Ze zijn in the pocket, het diploma en de bijbehorende titel, die mijn liefvriendje glansrijk heeft weten te behalen. Ik ben zo trots als een pauw !
Gisteren was de officiële diploma-uitreiking. Het was een mooie, persoonlijke afsluiting van een hele drukke, soms stressvolle maar zeer leerzame periode van studeren, onderzoeken en toepassen. Mijn liefvriendje heeft er een pittige klus aan gehad. Weekenden die in plaats van met leuke dingen, met lezen en studeren werden gevuld. Lange dagen op school, na werktijd nog de boeken in... het viel soms niet mee. Maar nu is het klaar en hij mag met trots zijn titel gaan dragen.
Wellicht komt er nu wat rust in de tent. Worden de weekenden weer weekend. Hij blijft het razend druk houden met zijn werk, maar de studie behoeft geen aandacht meer. Wie weet gaat hij nog wel verder studeren. Ooit. Maar ik denk dat het voor nu wel even genoeg is. Er zullen nog wat zaken hier uit gaan voortvloeien, maar dat hoort er bij. De grote klus is in ieder geval geklaard !
Gisteren zei één van de docenten, dat de studenten, mét hun graad en diploma, nu weer werden teruggegeven aan hun geliefden en familie. Ik vond het mooi dat duidelijk werd gemaakt dat het ook voor de mensen om de student heen best pittig was geweest. Ik ben dus niet alleen heel blij dat zijn welverdiende diploma nu aan hem is uitgereikt, maar ook met weer wat meer tijd, nu alle drukte voorbij is. Tijd voor hem, voor mij, voor ons.
Maar bovenal ben ik blij met, en trots op, mijn liefvriendje-met-titel !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten