Gewoon gelukkig !

Lieve woordjes in het donker
Warme handen, een zachte streel
Een zoen in de lucht, een snelle knipoog
Dat en veel meer valt mij ten deel

Samen genieten van wat zo 'wij' is
Al bijna vijf jaren op een rij
Zó samen, jij blijft het steeds weer zeggen
Ik hoor bij jou en jij bij mij !

Lachen om dezelfde dingen
Alles delen, ook die traan
Plannen maken voor de toekomst
Nog heel veel jaren samen gaan

We hebben eigenlijk niet veel nodig
Het hoeft niet chique, geen duur plezier
Gewoon genieten van het leven
Samen, in het nu en hier

Koffie in bed, op zondagmorgen
De dag doorpraten, 's avonds laat
Kleine momenten die we delen
Zorgen dat het ons goed gaat

We zijn gewoon heel erg gelukkig
met dat wat er is, met jij en ik,
met al onze kids,  familie en vrienden
Gelukkig, vanaf die eerste klik

Wat anderen denken, kan ons niet schelen
We hebben het goed, dat is wat telt
Nog steeds zo blij met het feit dat jij toen
die mail naar mij hebt opgesteld

Al heel lang samen, en nog vele jaren
zullen wij samen verder gaan
Ik ben trots en heel erg gelukkig
dat wij als stel door het leven gaan

❤

Lage frequentie

Ik kreeg de vraag of ik nog wel schrijf. Er verschijnen zo sporadisch blogs hier, dat men zich afvraagt of ik mijn pen en toetsenbord aan de wilgen heb gehangen. Niets is minder waar. Ik schrijf  nog steeds hoor ! Ik zou ook niet zonder kunnen !

Enige tijd geleden heb ik al uitgelegd dat ik hier minder schrijf dan jullie van me gewend zijn. Dat heeft te maken met het feit dat ik niet alles de wereld in wil gooien, omdat niet al mijn lezers me een warm hart toe dragen. Het gaat maar om een minimaal aantal, maar voor mij is dat een reden om minder frequent en minder uitgebreid te schrijven. Een gesloten blog wil ik niet, dus kies ik voor minder en oppervlakkiger. Maar schrijven doe ik nog steeds, al is het minder vaak.

Op een andere plek op het wereldwijde web schrijf ik columns, voor mijn werk schrijf ik artikelen (helaas, alleen voor personeel toegankelijk) en verder schrijf ik van alles, en zo vaak als mogelijk is. Voor het afscheid van een collega heb ik onlangs een ellenlang gedicht geschreven, dat met ontroering ontvangen werd, hoewel het echt niet m'n bedoeling was iemand aan het huilen te maken.... *oeps*. Afgelopen tijd heb ik ook veel stukjes geschreven die te maken hadden met mijn vrijwilligerswerk. Ik werk nog steeds aan haiku's en gedichten, en ben ook andere stijlen aan het uitproberen. Je ziet, schrijfsels genoeg !

Ondanks dat ik me laatst heb voorgenomen  'Diva's Dagboek' wat frequenter van nieuwe schrijfsels te voorzien, komt het er momenteel niet echt van. Ik heb het druk. Leuk druk, dat wel. Met werk, met mijn gezin, met sociale gezelligheid, met mijn band, maar ook met plannen maken voor de toekomst. Schrijven komt gewoon even op het tweede (of derde, of zelfs vierde) plan.

Hoe het met me gaat ? Erg goed ! In een notendop kan ik jullie vertellen dat ik een geweldig leuke carnaval heb gehad. Dat het goed gaat met de kinderen. Dat de liefde nog steeds bloeit en groeit. Dat we vanavond witlof eten. Dat mijn fibro soms heul vervelend is, maar dat het best gaat. Dat mijn werk nog steeds erg leuk is. Dat ik blij ben dat ik vanavond languit op de bank kan. Dat het dagje uit met de kids van afgelopen zaterdag erg geslaagd was. Dat ik al drie weken snotverkouden ben en zelfs enige tijd zonder stem zat. Dat we binnenkort veul gezellige etentjes hebben. Dat er leuke optredens met mijn band op stapel staan. En dat ik écht, écht, écht zal proberen wat vaker te schrijven hier....

Dikke kus voor jullie allemaal ! ✘✘✘