Zwarte Cross 2012: Voorwaarts gas !

Het was één groot feest… muziek, theater, leuke mensen, humor, modder, lawaai, ludieke acts, stunts, motorcross, gezelligheid, dansen, zingen, niet slapen en heel veel bier… 

We waren weer op de Zwarte Cross !!

Vrijdagmiddag, tas ingepakt, regenjas en rubberlaarzen mee, kampeerspullen in zakken, alles stond klaar voor een heel weekend feesten én kamperen. Dat feest hadden we vorig jaar al meegemaakt, maar het kamperen was nieuw. We gingen nu de complete ervaring beleven, zeg maar…

Toen mijn liefvriendje me vroeg in de middag kwam ophalen, met zijn auto al vol spullen, konden we niet meteen vertrekken. We moesten eerst nog een snel rondje door de stad maken. Eén van mijn liefvriendjes kado's voor ons twee-jaar-samenzijn moest nog compleet gemaakt worden én we moesten een kadootje kopen voor zijn beste vriend, die samen met zijn vriendin ook meeging naar de Zwarte Cross en jarig was geweest. Weer terug bij de auto kwamen we tot de ontdekking dat mijn liefvriendje onze hoofdkussens was vergeten, dus voordat we echt op weg konden, moesten we nog even naar mijn huis terug, om daar kussens op te halen.

Later dan gepland gingen we dus op weg. Het was niet zo heel ver rijden, maar er waren tal van omleidingen in de buurt van het festivalterrein, dus die laatste kilometers schoten niet echt op. Onze vrienden waren er al, en tipten ons welk parkeerterrein we het best konden nemen, om niet heel erg ver met onze spullen te hoeven sjouwen. Gewapend met de tent en wat andere spullen zijn we ons met onze campingkaart gaan melden en nadat we een mooi armbandje om hadden gekregen, mochten we het terrein op om een plekje te gaan zoeken.

Nou, dat was sneller gezegd dan gedaan… De camping was eigenlijk al vol ! Een enorme hoeveelheid tenten in alle soorten en maten stonden hutje-mutje, kris-kras door elkaar heen. Elke vierkante centimer was benut. Toen we dachten dat we een plekje hadden gevonden, bleek dat onze tent daar helemaal niet paste. Weer verder zoeken dus. Uiteindelijk hebben we de tent opgezet op een plek waar het helemaal niet mocht... maar er stonden er al meer, en je moet toch iets… Recht tegenover het badhuis stonden we, dus we hadden een constante stroom van douchers en toiletgangers voor onze deur. Op zich niet vervelend, maar op dat moment hadden we er niet aan gedacht dat dat dag en nacht door zou gaan…

De tent stond nog maar net toen we ons eerste biertje te pakken hadden. Onze vrienden kwamen er gezellig bij, en zij hadden weer twee vriendinnen, die wij ook kennen, meegebracht, zodat we met een hartstikke gezellige club van zes waren. De eerste ‘proost’ op een geslaagd festival was een feit. Tijd om het festivalterrein te gaan verkennen !

Daar was het erg gezellig. Vooral rond de eettentjes was het druk, wat ons er aan herinnerde dat wij ook nog moesten eten. Dat deden we dus ook gezellig met z’n zessen. Voor mij stond er surinaamse roti op het menu, en die was meer dan heerlijk ! Zo at een ieder waar hij of zij zin in had, keus genoeg ! Je kon het zo gek niet bedenken of het was wel te krijgen. Voor mijn liefvriendje was het ‘broodje schoap’ wederom favoriet…

Na gezamenlijk een stevig optreden te hebben bijgewoond, hebben we ons opgesplitst. Zoveel mensen, zoveel zinnen tenslotte. Wij zijn wat rustigere plekken op het terrein gaan verkennen en hebben genoten van heerlijke muziek. Later op de avond zijn we weer richting hoofdpodium gelopen, voor een optreden van Within Temptation. Wow, wat een power ! Omdat we het intussen een beetje koud kregen hebben we ergens koffie en thee gehaald en hebben dicht tegen elkaar aan zitten genieten van het geweldige optreden. Eigenlijk zouden we daarna de anderen weer zien, op weer een andere plek, maar we besloten het voor die avond voor gezien te houden en een beetje op tijd de tent in te duiken. Terug naar de camping dus !

