Normaal gesproken vind ik het fijn als mijn liefvriendje en
ik van alles te doen hebben tijdens een weekend samen. We doen graag leuke
dingen, maar genieten net zo van een weekendje niks doen en lekker samen thuis
blijven. Dit weekend was heel druk en volgepland. Leuk, maar eigenlijk waren we
allebei veel meer toe aan dat weekendje niks…
Helaas, dat zat er niet in. De vrijdagavond begon al later dan
gepland, we aten dan ook pas om negen uur ! Zaterdag hadden we het de hele
dag druk met de voorbereidingen voor het jubileumfeest van mijn liefvriendje’s
carnavalsband. Vroeg uit de veren en de hele dag op en neer sjouwen, heel
gezellig, maar dus weinig tijd voor ons samen. Na een heerlijk en gezellig etentje
barstte het feestgedruis ’s avonds los. Het was een geweldig feest. Als ‘vaste
aanhang’ had ik me overdag al nuttig gemaakt, en ook tijdens het feest waren er
diverse klusjes te klaren. Altijd leuk ! We hebben genoten van een gezellige feestvierende menigte, ‘goei meziekskes’, en heel veel lol gehad !
Het was natuurlijk erg laat geworden. Midden in de nacht
tuimelden we doodmoe ons bed in. Gelukkig konden we zondagochtend uitslapen, er
was een afspraak afgezegd. Kwam dat even goed uit ! Dan begint je dag in ieder
geval lekker rustig. ’s Middags hadden we weer een feestje. Mijn liefvriendje’s
jongste zoon is bijna jarig en vierde dat gisteren. We hebben gesmuld van
zelfgemaakte taart en heerlijke verse soep. Mijn liefvriendje’s kids waren er
allemaal, net als tijdens het feest op zaterdag. Heerlijk om hen ook weer even
te zien en spreken… En voor de gek gehouden te worden… tja… *grijns*. Het is
ook heel fijn dat hun moeder en ik het goed kunnen vinden en dat ze me altijd
zo heel hartelijk welkom heet. Daar ben ik heel blij mee.
Na het eten was het tijd om naar de dansschool te gaan. Mijn
liefvriendje’s jongste heeft sinds kort dansles, en nu we er toch allemaal
waren, was het leuk om zijn verrichtingen op de dansvloer te gaan gadeslaan. En
hij deed het heel erg goed ! Leuk om te zien. Na de les zijn wij naar huis gegaan om onze spullen in te pakken, en de troep die we weer
hadden gemaakt, op te ruimen. Maar het was al best laat, en mijn liefvriendje
had nog een hele reis voor de boeg. De afwas hebben we dus alleen maar even
gespoeld…
Het was een leuk weekend. Maar zoals ik hierboven al
schreef, zou het eigenlijk beter zijn geweest als het niet zo volgepland was
geweest. Als we niets hadden gehoeven. Gewoon thuis hadden kunnen blijven,
zonder verplichtingen. We merkten allebei dat we daar eigenlijk het meest aan
toe waren. We hebben het druk, mijn liefvriendje maakt lange dagen, werkt vaak ’s
avonds en in het weekend ook nog en was moe. Ik ben thuis altijd druk met van
alles, heb redelijk last van mijn fibromyalgie en was sowieso gewoon erg moe. Niet
de beste omstandigheden om het ook in het weekend nog eens erg druk te hebben
en je aan allerlei afspraken en tijden te moeten houden.
Dat merkten we al snel. We zaten duidelijk niet in dezelfde ‘flow’.
In de spaarzame uurtjes dat we samen thuis waren, tussen afspraken in, hadden
we allebei andere behoeften. Mijn liefvriendje wilde eigenlijk niets, hij wilde
het liefst gewoon lekker bij me liggen, luisteren naar rustige muziek, beetje
doezelen, niet te veel zeggen, niet nadenken, gewoon even niks… Ik vond dat
heerlijk, maar ik had ook erg veel behoefte aan ‘samen zijn’. Dat waren we natuurlijk
ook, en ik kan ook niet zo goed uitleggen wat ik precies bedoel, maar uit alles
bleek dat onze ‘flows’ niet synchroon liepen… En als je dat dan bemerkt, en ook
nog allebei heel erg moe bent, dan voelt het toch anders.
Wij zijn altijd volledig op elkaar afgestemd, maar zelfs dat was nu wat minder...
Het weekend was hartstikke leuk en we hebben weer erg
genoten. Daar valt niet over te twisten. Maar het was net een beetje anders dan
anders. Het laatste uurtje samenzijn liep niet lekker. We moesten opruimen,
inpakken, de klok tikte maar door en eigenlijk had ik op dat moment niet moeten zeggen wat me
dwars zat… Dat ging even niet goed. Onze dagen samen werden dus niet rustig afgesloten. Nog even bellen terwijl mijn liefvriendje, na me thuisgebracht te hebben, zijn weg naar zijn buitenhuis vervolgde, bracht weer wat rust.
Tja, zo gaat het soms. Vervelend, maar het was niet anders. We
hebben nu in de agenda al wat dagen in weekenden van ons samen geblockt. Dagen
die we vrij gaan houden voor onszelf. Om echt samen te zijn en te doen waar we
op dat moment zin in hebben. Of om juist helemaal niets te doen. Omdat onze
levens zo met elkaar verweven zijn, hebben we het natuurlijk ook heel druk. Met
familie, vrienden, hobby’s… Heel leuk allemaal, maar onze tijd samen wordt
steeds spaarzamer. We hebben afgesproken die tijd beter te gaan bewaken. Want
die tijd samen, die vinden we allebei zo belangrijk, en zo ontzettend fijn. Dus
dat wordt een kwestie van inplannen én koesteren, zodat we, zoals vanouds, weer lekker samen in één ‘flow’ van rust en ontspanning komen !
Goed van je dat je zo kunt benoemen wat er qua 'flow' anders was en wat jullie zullen doen om herhaling te voorkomen. Getuigt van een 'helicopter view' en ik zou erg graag willen dat ik dat wat meer had... Wat meer uit het gevoel stappen en analyseren wat nu de crux is.
BeantwoordenVerwijderen