Na een meer dan heerlijke vakantie met mijn liefvriendje,
weer fijn thuis komen, twee leuke
theatervoorstellingen en een gezellig weekend van samenzijn met al mijn
lieverds, is het nu weer ‘gewoon’ maandag…
Een dag zoals alle anderen, met vroeg opstaan, de kids naar
school helpen, wasjes draaien, opruimen, blogje schrijven, beetje poetsen,
boodschappen, koken, nou ja, noem het maar op. Niets bijzonders dus. Maar als
ik in mijn agenda kijk, zie ik dat ik het wat bijzonderder moet gaan maken. Dat
ik, behalve de dagelijkse dingen, ook elke dag iets extra’s moet gaan doen…
Het is nu bijna november. Vanaf januari gaat de
behandel-/begeleidingsfase van mijn revalidatietraject in (hoera, ik ben ‘goedgekeurd’
!) en dan zal ik, drie maanden lang, daar minimaal drie halve dagen per week
intensief mee bezig zijn. Ik ben al niet zo’n poets, maar dan zal het nog veel
minder worden ben ik bang. Minder tijd, en naar alle waarschijnlijkheid zeer geregeld
ook minder puf. Dus heb ik me voorgenomen te zorgen dat vóór die tijd allerlei (achterstallige)
klussen in huis gedaan zullen zijn. Kasten uitmesten, administratie op orde,
alle kamers een grote beurt geven, dat soort klussen. En natuurlijk heb ik daar
niet echt zin in, maar het moet !
Daarbij heb ik al een opdracht van de fysiotherapeut in the
pocket: de komende tijd moet ik weer gaan fietsen. De laatste tijd ging dat
door mijn klachten steeds moeizamer en ik wil dat heel graag weer gewoon
kunnen. Er is dus een schema gemaakt om dat weer op te gaan bouwen. Beginnen
met een aantal minuten per dag en om de paar dagen een minuutje erbij. Het doel is om
over een tijdje in ieder geval een half uur zonder problemen lekker door te
kunnen trappen. Werk aan de winkel dus !
Dus als er de komende tijd op Twitter fiets-tweets voorbij
komen en blogs ineens over uitgebreide poets-sessies gaan, dan zeg ik bij
voorbaat alvast sorry daarvoor… *grijns*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten