In totaal heb ik acht maanden in de bijstand gezeten. Van die acht maanden heb ik er zes, met behoud van uitkering, gewerkt. Blijkbaar heb ik dat dus zo goed gedaan dat ik mag blijven... Yes !
Ik ben best een beetje trots op mezelf. Door hard te werken en me volledig in te zetten sta ik toch maar mooi weer op eigen benen. Mijn collega's zijn blij met me (hun reacties op het nieuws van mijn aanstelling waren hartverwarmend) en ik heb hartstikke leuk werk. En straks mijn eigen zelf verdiende salaris. BAM !
Op mijn werk hebben we mijn aanstelling al een beetje gevierd, tijdens ons wekelijkse koffie-uurtje met het hele team ben ik in de bloemetjes gezet door mijn collega's. Die bloemen gingen vergezeld van een erg vleiend en grappig 'rapport' over mijn functioneren en het tot stand komen van mijn aanstelling. Natuurlijk ga ik volgende week, op mijn eerste échte werkdag, trakteren, dan doen we het nog eens dunnetjes over. En op mijn laatste werkervaringsplek-dag ga ik lekker uit eten met de meiden van mijn team. Het idee om dat te doen is ontstaan tijdens de kerstborrel en nu komt die, toen geprikte datum, wel heel mooi uit. Leuk !
Het is me gelukt ! Ik heb een baan ! En nog mooier, ik ben niet meer afhankelijk van een uitkering. En dat voelt onnoemlijk goed !
Ik ben inmiddels drie weken aan het werk na 7 maanden werkloos te zijn geweest :) De sterren staan gunstig blijkbaar!
BeantwoordenVerwijderen