Weer zo'n mooi weekend...

‘Mijn weekend in het kort: #polyamorie, drie-eenheid, familie, gezelligheid, mooie ontmoetingen, verbondenheid en zoveel liefde.....’

Deze tweet plaatste ik vannacht, toen ik net thuis was van weer een super fijn weekend met mijn liefvriendje. Een weekend waarbij de liefde weer centraal stond. Liefde voor elkaar, maar ook liefde voor en van anderen.

Vrijdagavond kwam mijn liefvriendje me ophalen, veel later als we gewend zijn. Maar we waren dan ook vreselijk verwend, onze weekenden begonnen soms al op woensdag… Helaas is dat nu niet meer het geval, maar gelukkig zien we elkaar heel vaak, dus dat maakt het afkicken wat gemakkelijker *grijns*.

We hadden een heel fijne avond samen. Met een druk weekend voor de boeg hadden we deze avond bewust vrij gehouden om lekker samen thuis te zijn. Het was weer erg laat toen we gingen slapen, maar dat schijnt bij ons te horen…

Zaterdag zijn we heerlijk lui begonnen, met ontbijt op bed en lang blijven liggen. ‘s Middags zijn we gezellig de stad in gegaan. We moesten nog wat boodschappen doen, maar we vinden het sowieso leuk om lekker te shoppen en door een gezellig stadscentrum te slenteren. Toen we thuis kwamen hebben we samen nog wat rondgerommeld. Echt een relaxed dagje dus.

Die avond was een bijzondere. Samen met mijn lief en liefvriendje ben ik naar het polyamoriecafé geweest, deze keer was dat in Arnhem. In de aanloop naar deze avond waren er sms-jes en telefoontjes van mijn lief, die twijfelde of hij wel mee zou gaan… Allerlei gedachten en gevoelens maakten het hem moeilijk die beslissing te nemen. Gelukkig heeft hij besloten wel mee te gaan en we hadden een heel fijne en mooie avond.

Mooie ontmoetingen hadden we, met mensen die we weer mochten begroeten, en wat was het leuk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen. Bijzondere mensen, met allemaal hun eigen verhaal, hun eigen problemen en successen en hun eigen beleving van polyamorie.
Na het ‘officiële’ gedeelte, was er tijd voor een drankje, nadere kennismaking en individuele gesprekken. En wat hebben we ook ontzettend gelachen !

Mijn lief was met zijn eigen auto, en is samen met een 

dorpsgenoot (hoezo, kleine wereld ?) weer naar huis gereden. Een beetje vreemd was dat wel, om apart weer weg te gaan. Later zag ik dat we niet de enigen waren…
Mijn liefvriendje en ik zijn nog even gebleven en we hebben het nog heel gezellig gehad. Een mooie avond dus, met voor mij als absoluut hoogtepunt het moment dat ik mijn twee mannen elkaar een dikke knuffel zag geven...

En weer lagen we zo heel laat in bed… En uitgebreid uitslapen de volgende ochtend zat er niet echt in. Die middag zouden we bezoek krijgen. Mijn liefvriendjes jongste was jarig geweest, en zou dat bij ons komen vieren. Voor het zover was moest er nog wel het een en ander gebeuren. Mijn liefvriendje is met hamer en spijkers aan de slag gegaan om onze foto’s een mooi plekje te geven. Wow, wat gaaf om ze nu eindelijk aan de muur te zien. We hebben er even heel stil, met de armen om elkaar heen, naar staan kijken. Ze zijn echt prachtig !

In de tussentijd ben ik de keuken ingedoken om alvast de hapjes klaar te maken. Dat scheelde ‘s middags weer een hoop tijd. Want behalve het vieren van de verjaardag van liefvriendjes jongste, kwam de familie vandaag ook bij elkaar om onze vakantiefoto’s te bekijken. We hadden bedacht die middag een Spaans thema te geven, met tapas, passende muziek en een goed gevulde paëlla als hoofdmaaltijd. Enige voorbereiding was dus vereist.

Een enorm gezellige middag werd het. Na het zingen voor de jarige job, het uitpakken van zijn kadootjes en een lekker stukje taart, zijn we foto’s gaan kijken. Dat was zo leuk, wij vertelden wat we hadden beleefd in Barcelona en het commentaar was soms niet van de lucht… Intussen had ik de tafel volgezet met allerlei lekkere hapjes en hadden we de kleintjes van chips en snoep voorzien. Een gezellige boel was het. Lekker kletsen, veel lachen en kleine mannetjes (en een dametje) die overal doorheen krioelden. 

Toen iedereen weer vertrokken was zijn we gaan opruimen, want na zo’n invasie was dat 

geen overbodige luxe. Toen we eenmaal met koffie op de bank zaten hadden we allebei helemaal nog geen zin om dit fijne weekend al af te sluiten. Heel dicht bij elkaar zijn, dat was wat we wilden. De rest van de avond hebben we dat dan ook gedaan, een paar heel fijne uurtjes waren dat. Onze diepe gevoelens voor elkaar hebben we weer verwoord. Het oersterke lijntje tussen ons werd weer bevestigd. Heerlijk, echt genieten !

Tot we in de gaten kregen dat het al wel heel erg laat was… Toen moesten we echt in de hoogste versnelling, want mijn liefvriendje had nog heel wat kilometers voor de boeg. Een abrupt einde van een heerlijk weekend dus…

De komende tijd gaan we elkaar gelukkig vaak zien. We hebben heel wat leuks in de planning, zeker met de komende feestmaand in het vooruitzicht. Ik verheug me nu al !

(en wat ben ik trots op mijn lief ! Hij vond het best moeilijk om mee te gaan naar het polyamoriecafé, maar is heel blij dat hij wel is meegegaan. Zijn gevoel hierover heeft hij prachtig verwoord in een reactie, die HIER te lezen is…)