Lege stoelen

Als je, net als wij, met zes in één huis woont, is het altijd een drukke en gezellige boel. Maar zodra er iemand niet thuis is, merk je dat direct. Dat is het duidelijkst rond etenstijd, een lege plek aan tafel blijft raar.

Als je, net als wij, in één huis woont met vier pubers, is er nogal eens een keertje één niet thuis. Of twee. Dat is deze periode zeker aan de orde. Oudste is net dodelijk vermoeid teruggekomen van een weekje popfestival in België, en tweede is gisterochtend vertrokken voor een midweekje vakantie met begeleiding in Limburg. Gisteravond zaten we dus maar met vier aan tafel. En dat is dan maar een heel klein clubje…

Wij zijn volle tafels gewend. Er schuift heel geregeld wel iemand aan om een hapje mee te eten. En natuurlijk zijn we ook vaak met acht, als oudste’s vriendje en mijn liefvriendje er zijn. Echt genieten is dat, zo'n tafel vol gezelligheid.

Zodra er stoelen leeg blijven, vinden mijn lief en ik het maar akelig stil. Dat wordt nog wat, als de kinderen straks gaan uitvliegen en die stoelen veel vaker en langer leeg blijven. 

  

Komende week is er dus in ieder geval één stoel leeg. Het is maar goed dat het gelukkig al heel snel weer vrijdag is…