Die keuringsarts had gelijk... meer dan 6 uur werken per dag zit er gewoon niet in. Elke keer als ik méér dan mijn gebruikelijke uren maak, ben ik als ik thuis kom, helemaal kapot. Meestal draai ik mijn reguliere werktijden en dan gaat het redelijk. Maar als ik door omstandigheden, of om andere vrije momenten te compenseren, langer werk, is het mis. Dan ben ik zo moe en heb zoveel pijn, dat ik er letterlijk misselijk en naar van ben...
Ik baal daar enorm van. Het voelt als falen. Ik ben verdorie pas 45 !! Ik zou met gemak hele dagen moeten kunnen werken, en dan ook nog genoeg energie over houden voor het huishouden en leuke dingen. Maar niets is minder waar. Het lukt me niet. Langere dagen op kantoor betekenen niks meer kunnen thuis. Laat staan leuke dingen doen. Menig keer moet ik dan afhaken... Ook tijdens reguliere weken komt dat wel eens voor, maar dan heb ik 'gewoon' een slechte dag. Die komen altijd als het niet uit komt... en het komt nooit uit.
Gelukkig kan ik mijn uren zelf indelen en schuiven waar nodig. Voor mij werkt het prima om vroeg te beginnen en op tijd weer naar huis te gaan. Dan red ik het aardig. Als ik eens een dagje langer werk, zijn het vaak mijn collega's die roepen dat het al lang tijd is om naar huis te gaan. Ze vragen ook altijd of ik dat extra uurtje of die uren de volgende dag dan vrij neem... Yep, ik heb heel fijne en lieve collega's !!
Maar diep in mijn hart vind ik het allemaal maar lastig en baal ik als ik weer eens uitgeteld op de bank hang. Als ik zo'n volle lange week al volhoud, moet ik er in het weekend voor boeten. Het is helaas niet anders. Mijn lijf werkt gewoon niet mee. Lastig, als je móet werken. Maar gelukkig heb ik een fijne werkgever, super lieve collega's en kan ik het zelf allemaal regelen. Neemt niet weg dat eigenwijze ikke toch nog regelmatig over alle grenzen heen gaat en dan als een dood vogeltje plat ligt. Maar hey, ik wérk wel ! Elke dag ! Dus !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten