu weer zo was. Opname was noodzakelijk. De eerste nacht heeft hij voor de zekerheid op de IC doorgebracht, maar gelukkig ging het met behulp van een insuline-infuus al snel weer stukken beter en mocht hij naar de afdeling.

Het werden lange dagen, en niet alleen voor hem. We reden verschillende keren per dag op en neer naar het ziekenhuis en moesten telkens lang wachten op bericht van artsen. Omdat hij zich al heel snel weer goed voelde, wilde hij natuurlijk graag naar huis. Maar dat mocht nog niet, eerst moest zijn bloedsuikerspiegel stabiel zijn, en dat moest met behulp van zijn eigen insuline-pomp.

Eigenlijk zouden mijn liefvriendje en ik op donderdagochtend vertrekken naar de Zwarte Cross. Met een kind in het ziekenhuis vervallen die plannen al snel natuurlijk. Omdat het er naar uit zag dat tweede wel snel naar huis zou mogen, is mijn liefvriendje donderdag toch maar richting de heilige weilanden vertrokken. Hij ging onze tent vast opzetten, zodat we in ieder geval een plek op de camping zouden hebben, als we toch nog zouden gaan. 's Middags kwam het fijne bericht dat tweede mee naar huis mocht. Hey ho, let's go ! Wat een opluchting ! Hij had het ook echt wel gezien daar.....

Omdat ik beslist niet weg wilde zo lang hij nog in het ziekenhuis was, hadden mijn kids allemaal flink op me ingepraat om toch te gaan. Zij zouden het wel redden. Voor mij was daar geen sprake van. Tweede moest eerst thuis zijn, dan zou ik wel verder kijken. Toen het eenmaal zo ver was, en ik zag dat het erg goed ging, durfde ik het aan om toch te gaan. Uiteindelijk was het maar een uurtje rijden ver, dus in geval van nood zouden we in no-time weer thuis zijn. Mijn liefvriendje, die inmiddels de tent had opgezet, kwam me 's avonds daarom ophalen, zodat we nog een stukje van de eerste dag konden meemaken. En toch, maar dat zal elke moeder hebben, vond ik het best een beetje lastig om weg te gaan..... Maar toch, hey ho, let's go !

Maar wat ben ik blij dat het toch kon ! We hebben fantastische dagen gehad. Wat een feest was het weer ! Ondanks gedachten die erg vaak naar huis dwaalden. Ondanks een lek luchtbed, dat we, voor veel geld, gelukkig op de camping konden vervangen. Ondanks noodweer op zaterdag, waarbij onze tent half plat ging en we noodgedwongen thuis moesten gaan slapen. Ondanks al op zondagavond naar huis, omdat de tentstokken gebroken bleken te zijn en het laatste nachtje kamperen ook in het water viel. Het maakte allemaal niet uit. Drie dagen was het één groot feest ! Hey ho, let's go !

We hebben enorm genoten van leuk gezelschap, goede muziek, geniale en ludieke vondsten, een perfecte sfeer, veel humor, lekker (en veel !) eten en drinken en mega veel gezelligheid. Volgens mijn liefvriendje heb ik doorlopend met een brede grijns op mijn gezicht rondgelopen. En mijn lijf hield zich ook prima ! Vorig jaar was het op zaterdag al erg zwaar vanwege de hevige pijn, maar dit jaar viel het erg mee ! Joepie !

Gisteren hadden we een broodnodige bij-kom-dag. De tent moest drogen, er lag een berg was en er was een boel op te ruimen, maar we hebben eerst heerlijk uitgeslapen. Na een telefoontje met de campingwinkel bleek dat onze kapotte tentstokken gewoon vervangen kunnen worden, dus dat is ook weer mazzel. We hadden 'm namelijk net een week geleden splinternieuw gekocht....

Al met al hebben we ook dit jaar weer een fantastische Zwarte Cross gehad. En dat het met tweede weer goed gaat, was de kers, én slagroom, op de taart ! Nu nog een paar dagen werken, en dan hebben we drie lange weken vakantie. Wat een zaligheid ! Ik kijk er enorm naar uit. We gaan lekker nog een weekje weg met tweede en z'n vriendin, en jongste. Even lekker er tussen uit ! Daar zijn we allemaal wel aan toe, na zulke hectische weken. Hey ho, let's go !

Fantastische kado's

Wat een heerlijk weekend hadden mijn liefvriendje en ik ! Voor het vieren van mijn verjaardag èn ons vijf-jaar-samen-zijn waren we in Groningen. Een nachtje hotel aldaar hadden we kado gekregen van mijn kids, om ons samenwonen en ons jubileum te vieren. En afgelopen weekend mochten we afreizen !

Mijn verjaardag begon zaterdag erg gezellig, met een feestelijk ontbijt, samen met de kids. Van mijn liefvriendje kreeg ik een kado-dat-nog-gemaakt-moet-worden, het is weer eens wat anders ! Na het eten pakten we onze spullen en gingen op weg. Gek is dat, we rijden met het grootste gemak naar Frankrijk of nog verder, maar Gróningen, pfffff, dat is me toch een eind weg.... Terwijl je er in zo'n twee uur bent. Dus die rit viel reuze mee !

We konden nog niet inchecken in ons hotel, maar mochten onze bagage wel achterlaten, zodat we meteen de stad in konden. Met de bus was dat maar een stukje, dus we stonden om 13.00 uur al op de Grote Markt, waar we een gezellige bijklets-afspraak hadden met twee lieverds, die we helaas maar heel weinig zien, mede 'omdat Groningen zó ver is'. Nu waren we er toch, dus dat was een mooie gelegenheid om even samen een drankje te doen. Gezellig !

De rest van de dag hebben we geshopt, en zijn we van terras naar terras gewandeld. Het was ook zulk prachtig weer ! Na een heerlijk etentje op een oergezellig dakterras zijn we terug naar het hotel gegaan, waar we onze bagage op een prachtige kamer terugvonden. Natuurlijk hebben we meteen foto's gemaakt en naar de kids ge-appt. Derde vroeg of we die badkamer niet mee naar huis konden nemen..... Die was dan ook wel heel erg mooi !

De volgende ochtend hebben we heerlijk en op ons gemak ontbeten. Om 11.00 uur moesten we uitchecken, maar voordat we dat konden doen, zaten we nog even opgesloten in het trappenhuis.... Wij maken wat mee joh ! Eenmaal bevrijd konden we onze spullen gaan pakken en echt vertrekken. We gingen weer richting stadscentrum, ditmaal voor een cultureel dagje. We hebben uren rondgewandeld in het Groninger Museum en zijn daarna maar weer neergestreken op een leuk terras. Ook de Martinikerk hebben we bezocht. Vanwege ons beider hoogtevrees hebben we de toren maar niet beklommen.....

Na nog een heerlijk etentje zijn we weer terug naar de auto gegaan om aan de lange rit naar huis te beginnen. In de tussentijd belden de kids dat er bij ons thuis een lekkage was. Jakkes ! Maar goed, daar konden we op dat moment niets aan doen dus dat zouden we straks thuis wel zien. Toen we onze straat inreden, zagen we een briefje op de voordeur hangen. Dat was raar ! We zijn snel gaan parkeren en toch wel heel nieuwsgierig gaan kijken wat dat nu weer was. 'Achterom' was de boodschap. Huh ?! Maar braaf deden we wat er van ons gevraagd werd.

En wat we toen zagen..... Mijn kids en aanhang stonden met glinsterende ogen in de tuin. Oudste en jongste hadden een camera in de aanslag. En waar mijn liefvriendje zich in eerste instantie enkel nog  verbaasde dat alle kids daar stonden, zag ik het meteen. Onze hele tuin had een ware metamorfose ondergaan ! Wow, wat was het mooi geworden ! Ze hadden het hele weekend, met hulp van mijn broer en zus en hun aanhang, keihard gewerkt om de hele tuin helemaal tip-top in orde te maken. Alle (halfdode) struiken waren gerooid. Er was een border met bloeiende planten gemaakt. We ontdekten leuke spulletjes, die we pas later herkenden als spullen die we lang in de tuin hadden, maar die hartstikke leuk waren gepimpt. Van een pallet was een geweldig kruidentuintje gemaakt. Er zwommen zelfs visjes in m'n plantenvijvertje ! Het zag er fantastisch uit !

We waren echt sprakeloos en helemaal flabbergasted. Wat een ontzettend gave verrassing was dit ! Eerst een weekendje samen weg kado krijgen en dan, als je thuis komt, nog zo'n kado er achter aan. Wow ! Hoezo verwend ??!! De tranen sprongen me in de ogen, ik was er zo door ontroerd. Dat ze dìt voor ons hadden gedaan ! Echt fantastisch !

We moesten er echt even van bijkomen. Terwijl de kids binnen verder gingen met het fanatieke potje Risk dat ze aan het spelen waren, hebben wij maar even rustig een drankje genomen. Moe van het weekend en van alle emotie, zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan. In elkaars armen hebben we nagenoten van het heerlijke weekend met die grote verrassing aan het einde en elkaar weer verzekerd dat we het zo ontzettend goed hebben. Dat we zo enorm boffen. Dat we zo happy zijn samen. Al vijf jaar lang. Met nog heel veel gelukkige en liefdevolle jaren voor de boeg !! ❤ ❤ ❤

De schaduwkant van de zon

Begrijp me niet verkeerd hoor. Ik vind het heerlijk, dit mooie weer. Hoewel, het is nu wel een beetje te veel van het goede. Zulke hoge temperaturen hoeven nu ook weer niet. Maar, zomermens als ik ben, geniet ik enorm van het feit dat het nu echt zomer is. Lange warme dagen, een tandje langzamer leven.... heerlijk !

Dat genieten doe ik echter voornamelijk binnenshuis, of in de schaduw. Ik ben namelijk ontzettend allergisch voor de zon. Al ruim twintig jaar moet ik me bedekken, of de schaduw opzoeken. Als ik dat niet doe, heb ik namelijk in no time enorme rode plekken en zelfs blaren, die erg pijnlijk zijn. Het lijkt elk jaar erger te worden, en het is vooral verdomd lastig.

Want als mijn huidproblemen alleen veroorzaakt zouden worden door langdurig in de zon gaan liggen bakken, dan was het gewoon een kwestie van dàt dus niet meer doen. Maar zelfs een stukje lopen in de zon is al voldoende om heel veel last te krijgen. Natuurlijk heb ik al van alles geprobeerd. Smeerseltjes, pillen, kuurtjes.... Maar helaas is er geen simpele remedie.

Het enige wat helpt zijn pittige injecties. Eén keer per jaar mag ik die halen. En dan werken ze maar zo'n 6 weken. Het is met ons grillige weerbeeld haast niet te timen, wanneer nu de beste tijd voor mijn jaarlijkse spuit is. Nu is het mooi weer, maar wie zegt dat dat de komende 6 weken zo blijft ? Ik heb al vaker meegemaakt dat ik me voor niets heb laten prikken. Juli, prachtig weer, net voordat ik op vakantie ging, dus ik haalde braaf mijn spuit. Prompt slaat het weer om en is het ruim 5 weken snertweer. Op het moment dat het weer zonnig en warm werd, was de injectie uitgewerkt. Helaas pindakaas.

Volgende week, of de week daarna, ga ik 'm halen. Ik heb een beetje zitten rekenen en ben tot de conclusie gekomen dat dat de beste tijd is. In de komende zes, zeven weken hoop ik dus op prachtig zonnig weer. In die periode gaan we naar de Zwarte Cross, en een weekje op vakantie. Dan kan ik in ieder geval redelijk onbezorgd ook genieten van de zon......
*hoopt op een lange zomer*