Een glimlach met tranen

Nadenken over veel en van alles
Grote drukte in hart en hoofd
Je lijf schreeuwt om een beetje rust
En je gevoel lijkt wel verdoofd

Je voelt je zo enorm alleen
Zo zwaar dat je het alleen moet doen
En je snakt zo naar lieve woorden
een warme knuf, een dikke zoen

Gewoon even alles mogen loslaten
Gewoon even alles mogen zijn
Boos, bang, vertwijfeld, verdrietig
Onbeheerst mogen huilen om je pijn
 
Een mooi en happy leven heb je
Maar niet altijd, niet elke dag
Het lijkt alsof dat laten merken
Not done is, eigenlijk niet mag

Want nee, met jou gaat het toch goed
Jij lacht en straalt als altijd
Al is het van binnen soms een puinhoop
En ben je de weg helemaal kwijt

De schijn ophouden lukt vaak wel
Maar soms wordt het te veel
Dan breekt er een stukje van de pijn
door de grootste glimlach heen

Dus als je me straks tegenkomt
En vraagt; 'hey, gaat het wel goed ?'
Grote kans dat ik lachend 'prima' zeg
Met dikke tranen op mijn snoet...