Vanochtend om 09.00 uur moest ik me melden voor een intake-gesprek met betrekking tot het aanvragen van de zo gehate uitkering. Met lood in de schoenen en een brok in m'n keel. ging ik er heen. Om na een kwartiertje weer te mogen vertrekken... Sjips...
Omdat nog lang niet alles geregeld is kan ik nog niet verder. Over drie weken moet ik weer terugkomen. Dus nu hoop ik dat dat wat voor de aanvraag nodig is dan wél geregeld is, zodat één en ander in werking kan worden gezet. Helaas kan ik daar niet alleen voor zorgen. Was dat maar zo, dan wás het al geregeld...
Nu ben ik weer thuis. Heb even een flink potje zitten janken. Dat dan weer wel. Soms moet dat gewoon even. Het helpt niet, maar lucht wel op. En nu hup, weer vol goede moed verder.
Ik kan dat !
I know you can xxx
BeantwoordenVerwijderenJe mag op me leunen als het nodig is he ;-)
Fijne dag, het weer is mooi
L.M.
Via Twitter:
BeantwoordenVerwijderen★ Je blog gelezen Katinka. Dikke Knuffels Geeft. Even janken lucht inderdaad wel op. Ja er komt veel bij kijken bij uitkering....