Het wil maar niet zomeren... Vanochtend was de lucht zo grijs en grauw, en het was nog zo donker, dat het leek alsof het oktober was in plaats van juni. Berichten op Twitter en Facebook vertelden over noodweer in sommige delen van het land. Regen, onweer, zelfs hagelbuien heb ik voorbij zien komen. Jakkes !
Nu is dit soort typisch Hollands, herfstig weer niets bijzonders meer, maar je mag in juni toch wel iets anders verwachten. Een lekker zonnetje, aangename temperaturen en ach, het mag best een keer regenen, want de tuin moet ook kunnen gedijen, maar dan wel graag 's nachts. Maar goed, je hebt nu eenmaal geen enkele invloed op het weer en zoals het ons Hollanders betaamt, moeten we ook wel ergens over kunnen blijven zeuren...
Vanochtend baalde ik extra van het slechte weer. Jongste gaat vandaag namelijk op schoolkamp. Met de fiets. En het adres waar ze een paar dagen gaan verblijven is best een eindje weg. Met een extra regenponcho in zijn tas en een plastic zak om zijn rugzak is hij, natuurlijk midden in een flinke bui, naar school vertrokken, en kwam daar dus al aardig nat geregend aan. Ik reed met de auto achter hem aan om zijn bagage weg te brengen.
Alle ouders en alle kinderen op school zouden de schoolkampgangers uitzwaaien, maar het programma werd een beetje gewijzigd. Het regende echt veel te hard om zo'n grote groep kinderen (én begeleiders) te laten vertrekken. Dus werd in de aula het kamplied gezongen, we konden even afscheid nemen van onze kids en dat was het dan. Wij ouders mochten naar huis, de kids gingen terug naar hun klas om te wachten tot het weer zou opklaren. Op Facebook zag ik later dat ze, toen het eindelijk droog werd, allemaal veilig vertrokken zijn. Het zal stil zijn in huis, maar gelukkig mogen we jongste woensdagmiddag weer ophalen...
Door het slechte weer kon vandaag ook een leuke #tweetup geen doorgang vinden. Vanwege een blikseminslag lag alle treinverkeer rond Utrecht bijna volledig stil, en natuurlijk hadden we juist dáár afgesproken. We hebben het nog even aangekeken, maar op een gegeven moment toch maar besloten om het uit te stellen. We moesten alle drie uit een andere richting komen, de treinen reden niet of nauwelijks en daardoor stroomden ook de snelwegen al snel vol met files. Geen goed plan dus om uren te gaan reizen, snel een kop koffie te drinken en zo'n zelfde lange omslachtige reis weer terug te moeten maken. Jammer, maar wat in het vat zit verzuurt gelukkig niet.
Het weer... altijd goed voor gemopper. Het is nooit goed, dan weer te warm, dan weer te koud. Te nat, te droog, te veel wind, te weinig wind. En maar zeuren dat de weermannen en -vrouwen er altijd naast zitten. Hollandser kan bijna niet. Meestal kan ik er hartelijk om lachen. Alleen vanochtend even niet...
Het weer.....als of we niets anders hebben om over te zeuren....Wij Nederlanders zijn denk ik toch wel een zeurent volkje... Zo ontevreden als de past. We zitten ook vol kritiek op anderen... Doen we het zelf dan wel zo goed? Ik kan me voorstellen dat je vanochtend er niet zo vrolijk van werd...Ik denk ook dat het iets van jou was en de jeugd er absoluut geen last van heeft gehad.
BeantwoordenVerwijderenVeel liefs....