Voor het eerst in zeven maanden was ik het afgelopen weekend even kinderloos. Nou ja, bijna, want derde was gewoon thuis. Maar die is oud en wijs genoeg om even alleen te zijn, vindt ie nog fijn ook... Ik had al een heleboel plannen voor dit 'weekendje voor mezelf'. Ik zou samen met mijn liefvriendje allerlei dingen gaan doen die normaal moeilijk of niet kunnen, of lastig te realiseren zijn. Als je kids er altijd zijn, kun je tenslotte niet doen en laten waar je maar zin in hebt. Kun je niet gaan en staan waar en wanneer je maar wil. En dat is ook geen enkel punt ! Maar nu kon het heel eventjes wél, dus vandaar al die plannen.
Lang niet al die plannen hebben we uitgevoerd. Er was allereerst thuis nog van alles te doen. Ik had beloofd als vrijwilliger te komen assisteren op een evenement. Tweede vertrok op een later tijdstip dan de andere twee. Er moest nog een kerstboom worden gezet. De boodschappen moesten nog worden gedaan. Allemaal dingen die ik ook niet op andere momenten al kon hebben gedaan, want er moest de afgelopen week gewoon gewerkt worden en er waren allerlei andere verplichtingen. Maar goed, uiteindelijk zijn we vertrokken. Toen was het al halverwege de middag... zaterdagmiddag wel te verstaan... Buiten dat alles, had ik uiteindelijk ineens geen inspiratie meer. Gelukkig is daar dan mijn liefvriendje, die allerlei leuks voor ons ging bedenken.
En we hebben het fijn gehad !! Op ons gemakje geshopt in één van onze favoriete steden, heerlijk gegeten in één van onze favoriete restaurants, lekker onderuit genoten van een mooie film in één van onze favoriete bioscopen én... een nachtje niet thuis geslapen. Dát was een tijd geleden. We zijn naar mijn liefvriendje's huis gegaan en hebben daar eerst een paar uur heerlijk relaxt doorgebracht in onze tantra-kamer. Daar waren we ook al een hele tijd niet meer aan toegekomen, dus dat was echt genieten. Zondagochtend zijn we de dag rustig begonnen met ontbijt op bed. En daarna hebben een paar uurtjes over één van onze favoriete kerstmarkten rondgeslenterd.
Maar halverwege de middag, die zondag, begon het te kriebelen. Bij ons allebei. Ik was met mijn gedachten niet helemaal in ons hier en nu, en mijn liefvriendje voelde dat natuurlijk feilloos aan. Dat was namelijk al zo toen we thuis vertrokken. Mijn gedachten dwaalden erg vaak af naar de kinderen, om verschillende redenen. Toen mijn liefvriendje aangaf ook terug naar huis te willen, was ik eigenlijk een soort van opgelucht. En ontroerd. Want hij zei het erg gezellig te vinden om thuis, samen met derde, een leuke film te gaan kijken en het weekend rustig af te sluiten.
Zo gezegd, zo gedaan. We hebben ons met z'n drieën op de bank geïnstalleerd, met allerlei lekkere hapjes bij wijze van vroeg diner en hebben lekker kneuterig maar liefst twee kerstfilms gekeken. Alle kaarsjes en de lichtjes in de kerstboom aan en genieten maar. Derde vond dat we wel heel vroeg thuis waren, maar vond het gelukkig toch ook wel erg gezellig. Toen later de andere kids thuiskwamen, landde ik eindelijk weer. Iedereen was er weer, het voelde weer goed.
Genieten dus, zo'n weekend zonder kids, zonder de zorg en verantwoordelijkheid. Of eigenlijk klopt dat niet, want die voelde ik wel degelijk en dat maakte me onrustig. Die onrust maakte dat ik niet voor de volle 100 % en niet helemaal onbezorgd kon genieten. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Tja...
Genieten onder voorbehoud. Maar dat was zeker óók genieten met een grote G. Alleen een klein beetje anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten