Een avondje theater met mijn liefvriendje, een dagje brainstormen met een groep prachtige mensen, een avondje ziekjes en vertroeteld op de bank, een middagje verjaardagen vieren en een lange autoritten in heel slecht weer... Gevarieerde ingrediënten, die hebben gezorgd voor een gevarieerd weekend !
Vrijdagavond mochten mijn liefvriendje en ik weer naar het theater. Natuurlijk wisten we weer niet waar we nu weer heen zouden gaan. Maar dat is helemaal niet erg, want zo worden we elke keer weer verrast. Ook deze keer was dat het geval. We hebben genoten van een erg leuke band die Schotse en Ierse muziek maakte. Alsof je een pub binnenkwam ! Leuke verhalen, mooie muziek, onze avond was helemaal goed !
Toen we thuiskwamen bleek dat het halve gezin niet thuis was. Alleen de twee jongsten waren er, maar die lagen al in bed. Oudste kwam als eerste thuis en ook zij kroop direct haar bed in. Omdat het al vrij laat was, zijn mijn liefvriendje en ik ook lekker onder de wol gekropen samen. Heel vaag heb ik mijn lief nog horen thuiskomen en veel later kwam ook tweede thuis, die hoorde ik wel duidelijk. Gelukkig sliep ik meteen weer in. De wekker zou namelijk al vroeg gaan voor ons...
Dat viel nog niet mee, zo vroeg opstaan. We konden geen afscheid nemen van ons warme bed en moesten daardoor toch weer haasten. Dat leren we echt nooit... Uiteindelijk vertrokken we op tijd. Mijn liefvriendje ging naar huis en ik ging een heel andere kant op, op weg naar een inspirerende dag.
Met een groep lieve en bijzondere mensen heb ik een dagje mogen brainstormen over polyamorie. Niet over de inhoudelijke kant, maar over hoe polyamorie 'op de kaart' te krijgen. Er zijn al allerlei aktiviteiten, zoals bijvoorbeeld polyamoriecafé's, -borrels en -wandelingen. Geregeld wordt er iets georganiseerd wat een link heeft met polyamorie. Gelegenheden waarbij mensen die polyamoreus leven of er interesse in hebben elkaar kunnen ontmoeten, met elkaar van gedachten kunnen wisselen en ervaringen kunnen delen.
Ook in de media wordt op dit moment veel aandacht aan het onderwerp besteed. Diverse televisieprogramma's hebben er items over en tijdschriften en ook de geschreven pers plaatsen geregeld interviews en artikelen over polyamorie. We hebben gesproken over hoe je mensen die op zoek zijn naar informatie op weg kunt helpen. Waar kunnen zij terecht ? Hoe maak je het onderwerp toegankelijk en bespreekbaar en vooral, hoe houd je het 'veilig' voor mensen ? Heel interessant om ieders visie daarover te horen en te bespreken hoe een en ander gerealiseerd zou kunnen worden. Buiten dat was het ook een gezellige dag. Het was leuk om bekenden weer te zien en nieuwe mensen te ontmoeten.
Na afloop van deze bijzondere bijeenkomst ben ik weer in mijn auto gestapt. Een lange en moeizame rit volgde. Ik had met mijn liefvriendje afgesproken naar hem toe te komen en moest dus zo'n kleine 150 km. afleggen. Op zich geen probleem. Maar ik voelde me niet helemaal lekker. Die dag had ik mijn medicijnen niet genomen omdat ik er soms duf van wordt en dat is me een te groot risico als ik ver moet rijden. Ik had het beter wel kunnen doen... Halverwege de rit ben ik gestopt bij een tankstation. Ik voelde me heel beroerd. Dat was niet het ergste, ik had het gevoel me totaal niet te kunnen focussen. Tamelijk gevaarlijk, als je moet rijden. Ik heb even iets zoets gegeten in de hoop dat dat zou helpen en een poosje gewacht voor ik weer verder reed. Het werd er echter niet beter op. Met veel moeite heb ik mijn rit volbracht. Wat was ik blij toen ik thuis was zeg !