Daar was het ook een drukte van jewelste. Omdat wij tegenover het badhuis stonden, kwam echt iedereen langs onze tent en bleef daar gezellig staan kletsen. Buiten het lawaai van het festivalterrein en het feestterrein op de camping, stond ook in het badhuis muziek aan, en niet zo zachtjes ook. Van slapen kwam dus niet zoveel. Want toen het festivalterrein eenmaal dicht was, en het feestterrein op de camping ook sloot, gingen de schoonmaakploegen aan de slag. En dat deden ze met groot materieel… De muziek in het badhuis bleef de hele nacht doorloeien en dat maakte dat ik die eerste nacht echt geen oog heb dicht gedaan. Mijn liefvriendje heeft nog een klein beetje geslapen, maar ik heb een echte doorwaakte nacht gehad. Dat beloofde wat voor de volgende dagen…

Zaterdag was het al vroeg weer een enorme drukte op de camping. Veel mensen waren al vroeg uit de veren, er vormde zich een enorme rij voor de douches en toiletten, juist, precies voor onze tent en ook bij de eettentjes stonden al  rijen met hongerige kampeerders die een ontbijtje wilden. Dan wij er ook maar uit, wakker waren we toch… 

Gewapend met lekkere broodjes, koffie, thee en jus d’orange kwamen we terug bij onze tent. Toen we net klaar waren met eten begon het een beetje te miezeren. Dus hup, de opvouwbare stoelen weer naar binnen en met de luifel en binnentent open hebben we knus samen naar buiten liggen kijken, er was meer dan genoeg te zien. Toen onze vrienden even later kwamen vragen of we meegingen voor een rondje op het terrein, hadden we zo onze schoenen (in mijn geval rubberlaarzen, vorig jaar heb ik ervaren dat dat echt het verstandigst was) weer aan. Inmiddels was het gelukkig ook weer droog dus daar gingen we weer. 

Heel even, want die middag moesten mijn liefvriendje en ik weg. Zijn dochter vierde haar verjaardag, dus we hadden nog een aardige rit te maken. Maar ook daar was het heel gezellig, ook al omdat mijn schoonzussen en zwagers met de kinderen ook mee kwamen vieren. Na een paar uurtjes zijn we weer terug gegaan naar het festival, waarbij ik het stuur van mijn liefvriendje overnam omdat hij echt te moe was om te rijden, en tegen etenstijd waren we weer ‘op honk’.

We aten Surinaams, ik al voor de tweede keer, maar het was ook zo lekker ! Na een kop koffie, een gezond toetje (jawel, we hebben vers fruit gegeten !), en wat rondslenteren zijn we op de Theaterweide naar een geweldig leuke voorstelling geweest. Muzikale kolder, gebracht door een groep fantastische multi-instrumentalisten, het was echt geweldig. Die avond hebben we lekker met z’n tweetjes over het terrein gedwaald, hier eens geluisterd, daar eens gekeken en pas laat op de avond hadden we weer met onze vrienden afgesproken. We zijn gezamenlijk naar de Reggaeweide gegaan, waar een heel relaxte sfeer hing en de muziek uitnodigde tot lekker dansen.

Toen de live-muziek stopte, zijn we terug naar de camping gegaan, waar het feest gewoon doorging. Op het feestterrein, het Walhalla, was nog van alles te beleven. Veel muziek, een groot kampvuur en natuurlijk lekker eten en drinken, dus we konden nog wel even door. De mannen hadden op het festivalterrein al een broodje schoap gehaald, en wij meiden hadden zin in een patatje. Dat blijft toch wel heel lekker als je gedronken hebt. En dat hadden we… Die avond hebben we ons tegoed gedaan aan een combinatie van bier, mojito’s en speciale Zwarte Cross shotjes, met de welluidende naam Nozem Oil. Vanwege die combinatie hadden we het na het eten, dansen en overal een kijkje te hebben genomen toch wel behoefte om lekker te gaan slapen… 

Omdat ik de vorige nacht helemaal niet had geslapen, was ik nog even langs het zogenaamde ‘Gemeentehuis’ gegaan, om aan te geven dat het misschien niet zo handig was om de muziek in het badhuis de hele nacht zo hard te laten staan. Dat bleek ook helemaal niet de bedoeling te zijn, en men beloofde er deze nacht op te letten. En dat gebeurde ook ! Toen de muziek op het Walhalla stopte, ging ook de volumeknop in het badhuis naar beneden.

Yes ! Uit voorzorg had ik al oordopjes gehaald, maar we waren zo moe dat we in no time zelfs zonder die dingen allebei als een blok in slaap vielen. Toen ik na een paar uurtjes wakker werd was het nog knap rumoerig buiten, de muziek stond inderdaad een stuk zachter, maar de overige herrie ging gewoon door. Dus toen toch maar die oordoppen in en warempel, ik sliep weer gewoon door. En dat was nodig ook.

Toen we zondagochtend rond acht uur wakker waren, voelden we ons een stuk fitter dan de dag ervoor. Het campingleven kwam iets langzamer op gang dan de dag daarvoor. Minder lange rijen bij het badhuis, en ook ons ontbijt was snel gehaald. We zaten net lekker voor de tent te eten, toen er een groep muzikanten pal vóór ons begon te spelen. Oké, wel vier keer hetzelfde liedje, want het werd opgenomen voor televisie, maar gezellig was het wel ! (En intussen heb ik via ‘uitzending gemist’ gezien dat ze ons ook gefilmd hebben en dat we maar liefst twéé hele seconden in beeld waren !)

Om tien uur waren we klaar met eten, aangekleed en netjes op tijd om naar de kerk te gaan. Jaha, je doet echt van alles op zo’n festival. In de mega-tent was een kerkdienst, wel een ludieke natuurlijk, maar het was er wel één. Met een geweldige voorganger en goede muziek werden we allemaal weer op de rit gezet voor de dag die komen ging. Helemaal grappig ! Daarna zijn we terug gegaan naar de camping. Omdat we die middag weer huiswaarts gingen, leek het ons handig om de tent alvast af te breken en alle spullen in de auto te leggen, zodat we nog tijd genoeg zouden hebben om de laatste paar uurtjes te genieten van het festival. Zo gezegd, zo gedaan. Na een paar keer heen en weer sjouwen was onze plek leeg en de auto vol. Terug naar het festival dus weer ! Onze vrienden waren er al, we hebben samen een biertje gedaan en we splitsten ons weer op voor een paar uurtjes.

We hadden alweer honger, dus mijn liefvriendje haalde, je raadt het al, een broodje schoap en ik liet me verleiden door een heerlijk broodje gerookte zalm. Lekker, zo in het zonnetje lunchen ! Want het was inmiddels prachtig weer geworden, de zon scheen uitbundig en de temperatuur was meer dan aangenaam. Even later gingen we naar de Undercoventent, waar we door een tribute-band het repertoire van mijn favoriete bandje uit mijn tienertijd, Doe Maar kregen voorgeschoteld. Dat was echt jeugdsentiment, en alvast oefenen voor oktober, als we naar een groot concert van Doe Maar gaan, maar dan door de echte band natuurlijk. 

Om half drie hadden we weer met onze vrienden afgesproken, om naar het crossterrein te gaan. Hun vriendinnen zouden meerijden in de speciale klasse en dat wilden we natuurlijk allemaal zien. En we hebben ze gezien ! Na een heleboel ludieke voertuigen kwamen ze uitbundig zwaaiend voorbij… Helaas maar één keer, want in het kader van de veiligheid moesten ze heel snel weer van het voertuig af. Begrijpelijk natuurlijk, maar dat ene rondje hebben ze toch maar mooi meegedaan !

Voor ons werd het intussen tijd om te gaan. We hebben afscheid genomen van onze vrienden, nog even een paar Nozem Oil shotjes ingeslagen voor de jeugd thuis en zijn toen naar de auto gelopen. Daar heb ik met een zucht van verlichting mijn rubberlaarzen, waar ik al vanaf vrijdagavond op rondbanjerde, verwisseld voor teenslippers. Ik hoor mijn voeten nog juichen…

Na een flinke rit hebben we, om het af te leren,  nog maar een keer fastfood gehaald, pizza deze keer, en zijn toen alle spullen op gaan ruimen. De tent moest worden uitgehangen, want die was niet helemaal droog en zeker ook niet helemaal schoon meer. En toen was het tijd voor een hele lange, hete douche… Alles rook naar koeienpoep… of we hadden die lucht nog in de neus hangen… Maakt ook niet uit, het was in ieder geval heerlijk om een tijdje later weer helemaal fris en fruitig onder de douche vandaan te stappen en schone kleren aan te trekken. 

Mijn liefvriendje bracht me naar huis, waar we de rest van de spullen uit hebben geladen. Het zat er weer op. We hebben een meer dan geweldige Zwarte Cross gehad, we hebben ontzettend genoten van alles wat er te zien, te horen en te beleven was. Genoten van het onwijs leuke gezelschap. Van al die duizenden mensen, die zonder enig gedoe, een geweldig feest hebben gevierd. De afspraak staat al: Volgend jaar weer ! En als het aan mij ligt, gaan we dan vijf dagen ! Voorwaarts gas !