Over logeren en een lui weekend...

Na een gezellige en ontspannende koffiedeet met leuke man en een heel intensieve praat-avond met mijn liefvriendje op donderdag, was het vrijdag tijd voor een meidenavondje mét sleep-over bij mijn lotgenoot-alles-vriendin. Eigenlijk zou ik moeten optreden, maar door omstandigheden ging dat niet door. De afspraak voor een gezellig logeerpartijtje was toen zo gemaakt...

Vrijdagmiddag zat ik om vier uur in de trein. Gewapend met een boek, mijn telefoon met internet en iets te drinken maakte ik me op voor een relaxte reis naar het Noord-Hollandse. Mijn vriendin kwam me ophalen van het station en wat was het fijn om haar en haar lief weer te kunnen knuffelen !

Na een gezellige gezamenlijke maaltijd ging haar manlief lekker op stap, en ploften wij met kopjes thee én een grote doos chocolade tussen ons in, lui op de bank.  Lekker gekletst en gelachen, fijne gesprekken gevoerd, die hele doos leeggegeten… wat meiden zoal doen op een vrijdagavond zeg maar. Later lagen we als giechelende schoolmeiden, knus te praten en te lachen in bed. Het was al heel laat toen we, slechte slapers als we allebei zijn, een serieuze poging tot slapen gingen doen.

De volgende ochtend hebben we uitgeslapen. Na een rustige start (we zijn ’s ochtends sowieso niet echt de snelsten…), uitgebreid douchen en een lekker ontbijtje, hebben we de relaxtheid voortgezet door heerlijk buiten in het zonnetje thee te drinken. Mijn vriendin’s manlief was inmiddels ook weer thuis en we hebben gezellig nog wat zitten kletsen. Tegen twee uur brachten ze me weer na het station en met hele dikke knuffels hebben we afscheid van elkaar genomen. Ik heb zó genoten, van alle fijne gesprekken, de lol en gezelligheid, van de rust en lieve vriendschap... dank je wel lief dinnetje (én dinnetjes lief !). 

Na een voorspoedige reis was ik bijna weer thuis, toen ik door een paar minuten vertraging ineens heel hard moest gaan rennen om mijn laatste overstap te halen. En ja hoor, ‘knik’ zei mijn enkel. Zul je altijd zien. Maar hinkend en wel heb ik mijn aansluiting toch gehaald. Thuisgekomen bleek dat we eigenlijk geen plannen meer hadden voor die dag, dus de rest van de dag was een luie. In pyama op de bank, filmpje er in (derde houdt net zo van goede griezelfilms als ik, helemaal leuk) en zo zijn we de dag ernstig relaxt doorgekomen.

 

Zondag was net zo’n luie dag. De pyama is niet uitgeweest, en in allerlei posities bankhangend (ik was met hevige rugpijn opgestaan) heb ik de dag doorgebracht. Samen met lief en kids een erg leuke film gekeken (handig hoor, kids die films downloaden), beetje gelezen, beetje gewordfeud, getwitterd en gefacebookt, dutje gedaan, een makkelijke snelle maaltijd weggehapt en met een potje thee naast ons de dag afgesloten. 

En nu is het weer maandag. Het begin van een nieuwe week, van een nieuw begin zelfs… Mijn revalidatietraject gaat deze week van start. Werk aan de winkel dus ! Ik ben blij dat ik kan beginnen, en vind het, nu het concreet wordt, ook wel een beetje spannend, maar ik weet dat ik er straks alleen maar baat bij zal hebben, dus heb er ook veel zin in. Ook op andere vlakken moet er het één en ander gaan gebeuren deze week. Dingen die misschien ook wel een soort van nieuw begin zullen zijn, wie weet… Het wordt in ieder geval geen saaie week ! Ik ga er voor, dus kom maar op !