Mijn liefvriendje had heerlijk gekookt, maar voordat we gingen eten moest ik echt even rustig gaan zitten. En mijn medicijnen innemen... We hebben samen heel gezellig getafeld maar toen was het ook helemaal klaar. Ik stortte helemaal in. Ik ben op de bank gekropen en volgens mijn liefvriendje sliep ik binnen een paar minuten. Hij heeft het dekbed van boven gehaald en zo heb ik, heerlijk toegestopt en lekker warm, een poosje heel diep geslapen. Toen ik wakker werd voelde ik me een stuk beter. Hieruit moest ik de conclusie trekken dat dat wat ik gevoeld had, niets meer en minder dan 'afkickverschijnselen' waren... Mijn lichaam is blijkbaar al zo gewend aan de medicijnen dat het niet meer zonder kan. Die dag had ik ze niet genomen en daar was mijn lijf het niet mee eens. Best schrikken, als je je dat realiseert. Maar ja, zonder die medicijnen heb ik gewoon enorm veel pijn. Ik ga komende week dus maar eens even met mijn huisarts praten hierover...
De rest van de avond hebben we knus samen, onder het dekbed, op de bank doorgebracht en we zijn niet al te laat naar bed gegaan. Na nog een gezellig uurtje onder datzelfde dekbed was het tijd om het licht uit te doen. En wat hebben we lekker geslapen ! We werden gisterochtend dan ook pas laat wakker. Mijn liefvriendje maakte een lekker ontbijtje voor ons en totdat het tijd was om op te staan zijn we lekker in bed gebleven. We hadden al opgemerkt dat het weer was gaan sneeuwen. Nog een goede reden om lang in bed te blijven. Maar ja, op een bepaald moment moesten we er toch echt uit. We hadden nog een feestje te vieren die middag ! Mijn liefvriendje vierde zijn verjaardag nog een keertje, nu voor de familie en samen met en ten huize van zijn broer, die vlak voor hem jarig was geweest ! Op naar België dus !
We gingen eerst nog even langs mijn liefvriendje's jongste zoon, die helaas, net als zijn zus en haar vriend, niet mee kon, maar die wel heel lief een kadootje voor hem had gekocht. Daarna gingen we de oudste zoon en zijn vriendinnetje ophalen. De rit naar het Belgische duurde door de sneeuwval en de gladheid wat langer dan anders, maar we waren ruim op tijd voor koffie met taart. Het was een gezellige middag, zoals altijd als we met de hele familie bij elkaar zijn. Na het avondeten vroeg één van de kleine neefjes met zijn liefste stemmetje of ik nog een verhaaltje voor wilde lezen... zo schattig ! En je bent niet voor niets hun tante, dus natuurlijk deed ik dat, met alle liefde ! Samen zijn we de jongens naar bed gaan brengen. Na het beloofde verhaaltje en hele dikke kussen zijn de kleine mannetjes lekker gaan slapen en zijn wij aan de terugreis begonnen.
We hebben oudste zoon en zijn vriendin weer thuisgebracht en zijn toen thuis de boel weer gaan inpakken. Intussen was het weer zo slecht geworden dat ik eigenlijk niet meer durfde te rijden. Wellicht zat ook de vervelende rit van de avond ervoor nog in mijn hoofd, maar ik moest er echt niet aan denken om dat hele eind over gladde wegen, in het donker, te moeten rijden. Na overleg met mijn lief heb ik mijn auto laten staan en heeft mijn liefvriendje me naar huis gebracht. Mijn auto halen we komende week wel op. Ik kan wel een paar dagen zonder. Mijn liefvriendje is direct doorgereden, hij moest dat hele eind naar zijn buitenhuis nog afleggen... Ik was dan ook erg opgelucht toen hij me sms-te dat hij daar veilig was aangekomen !
Het was een gevarieerd weekend. Druk, maar leuk ! Toen ik thuiskwam had ik nog huiswerk te maken, dat was er bij ingeschoten. Ik ben ook maar meteen aan dit blog begonnen. Het werd dus weer een latertje...
Niet echt verstandig, met weer een druk programma de komende week. Ik moet eens kijken waar ik een paar uurtjes slaap in kan halen... maar dat zal wel volgend weekend, wat ook weer volgepland is met leuke dingen, gaan worden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten